ความประทับใจของผมคือ สามารถทำตามความตั้งใจที่จะต้องสวดให้ได้ ๑๐๐ จบได้สำเร็จ แต่สำเร็จอย่างทุลักทุเล เริ่มตั้งแต่เป็นหวัดตั้งแต่วันอาทิตย์ พอวันงานเจอฝนตกอีก ใจเริ่มฝ่อ จะกลับดีไหมหนอ ? แต่ได้กำลังใจจากพระอาจารย์เลยนั่งตากฝนอยู่ต่อ พอจะเริ่มสวดศรีภรรยาที่บ้านดันโทรตามอีก บอกว่าหมาที่บ้านตาย รีบกลับด่วน (น้ำเสียงประมาณว่า ถ้าไม่รีบกลับมีเรื่องแน่..!) สุดท้ายนึกถึงองค์พระบรมสารีริกธาตุเบื้องหน้า นึกถึงคุณสมเด็จพระสังฆราชท่าน และพระอาจารย์ กลั้นใจอยู่ต่อ กะว่าเตรียมใส่หมวกกันน็อกเข้าบ้าน นั่งสวดเสียงแหบเสียงแห้งกลืนเสลดตัวเองจนครบ ปีติมาก ๆ เหมือนนั่งแป๊บเดียวเอง รีบกลับบ้าน ถึงบ้านศรีภรรยานั่งเล่น net เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บอกพ่อเอาหมาไปฝังแล้ว สงสัยบารมีธงชัยเกราะเพชรที่ได้รับแจกคงคุ้มครอง สาธุ..อนุโมทนากับทุกท่านครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-09-2013 เมื่อ 02:37
|