[เถรี]

ลำดับต่อไปก็ให้ทุกท่านตั้งใจดูลมหายใจเข้าออก ถ้ายังมีลมหายใจอยู่ กำหนดรู้ลมหายใจของเราไว้ ถ้ามีคำภาวนาอยู่กำหนดรู้ในคำภาวนาเหล่านั้น ถ้าลมหายใจเบาลงหรือหายไป คำภาวนาหายไป ก็ให้กำหนดรู้เอาไว้เฉย ๆ อย่าอยากให้เป็นอย่างนั้น และอย่าอยากให้พ้นจากสภาพนั้น

ถ้าเรารักษากำลังใจได้ สมาธิเราจะทรงตัวตั้งมั่น เป็นสมาธิลึกมากขึ้นไปเรื่อย ๆ จนเข้าถึงที่สุดของอัปปนาสมาธิได้ ขอให้ทุกคนตั้งใจกำหนดดูลมหายใจเข้าออก และคำภาวนาไป จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านวิริยบารมี
วันศุกร์ที่ ๔ มกราคม ๒๕๕๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษรโดยทาริกาและเถรี)