[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "หลวงปู่หลวง วัดป่าสำราญนิวาส อาตมาขึ้นไปจุฬามณี เจอพระธรรมยุติองค์หนึ่งเดินอยู่ "เฮ้ย..ท่านมาทั้งตัวเลยว่ะ..!" เราสู้ท่านไม่ได้ เพราะเราถอดใจไป แต่ท่านเล่นไปทั้งตัวเลย

เลยเข้าไปกราบ ถามท่านว่าชื่ออะไร ? อยู่ที่ไหน ? ท่านบอกว่า "ผมชื่อหลวง ลองไปถาม ๆ ดู พอมีคนรู้จักอยู่บ้างหรอก" พอลงมาก็ถามว่าพระชื่อนั้น ลักษณะอย่างนั้น ๆ เป็นใคร มีคนบอกว่าหลวงปู่หลวง วัดป่าสำราญนิวาส

ส่วนใหญ่เรื่องของท่านทั้งหลายเหล่านี้ โดยมารยาทแล้วถึงรู้ก็ไม่ควรบอก แต่ว่าพอมรณภาพแล้วก็บอกได้ ไม่อย่างนั้นถ้าท่านยังอยู่ เดี๋ยวคนไปกวนท่านหัวไม่วางหางไม่เว้น

หลวงพ่อวัดท่าซุงบอกว่า ท่านไม่ค่อยชอบไปไหนทั้งตัวเพราะเหนื่อย เอาตัวไปคือเอาตัวจริงไป ก็เหนื่อยจริงเหมือนกัน แต่ปรากฏว่าหลวงปู่หลวง วัดป่าสำราญนิวาส , หลวงพ่อจวน วัดหนองสุ่ม ไปทั้งตัวเลย ท่านไปพระนิพพานกัน ท่านก็ไปทั้งตัวอย่างนั้น ไปจุฬามณี ท่านก็ไปทั้งตัวอย่างนั้น แสดงว่าท่านถนัดของท่านอย่างนั้น ส่วนอาตมาเทียบไม่ได้แม้แต่ปลายก้อย ต้องเอาใจไป ตัวไปไม่ไหว

ที่ขำที่สุดคือท่านบอกว่า "ผมชื่อหลวง ลองไปถาม ๆ ดู พอมีคนรู้จักอยู่บ้างหรอก" ถ่อมตัวเสียไม่มี"