พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อวานไปงานหล่อพระที่วัดไร่แตงทอง พระครูวิโรจน์ท่านบ่นว่า “สมุดบันทึกประจำวันของผมหาย น้องชายซื้อคืนมาให้” แล้วท่านก็งัดซัมซุงแกแล็กซี่ออกมา อาตมาก็ถาม “แล้วใช้เป็นหรือวะ ?” “พอได้ครับ” นั่งจิ้มอยู่ได้เป็นวัน"
ถาม : หล่อพระอะไร ?
ตอบ : วัดไร่แตงทองเขาจะหล่อพระอัครสาวก ๘๐ องค์ให้ครบ เขาหล่อปีละองค์ไล่ไปเรื่อย ปีนี้เป็นพระอัญญาโกณฑัญญะ ปีก่อนเป็นพระอุบาลี ปีก่อนโน้นเป็นพระอานนท์
ถาม : หล่อเมื่อวานกี่โมง ?
ตอบ : เมื่อวาน ๑๓.๑๙ น. สงสารแต่จามจุรีต้นนั้นแหละ กิ่งก้านไหม้แล้วไหม้อีกตอนหล่อพระ กำลังเริ่มแตกใบใหม่ก็หล่อองค์ใหม่ทุกที เพราะมีลานอยู่เฉพาะตรงนั้นที่ว่างพอ ไปทีไรท่านอาจารย์สายชลจะใช้วิธีว่า ไหน ๆ ก็มาแล้ว นิมนต์พวกเราไปนั่งพักที่คลังวัตถุมงคล ประจำเลย นั่งพักของท่านก็คือไปนั่งเสกวัตถุมงคลของท่านให้ด้วย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 14-09-2014 เมื่อ 15:43
|