
03-03-2014, 09:27
|
 |
ผู้ตรวจการณ์เว็บวัดท่าขนุน - ยืนยันตัวตนแล้ว
|
|
วันที่สมัคร: Jun 2009
ข้อความ: 5,062
ได้ให้อนุโมทนา: 284,214
ได้รับอนุโมทนา 854,777 ครั้ง ใน 13,218 โพสต์
|
|
แวะซื้อน้ำดื่มที่ "หาง" นี้
รออยู่พักใหญ่คุณอารีก็หอบธนบัตรเขมรมาตั้งใหญ่ พี่วิไลส่งใบละ ๑,๐๐๐ เรียลใหม่เอี่ยมให้อาตมา ๑ ปึก บอกว่า “ถวายหลวงพี่เอาไว้ใช้ที่นี่” เงินเขมรคิดเป็นเงินไทยได้ง่ายมาก แค่ตัดศูนย์ออก ๒ ตัวก็เป็นเงินไทยแล้ว แปลว่า ๑๐๐,๐๐๐ เรียลที่พี่เขาถวายมา เท่ากับ ๑,๐๐๐ บาทของไทยนั่นเอง...
คุณราญกลับรถวิ่งย้อนมาทางเก่า แล้วจอดชิดขวาหน้าร้านขายของเบ็ดเตล็ดแห่งหนึ่ง ป้ายภาษาขอมที่หน้ากันสาดเขียนว่า “หางศีวะลาน” อาตมาเดาว่าน่าจะชื่อ “ห้างศิวลึงค์” แต่ภาษาขอมไม่มีเสียงตรง จึงเขียนเพี้ยนไปทุกแห่ง คุณอารีกับคุณปัญญาลงไปหาซื้อน้ำดื่ม แล้วหอบมาขึ้นรถคนละโหล อาตมาถามหาน้ำร้อน เพราะแม่ป๋อมพกกระบอกน้ำร้อนมาเผื่ออาตมาด้วย คุณอารีฉวยกระบอกน้ำวิ่งไปพักเดียว ก็ได้น้ำร้อนกลับมา ช่างคล่องตัวดีจริง ๆ...
มาเลี้ยวขวาตรงธนาคาร CAB ตามเดิม วิ่งตรงไปบนถนนที่สองข้างทางมีต้นไม้ใหญ่ค่อนข้างมาก คุณแสงบอกว่ากำลังเข้าสู่เขตพื้นที่มรดกโลก ซึ่งองค์การ UNESCO ประกาศให้พื้นที่ ๓๕๐ ตารางกิโลเมตรบริเวณนี้เป็นเขตมรดกโลก ประกอบไปด้วยปราสาทหินน้อยใหญ่ ทั้งที่บูรณะจนสมบูรณ์แล้ว กำลังบูรณะและที่ผุพังจมดินรวม ๑,๕๐๐ แห่ง..!
|