[สุธรรม]

แก่เกินกว่าที่จะเป็นเจนหรือทาร์ซานแล้ว

แม่ป๋อมเห็นอาตมานอน “เตียงเถาวัลย์” จึงย่องมาถ่ายรูป แล้วตีใบ้ชี้โบ๊ชี้เบ๊ให้คนอื่น ๆ ดู ทุกคนเลยขึ้นจากน้ำกันหมด พี่มุกดาถึงกับลืมความแก่ กระโดดโหนเถาวัลย์อีกเส้นที่อยู่ไม่ไกลนัก แต่ทาร์ซานหญิงไม่ประสบความสำเร็จ เพราะเถาวัลย์เส้นเท่าแขนทำให้โหนไม่ออก จึงเปลี่ยนไปขึ้นต้นกุเลนต้นใหญ่ ที่เอนต้นอยู่ปีนได้สะดวก แล้วตะโกนบอกแม่ป๋อมถ่ายรูปให้หน่อย...

อาตมาลงจากเตียงเถาวัลย์แล้ว ถึงได้เห็นว่าคุณอารีหายไปไหนก็ไม่รู้ ? คุณราญขับรถตู้เข้ามาเทียบ คุณปัญญาเปิดประตูให้พวกเราขึ้นรถ กำลังสงสัยว่าจะไปที่ไหนต่อ พลขับก็พารถตู้วิ่งข้ามสะพานไม้ แล้วเลี้ยวไปทางขวามือ ซึ่งมีถนนดินลัดป่าเลาะไปตามลำห้วย ผู้คนเดินกันขวักไขว่ไปหมด พวกเรานั่งยังไม่ทันตูดร้อนก็ต้องลงเดินกันอีกแล้ว...