ถามเรื่องกรรมฐาน
 

กราบนมัสการครับ
มีอยู่วันหนึ่ง ผมระลึกถึงพระพุทธคุณที่พระองค์ท่านเมตตากับโลกกับสรรพสัตว์ ใจมันนึกไปถึงแสงสว่างในโลกนี้ พระกรุณาของพระองค์ท่านอยู่ทุกอณู เปรียบเสมือนแสงสว่างในโลก เหมือนท่านแผ่มาให้ ใจผมมันอิ่มเอิบ ผมก็เลยหลับตาเพราะมันสงบ ผมเห็นเป็นนิมิตแสงเหมือนสีรุ้งอาบไล้ไปทั่วโลก อาบและไล้ไปตามตึกรามบ้านช่อง และสิ่งต่าง ๆ บนโลก .. แบบนี้เป็นกรรมฐานอะไรครับ? จนวันนี้ผมยังระลึกถึงพระพุทธคุณที่มีอยู่ทุกอณู ใจก็ยังอิ่มเอิบได้อยู่เลย แต่ภาพที่เห็นตอนหลับตาไม่ชัด ไม่สดเท่าเดิม ไม่เหมือนเดิมครับ และต้องปรับหรือมีอะไรเพิ่มเติมไหมครับ?

ถาม : มีอยู่วันหนึ่ง ผมระลึกถึงพระพุทธคุณที่พระองค์ท่านเมตตากับโลกกับสรรพสัตว์ ใจนึกไปถึงแสงสว่างในโลกนี้ พระกรุณาของพระองค์ท่านมีอยู่ทุกอณู เปรียบเสมือนแสงสว่างในโลก เหมือนท่านแผ่มาให้ ใจผมอิ่มเอิบ ผมก็เลยหลับตาเพราะสงบ ผมเห็นเป็นนิมิตแสงเหมือนสีรุ้งอาบไล้ไปทั่วโลก อาบและไล้ไปตามตึกรามบ้านช่อง และสิ่งต่าง ๆ บนโลก .. แบบนี้เป็นกรรมฐานอะไรครับ ?
ตอบ : เป็นพุทธานุสติกรรมฐาน

ถาม : จนวันนี้ผมยังระลึกถึงพระพุทธคุณที่มีอยู่ทุกอณู ใจก็ยังอิ่มเอิบได้อยู่เลย แต่ภาพที่เห็นตอนหลับตาไม่ชัด ไม่สดเท่าเดิม ไม่เหมือนเดิมครับ และต้องปรับหรือมีอะไรเพิ่มเติมไหมครับ ?
ตอบ : ขอยืนยันว่าแม้แต่การนึกถึงตอนนี้ก็เจ๊งไปเรียบร้อยแล้ว สำคัญตรงที่ว่าถ้าปฏิบัติได้แล้วต้องรักษาอารมณ์ให้ต่อเนื่อง คราวนี้เรารักษาอารมณ์ให้ต่อเนื่องไม่ได้ ปล่อยให้หลุดไปแล้ว จะเอาให้ดีเหมือนเดิมก็ยากแล้ว