[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "บ้านวิริยบารมีช่วงที่มีคนน้อย ๆ แล้วสบายสุด ๆ ต้องให้พวกที่ตาในดี ๆ ดูถึงจะรู้ ไหนจะต้องคอยระมัดระวังว่าใครจะเกิดอุบัติเหตุหรือเปล่า ต้องคอยดูว่าจะประคับประคองอย่างไรถึงจะไปตรงทาง โอ๊ย..เหนื่อยตาย..!

ตอนไปอยู่ที่เกาะพระฤๅษีได้น่าจะเกือบปี เห็นหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านมา ท่านใส่สบงกับอังสะ ถือไม้เท้าเดินไล่เคาะประตูบ้านเขา บ้านนั้นก๊อก ๆ บ้านนี้ก็ก๊อก ๆ อาตมาเข้าไปกราบท่าน เห็นเหงื่อท่วมก็เลยขำ “หลวงพ่อครับ..ตายแล้วยังเหนื่อยขนาดนี้อีกหรือครับ ?” ท่านบอกว่า “โห..ตายแล้วเหนื่อยกว่าตอนเป็นอีก ตอนเป็นนี่เขาเรียกเรายังทำไม่รู้ไม่ชี้ได้ ตอนตายเขาเรียกทีไรได้ยินทุกคนเลย..!”