เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนพฤศจิกายน ๒๕๕๗
 

ถาม : ในกรณีที่กระผมไม่นิยมสวมแหวน กระผมสามารถที่จะถอดเฉพาะเพชรของแหวนจักรพรรดิ โดยนำไปบรรจุและอัดกรอบพร้อมกับตะกรุดกำลังพระแม่ธรณี ซึ่งจะรวมกันอยู่ภายในกรอบเดียวกัน เหมือนลักษณะการเลี่ยมพระพุทธปฏิมาลอยองค์ได้หรือไม่ ? และถือเป็นการปฏิบัติที่เหมาะสมต่อวัตถุมงคล และจิตทิพย์กายทิพย์ผู้ดูแลรักษาวัตถุมงคลทั้งสองหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ดูที่วัสดุ ถ้าสมมติว่าของเก่าเป็นเรือนทองคำหรือทองคำขาว แต่เราถอดไปใส่หลอดพลาสติกนี่ไม่สมควรแน่นอน เพราะฉะนั้น..ดูที่วัสดุก็แล้วกัน

ถาม : หากท่านชี้แนะว่าสามารถกระทำได้ กระผมขอคำชี้แนะจากท่านว่า กระผมควรสั่งให้ช่างจัดวางตำแหน่งของวัตถุมงคลทั้งสองอย่างไรจึงจะเหมาะสมที่สุด ? และเพราะสาเหตุใดครับ ?
ตอบ : ไม่สามารถที่จะชี้แนะได้ เพราะเพชรไม่สามารถที่จะบรรจุไปในตะกรุดแม่ธรณีได้อยู่แล้ว ตะกรุดนิดเดียวจะไปบรรจุอะไรได้ ?

ถาม : แล้วถ้าเขาเลี่ยมรวมกันควรจะไว้ด้านล่างหรือบนของตะกรุดคะ ?
ตอบ : แล้วแต่ชอบใจ

ถาม : ไม่ปรามาสใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้ากลัวเรื่องปรามาส ควรจะกลัวตั้งแต่คิดทำแล้ว

ถาม : อานิสงส์การถวายพระพุทธรูปกับพระบรมสารีริกธาตุต่างกันหรือไม่ครับ ? เช่น การถวายพระบรมสารีริกธาตุ ๑ องค์มีอานิสงส์เทียบเท่ากับการถวายพระพุทธรูป ๑ องค์หรือไม่ครับ ? ถ้าไม่เท่ากัน กราบขอเมตตาพระอาจารย์สงเคราะห์ บอกอานิสงส์การถวายพระพุทธรูปและพระบรมสารีริกธาตุด้วยครับ ?
ตอบ : การถวายพระพุทธรูปเราได้อานิสงส์พุทธบูชา ถ้าหากว่าเกิดเป็นพรหมหรือเทวดาก็มีรัศมีกายสว่างมากกว่าผู้อื่น แต่การถวายพระบรมสารีริกธาตุยังไม่เคยมีตัวอย่างปรากฏมาก่อน ถ้าเราถือในลักษณะของการถวายเป็นพุทธบูชาควรที่จะทำให้สมพระเกียรติที่สุด

สมัยก่อนเรื่องของพระบรมสารีริกธาตุ เป็นวัตถุที่หายากมาก ๆ เราจะเห็นว่าบางที่บางแห่ง มีพระบรมสารีริกธาตุ ๑ องค์บ้าง ๒ องค์บ้าง หรือ ๓ องค์บ้าง แต่ว่ามีการสร้างเจดีย์ใหญ่โตมหึมาเพื่อบรรจุ แล้วมีการสละทรัพย์สมบัติแก้วแหวนเงินทอง บรรจุลงไปจนนับไม่ถ้วน อย่างกรุวัดราชบูรณะที่อยุธยา เฉพาะพลอยดิบอย่างเดียวเขาบอกว่าหลายสิบกระสอบ ฉะนั้น..ถ้าคิดจะเอาอานิสงส์ตรงนี้โปรดทราบว่า ทำให้สมกับพระเกียรติยศขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย ไม่อย่างนั้นอาจจะเจอการปรามาสพระรัตนตรัยไป อย่างเช่นว่าใส่ซองพลาสติกแล้วไปไล่ยื่นแจกให้คนอื่นเขา..!

