[โอรส]

การพิจารณามีประโยชน์มากตรงที่ว่า เมื่อจิตมีงานทำไม่ฟุ้งซ่าน ปัญญาจับเฉพาะหน้า สติดำเนินตามไป จิตก็จะดิ่งกลับไปเป็นสมาธิอีกระดับหนึ่ง พอเป็นสมาธิถึงระดับนั้นปุ๊บ เราภาวนาต่อเลย อารมณ์ก็จะทรงตัว ก้าวล่วงลึกเข้าไปอีกระดับ แต่ว่าพอก้าวไปถึงจุดตันก็จะถอยมาอีกทีหนึ่ง เพราะว่าตอนนี้ปัญญาเดินหน้า พอเดินไปถึงจุดตันติดโซ่แล้วก็จะโดนกระตุกกลับ เราก็ก้าวไปต่ออีกด้วยการภาวนา คือ สมาธิ เมื่อภาวนาไปถึงเต็มที่คราวนี้จะกระตุกกลับอีกแล้ว เราก็พิจารณาต่อไป ถ้าทำดังนี้ได้จะก้าวหน้า

ถ้าหากว่าเว้นไปจากเรื่องทั้งหลายเหล่านี้แล้ว บางทีทำเท่าไรพอไปถึงทางตันก็โดนกระตุกกลับ ไปตันก็โดนกระตุกกลับ ก็เลยไม่ก้าวหน้า ให้เขาพิจารณาด้วยว่าตัวเองทำแล้วเหตุที่ไม่ก้าวหน้าเกิดจากเหตุอะไร แล้วแก้ไขเสีย


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกันยายน พุทธศักราช ๒๕๔๔