พระอาจารย์กล่าวว่า "บางทีพระเราอยู่กับวัดนานเกินไป ไม่รู้ว่าโลกข้างนอกไปถึงไหนกันแล้ว ฉันแล้วยังจะเลือกอีก รู้บ้างหรือเปล่าว่าชาวบ้านเขาเดือดร้อนแค่ไหน ข้าวถุงกระจิ๊ดหนึ่ง กับข้าวถุงเล็ก น้ำอีกแก้วหนึ่ง ๖๐ บาท เขาให้มาแล้วยังเลือกอีก เดี๋ยวก็โบ๊ะให้..! ส่วนใหญ่อยู่ไปนาน ๆ แล้วลืม ลืมว่ากินเพื่ออยู่ ไม่ใช่กินเอาอร่อย
สมัยก่อนตอนเป็นฆราวาสอาตมาก็ชอบกิน ตอนนั้นหูฉลามนายเก๊าถ้วยละ ๖๐๐ บาท ก็ไปลองชิมกับเขา ไม่เห็นจะได้เรื่องเลย ซูเปอร์ราดหน้าจานละ ๖๐ บาท โอ้.. ๖๐ บาท สมัยนั้นค่าแรงขั้นต่ำเพิ่งจะ ๕๔ บาทเอง ไปลองชิมดูก็แค่นั้น เพียงแต่ใส่หมูชิ้นเกือบครึ่งฝ่ามือ ๗-๘ ชิ้นก็จะเต็มจานอยู่แล้ว จะไปเอาเส้นเอาผักที่ไหนมา ?
ที่ชอบใจคือบะหมี่จับกัง ชามละ ๑๐ บาท ประมาณก๋วยเตี๋ยว ๗-๘ ชาม ตอนนี้ใส่กะละมังแล้วใช่ไหม ? ก็ชามโตเท่ากะละมังใบเล็กนั่นแหละ"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 28-05-2014 เมื่อ 02:47
|