กระดานสนทนาวัดท่าขนุน - ข้าวสารเสก ทรายเสก

ถาม : ข้าวที่ทำนะครับ เอาไว้ไปโปรย..(ไม่ชัด)...?
ตอบ :จะเป็นข้าวหรือว่าทรายก็ได้ ใช้เสกวิธีเดียวกันนั่นแหละ ใช้เขียนตัวเฑาะ เวลาเขียนว่าคาถาว่า ฑ.เฑาะ มานี่ มามะ เสร็จแล้วขึ้นอุณาโลม ก็ว่า อุณาโลมาปะนะชายะเต เขียน ๓ ตัว แล้วว่า อิติปิโส ๓ ห้อง ๓ จบ เป่าจบละครั้ง อาราธนาบารมีให้พระท่านช่วยสงเคราะห์ ใครจะทำดูก็ได้ ถ้ากำลังใจถึงก็ขลังทั้งนั้นแหละ

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่หน่วยจัดการต้นน้ำห้วยกบ บ้านห้วยกบอยู่สังขละบุรีติด ๆ กับพม่า เลยไปหน่อยหนึ่งก็เป็นบ้านเวียคะดี้ บ้านมอละข่า แล้วหน่วยนั้น พอเขาไปตั้งหน่วยแล้ว คนงานเดี๋ยวป่วยเดี๋ยวตาย ทีละคน ๆ จนถึงคนที่ ๙ ขวัญหนีดีฝ่อกันทั้งหน่วย หัวหน้าสากลซึ่งย้ายจากหน่วยจัดการต้นน้ำยางโทนขึ้นไปก็วิ่งมาหา บอกว่า "อาจารย์ครับ..ช่วยผมหน่อยเถอะ ถ้าคนงานตายอีกสักคน คนงานผมอีก ๓๐ - ๔๐ คนที่เหลือ ลาออกหมดแน่เลย..!"

เราก็ไปดู พอกลางคืนไปดูสถานที่ให้ ปรากฏว่าเป็นสนามรบเก่า พวกพม่าเข้าตีมอญ แล้วมอญถอยไปอยู่จุดนั้นซึ่งเป็นหุบเขา พวกมอญก็ยึดเป็นที่มั่นของเขา แล้วฝังพวกของอาถรรพ์ไสยศาสตร์ไว้เพียบเลย แต่พอเลิกรบกันแล้วเขาไม่ได้ถอนของไปด้วย คนไปอยู่ก็ซวยละซิ ตายไปทีละคน ๆ..!

ตอนที่เขาพาไปดูนี่ เห็นมีเครื่องหมายของเขาอยู่นะ คือในสมัยก่อนเขาทำไว้ตรงไหน เขาปักเครื่องหมายเอาไว้ พวกเขาจะรู้กันเอง จะได้ไม่เดินเข้าไปเหมือนอย่างกับวางกับระเบิดเลย แต่สมัยนี้เครื่องหมายผุจมดินหมดแล้ว กลายเป็นดินเป็นป่าอยู่เหมือนเดิม ใครลุยเข้าไปโดนอาถรรพ์ที่ยังไม่เสื่อมก็เดี้ยงไปเอง

ก็ใช้วิธีนั้นแหละ ทำข้าวสารไปซัด เป็นอันว่าเรียบร้อย เราทำแค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงดูแล้วไม่น่าขลังเลย แต่ก็หาย คนงานก็อยู่ได้จนปกติมาจนทุกวันนี้

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