น้ำมนต์เจ็ดวัด
 

สมัยเด็ก ๆ จะมีการแห่ศพแถว ๆ บ้าน คนแบกก็บ่นว่า "ยิ่งแบกยิ่งหนัก" ปรากฏว่ามีหลายคนที่เห็นด้วยตาเปล่า ๆ ว่ามีผีเจ็ดแปดตัวกระโดดโลดเต้นอยู่บนโลง ดีใจที่จะได้เพื่อนใหม่ เมื่อพวกนี้ขึ้นไปกระโดดโลดเต้นแบบนั้น คนที่มีความรู้สึกดี ๆ จะรู้สึกว่าน้ำหนักเพิ่มขึ้น เหมือนกับแบกคนหลาย ๆ คนพร้อม ๆ กัน ไม่ใช่แบกศพ ๆ เดียว คนที่เห็นก็รีบไปหาน้ำมนต์มาล้างมาอาบให้ยุ่งไปหมด

เรื่องนี้ถือว่ามีเรื่องดี ๆ อยู่คือ คนที่เห็นนั้น กำลังใจของเขาอย่างน้อยก็ต้องอยู่ในอุปจารสมาธิ ถึงจะเห็นผีได้ แต่เมื่อเห็นแล้วดันไปกลัวเขา ถือว่าเห็นผีแล้วซวย ต้องรีบล้างซวย บางคนต้องไปอาบน้ำมนต์เจ็ดวัด

"น้ำมนต์เจ็ดวัด" ก็คือบทที่พระสวดให้พรที่เรียกว่า "มงคลจักรวาลน้อย" จะมี....อายุวัฑฒะโก ธะนะวัฑฒะโก สิริวัฑฒะโก ยะสะวัฑฒะโก พละวัฑฒะโก วัณณะวัฑฒะโก สุขะวัฑฒะโก ทั้งหมดคือ "ความเจริญเจ็ดประการ"

ตัว "วัฒ" เวลาเขาว่าสั้น ๆ เขาเรียกว่า "วัด" เฉย ๆ เล่นการันต์นอหนูไม่ออกเสียงไปเสียอย่างนั้น

เพราะฉะนั้น..ที่เขาเรียก "น้ำมนต์เจ็ดวัด" ก็คือเสกน้ำมนต์ด้วยบทนี้ คนไม่รู้ไปตระเวณหาพระเจ็ดวัด น้ำมนต์เจ็ดวัด ความจริงทำวัดเดียวก็ได้แล้ว

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนเมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๕

ขออนุญาตนำไปเผยแพร่ในเว็บพลังจิตครับ