ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ เถรี (โพสต์ 7269)

ในเรื่องของมารโดยเฉพาะกิเลสมาร มันอาศัยเกาะใจเราอยู่ตลอดเวลา ถ้าวาระกรรมเปิดเมื่อไร มันก็พยายามดึงพยายามรั้งไม่ให้เราหลุดพ้นไปได้ พอท้าย ๆ ของการปฏิบัติเราจะเห็นว่าความดีและมารหน้าตาเหมือนกันทุกประการ เพียงแต่ว่าก้าวสุดท้ายนั้น ความดีพาเราขึ้นข้างบน แต่มารพาเราลงข้างล่าง กระทั่งความดีมันยังเป็นมารได้

ช่วงนั้นอาตมาทุ่มเททุกอย่างเพื่อการปฏิบัติ เรื่องของบุญทานก็ทำเป็นปกติ คราวนี้วัดท่าซุงก็แบ่งสังฆทานออกเป็นชุด ๆ ชุดละ ๑๐๐ บาท ๕๐๐ บาท ๑,๐๐๐ บาท ๒,๐๐๐ บาท

เวลาอาตมาออกกิจนิมนต์โยมเขาถวายปัจจัยมา ๑๐๐ บาท ก็คิดว่า เราจะไปถวายสังฆทานกับหลวงพ่อ ๑๐๐ บาท แต่ก็คิดไปอีกว่าชุดละ ๑๐๐ บาทมันเล็กไปไม่สะใจ เก็บเอาไว้ให้ครบ ๕๐๐ บาทดีกว่า แต่ปรากฏว่ามันดันเกินมา ปาไป ๗๐๐-๘๐๐ บาท ถ้าเป็นเช่นนั้นรอชุดละ ๑,๐๐๐ บาทดีกว่า พอมันเกิน ๑,๐๐๐ บาท รอชุดละ ๒,๐๐๐ บาทดีกว่า

วันที่รู้ทันใจหายเลย เพราะว่าถ้าตายเสียก่อน...แม้แต่ชุดละ ๑๐๐ บาทก็ยังไม่ได้ทำเลย จึงได้เห็นว่ามันหลอกเราได้ขนาดนั้น แม้แต่ความดีก็เอามาหลอกเรา สุดยอดจริง

ถาม : ทำไมมารเขาดลใจได้ขนาดนั้น?
ตอบ : อ๋อ...ก็เพราะเราโง่มาก ถ้าเราชั่วน้อย เขาก็ดลใจได้น้อย


เทศน์ที่บ้านอนุสาวรีย์
๓ พฤษภาคม ๒๕๕๒