ปกิณกโอวาทก่อนบวชเนกขัมมะช่วงวันอาสาฬหบูชา-เข้าพรรษา ปี ๒๕๖๑
 

ในเรื่องของการปฏิบัติธรรม อาตมาย้ำอยู่เสมอว่า อย่ารอให้ทางวัดจัดปฏิบัติธรรมแล้วเราค่อยมาเริ่มต้นปฏิบัติกัน เรื่องของการปฏิบัติธรรมสำคัญกว่าการกินข้าวกินน้ำมาก เพราะว่าเป็นเรื่องที่พาเราข้ามชาติข้ามภพ หรือตัดชาติตัดภพ ก็แปลว่าต้องเร่งรัดการทำอยู่ตลอดเวลา การจะข้ามห้วงวัฏสงสารนี้เป็นการทวนกระแส เหมือนคนว่ายทวนน้ำ ถ้าหากว่ารามือหรือไม่พยายามว่ายเอาไว้ ก็จะโดนน้ำพัดถอยหลังไป แล้วถ้าถอยไปเมื่อไรจะเอาคืนได้ยากมาก

ในส่วนที่พวกเราทำกันอยู่ในปัจจุบันนี้ ต้องบอกว่าไม่พอกิน เหตุที่ไม่พอกินสังเกตได้ง่ายมากก็คือ เมื่อถึงเวลากระทบอะไรแล้ว รัก โลภ โกรธ หลง เกิดได้ง่าย ถ้าหากว่าทำได้เพียงพอ รัก โลภ โกรธ หลง จะไม่เกิด หรือว่าถึงจะเกิดก็มีกำลังที่จะระงับได้ ในส่วนของการปฏิบัติธรรมจึงบังคับในตัวเลยว่าต้องขยัน ถ้าหากว่าไม่ขยัน ตายแน่ ๆ

เราลองนึกดูว่า ถ้าตัวเราติดอยู่ในถ้ำหลวงดอยนางนอน น้ำท่วมตลอดถ้ำเป็นระยะทางยาวหลายกิโลเมตร ถึงเวลาหน่วยซีลวางไลน์คือสายช่วยชีวิตเข้าไปแล้ว ถ้าเราต้องการรอดแปลว่าต้องเกาะสาย แล้วก็ทวนน้ำออกมาให้ได้ ปล่อยจากสายช่วยชีวิตเมื่อไรโอกาสตายมีสูงมาก เมื่อเป็นเช่นนั้นก็เหมือนกับพวกเรา การดำเนินชีวิตในปัจจุบันถ้าทิ้งการปฏิบัติธรรม ก็คือการทิ้งสายช่วยชีวิต มีโอกาสตายมากกว่ารอด

การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องของคนมีปัญญา ไม่ใช่แค่การมีความกล้าความขยันแล้วจะทำได้ดี นักดำน้ำกู้ภัยในถ้ำชาวอังกฤษบอกว่า มนุษย์กบของไทยกู้ภัยผิดวิธี เพราะว่าไม่มีถังอากาศสำรอง นั่นคือการใช้ความกล้าส่วนตัวเสี่ยงดวงเอา ถ้าพลาดก็จะได้ติดยศนาวาตรี..! เราจะเห็นว่าจ่าเอกสมานได้รับพระกรุณาโปรดเกล้าเป็นพิเศษ กลายเป็นนาวาตรีนอกราชการ เพราะว่าไม่มีถังอากาศสำรอง การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องที่สำคัญกว่านั้นและต้องใช้ปัญญา ไม่อย่างนั้นแล้วสิ่งที่เราทำก็จะเป็นการเหนื่อยเปล่า

เรื่องของการปฏิบัติธรรมเป็นกำลังใจของบุคคลที่ปรารถนาความพ้นทุกข์ ต้องจริงจัง จริงใจและตรงเวลา จะเห็นว่าที่นี่ถึงเวลาจะไม่รอใคร มาไม่ทันก็เป็นความผิดของคุณเอง


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกโอวาทก่อนบวชเนกขัมมะช่วงวันอาสาฬหบูชา-เข้าพรรษา
วันศุกร์ที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๖๑
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดยทะเลและนาทาม)