ภาวนาแล้วหยุดหายใจ
 

ปกติหนูนอนภาวนา พุทโธ จนหลับ แต่มีครั้งหนึ่งหนูนอนภาวนา สัมมาอะระหัง จนเคลิ้มหลับหนูรู้สึกตัวอยู่ หนูคิดว่าหยุดหายใจ หนูก็ตื่นมาหายใจ พอภาวนาต่อก็เหมือนหยุดหายใจอีก แล้วหนูก็พยายามหายใจ คืนนั้นเป็นแบบนี้กลับไปมาหลายครั้ง
๑. หนูอยากทราบว่าหนูป่วยเป็นโรค หรือเป็นอาการจากการภาวนาคะ ถ้าเกิดจากการภาวนา หนูต้องทำอย่างไรคะ ถึงไม่ต้องรู้สึกตัวตื่นมาหายใจ ภาวนาต่อได้เลย หนูพยายามคิดว่าตายก็ตาย แต่ร่างกายมันตื่นมาหายใจเองค่ะ
๒. ถ้าเป็นผลจากการภาวนา ความก้าวหน้าต่อจากนี้ถ้าหนูผ่านอาการหยุดหายใจได้ หนูจะมีอาการอย่างไรคะ

ถาม : ปกติหนูนอนภาวนา พุทโธ จนหลับ แต่มีครั้งหนึ่งหนูนอนภาวนา สัมมาอะระหัง จนเคลิ้มหลับหนูรู้สึกตัวอยู่ หนูคิดว่าหยุดหายใจ หนูก็ตื่นมาหายใจ พอภาวนาต่อก็เหมือนหยุดหายใจอีก แล้วหนูก็พยายามหายใจ คืนนั้นเป็นแบบนี้กลับไปมาหลายครั้ง
๑. หนูอยากทราบว่าหนูป่วยเป็นโรค หรือเป็นอาการจากการภาวนาคะ ถ้าเกิดจากการภาวนา หนูต้องทำอย่างไรคะ ถึงไม่ต้องรู้สึกตัวตื่นมาหายใจ ภาวนาต่อได้เลย หนูพยายามคิดว่าตายก็ตาย แต่ร่างกายมันตื่นมาหายใจเองค่ะ ?
๒. ถ้าเป็นผลจากการภาวนา ความก้าวหน้าต่อจากนี้ถ้าหนูผ่านอาการหยุดหายใจได้ หนูจะมีอาการอย่างไรคะ ?
ตอบ : เมื่อสมาธิสูงขึ้น ลมหายใจจะละเอียดขึ้น ถ้าสภาพจิตหยาบ จะไม่รับรู้ถึงลมหายใจนั้น แค่ทำความรู้สึกว่า "ตอนนี้ไม่หายใจแล้ว ถ้าตายเราขอไปพระนิพพานที่เดียว" เอาใจรับรู้อยู่กับสถาพปัจจุบันนั้นเฉย ๆ อย่าอยากพ้นจากสภาพนั้น และอย่าพยายามให้เป็นอย่างนั้น เมื่อสมาธิดีขึ้น ก็จะข้ามอาการนั้นไปได้เอง