ถาม : ที่ถูกต้องคือควรอัญเชิญใส่ผอบไปใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ทำได้ดีกว่านั้นก็ยิ่งดี

ถาม : แล้วการที่เราบรรจุพระบรมสารีริกธาตุตามสถานที่สำคัญต่าง ๆ เช่น พระเจดีย์ ญาติโยมที่นำวัตถุมีค่า เช่น เพชรพลอยหรือทองคำไปร่วมถวาย จะได้อานิสงส์อะไรเจ้าคะ ?
ตอบ : ก็อานิสงส์พุทธบูชาเช่นกัน แต่ว่าควรจะบรรจุให้ถูกพิธีกรรมและรูปแบบด้วย อย่างเช่นว่า ชั้นแรกควรจะปูด้วยผ้าขาวแล้วก็พรมน้ำหอมทับลงไป ชั้นที่สองปูด้วยผ้าขาวพรมน้ำหอมทับลงไป ไล่ขึ้นมาจนถึงชั้น ๔ ก็ใส่แก้วแหวนเงินทอง ปูผ้าขาวชั้นที่ ๕ แล้วก็บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ หลังจากนั้นก็คลุมด้วยผ้าขาวอีกชั้นหนึ่ง ใส่แก้วแหวนเงินทอง แล้วที่เหลือก็เป็นการพรมน้ำหอมหรือลงเครื่องบูชาสลับกับผ้าขาวไปจนกว่าจะครบ ๙ ชั้น รู้สึกว่าจะเหลือคนรู้ตำราน้อยมากแล้ว หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเคยทำตัวอย่างให้ดู แต่ก็ไม่ค่อยมีใครจำ

อาตมาไปบรรจุให้ถูกต้องตามแบบแผนอย่างนี้ครั้งหนึ่ง ที่วัดหนองบัว ประเทศพม่า ตอนนั้นญาติโยมทางกรุงเทพฯ ถวายทองคำไปจำนวนมาก ประมาณครึ่งย่ามเห็นจะได้ แล้วก็ยังมีเพชรพลอยอีกราว ๆ เกือบขันหนึ่ง เพราะว่าทางพม่าเพชรพลอยเขาหาง่าย บรรดาพระผู้ใหญ่ได้ถวายเป็นพุทธบูชากันคนละกำสองกำ..ปีติสนุกสนานกันใหญ่

ถาม : ทรัพย์ที่ขุดในดิน ต้องอาบัติปาราชิกใช่หรือไม่ ? ในพระวินัยถือว่าเป็นการลักขโมยหรือไม่ ? เพราะว่าอยู่ในดิน (ในวัด)
ตอบ : ถ้าอยู่ในวัดของตัวเอง ควรจะให้เจ้าของอนุญาตก่อน ถ้าถามว่าเจ้าของคือใคร ? ทรัพย์ทุกแห่งมีผู้เฝ้าอยู่ โดยเฉพาะลูกศิษย์ของท้าวมหาราช ถ้าเจ้าของไม่อนุญาตแล้วเราไปแตะเข้า เขาจะปรับอาบัติปาราชิกเอาง่าย ๆ อย่าไปคิดว่าเราเป็นเจ้าอาวาส มีอำนาจตามกฎหมาย ตาม พรบ.คณะสงฆ์ นั่นเป็นเรื่องของทางโลก เรื่องของทางธรรมเขามีผู้ที่เฝ้าอยู่ เขาไม่ให้แล้วเราขืนไปเอา ถ้าเขาไม่ลงไม้ลงมือกับเราจนอานไปเลย เราก็โดนอาบัติปาราชิกแน่ ๆ

ถาม : สรุปคือถ้ายังคุยกันไม่รู้เรื่องก็ไม่ควรไปแตะ ?
ตอบ : ถึงรู้ก็ไม่ควรไปแตะ..!

