[เถรี]

ดูอย่างในอารกสูตร (อรกานุสาสนีสูตร) อังคุตรนิกาย สัตตกนิบาต กล่าวถึงศาสดาชื่ออารกะสอนลูกศิษย์ว่า ชีวิตเหมือนต่อมน้ำ ก็คือผุดเป็นฟองแล้วก็แตกไป ชีวิตเหมือนรอยไม้ที่ขีดลงในน้ำ วูบเดียวก็หายไปแล้ว ชีวิตเหมือนลำธารที่ไหลลงจากภูเขา พรวดเดียวก็ผ่านหน้าไปแล้ว ชีวิตเหมือนชิ้นเนื้อนาบไฟ มีแต่จะโดนเผาหมดไปในเวลาอันรวดเร็ว ชีวิตเหมือนโคที่เขานำไปฆ่า ต้องตายแน่ ๆ ไม่เหลือหรอก

ศาสดานอกพระศาสนาเขายังสอนชัดขนาดนี้ แต่คราวนี้เขาเห็นแค่ความไม่เที่ยง ตัวความทุกข์และอนัตตาเขาไม่เห็น แต่ก็ยังสอนลูกศิษย์ได้ขนาดนั้นแล้ว ชีวิตเหมือนก้อนเขฬะที่ปลายลิ้น เหมือนน้ำลายซึ่งบุรุษอันมีกำลังจะถ่มทิ้งเสียเมื่อไรก็ได้ คือต้องตายแน่ ๆ จะตายเมื่อไรไม่รู้ ?

ส่วนศาสดามหาวีระนั้นเป็นต้นบัญญัติศีล ๕ เลย แต่ศีลของเขาเข้มข้นมาก ศาสดาของเขาถึงขนาดว่าไปไหนต้องมีผ้าขาวปิดจมูก กลัวจะหายใจเอาจุลชีวะเข้าไปแล้วทำให้พวกนั้นตาย ไปไหนต้องมีลูกศิษย์กวาดพื้นนำหน้าไป เพราะกลัวว่าจะไปเหยียบสัตว์เล็ก ๆ ตาย จึง กลายเป็นสีลัพพตุปาทาน ก็คือยึดมั่นในศีลมากจนเกินไป ทำให้ติดอยู่แค่นั้น..ไปไหนไม่ได้

แต่ประวัติการเกิดของศาสดามหาวีระคล้าย ๆ กับพระพุทธเจ้าเลย มาจากตระกูลกษัตริย์เหมือนกัน มีปาฏิหาริย์ต่าง ๆ เหมือนกัน เพียงแต่ว่าเขาถือสุดโต่งจนเกินไป ถือว่าการยึดถือสิ่งของต่าง ๆ ยังเป็นกิเลสทั้งหมด ก็เลยแก้ผ้า จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ที่เมืองฤๅษีเกตก็ยังมีพวกศาสนาเชนเยอะแยะไปหมด ยังคงแก้ผ้า ใช้ขี้เถ้าทาตัว นั่งจ้องดวงอาทิตย์ ปฏิบัติอยู่ตามปกติของเขา