มิจฉาสมาธิ
 

ถาม : เขาทำวิชาหรือของคุณไสยต่าง ๆ เขาต้องเข้าองค์ฌานหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : จำเป็นต้องใช้สมาธิระดับสูงเหมือนกัน แต่เขาใช้สมาธิเพื่อเบียดเบียนคนอื่น จึงกลายเป็นมิจฉาสมาธิ

ถาม : ในเมื่อเขามีศีลไม่บริสุทธิ์ เขาจะเข้า-ออกฌานได้อย่างไร ?
ตอบ : อย่าลืมว่า ตอนที่เขากำลังทำสมาธิอยู่ ศีลเขาไม่บกพร่อง เรื่องของโลกียอภิญญารวบรวมกำลังใจพักเดียวก็ได้แล้ว พอไปทำผิดทำพลาดก็เสื่อมไป พอรวบรวมกำลังใจใหม่ ก็ทำได้อีก กำลังใจจะขึ้น ๆ ลง ๆ ไม่ทรงตัว

ถาม : สมมติ เขาทำเสน่ห์ยาแฝด เขาเอาเส้นผมของคนมาทำ เอาขี้ไคลมาทำ ของเหล่านี้เป็นของที่ทิ้งแล้ว ไม่น่าจะมีผล ?
ตอบ : ที่มีผลก็เพราะเขามีสิ่งเหล่านี้เป็นสื่อ สามารถที่จะโยงถึงตัวเจ้าของได้ง่ายกว่าปกติ ถ้าหากว่ากำหนดใจอย่างเดียวไม่มีอะไรเป็นสื่อหรือวัตถุส่งผ่านก็จะยาก

ของใช้ทุกอย่างที่ผ่านมือของเรา กระทั่งหนังสือเล่มหนึ่ง พอเราจับเข้าก็จะมีพลังงานของเราตกค้างอยู่ ยิ่งเป็นสิ่งที่ออกจากตัวเราไปโดยตรงก็ยิ่งง่ายใหญ่เลย

ถาม : เส้นผมของเรา เรายังรังเกียจของตัวเราเองเลย ?
ตอบ : อย่าลืมว่าเส้นผมก็ยังมีพลังงานของเราตกค้างอยู่


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนเมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๕