ถาม : ถ้าพระสงฆ์จะมีสบงและอังสะอีก ชุดนอกเหนือไปจากไตรจีวร เพื่อไว้สำหรับทำงาน อย่างกวาดลานวัด ถูพื้น ขัดห้องน้ำ สามารถอธิษฐานเป็นบริขารโจลได้ไหมครับ ?
ตอบ : ไม่สมควรเพราะเป็นผ้าชิ้นใหญ่ ควรจะวิกัปเป็น ๒ เจ้าของมากกว่า บริขารโจลต้องประเภทชิ้นเล็ก ๆ อย่างเช่นว่า ผ้าปิดแผล ผ้าเช็ดหน้า อย่างนี้เป็นต้น

ถาม : ศีล ๕ และศีล ๘ เราอธิษฐานเอาเองได้ ไม่ต้องสมาทานกับพระ ส่วนศีล ๑๐ คือศีลของสามเณร เราอธิษฐานเอาเองได้ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าเป็นฆราวาสสามารถทำได้ ในพระไตรปิฎกก็มีตัวอย่างอุบาสกที่รักษาศีล ๑๐ แต่ถ้าเป็นสามเณรต้องรับศีล ๑๐ จากปัพพัชชาจารย์ถึงจะเป็นเณรได้ เพราะว่าพิธีกรรมในการบรรพชามีต่างหากไป ไม่ใช่แบบคนทั่วไปอย่างอุบาสกอุบาสิกา

ถาม : หนูมีความตั้งใจว่า อย่างน้อยที่สุดต้องเป็นพระโสดาบันในชาตินี้ให้จงได้ จึงอยากเรียนถามว่า บิดาหนูได้เสียชีวิตไปนานหลายปีแล้ว ถ้าภายในชาตินี้หนูได้เป็นพระโสดาบันขึ้นมาจริง ๆ ไม่ว่าบิดาหนูจะอยู่ในภพภูมิไหน ท่านจะได้ผลจากอานิสงส์นี้หรือไม่คะ ?
ตอบ : ควรจะห่วงตัวเองมากว่า ดันไปห่วงคนตาย..! ถ้าหากว่าตั้งใจอุทิศไปแล้วท่านอยู่ในเขตที่โมทนาได้ ย่อมได้อานิสงส์นั้นอยู่แล้ว ถ้าอยู่ในเขตที่โมทนาไม่ได้ก็ต้องรอ พ้นออกมาเมื่อไรถึงค่อยได้รับ

ถาม : ตอนเปิดร้านใหม่ ได้เปิดในวันที่ฤกษ์พรหมประสิทธิ์บอกว่าเป็นวันที่ไม่ค่อยดี ถ้าต้องการแก้ไขโดยการทำบุญบ้าน โดยเลือกเอาวันที่ดีมาก อย่างวันอมฤตโชคเป็นวันทำบุญบ้าน ไม่ทราบว่าผลนั้นจะเป็นอย่างไรครับ ? ดวงชะตาเจ้าของร้านจะดีขึ้นมาตามผลของการทำบุญบ้านใหม่ในวันอมฤตโชคหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ถ้ายังกังวลกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ แก้ไขอย่างไรไปก็เท่านั้น เพราะเดี๋ยวใครพูดมาให้รู้สึกไม่ดีก็ไปกังวลอีก วิธีที่ดีที่สุดก็คือปิดป้ายว่า “เจ๊งแล้วจ้า” แล้วก็ปิดร้านไปสัก ๑๐ วันหรือครึ่งเดือน หลังจากนั้นค่อยหาฤกษ์ดีเปิดร้านใหม่ ทำบุญเลี้ยงพระในลักษณะการขึ้นบ้านใหม่

ถาม : เมื่อก่อนปฏิบัติตามคำสอนของหลวงพ่อ ผมพอทำได้กับเขาอยู่บ้าง แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าแย่ลงกว่าเดิมมากครับ ไม่รู้ว่าอยู่ ๆ กำลังใจในการปฏิบัติหายไปไหน มารู้ตัวอีกทีตอนศีลข้อ ๕ ขาดแล้วกู่ไม่กลับ ตอนนี้กำลังพยายามคลานเข้าขอบเขตความดีกับเขาอยู่ครับ แต่ยังอายตัวเอง อายที่แค่ศีลข้อเดียวก็รักษาไม่ได้ อายที่ดีแต่ปาก อายที่ได้สมาธินิด ๆ หน่อย ๆ ก็หลงตัวเอง อายจนแม้แต่อาจารย์ของตัวเองยังไม่กล้าไปเยี่ยมท่าน เหมือนตัวเองเป็นพวกมือถือสากปากถือศีล ทรมานมากครับ ผมอยากขอหนทางแก้ไข และแนวปฏิบัติครับ ?
ตอบ : ขายส้มตำหรือเปล่า ? ถ้าไม่ได้ขายส้มตำก็ไม่ใช่คนมือถือสากหรอก..! เรื่องของการผิดศีลเป็นเรื่องปกติ ปุถุชนที่สติยังไม่สมบูรณ์ โอกาสที่จะผิดพลาดต้องเรียกว่ามี ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ แต่คราวนี้อย่าเศร้าหมองอยู่กับความผิดพลาดนั้นนาน ถ้ารู้ตัวเมื่อไรให้ตั้งใจว่า ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เราจะรักษาศีลทุกสิกขาบทให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาประคับประคองรักษาของเราต่อไป

