[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ครูบาเหนือชัยท่านเส้นโลหิตในสมองแตก เป็นอัมพาตไปครึ่งซีก ตอนที่ท่านเส้นโลหิตในสมองแตกแล้ว อาตมาไปเยี่ยม ไปดูเครื่องวัดความดัน ๒๐๕/๑๒๐ น่ากลัวมาก ขนาดแตกแล้วนะ ปกติความดันตัวล่าง ๙๐ ก็แย่แล้ว นี่ปาไป ๑๒๐ คิดว่าเครื่องรวนหรือเปล่า อาตมาก็กดให้เครื่องทำงานใหม่

ไม่ต้องสงสัย..อาตมาอยู่โรงพยาบาลมาเยอะ เฝ้าไข้โยมพ่อ ๖ ปี เฝ้าไข้โยมแม่ ๓ ปี เฝ้าไข้หลวงปู่มหาอำพัน ๔ ปี รวมแล้วอยู่โรงพยาบาลมา ๑๐ กว่าปี เครื่องไม้เครื่องมือใช้เป็นหมด ไปวัดใหม่ ปรากฏว่ายังเหมือนเดิม บอกพยาบาลว่าความดันสูงเกินไป พยาบาลเอายามาฉีดลดให้ อาตมาก็นึกว่าฉีดแล้วจะลด ที่ไหนได้..ลดนิดเดียว เห็นพยาบาลบอกว่า บางคนฉีดทั้งวันยังไม่ค่อยจะลด พอเห็นคนอื่นความดันสูง ๆ แล้วก็อิจฉาเขา เพราะของอาตมาไม่ค่อยจะสูงเท่าไร

เมื่อเดือนก่อนที่วัดมีบริจาคโลหิตถวายพระราชกุศลในหลวง เดินตรวจงานกลับมาใหม่ ๆ ก็ให้พยาบาลวัดความดัน วัดการเต้นของหัวใจ ปกติแล้วถ้าไปเดินหรือไปออกกำลังมา เขาจะไม่วัดให้ เพราะความดันจะสูง อาตมาวัดเสร็จสรรพเรียบร้อยออกมา ๑๐๒/๖๔ ก็เลยมีผู้หวังดีวัดชีพจรให้ ได้ ๕๗ ครั้งต่อนาที บอกเขาว่าถ้านั่งเฉย ๆ จะเหลือแค่หน่อยเดียว

พวกเราเป็นนักปฏิบัติ ถ้าตั้งใจทำกันจริง ๆ ถึงเวลากำลังใจทรงตัว ความดันหรือการเต้นของหัวใจจะลดลงโดยอัตโนมัติ โดยเฉพาะว่าถ้าทรงสมาธิระดับสูง ๆ เหลือแต่ลมหายใจละเอียด อาการภายนอกคนทั่ว ๆ ไปก็คิดว่าตายไปแล้ว มีอยู่เที่ยวหนึ่งอาตมาเดินคุยกับพระครูน้อยและปลัดเผื่อน ๒ คน อยู่ที่เกาะพระฤๅษี คนหนึ่งก็จับแขนขวา คนหนึ่งก็จับแขนซ้าย เดินคุยกันไปก็จับชีพจรไปด้วย สักพักหนึ่งทั้งสองคนก็หัวเราะ "ไม่เห็นเต้นเลยครับ" "คุณกำลังคุยกับผีอยู่ คนตายแล้วยังเดินได้..!"