[ชยาคมน์]

ส่วนที่แปด : ปัญหาที่เกิดขึ้น สิ่งที่ต้องปรับปรุง และแนวทางการปรับปรุง
(เล่าให้ทราบเพื่อเป็นอุทาหรณ์นะครับ มิได้ตำหนิผู้ใด)

ในการวางแผนและเตรียมงาน ผมถูกสอนมาว่า

"ในการทำงานอะไรก็ตาม ให้ลองเขียนปัญหาที่คาดว่าจะเกิดขึ้นออกมาให้หมด
และให้ลองประเมินผลกระทบที่รุนแรงที่สุดของแต่ละปัญหา แล้วให้วางกำลังใจเมื่อเผชิญกับปัญหานั้น
พอเราเผชิญกับสถานการณ์จริง เราจะรับมือกับปัญหาได้ทุกระดับ"

ในเรื่องนี้ผมจำได้ว่า พระอาจารย์เล็กเคยสอนไว้เหมือนกัน

**********************

ปัญหาที่ผมคาดว่าจะเกิดขึ้น คือ

๑. เรื่องเงินทำบุญ

หนึ่งในปัญหาใหญ่ในการทำงานบุญ คือ "เงินทำบุญ" จะนำไปใช้ประโยชน์อย่างไร
โดยในประเด็นนี้ ผมได้สอบถามกับคณะผู้จัดฯ แล้วว่า เงินทำบุญจะจัดสรรอย่างไร
คณะผู้จัดฯ ได้ตอบว่า "มีตู้ให้ร่วมบุญแยกตามรายการต่าง ๆ อยู่แล้ว"

ผมฟังแล้วถามต่อว่า "แล้วเงินที่คนทำบุญกับพระอาจารย์เล็ก จะจัดสรรอย่างไร ?"
คณะผู้จัดฯ เงียบไปสักพัก ผมจึงบอกคณะผู้จัดฯ ต่อไปว่า

"โดยปกติถ้าพระอาจารย์เล็กรับกิจนิมนต์ไปวัดต่าง ๆ ท่านจะถวายปัจจัยให้วัดและไม่นำกลับ ยกเว้นคนถวายส่วนองค์
ดังนั้น..ในกรณีสวดพระคาถาเงินล้าน ๑๐๐ จบครั้งนี้ ก็สุดแล้วแต่พระอาจารย์จะพิจารณานะครับ"

**เป็นอันว่า "ข้อตกลงนี้" มีการคุยกันก่อนเริ่มจัดงานแล้วว่าจะดำเนินการอย่างไร**

อย่างไรก็ดี ในวันงานคณะผู้จัดฯ ถามผมว่า ผมตั้งตู้รับบริจาคปัจจัยหรือไม่ ?
ผมตอบไปว่า "ผมไม่ได้ตั้งตู้ หากใครอยากร่วมบุญให้ไปถวายพระอาจารย์ด้านหน้าได้เลย"

หลังจบงาน "มีบางคนเอาไปพูดลับหลังว่า เหตุใดพระอาจารย์นำปัจจัยกลับ ? และหลายคนมาเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง"
ตอนแรกที่ได้ยิน ผมยอมรับว่า "ไม่พอใจมาก..เพราะงานนี้พระอาจารย์เล็กเมตตามาสงเคราะห์พวกเราโดยใจบริสุทธิ์"

ผมจึงโทรถามคณะผู้จัดฯ เพื่อสอบถามข้อมูลว่า "เหตุใดจึงมีข่าวเช่นนี้ออกมา ?"
คณะผู้จัดฯ ตอบมาว่า "อาจจะเข้าใจผิดในการสื่อสาร เพราะสิ่งที่ต้องการ คือ อยากจะทราบยอดร่วมบุญ เพื่อบันทึกในรายงานให้คนโมทนาบุญ"
ก็ขอโมทนาบุญกับคณะผู้จัดฯ ด้วย ส่วนข่าวลือนั้น ใครคิดอย่างไรก็รับกรรมไปเองนะครับ

๒. การเตรียมงาน

จริง ๆ แล้วในการเตรียมงานในลักษณะนี้ ผมเองก็ไม่เคยทำ และเชื่อว่าหลาย ๆ คนก็ไม่เคยทำ
และยิ่งตกใจมากยิ่งขึ้น เมื่อทราบว่า "คณะผู้จัดฯ ดำเนินการเอง" ดังนั้น..หลาย ๆ อย่างจึงจำเป็นต้องตัดสินใจ
โดยเฉพาะการ "รวบอำนาจการตัดสินใจทั้งหมดมาไว้ที่ผมคนเดียว"

ตอนเตรียมงาน ผมพิมพ์รายละเอียดขั้นตอนต่าง ๆ ไว้ค่อนข้างละเอียดและได้กราบเรียนพระอาจารย์ให้ทราบ
โดยพระอาจารย์แนะนำมาว่า "ทำให้ได้ตามกำหนดการก็แล้วกัน"
ผมนำคำแนะนำของพระอาจารย์มาคิดหลายตลบ เพราะผมเชื่อว่า "ท่านสอนอะไรผมแบบอ้อม ๆ"

สุดท้ายก็เป็นไปตามที่ท่านแนะนำ คือ กำหนดการที่ผมตั้งใจไว้นั้น เกือบทั้งหมด "หลุดคิว"
เพราะก่อนวันงาน งานประจำผมเยอะมากเพราะเป็นปลายปีงบประมาณ (เดือนกันยายน)
แต่ในที่สุด งานทั้งหมดก็ผ่านมาได้เพราะ "ทุก ๆ คนช่วยกัน"

เป็นบทเรียนที่ผมต้องเก็บไปทบทวนตลอดชีวิตว่า
"อย่าประมาทในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะถ้าเผลอทุกอย่าง (อาจ) จะพังได้"