ขึ้นทางลาดยางมาสิบนาทีเศษ ถึงถ้ำชุยอูมิน (อุโมงค์ทอง) เป็นถ้ำที่มีชื่อเสียงที่สุดของพม่า เชื่อกันว่าแต่เดิมเป็นถ้ำแมงมุมยักษ์ พอมีคนฆ่าแมงมุมตาย จึงแกะสลักหินเป็นพระพุทธรูปอุทิศให้...
ต่อมามีคนศรัทธาแกะสลักเพิ่มเติมมากขึ้น จนมีถึง ๘,๐๙๔ องค์ ดูแน่นไปทั้งผนังถ้ำ ฝีมือแกะสลักงามทีเดียว เป็นพุทธศิลป์สมัยพุกาม ทางด้านปากถ้ำมีคนปิดทองถวายไปแล้วหลายร้อยองค์ ด้านในที่เหลือยังเป็นหินดำ ๆ อยู่ อาตมามุดเข้าไปชมทั่วทุกซอกทุกมุม ส่วนใหญ่แล้วเป็นพระพุทธรูปแบบพุกาม ฝีมือคล้าย ๆ กันหมด...
เดินวนจนทั่วจึงออกมาทางร้านค้าด้านนอก เขาให้ชิมผลิตภัณฑ์จากชา ซึ่งชาของปินดายะมีชื่อเสียงที่สุด แถมบริการหาอาหารเพลถวายอีก อาตมากับครูบาน้อยต้องจ่ายเพิ่มจากค่าอาหารหลายเท่า เพราะซื้อน้ำมันชาไปคนละ ๒ ขวด...
ออกมาทางเมืองอองบาง ย้อนไปจนถึงเมืองกะลอ วนชมทิวทัศน์งาม ๆ ของทั้งสองเมือง กะลอเป็นเมืองสนภูเขา ส่วนอองบางเป็นเมืองซากุระป่า (ดอกพญาเสือโคร่ง) เมืองหนึ่งเขียวสดใส เมืองหนึ่งชมพูหวานแหวว ถ้ามาถูกฤดูกาลจะงามมาก ชมจนทั่วแล้วย้อนกลับมาทางเมืองเฮโฮใหม่...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-06-2013 เมื่อ 15:01
|