[คิมหันต์]

สามล้อแดงคันหนึ่งเกิดศรัทธา นิมนต์ขึ้นรถพาไปส่งตรง “ทางหมาลอด” ที่ตอนออกพรรษาอาตมามุดข้ามไปนั่นแหละ ขอบใจในความเอื้อเฟื้อของเขา เดินสองก้าวก็ถึงฝั่งไทย ท่านจันทร์ทำหน้างง ๆ มันถึงไทยง่ายขนาดนี้เชียวหรือ..?

สองแถวไม่อยู่ติดท่าสักคัน โทร.หาทิดจิตรก็ไม่มีคนรับสาย โบกรถจนตำรวจสงสัยมาถาม พอทราบความเขาบอกว่า รถจะออกจากท่าเที่ยงยี่สิบนาที จึงไปซื้อฝรั่งเวียดนามกับส้มมาฉันให้สมกับที่อดมานาน มีท่านจันทร์นั่งมองตาปริบ ๆ คงสงสัยว่ามากับลิงหรือเปล่า..?

ถึงท่ารถสังขละบุรี ทั้งรถตู้ทั้งรถทัวร์ต้องรอจนบ่ายสองสี่สิบจึงจะมีที่ว่าง นั่งรถธรรมดาไปก็ได้ รถออกบ่ายโมงสิบห้านาที พอรถขยับออก พระเณรที่ซุ่มอยู่ก็พรวดออกมาขึ้น พรึ่บเดียวเหลืองอร่ามไปครึ่งคันรถ..!

บรรลัยเสียกระมัง..? ไอ้พวกพาจนเยอะเหลือเกิน..! อาตมาให้ท่านจันทร์สวมแว่นกันแดดไว้ รูปร่างหน้าตาท่านเหมือนกับฝรั่งอยู่แล้ว ตำรวจทหารคงไม่ยุ่งด้วย เบียดท่านชิดใน ให้ท่านนาวินนั่งกลาง อาตมาประกบด้านนอกไว้...