[สุธรรม]

ต้องมาเข้าคิวซื้อตั๋วเข้าชมพระราชวังตรงห้องขายตั๋วข้างหน้า

พี่ปราณีเดินนำพวกเราข้ามถนน ตรงไปยังประตูทางเข้า ซึ่งมีทหารรักษาการณ์ถือปืนไรเฟิลจู่โจมของโคลท์ รุ่น M16 A1 เฝ้าอยู่ เมื่อเข้าไปแล้วก็เลี้ยวขวา เดินไปตามระเบียงยาวที่มีหลังคาคลุม ตลอดสองฟากข้างของระเบียงมีเก้าอี้ยาวสำหรับนั่งพัก ทำจากปูนปูทับด้วยกระเบื้อง สลับกับแท่งปูนที่ดูอย่างไรก็คือเสาศาลพระภูมิของบ้านเรา บนเสาแต่ละต้นมีหม้อดินวางอยู่ แต่ไม่รู้ว่าวางไว้ทำอะไร จะว่าเป็นหม้อน้ำก็ไม่ได้ใส่น้ำ จะว่าเป็นของเก่าก็ใหม่จนเกินไป...

“หลวงพี่นั่งรอตรงนี้นะคะ พวกเราต้องไปซื้อตั๋วทางด้านโน้น” พี่ปราณีชี้ไปที่ศาลา “ทรงไทย” เล็ก ๆ มีเบาะนั่งสองแถว แล้วพาคนอื่น ๆ ตรงไปยังจุดที่มีนักท่องเที่ยวยืนรุมกันอยู่ เนื่องจากแถวหน้ามีผู้ชายนั่งอยู่แล้ว ๑ คน อาตมาถึงเข้าไปนั่งที่แถวหลัง ควักเอาสมุดบันทึกมาจดรายละเอียดของสถานที่ โดยมี “ยายจ้อ” ยืนเป็นเพื่อนอยู่ใกล้ ๆ...

จดบันทึกเสร็จก็ยังไม่เห็นมีใครกลับมา มองไปทางห้องขายตั๋วเห็นเหลือแต่กลุ่มของพวกเรา อาตมาจึงเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ เห็นมีป้ายภาษาอังกฤษ บอกอัตราค่าเข้าชมที่คนละ ๒๕,๐๐๐ เรียล ซึ่งก็คือ ๒๕๐ บาท และ ๖.๒๕ ดอลลาร์ หรือ ๒๐๐ บาทไทย แล้วใครจะไปจ่ายเป็นเงินขแมร์ละพ่อคุณเอ๊ย..มีแต่ควักดอลลาร์ส่งไปให้แต่โดยดีกันทั้งนั้น...