[เถรี]

ถาม : การชุมนุมเขาเอาเรื่องในหลวงมาเป็นประเด็นว่าอีกฝ่ายคิดจะล้มล้าง ?
ตอบ : ปล่อยเขา อย่าไปยุ่งเรื่องนี้ ด้วยความที่พวกเรารักในหลวงเกินไป รักสมเด็จพระเทพฯ เกินไป ทำให้คนเขาเอาไปหากินเป็นปกติ ยกเว้นหน้าด้านอย่างผม มหาโรจน์ชวนเข้าวังผมยังไม่ไปเลย เพราะวังไม่ใช่ที่ของเรา

ถึงเวลาพระองค์ท่านเสด็จมาเอง จึงรู้สึกว่ามีคุณค่า ผมไปนึกถึงพระเถระบางรูป ต้องไปนั่งรออยู่ครึ่งค่อนวันเพื่อที่จะได้เข้าเฝ้า ก็เลยเกิดความรู้สึกว่า เราต้องขวนขวายขนาดนั้นเลยหรือ ? แต่ที่ขำที่สุดก็คือตอนรับพระราชทานเสาเสมาธรรมจักร ซักซ้อมกันอย่างดีขนาดไหนก็ตาม อยู่ต่อหน้าท่านก็ลืมหมด พระท่านประหม่า พอเห็นผมทำตามขั้นตอนได้ไม่ผิดพลาด ก็มาสงสัยว่าเพราะอะไรถึงทำได้ จึงบอกไปว่า คุณก็อย่าไปฟุ้งซ่านสิ จำขั้นตอนไว้แล้วเข้าไปทำก็หมดเรื่อง ถึงเวลาอยู่ต่อหน้าพระพักตร์แล้วประหม่า ทำผิดทำถูก ผมดูแล้วขำก็ขำ สงสารก็สงสาร