อาตมาเคยบอกว่า ถ้ากำลังใจเสียควรจะรีบไปหาพระ หาครูบาอาจารย์ เพื่อที่ท่านจะได้ช่วยประคับประคองให้ ไม่ใช่ว่าอับอายขายหน้า รอจนรักษากำลังใจดีได้ค่อยมา ตอนดีแล้วมาทำไม ? ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย พระท่านไม่ได้ดูว่าเราชั่วอย่างไร แต่ว่าพระจริง ๆ ท่านดูว่า จะช่วยให้เราพ้นจากความชั่วได้อย่างไร

ถาม : กำลังคิดว่าจะฝากลูกเข้าโรงเรียนเพื่อเรียน ป.๑ ค่ะ โรงเรียนนี้มีคนอยากเข้ามาก ถ้าเราใช้เส้นเพื่อฝากลูกเข้าเรียน ทำให้คนอื่นเสียประโยชน์หรือไม่คะ ? จะมีวิบากกรรมอะไรหรือไม่คะ ?
ตอบ : ถ้าคนอื่นใช้เส้นทำให้เราเสียประโยชน์หรือไม่ ? ก็คำตอบเดียวกันนั่นแหละ ฉะนั้น..ถ้าจะให้ลูกเข้าเรียนก็อย่าคิดเรื่องอื่น รีบ ๆ ยัดเข้าไปเถอะ..!

ถาม : ถ้าเราสร้างพระเครื่องเพื่อเก็บไว้บูชาเอง พอดีว่าง ๆ ครับ เลยเอาอิฐแดงมาแกะเป็นรูปพระเครื่องหลายพิมพ์เลย แล้วเก็บไว้เอง ไม่มีจุดประสงค์เพื่อหลอกลวงใคร ว่าอันนี้ของเก่าหรือว่าเอาไปขายที่ไหน จะมีอานิสงส์เท่าการสร้างพระพุทธรูปหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ได้อานิสงส์สร้างพระพุทธรูปเต็ม ๆ ขอโมทนาล่วงหน้า ขอบคุณที่บอก อานิสงส์การสร้างพระพุทธรูปต้องดูหลวงพ่อ ๒ องค์ คือหลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดัน กับ หลวงพ่อขอม วัดไผ่โรงวัว เป็นพระที่อยู่อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรีทั้งคู่ แล้ววัดในปัจจุบันนี้ก็ไม่ห่างกัน สมัยก่อนอาจจะห่างกันนิดหนึ่ง เพราะการคมนาคมไปยาก ทั้งสองท่านนี้สร้างพระชนิดไม่ต้องนับกันเลย

หลวงพ่อโหน่งอยู่ในระดับครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค เพราะว่าเป็นศิษย์รุ่นพี่ที่อาวุโสกว่ามาก แต่หลวงพ่อโหน่งสร้างพระแล้วทำไมไม่ดังเหมือนหลวงพ่อปาน ? เพราะว่าหลวงพ่อโหน่งสร้างมากชนิดที่คนไปขอแล้วท่านไม่ได้ให้ทีละองค์ ท่านให้ทีละลำเรือ..!

ถาม : แล้วของวัดท่าขนุนนี่จะสร้างเยอะไหมคะ ?
ตอบ : รุ่นที่สร้างมากที่สุดก็คือแสนกว่าองค์ หมดไปแล้ว ราคาเริ่มแพงแล้ว คือสมเด็จศรีอินทราทิตย์ ตั้งใจจะสร้างแค่ ๘๔,๐๐๐ องค์ ให้งบเขาไป ช่างเขาบอกว่างบเหลือก็สร้างไปเรื่อยตามงบ ปาเข้าไปแสนกว่าองค์

ถาม : แล้วมีวัตถุมงคลรุ่นไหนของวัดท่าขนุนที่กันรังสีได้บ้างไหมคะ ?
ตอบ : ยังไม่ได้คิดจะกัน เพราะปกติอาตมาไปหาหมอบ่อย ขืนกันรังสีเดี๋ยวเอ็กซเรย์หาโรคไม่เจอ..!

