[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้มีหนังที่เขากล่าวถึงเสือไท เสือไทขนาดฝึกจนเป็นมหาอุตม์ ใครจะลอบยิงเวลาไหนไม่ได้ทั้งนั้น จะยิงตอนล้างหน้า จะยิงตอนกินข้าว จะยิงตอนเข้าส้วม ยิงไม่ออกทั้งนั้น แต่เสือไทพกมีด พ่อปู่ขุนพันธ์ถามว่า “เก่งขนาดนี้แล้ว ทำไมยังต้องพกมีดอีก ?” เสือไทบอกว่า “คนเราไม่ใช่สัตว์ จะได้มีเขี้ยวมีเล็บเป็นอาวุธ เพราะฉะนั้น..อย่างน้อย ๆ ก็ให้มีมีดติดตัวไว้บ้าง”

เสือไทจริง ๆ เป็นมหาดเล็กในเสด็จในกรมหลวงชุมพร โดนเขากล่าวหาว่าฆ่าคนตายต้องหนีคดี พ่อปู่ขุนพันธ์ไปเจอตอนที่ขึ้นไปเป็นผู้กำกับที่จังหวัดพิจิตร หนีคดีไปไกลเลย จากกรุงเทพฯ หนีไปอยู่ป่าพิจิตร

เรื่องของอาวุธอาตมาชอบจนเป็นนิสัย ตั้งแต่เด็ก ๆ มาก็ใช้เป็น หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเล่าให้ฟังว่าสมัยเด็ก ๆ ท่านย่าใช้ให้ไปสอยหัวปลี ไม่เคยใช้ไม้ขอกับใครหรอก ถึงเวลาก็เอามีดทำครัวไป ๓ - ๔ เล่ม ใช้ขว้างตัดขั้วเอา ท่านบอกว่าฝึกจนกระทั่งจะเอาแบบไหนก็ได้ จะขว้างให้ปลายแทง คมฟัน สันตี ด้ามตี ได้ทั้งนั้น ส่วนอาตมาสั่งได้แค่ ๓ - ๔ จังหวะ จังหวะที่ขว้างยากที่สุดก็คือลักษณะเหมือนกับทอยขึ้น ฝึกอยู่ตั้งนานกว่าจะชำนาญ ปกติอาตมาถนัดขว้างตรงเลย ขว้างตรงนี่ระยะ ๗ ก้าว ๑๒ ก้าวนี่ตายเด็ดขาดแน่นอน..!"