[สุธรรม]

กินอิ่มนอนผึ่งพุงกันแล้วก็เดินทางต่อ

ไหน ๆ ก็จ่ายแพงแล้ว คุณอารีจึงให้เขาตักอาหารที่เหลือใส่ถุงกลับไปด้วย อาตมาท้วงว่าทำไมไม่ให้เด็ก ๆ ที่เล่นน้ำไปเลย “อ๋อ..อารีกับคณะเอาไว้กินตอนเย็นกันค่ะ” เกือบไปแล้ว..พวกเราเคยชินกับการไม่กินข้าวเย็น ลืมไปว่าคนอื่นเขากินกัน มิหนำซ้ำถ้าเหนื่อยมากก็กินมากกว่าปกติอีกด้วย ขืนให้อดข้าวเย็นตามพวกเรา ก็คงยอมมาด้วยกันครั้งนี้ครั้งเดียวแหละ..!

เห็นสามหนุ่มนอนเขลงหลังอาหารอาตมาก็รู้ท่า จึงนอนแผ่แต่แอบภาวนาในใจบ้าง พ่อเจ้าประคุณ “เจ้าของที่” ไม่รู้ไป “มุดพระเศียร” อยู่ที่ไหน ? จึงภาวนาฟังเสียงวงโน้น “โม้กระจาย” ส่งเสียงหัวเราะกันคิกคักอย่างกับเมากัญชา จนพอสมควรแก่เวลาอาตมาก็ลุกขึ้น เรียกทุกคนให้ขึ้นรถ บรรดาสาว (แก่) พากันขึ้นรถแบบกระฉับกระเฉง ขณะที่สามหนุ่มทำท่ายืดยาดแบบยังไม่อยากจะลุก คุณปัญญาบิดขี้เกียจจนพุงปลิ้น ก่อนที่จะเดินตามคุณแสงไปขึ้นรถตู้...