[เถรี]

"อาตมาบอกกับทางวัดว่าอย่าพยายามหาสัตว์อะไรมาเลี้ยง เพราะว่าสัตว์ป่า โดยสัญชาตญาณจะช้าจะเร็วเดี๋ยวก็ต้องกัดใครสักคน ขนาดนางอาย (ลิงลม) เห็นตัวเล็ก ๆ เชื่อง ๆ ไปไหนก็คลานช้า ๆ ถึงเวลาโตเป็นหนุ่มเป็นสาว อยากหาคู่ขึ้นมาก็กัด ตอนปฏิบัติธรรมครั้งที่แล้ว ใครเอากระรอกบินไปด้วยก็ไม่รู้ ? หนีไปอยู่กับพระตั้งนาน เจ้าของถึงรู้ว่ากระรอกหาย

ตอนนี้ก็เหลือแต่อาการช้ำ ๆ เพราะลิงกัดได้แรงจริง ๆ ถึงไม่เข้าก็ช้ำขนาดนั้น ต้องยอมรับว่าสัตว์แข็งแรงกว่าคนเยอะ คอยระวังอยู่อย่างเดียวคือไม่ให้โดนกัดตั้งแต่ข้อมือออกไป ข้อมือข้อเท้ากันไม่ได้ หลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านบอกว่า วิชาสายนี้ต้องเว้นข้อมือข้อเท้าไว้ กำลังใจของลูก ๆ เกินคน ถ้าไม่มีจุดอ่อนบ้างเดี๋ยวเล่นชาวบ้านเขาอยู่เรื่อย"