[สุธรรม]

ถึงบ้านเสียที เหนื่อยจะตายชัก..!

พวกเราหอบของขึ้นรถ พลขับนำรถออกพลางบ่นฝรั่งไปพลาง ยังไม่ทันไรยายจี๋ (คุณวินิตา มณฑลโสภณ) ก็โทรเข้าเครื่องของป้านุช บอกว่ามารอรับ ฮ่า..ไม่ทันแล้วยายจ๋า ขึ้นทางด่วนมาจะครึ่งทางแล้ว มาโดยไม่ได้นัดหมายแบบนี้เจอตัวยากจ้ะ...

ไปถึงบ้านวิริยบารมีเกือบสามทุ่ม ป้านุชกับแม่ป๋อมกราบลาไปคนละทิศละทาง โดยแม่ป๋อมขอให้แท็กซี่ไปส่งต่อที่บ้านด้วย อาตมาหิ้วกระเป๋าเข้าบ้าน เห็นไฟในห้องรับรองพระสว่างอยู่ แสดงว่าทิดดอย (ภานุพงศ์ วังประภา) คงจะมาลงโปรแกรมให้กับโน้ตบุ๊กตัวใหม่น้องเล็กยังไม่เสร็จ...

อาตมาเหนื่อยจนไม่มีอารมณ์ที่จะทักใคร หอบของขึ้นไปห้องนอน เหวี่ยงกระเป๋าไว้บนเตียง กราบพระแล้วชุดก็ไม่เปลี่ยน น้ำท่าก็ไม่อาบ ลากที่นอนลงมาปูกับพื้น นอนส่งใจไปกราบพระ แผ่เมตตายังไม่ทันจะครบชุดก็สลบไปแล้ว..!

วันอังคารที่ ๑๐ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๕
พระครูวิลาศกาญจนธรรม