[ป้านุช]

คาถาเงินล้าน สร้างความอัศจรรย์อีกครั้ง!

เพิ่งรู้และเข้าใจแจ่มชัดว่า "เงินงอกคามือ"เป็นอย่างไรก็ในงานพิธีพระขรรค์โสฬสนี่ล่ะค่ะ
กำเงินจะไปบูชาพระขรรค์ตามที่เพื่อน ๆ ฝากมาเนื้อสำริด ๑๒ เล่ม และชุบทอง ๕ เล่ม

หลังจากไปเข้าคิวรอ ยอดเพิ่มค่ะ สำริดเพิ่มเป็น ๒๕ เล่ม ชุบทองเพิ่มเป็น ๑๑ เล่ม
ได้คิวที่ประมาณ ๕ หรือ ๖ ไม่แน่ใจค่ะ ระหว่างรอเผลอสวด

"มัคคะ มัคคา ขิปปา ภิญญา"ด้วยความเคยชิน เพราะจะสวดตอนเดินทางไกล ๆ เสมอ ๆ
(พอนึกขึ้นได้ก็บ่นกับตัวเองว่า จะย่นระยะทางไปไหนว้า)
แล้วกลับมาสวดคาถาเงินล้านต่อ ซึ่งตอนนี้ใช้เป็นคำภาวนาค่ะ

เสร็จพิธีพุทธาภิเษก ปรากฏว่าเนื้อสำริดหมด เหลือแต่ชุบทอง
ก็เลยตัดสินใจสั่งเป็นชุบทองทั้งหมด ๓๕ เล่ม
(เดินไปบูชา ๒ ครั้ง ครั้งแรกต่อคิว ครั้งที่ ๒ ไม่ต้องต่อคิว ทั้ง ๆ ที่คิวยาวเหยียด และเหลือเพียงแถวเดียว เดินไปถึงตู้ก็บูชาเพิ่มได้เลย
ทางว่าง โล่ง สะดวกค่ะ.... อานิสงส์คาถาย่นระยะทางแน่เลย แฮ่ !)

คิดเงินจ่ายเงินเสร็จ ปรากฏว่าเงินเหลือพอที่จะเพิ่มพระขรรค์ชุบทอง ๑ เล่ม (ถวายหลวงพี่เล็กไปแล้วค่ะ)
แถมยังเหลือเงินหล่อเทียนพรรษาและถวายหลวงพี่เล็กอีกต่างหาก!

นี่ล่ะ งอกคามือแบบที่ทำให้งงจนถึงนาทีนี้เลย! มาได้อย่างไร!!!