กรรมที่ทำโดยไม่เจตนา
 

เรื่องผลของกรรมต้องศึกษาใน ยถากัมมุตาญาณให้ดี ถึงเวลาเราจะรู้ว่ากรรมนั้นน่ากลัวขนาดไหน ประมาทไม่ได้แม้แต่นิดเดียว เราจะไปคิดว่าความชั่วเพียงนิดเดียวแล้วทำ พลาดเมื่อไรก็แย่เมื่อนั้น

ความดีความชั่วเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรียกว่า กตัตตากรรม คือ กรรมที่ทำโดยไม่เจตนา

ขนาดพระพุทธเจ้ายังโดนสนองเลย ในวาระสุดท้ายหลังจากปลงอายุสังขารแล้ว พระองค์ท่านเดินจากปาวาลเจดีย์ไปยังกุสินารา ระหว่างทางเกิดเหน็ดเหนื่อยกระหายน้ำขึ้นมา จึงตรัสบอกพระอานนท์ ให้ปูผ้าสังฆาฏิให้นั่งพักใต้ต้นไม้แล้วให้ไปตักน้ำมา พระอานนท์เดินไปที่ลำธาร ปรากฏว่าเกวียน ๕๐๐ เล่มเพิ่งจะลุยผ่านไป น้ำขุ่นคลั่ก กรองอย่างไรก็ไม่ใส

พระอานนท์จีงกลับมารายงานพระพุทธเจ้าว่า "ไม่มีน้ำพระเจ้าข้า เพราะเกวียน ๕๐๐ เล่มเพิ่งจะลุยผ่านไป"
พระพุทธเจ้าบอกว่า "กลับไปใหม่เถอะ ตถาคตกระหายมาก น้ำนั้นมีอยู่"
พระอานนท์สงสัย แต่ว่าด้วยความเชื่อมั่นก็ย้อนกลับไปอีกครั้ง ปรากฏว่าน้ำใสแล้ว

เหตุการนี้เกิดจากกรรมนิดเดียวในสมัยชาติหนึ่ง พระองค์เกิดเป็นเด็กชาวนา ถึงเวลาปลดวัวออกจากไถก็รีบเอาไปกินน้ำ วัวที่หิวน้ำมาทั้งวัน ถึงเวลาก็พรวดพราดไปกินน้ำโดยไม่ได้สังเกต แต่พระพุทธเจ้าชาตินั้นท่านสังเกตเห็นว่า วัวกำลังจะกินน้ำขุ่น เกิดสงสารว่าน้ำขุ่นอย่างนี้อย่าเพิ่งกินเลย ก็ดึงวัวให้ย้ายมากินน้ำใสที่อยู่ห่างกันนิดเดียว

กรรมที่ทำโดยเจตนาดี แล้วก็ไม่ได้มีเจตนาจะกลั่นแกล้งอะไรแท้ ๆ วาระสุดท้ายยังตามมาสนอง ขนาดพระพุทธเจ้ายังโดนสนองขนาดนั้น แล้วของเราจะไปรอดหรือ ?


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๔