[สุธรรม]

วันนี้บินย้อนกลับไปกรุงจาการ์ตา

คุณนายเทวีกับเกรซนั่งติดกันแถวหน้า อีกสักครู่ป้านุชก็ตามมาถึง “ตั๋วอยู่ในกระเป๋าเสื้อค่ะ ทำไมตอนแรกถึงหาไม่เจอก็ไม่รู้?” เอาเป็นว่าเวลาโดนทดสอบ “เขา” ทำได้ยิ่งกว่าที่เราคิด อาตมาเคยเจอมาด้วยตนเองจนไม่แปลกใจแล้ว ขนาดกระติกน้ำร้อนที่หาไม่เจอ พอตั้งใจว่าไม่เอาแล้ว อยู่ ๆ ก็เด้งผึงขึ้นมาข้างตัว ทำเอาพระรูปอื่นที่เห็นคาตาร้อง “เฮ้ย..!” กันเป็นแถว...

รอผู้โดยสารอื่นขึ้นเครื่องจนครบ พนักงานหญิงก็สาธิตวิธีการใช้เครื่องชูชีพ กัปตันนำเครื่องขึ้นเวลา ๑๘.๑๑ น. พอเครื่องตั้งลำได้พนักงานชายหญิงก็เริ่มแจกอาหารและเครื่องดื่ม อาตมารับอาหารมาส่งให้อาเสี่ยจอมรับประทาน ตัวเองถือกล้องรออยู่ที่หน้าต่าง เพื่อถ่ายรูปแสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์