วันเกิด
 

ถาม : การจัดงานฉลองวันเกิด จริง ๆ แล้วจัดได้หรือไม่ ? เพราะว่ามีคนเขาบอกว่าจัดงานวันเกิดแล้วเป่าเค้กไม่มีผล ?
ตอบ : แล้วแต่เขา ถ้าเขาชอบ ทำอย่างนั้นแล้วสบายใจ ก็ให้เขาทำไป

ลักษณะของงานวันเกิดนี่ ถ้าเป็นของอาตมาเอง วันเกิดตัวเองจะนึกถึงพ่อแม่ก่อน

โดยเฉพาะแม่ วันที่เราเกิดนั้นเป็นวันที่แม่เกือบจะตาย..ใช่ไหม ? บุญคุณของพ่อแม่ที่ทำให้เราเกิดมาได้พบพระพุทธศาสนา และได้ปฏิบัติธรรมมาถึงทุกวันนี้ พ่อแม่ให้ร่างกายเรามาแล้ว เรามาพบพระธรรมคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้ได้เกิดใหม่ทางใจอีกครั้งหนึ่ง ดังนั้น..พ่อแม่คือสิ่งที่สำคัญที่สุด

ในแต่ละชาติที่เกิดมา บางชาติเราก็ได้พบพระพุทธเจ้า บางชาติเราได้พบพระปัจเจกพุทธเจ้าทีละเป็นแสนองค์ บางชาติเราได้พบพระอรหันต์ทีละหลาย ๆ องค์ แต่ว่าไม่ว่าชาติใดชาติหนึ่ง เราก็มีพ่อหนึ่งท่าน แม่หนึ่งท่านเท่านั้น พ่อแม่นั้นพระพุทธเจ้าท่านตรัสว่าว่าเป็นพรหมของบุตร

ฉะนั้น..วันเกิดของตัวเอง ควรจะเป็นวันที่นึกถึงพ่อ นึกถึงแม่ เป็นวันที่ควรจะเอาดอกไม้ธูปเทียนไปกราบพ่อ กราบแม่ เพื่อขอพรจะดีกว่า

เสร็จแล้วเราจะทำบุญตักบาตร สร้างความดีในจิตใจของเราก็ทำไป แต่จะว่าไปแล้ว สมัยนี้ก็เฝือจนเกินไป โบราณเขานิยมทำบุญอายุครบ ๖๐ ปี ครั้งเดียว หลังจากนั้นแล้วก็จะทำลักษณะครบ ๑๐ ปีทำทีหนึ่ง หรือครบรอบ ๑๒ ปีทำทีหนึ่ง ดังนั้น..ก็จะเป็นครบ ๖๐ ๗๐ ๘๐ ๙๐ หรือไม่ก็จะเป็นครบ ๖๐ ๗๒ ๘๔ ๙๖ เขาจะไม่ทำกันพร่ำเพรื่อเหมือนสมัยนี้

เพราะว่าสมัยโบราณเขาถือเหมือนกัน ยิ่งถ้าหากว่าเป็นคนที่มีคนนับถือจำนวนมาก เวลาจัดงานลักษณะอย่างนั้้น คนก็จะแห่กันไป เอาของไปช่วย เอาเงินไปช่วยอะไรอย่างนี้ เขากลัวว่าการจัดงานจะเป็นการเบียดเบียนคนอื่นเขา ทำให้คนอื่นเขาลำบาก เขาก็เลยไม่พยายามจัด แต่สมัยนี้ยิ่งพวกข้าราชการใหญ่ ๆ นี่ขยันจัดกันทุกปี เพราะจัดแล้วได้สตางค์แน่ ๆ..!

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ เดือนสิงหาคม ๒๕๔๔