ถ้าไม่สวดมนต์จะโดนผีอำ
 

๑. ถ้าคืนไหนผมไม่สวดมนต์ ก็มักจะโดนอำ แล้วต้องตื่นมาสวดมนต์ทุกครั้ง หากวันไหนที่ตั้งใจไปตักบาตรแต่ลุกขึ้นจากที่นอนไม่ไหว ก็มีฝันอันน่าสะพรึง น่ากลัวมาก ๆ จนต้องลุกขึ้นไปตักบาตร ปัจจุบันถึงแม้จะสวดมนต์แต่ก็ยังโดนอำอยู่ ควรจะทำอย่างไรจึงจะไม่โดนอำครับ ?

๒. เคยใช้คาถาเงินล้านภาวนาขณะนอน รู้สึกนิ่ง ๆ ตัวจะโล่ง ๆ เหมือนจะลอยขึ้นไปข้างบน น่ากลัวมาก เหมือนมีแรงอะไรดูดเราออกจากร่าง ซึ่งผมไม่ทราบว่าเป็นอะไร บางทีก็ตัวแข็งไปหมด หายใจไม่ออกด้วย พอหยุดภาวนา ทุกอย่างก็กลับสู่ปกติ และสติก็เตลิดเปิดเปิง ผมผ่านไม่พ้นจุดนี้สักทีครับ มันคืออะไรและผมต้องทำอย่างไรต่อไปครับ ?

ถาม : ถ้าคืนไหนผมไม่สวดมนต์ ก็มักจะโดนอำ แล้วต้องตื่นมาสวดมนต์ทุกครั้ง หากวันไหนที่ตั้งใจไปตักบาตรแต่ลุกขึ้นจากที่นอนไม่ไหว ก็มีฝันอันน่าสะพรึงน่ากลัวมาก ๆ จนต้องลุกขึ้นไปตักบาตร ปัจจุบันถึงแม้จะสวดมนต์แต่ก็ยังโดนอำอยู่ ควรจะทำอย่างไรจึงจะไม่โดนอำครับ ?
ตอบ : เป็นสัญลักษณ์ให้เราทำความดี เขาช่วยส่งใบเตือนขนาดนั้นแล้ว

ถาม : สวดมนต์แล้วก็ยังโดนอำอยู่ ต้องทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : ก็สวดต่อไป คาดว่าไม่ใช่ผีอำ แต่เป็นการเข้าใจผิด เกิดจากกำลังใจที่ทรงสมาธิขั้นสูง จิตกับประสาทเริ่มแยกออกจากกัน ทำอะไรไม่ถนัดก็เลยคิดว่าผีอำ เพราะสมาธิแน่นทรงตัวแล้วขยับไม่ได้

ที่ ต.วังปลิง อ.สะเดา จ.สงขลา มีโยมผู้หญิงอยู่คนหนึ่ง สมาธิทรงตัวเร็วมาก พอสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ก็แข็งทื่อเลย เขาใช้คำว่า “ต้องคอยเขย่าให้หลุด” พอขับไปหน่อยก็แข็งอีก ต้องคอยเขย่าให้หลุด เขาถามว่าเขาเป็นอะไร อาตมาตอบว่าขอให้เป็นอย่างนั้นบ่อย ๆ แต่เขย่าให้หลุดให้เร็วขึ้น เพราะเขาไม่รู้ว่า ทันทีที่เขาตั้งใจ สมาธิจะทรงตัว จิตกับประสาทเริ่มแยกออกจากกัน ต่อไปนี้คน ๆ นี้จะเข้าออกสมาธิได้เก่งมาก แต่เขาไม่รู้ว่าตัวเองได้สมาธิ

ถาม : อย่างนี้วิธีปฏิบัติคือ ?
ตอบ : ซักซ้อมการเข้าออกสมาธิให้เร็วขึ้น

ถาม : เคยใช้คาถาเงินล้านภาวนาขณะนอน รู้สึกนิ่ง ๆ ตัวโล่ง ๆ เหมือนจะลอยขึ้นไปข้างบน น่ากลัวมาก เหมือนมีแรงอะไรดูดเราออกจากร่าง ซึ่งผมไม่ทราบว่าเป็นอะไร บางทีก็ตัวแข็งไปหมด หายใจไม่ออกด้วย พอหยุดภาวนาทุกอย่างก็กลับสู่ปกติ และสติก็เตลิดเปิดเปิง ผมผ่านไม่พ้นจุดนี้สักทีครับ นี่คืออะไรและผมต้องทำอย่างไรต่อไปครับ ?
ตอบ : ทำเหมือนเดิมบ่อย ๆ แล้วตัดตัวกลัวตายให้ได้ นั่นเป็นอาการที่จะออกไปแบบมโนมยิทธิเต็มกำลัง ถ้าตราบใดที่ยังกลัวตายอยู่ ก็จะไปไหนไม่ได้ สภาพจิตยังเป็นห่วงร่างกาย จึงไม่ไปไหนเสียที