ค่ำมืดไม่รู้ตัว ทั้งหมาทั้งเด็กสนุกกันใหญ่ พาให้วุ่นวายขึ้นอีกหลายเท่า หัวหมูสั่งสามหัวดันเอามาหัวเดียว อะไร ๆ ก็ขาดแคลนไปเสียทั้งนั้น จะซื้อจะหาต้องนั่งรถนั่งเรือไปกันเป็นวัน อะไรที่วันนี้หาไม่ได้เป็นอันว่าหมดหวัง..!
ลงมาข้างล่างเจอใครเอาวีดิโอมาฉายก็ไม่รู้ คนรุมดูกันแน่นสนาม ไปถามหาปลาแป๊ะซะ พ่อเจ้าประคุณเถอะ..เขาต้มจนหลุดเป็นชิ้น ๆ..! “คิดว่าครูบาจะทำน้ำยาขนมจีน..” ให้ตายดิ้น..ใครบอกมึงวะ..!?
กำชับเรื่องหัวหมู ไก่ต้ม และไข่ยอดบายศรี ถ้ามีการผิดพลาดอีกคงต้องทำใจ ยกข้าวปากหม้อมาใส่ในกรวยบายศรี มีคนถามว่าเอาข้าวไปไหน..? มีผู้แสนรู้ตอบว่า “ครูบาสิเอาไปสันมื้อแลง..” เจี๊ยก..ตูจะบ้า..!
ก็น่าระแวงอยู่หรอก ทั้งหมูต้ม ปลาต้ม ไก่ต้ม แถมไข่ต้มอีกต่างหาก แล้วยังเอาข้าวสวยไปเป็นกาละมัง คนไม่รู้ว่าเอาไปทำบวงสรวง ต้องคิดว่าฉันมื้อเย็นอยู่แล้ว..! ปวดกบาลเต็มที แถมลืมไปด้วยว่าตัวเองป่วย เห็นจวนสามทุ่มแล้ว เผ่นเข้าโบสถ์ดีกว่า แถบนี้สงบเงียบดีแท้ ๆ เหตุเพราะโบสถ์อยู่ติดกับป่าช้า ขนาดกลางวันแสก ๆ ยังไม่มีใครอยากเดินผ่านเลย อย่าว่าแต่ตอนแสงจันทร์หรุบหรู่อย่างนี้..!
คลิกเพื่ออ่านตอนต่อไป
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย คิมหันต์ : 26-02-2013 เมื่อ 21:59
|