จิตส่งถึงกัน
 

ถาม : จิตที่ส่งถึงกัน อย่างผมคิดถึงหลวงพ่ออย่างนี้ล่ะครับ เป็นกระแสที่พุ่งไปหา...?
ตอบ : บางทีก็มาทั้งตัวเลย เราคิดถึงใคร ถ้าหากว่าบุคคลที่เขาได้อภิญญาใหญ่ เขาจะเห็นเราไปตรงนั้นทั้งตัวเลย ไม่ใช่แค่กระแสเท่านั้น แต่ว่าท่านที่ได้เบากว่านั้น อย่างเช่นวิชชาสาม จะรู้สึกว่าเป็นกระแสความคิดของอีกคนหนึ่งติดต่อมา แล้วเราก็รับได้ชัดเจน ไม่ต้องถึงวิชชาสามหรอก แค่สองก็พอแล้ว

ถาม : กราบพระอยู่ดี ๆ บางทีรู้สึกว่าท่านมานั่งกราบอยู่ข้าง ๆ นี่คิดผิดหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ผิดแหง ๆ เลย ก็ตูนั่งอยู่นี่ ...(หัวเราะ)... ขืนไปรับรองเดี๋ยวเอาบ่อย ...(หัวเราะ)... ต้องรีบ ๆ เลี่ยงไปให้ไกลตัวหน่อย

ถาม : จะเป็นการฟุ้งซ่านไปได้ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าฟุ้งซ่านในด้านดีก็ฟุ้งซ่านไปเถอะ

ถาม : ที่คุยเรื่องส่งจิตถึงกันนี่ ย้อนคิดสมัยก่อนช่วงปีที่แล้ว จะผูกพันกับเพื่อนอยู่คนหนึ่งอยู่ที่อุตรดิตถ์ จะนึกถึงตลอดเวลาแล้วก็คุยกัน เพื่อนก็พูดให้ฟังว่า ตอนที่ทำบุญ ๑๐๐ วันให้แฟน เจอกันวันเสาร์ ตอนนั้นยังไม่เคยไปเจอกันเลย คุยกันทางอินเตอร์เน็ต เขาบอกว่าผมไปอยู่ตรงนั้นด้วย ทีนี้ฟังแล้วตอนนั้นยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไร มาคุยกันนี่ก็เพื่อเป็นการยืนยัน

ตอบ : คำตอบเดียวกันว่า เวลาเราคิดถึงใคร ถ้าบุคคลนั้นกำลังของเขาสูง จิตใจของเขาสะอาด บางทีเขาเห็นเราไปอยู่ที่นั่นทั้งตัวเลย ถ้ากำลังต่ำลงมาหน่อย ก็รับกระแสความคิดของเราได้อย่างชัดเจน ตัวนี้ไม่ยากหรอกเป็นเจโตปริยญาณในทิพจักขุญาณนั่นแหละ

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกรกฎาคม ๒๕๔๔