ขึ้นชื่อว่าร่างกาย
 

ถาม : ร่างกายนี้ ถ้าหากว่าเราบอกว่าไม่สนใจ ช่างมันนั้น หมายความว่าปล่อยแล้ว สิ่งที่เข้ามาแทรกซ้อน..อย่างกรรมเก่านี่จะเข้ามาแทรกซ้อนไหม ?

ตอบ : กรรมนั้นไม่เกี่ยว เราปล่อยหรือไม่ปล่อยนั้นเขาก็ทำหน้าที่อยู่แล้ว ลักษณะการปล่อยร่างกายนั้น หมายความว่าเรามีปัญญารู้เท่าทัน รู้เท่าทันว่าร่างกายที่ไม่ดีจริงอย่างนี้เราไม่ต้องการอีกแล้ว เราขอมีร่างกายแค่ชาตินี้ชาติเดียว ระหว่างที่มีชีวิตอยู่ก็บำรุงดูแลรักษาไปตามหน้าที่

กายนี้เป็นสมบัติที่เรายืมโลกมาใช้ มารยาทในการยืมก็คือ ดูแลรักษาให้ดีที่สุด เมื่อถึงเวลาแล้วจะได้ส่งคืนเขาในสภาพที่ดีที่สุด ไม่ใช่ว่ายืมของเขามาใช้ แล้วก็ใช้ให้พังไปเลย เรายังมีหน้าที่ดูแลรักษาเขาอยู่ เพื่อว่าในปัจจุบันเราจะได้อยู่โดยไม่ลำบากนัก

แต่ขึ้นชื่อว่าร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์อย่างนี้ เราไม่ต้องการมีอีกแล้ว ชาตินี้ขอให้เป็นชาติสุดท้าย ไม่ใช่ประเภททิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ไม่สนใจ ๗ วันไม่อาบน้ำสักที เดี๋ยวคนรอบข้างเขาจะด่าเอา..!

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