|
การวางกำลังใจ
กราบขอเมตตาพระอาจารย์ค่ะ มีเพื่อนฝากคำถามมาว่า
๑. พิจารณากระดูกอย่างไรให้เป็นวิปัสสนากรรมฐานเจ้าคะ? ๒. เมื่อเรารู้สึกว่าการที่เรามีชีวิต เรามีขันธ์ห้า แล้วเราทุกข์มาก ทุกข์ตลอดเวลา เราควรวางกำลังใจอย่างไรเจ้าคะ? กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ |
ถาม : พิจารณากระดูกอย่างไรให้เป็นวิปัสสนากรรมฐาน?
ตอบ : ท้ายสุดก็เสื่อมสลายตายพังไป ไม่มีอะไรเหลืออยู่ให้เป็นเรา เป็นของเรา ถาม : เราพิจารณากระดูกว่าเป็นชิ้นใหญ่ชิ้นเล็ก ส่วนนั้นส่วนนี้ แล้วท้ายสุด ? ตอบ : ผุพัง ไม่มีอะไรเหลือเป็นตัวตนเราเขา ถาม : แล้วถ้าเราพิจารณาโดยเราไม่ได้เข้าไปถึงจุดที่ว่าผุพัง ไม่มีอะไรเหลือ เราเห็นแค่ว่าเป็นสิ่งปฏิกูล ประกอบด้วยท่อนใหญ่น้อยต่าง ๆ ? ตอบ : นั่นเป็นตามระดับปัญญาของตน |
ถาม : เมื่อเรารู้สึกว่าการที่เรามีชีวิต เรามีขันธ์ห้า แล้วเราทุกข์มาก ทุกข์ตลอดเวลา เราควรวางกำลังใจอย่างไร?
ตอบ : ก็ต้องรู้สึกว่าเราไม่มีชีวิต เพราะคำถามเขาบอกว่ารู้สึกว่ามีชีวิต แค่เรารู้สึกว่าไม่มีชีวิตก็หายทุกข์แล้ว รู้ว่าทุกข์ก็อย่าไปแบกเอาไว้ เมื่อเห็นว่าทุกข์ ขึ้นชื่อว่าการเกิดมาทุกข์เช่นนี้เราไม่ต้องการอีกแล้ว ก็ให้ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติทุกอย่างเพื่อความพ้นทุกข์ คือปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา ถาม : จริง ๆ เวลาเราทุกข์ก็ไม่อยากแบกหรอกครับ แต่ทุกข์เกาะอยู่กับเรา จะทำอย่างไรครับ ? ตอบ : เมื่อคืนกล่าวไปแล้วว่า จริง ๆ ตัวเราไปปรุงแต่งเองต่างหาก ถ้าสักแต่เห็นว่าทุกข์เฉย ๆ ทุกข์มีอยู่อย่างนั้นแหละ แต่คราวนี้ว่าเราไปแบกว่าทุกข์เป็นของเราก็กลุ้มตายชักเลย |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 14:37 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.