ให้ร่างกายมันอดเสียบ้าง
 

สุขภาพร่างกายของเรา ถ้าให้อดเสียบ้าง จะทำให้สุขภาพดีขึ้น เพราะเมื่อร่างกายเรารับสารอาหารเข้าไป ก็จะไปอยู่ในเลือด ถ้าว่ากันตามภาษาของพระพุทธเจ้าก็คือ ทำให้กายหนัก ภาวนาก็ยาก เลือดลมไม่ปลอดโปร่ง

ถ้าหากว่ากันตามการแพทย์สมัยใหม่ก็คือ พอเข้าไปมาก ๆ แล้ว ไตต้องไปเสียเวลากำจัดออก ร่างกายก็ทำงานหนักกว่าปกติ ทำให้อวัยวะที่ทำงานหนักเสื่อมทรุดลงเร็ว ถ้าหากว่าเรางดอาหารสักมื้อหนึ่ง ร่างกายก็จะมีโอกาสฟื้นฟู สุขภาพจะดีขึ้น แต่ส่วนใหญ่แล้วเราอดกันไม่ได้ ท้องร้องจ๊อกขึ้นมาก็ต้องรีบหาให้กิน

เราจะเห็นว่าพระพุทธเจ้ากำหนดไม่ให้พระฉันอาหารในเวลาวิกาล เท่ากับว่าร่างกายมีโอกาสฟื้นฟู พอใช้สารอาหารในเลือดหมด เลือดลมก็โปร่ง ภาวนาก็ง่าย จะจับลม จะพิจารณาธรรมอะไรก็สะดวก ที่สำคัญที่สุดก็คือ ประหยัดทรัพยากรของโลก คน ๖๐ ล้าน ประหยัดข้าวคนละเม็ด แล้วถ้า ๖๐ ล้านเม็ดเท่ากับกี่กระสอบ ? แล้วนี่ประหยัดทั้งมื้อเลยนะ... อย่างน้อย ๆ ก็มีอาหารเหลือเลี้ยงพลโลกไปได้อีกเยอะเลย

จะว่าไปแล้วพวกเรานี้สร้างทานบารมีมาดี ที่อื่นเขาอดกันแทบตาย ที่เฮติอย่างนี้ แต่เรานี่กินล้น..กินเกิน ต้องไปดูโทณปากสูตร ก็คือ พระเจ้าปเสนทิโกศลท่านอ้วนมาก ท่านคิดถึงพระพุทธเจ้า จึงไปถวายบังคมแต่เช้า แต่ไปแล้วเป็นลม พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า บุคคลผู้มีสติ รู้ประมาณในการบริโภค ย่อมเจ็บไข้ได้ป่วยน้อย อายุขัยก็ยืนยาว พระเจ้าปเสนทิโกศลฟังแล้วสะดุดหู ให้สุทัสสนมาณพไปเรียนคาถาบทนี้เอาไว้ ถึงเวลาพอพระองค์เสวยอาหาร ก็ให้สุทัสสนมาณพท่องให้ฟัง จะได้สะดุดหูแล้วคิดได้ หลังจากนั้นไม่นาน พระเจ้าปเสนทิโกศลก็รูปร่างสมส่วน เพรียวลง

พระพุทธเจ้าท่านให้อดอาหารวันละคำเดียว ให้อดมื้อสุดท้ายของวัน ลดลงวันละคำ ๆ เมื่อยังได้กินอยู่ ร่างกายก็ไม่ทวงมาก แต่พวกเรานี่ตั้งใจจะอด ในที่สุดก็เพิ่มอีกจาน..!

บางทีเวลาอยู่วัด หลังทำวัตรเย็น แม่ชีจะหาพวกน้ำปานะมาถวาย แรก ๆ เขาก็แปลกใจว่าหลวงพ่อไม่ฉันอะไรเลย ความจริงก็อยากจะฉันเหมือนกัน แต่ว่าเมื่ออายุมากแล้ว ถ้าฉันตอนนั้นจะต้องตื่นกลางดึกมาปัสสาวะ แล้วอาตมาเป็นคนตื่นแล้วตื่นเลย จะไม่นอนอีก เพราะฉะนั้น..ไม่ฉันเลยจะดีกว่า จะได้หมดเรื่องไป

ยังอุตส่าห์รักษาหุ่นมาได้จนถึงทุกวันนี้ แต่ว่าหลังอายุ ๕๐ ไปแล้วคงอยู่ยาก เพราะโดยธรรมชาติเลยนะ พออายุมากขึ้น ร่างกายก็จะกักตุนไขมัน เนื่องจากพออายุมาก การหากินไม่สะดวกเหมือนหนุ่ม ๆ สาว ๆ ธรรมชาติจะต้องตุนเอาไว้เผื่ออด ฉะนั้น..ใครที่ตุนเร็วก็แปลว่าแก่เร็ว..!


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันเสาร์ที่ ๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