[เถรี]

ถาม : พวกผีกระสือกระหัง เขาทำร้ายคนหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ถ้าเขาอดก็คงจะกินแหละ อาตมายังจะโดนจับกินเลย พอก้าวข้ามไปพวกเขากรูกันมาทั้งบ้านเลย แต่เขาก็มีกติกาเหมือนกับยักษ์ที่ได้รับพรจากท้าวเวสสุวรรณว่า ใครเข้าไปใต้ต้นไทรให้จับกินได้ ถ้าไม่ใช่วาระกรรมมาถึงจริง ๆ ก็คงไม่มีใครหลงเข้าไปตรงนั้นหรอก เขาก็ต้องนั่งรอไป หรือไม่ก็หลอกให้เข้าไป ปลอมเป็นสาวสวย ๆ นั่งอยู่ เดี๋ยวหนุ่ม ๆ ก็เข้าไปให้กินเอง

เราต้องนึกถึงว่าต้นไทร ต่อให้เป็นไทรในความทิพย์ปริมณฑลก็เพียงโยชน์เดียว เท่ากับว่าเขตหากินของเขาไม่ได้กว้างเลย ถ้าไม่ได้เข้าไปในร่มเงานั้นก็จับกินไม่ได้ด้วย แล้วตัวเองจะไปหากินได้อย่างไร ก็นั่งไส้กิ่วรอไปจนกว่าจะมีอะไรหลงมาสักตัวหนึ่ง

ถาม : ฝรั่งเขาจะเจอพวกผีไหมครับ ?
ตอบ : ทำไมจะไม่เจอ เขาโดนหลอกขนาดบันทึกหนังสือมาเป็นเล่ม ๆ ไปหาอ่านบ้างสิ จนกระทั่งทุกวันนี้บางแห่งก็ยังหลอกกันเป็นล่ำเป็นสันอยู่เลย สมัยก่อนมีหนังสืออยู่ฉบับหนึ่งเป็นนิตยสารรายเดือนชื่อโลกลี้ลับ เป็นหนังสือที่ดีมาก เพราะเขาบันทึกเรื่องพวกนี้เอาไว้ จะเป็นเรื่องของจานบิน มนุษย์ต่างดาว สัตว์แปลก ๆ เรื่องผีหลอกตามสารพัดมุมโลก ออกได้ไม่กี่ฉบับก็เลิกไป

ถาม : ฝรั่งเขาเห็นแบบเราหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : เขาก็เห็นแบบเรานี่แหละ เห็นเป็นตัว ๆ เลย อาตมายังเก็บภาพพวกนี้เอาไว้ ที่เขาบอกว่าสุดยอดภาพผีของโลก เขาถ่ายรูปแล้วภาพติดชัด ๆ แต่ก็ยังเห็นของข้างหลังอยู่ด้วย เขาถึงได้รู้ว่าเป็นผี

ถาม : เวลาเราได้ยินเสียงหรือเห็นภาพราง ๆ จะทราบได้อย่างไรว่าเป็นผีหรือเทวดา ?
ตอบ : พวกเราพอเสียงอะไรดังก็อกแก็กขึ้นมา ตั้งแต่สัมภเวสียันพระบนนิพพานเราก็เหมาว่าเป็นผีหมด ฉะนั้น..วิธีที่สุดก็คือถามเขา แบบเดียวกับที่อาตมาถาม เวลาไปบิณฑบาตแล้วไปเจอเขา ก็บอกว่า “หยุดใส่บาตรก่อน อย่าเพิ่งใส่..คุยกันก่อนซิว่าเป็นใคร ? มาจากไหน ?” ฉะนั้น..เราต้องถามเขา สงสัยแล้วอย่าปล่อยให้ผ่านไป