[สุธรรม]

กะเม็ด..จากบ้านจ่าตุ่ม

พี่มุกดาเอาเป้ใส่เข้าเครื่องตรวจ ตัวเองเพิ่งเดินผ่านไป เจ้าหน้าที่ซึ่งคอยดูจออยู่หน้าสายพานก็ตาเหลือก เอะอะกันใหญ่ “กะเม็ด (มีด) .. กะเม็ด (มีด)” เพราะภาพในจอมีทั้งมีดพับและกรรไกร แค่นี้ก็ทำเป็นตกใจ ถ้าเป็นที่เมืองไทยพี่เขาอาจจะพก “กำเพลิง (ปืน)” มาด้วยซ้ำไป...

มีดพับเป็นฝีมือบ้านจ่าตุ่ม ของ “ทำมือ” ราคาแพงเสียด้วย อยากจะยึดก็ให้ยึดไปแต่กรรไกร เป็นตายพี่เขาก็ไม่ยอมให้ยึดมีดพับบ้านจ่าตุ่ม จึงต้องเอากระเป๋าเป้ไปโหลดเข้าท้องเครื่องแทน เสียเวลาไปตั้งนาน...

ไปนั่งพักกันที่ห้องพักผู้โดยสาร พี่มุกดาบ่นเสียงอ่อย ๆ ว่า “ลืมขอให้พระท่านช่วย” หมั่นลืมบ่อย ๆ เข้า คงได้ไปนอนใน “ พันธนาคาร (คุก)” เข้าสักวัน อาตมามองออกไปนอกห้องที่เป็นประตูกระจก เห็นเมฆมามืดไปหมด ลักษณะแบบนี้อีกสักครู่ต้องมีฝนตกหนักแน่ ๆ...