เพราะเหตุใดพระองค์จึงสอนแต่อริยสัจ
 

เพราะเหตุใดพระองค์จึงสอนแต่อริยสัจ

สมเด็จองค์ปัจจุบัน ทรงมีพระเมตตาตรัสสอนเรื่องนี้ไว้ มีความสำคัญดังนี้

๑. “อริยสัจ คือ ความจริงที่พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ทรงตรัสรู้ด้วยพระองค์เองเหมือนกันหมด เพราะอริยสัจเป็นตัวปัญญาสูงสุดในพระพุทธศาสนา และมีแต่เฉพาะพุทธศาสนาเท่านั้น ศาสนาอื่น ๆ ไม่มี”

๒. “พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ ล้วนแต่ตรัสรู้ด้วยอริยสัจด้วยกันทั้งสิ้น แม้แต่พระสาวกของพระพุทธองค์ทุกท่านก็ล้วนจบกิจเป็นพระอรหันต์ได้ด้วยอริยสัจ มีทางนี้ทางเดียว ทางอื่นไม่มี”

๓. “ที่พวกเจ้าสงสัยว่า เพราะเหตุใดพระองค์จึงสอนอริยสัจกับพรหมและเทวดา ซึ่งไม่มีขันธ์ ๕ ก็เท่ากับท่านไม่มีทุกข์ในขณะนี้ คำตอบก็คือ เพราะพรหม-เทวดา-นางฟ้า ยังมีอารมณ์ไม่ถึงที่จะจบกิจได้ จึงเรียกว่ายังมีทุกข์อยู่”

๔. “ที่พวกเจ้าสงสัยว่าขึ้นมาครั้งใด ก็ทรงเทศน์อยู่เรื่องเดียว คือ อริยสัจ คำตอบก็คือนอกจากอริยสัจแล้ว ก็ไม่มีอันใดจักสอนอีกในพระพุทธศาสนานี้ เพราะฉะนั้นตถาคตเจ้าจักตรัสสอนกี่แสนครั้ง ก็ย่อมไม่พ้นจากอริยสัจ”

๕. “อริยสัจแปลว่าความจริง หรือของจริงที่พระพุทธเจ้าท่านพิสูจน์แล้ว ดังนั้นทุกสิ่งที่พระองค์ทรงตรัสสอน ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์จึงล้วนเป็นอริยสัจทั้งหมด หรือเป็นหนทางที่นำไปสู่ความพ้นทุกข์ได้ทั้งสิ้น”

๖. “พระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์มีความดีเสมอกันหมด ทรงมีพุทธญาณหรือสัพพัญญุตญาณแต่พระองค์เดียวในโลก จึงสามารถรู้จริต-นิสัย (นิสสัย) และกรรมของแต่ละคนที่เกิดมามีแตกต่างกัน ไม่เสมอกันในแต่ละคน จึงต้องมีคำสั่งสอนให้เหมาะแก่จริต-นิสัยและกรรมของแต่ละคน ซึ่งไม่เสมอกัน ด้วยอุบายมากถึง ๘๔,๐๐๐ วิธี ทุกวิธีก็ล้วนเป็นอริยสัจ”

๗. “ที่พวกเจ้าสงสัยว่า มีพรหม-เทวดา-นางฟ้าบรรลุมรรคผลบ้างไหม คำตอบก็คือ มีอยู่ไม่น้อย และมีอยู่ทุกวันที่บรรลุมรรคผล แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีไม่น้อยที่จุติเคลื่อนไปสู่เบื้องต่ำทุกวันเช่นกัน เพราะธรรมของตถาคตเป็นปัจจัตตัง ตถาคตเป็นเพียงผู้บอก ทำได้หรือไม่ได้ก็เรื่องของผู้นั้น”

๘. “อย่าลืม อัปปะมาเทนะ สัมปาเทถะ ผู้เข้าถึงความไม่ประมาทเท่านั้น จึงจักยับยั้งการจุติเคลื่อนไปสู่สภาพเบื้องต่ำได้ ดังนั้น ตราบใดที่ยังไม่มีบารมีธรรมถึงพระอนาคามีผลแล้ว การจุติเคลื่อนไปสู่เบื้องต่ำก็ยังคงมีอยู่ ยกเว้นบุคคลที่ตัดสังโยชน์เบื้องต่ำ ๓ ข้อแรกได้แล้วเท่านั้น”


ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่ม ๗
รวบรวมโดย พล.ต.ท. นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน

ขอเชิญทุกท่านเข้าไปอ่านได้ที่ www.tangnipparn.com