[สุธรรม]

เลิกเล่นหัวคนอื่นก็ไปหาซื้อของกิน

เลี้ยวขวาอีกทีออกไปตามถนนเส้นที่ไปปราสาทบั้นท้ายสตรี เอ๊ย..บันทายศรี ผ่านหมู่บ้านพึ่งตนเองที่มีของที่ระลึกขายเต็มไปหมด วิ่งไปประมาณครึ่งชั่วโมงก็หมดถนนลาดยาง กลายเป็นทางลูกรังแดง ๆ แต่ก็เรียบดี เสียอย่างเดียวว่าเมื่อรถวิ่งผ่าน ฝุ่นสีแดงก็ฟุ้งตลบตามหลังเป็นทางยาว สองข้างทางมีบ้านหลังเล็กหลังน้อย บ้างมุงแฝก บ้างมุงสังกะสี แทรกอยู่เป็นระยะ บ้างบ้านมีเพิงเล็ก ๆ วางของจำพวกพืชผักผลไม้พื้นบ้านขายอยู่ด้วย...

คุณอารีถักเปียให้ลูกปุ๊กเสร็จ ก็เปลี่ยนจากช่างทำผมมาเป็นผู้จัดการทั่วไปของคณะทัวร์ สั่งคุณราญให้หยุดรถที่เพิงหลังหนึ่ง ซึ่งมีตุมสวาย (มะม่วงสุก) กับก็อมปึงเรียจ (กระท้อน) วางขายอยู่ ทั้งอาตมา คุณอารีและคุณปัญญา ลงจากรถไปเพื่อดูของ...