ถาม : ภรรยาผมเป็นสถาปนิก ถูกจ้างให้ออกแบบสถานเริงรมย์ ที่สามารถรองรับกิจอบายมุขทุกรูปแบบ อีกทั้งปฏิเสธและหลีกเลี่ยงการรับงานไม่ได้ทุกกรณี จึงขอเรียนถามว่า สถาปนิกผู้ออกแบบมีความผิดศีล ๕ โดยตรง และร้ายแรงเทียบเท่าผู้ว่าจ้างหรือไม่ประการใด ?
ตอบ : ความจริงไม่มีโทษเลย แต่ถ้าอยากมีโทษก็มีได้ คือพยายามคิดไว้ว่าเราสนับสนุนให้เขาชั่ว อยากออกแบบก็ออกแบบไปสิ เรามีหน้าที่ออกแบบ เราไม่ได้บอกว่าให้เขาเอาไปใช้ทำความชั่ว

ถาม : กระผมขอกราบเรียนถามข้อสงสัย ในกรณีของการบูรณะพระพุทธปฏิมา ด้วยการปิดทองคำเปลวแท้ ๑๐๐% กับทองคำเปลววิทยาศาสตร์นั้น ในผลแห่งอานิสงส์จะเหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร ? หากการวางกำลังใจนั้นเสมอกัน คือการบูรณะและปิดทองคำเปลวเพื่อถวายเป็นพุทธบูชาครับ ?
ตอบ : ปิดทองแท้ได้เบญจกัลยาณี ปิดทองวิทยาศาสตร์สวยด้วยยันฮี..! งามเหมือนกันนั่นแหละ สมัยนี้ขนาดผู้ชายยังสวยจนน่ากลัวเลย..!

ถาม : แล้วกรณีเจ้าภาพบอกบุญว่าจะปิดทองพระพุทธปฏิมากร แต่ไม่ได้ชี้แจงว่าเป็นทองแท้หรือทองวิทยาศาสตร์ อานิสงส์ของผู้ร่วมบุญจะได้สมบูรณ์ไหมคะ ?
ตอบ : อยู่ที่ความตั้งใจของเขา ถ้าเขาเข้าใจว่าปิดทองคำแท้เขาก็ได้อานิสงส์ของทองคำแท้ ถ้าเขาเข้าใจว่าปิดด้วยทองวิทยาศาสตร์ก็ได้อานิสงส์แบบยันฮี

ถาม : แล้วกรณีสร้างพระชำระหนี้สงฆ์ที่บอกว่า ถ้าจะได้อานิสงส์ร่วมกันต้องปิดทอง จะเป็นทองวิทยาศาสตร์จะได้ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าจะชำระหนี้สงฆ์ บังคับว่าต้องเป็นทองคำแท้เท่านั้น

ถาม : ผมเห็นลูกค้าผมมีอาการสั่นหัว ตัวแกว่งเป็นประจำ ขณะนั่งสมาธิหรือเวลาที่ทำงานที่เขาตั้งใจ จะสั่นเป็นประจำ เป็นแบบนี้มาสิบปีได้แล้ว อายคนอื่น เลยไม่กล้าที่จะไปฝึกกรรมฐานแบบหมู่คณะ กลัวคนอื่นจะมองตัวเขาเองไม่ดี ตัวเขาควบคุมตัวเองไม่ได้ เวลาไปในสถานที่อื่น ๆ เช่น เรียนหนังสือ ตัวเขาเองก็โดนอาจารย์ต่อว่า ว่ารบกวนเวลาสอน เวลาไปประชุมงานก็สั่น อายคู่ค้ามาก จะแก้ไขอาการสั่นอย่างไรครับ ?
ตอบ : ปล่อยให้สั่นเต็มที่ไปเลยแล้วจะหาย ถ้ามัวแต่อายแล้วไปรั้งเอาไว้ ถึงเวลาจิตเริ่มเป็นสมาธิก็จะสั่นอีก อย่างเช่นว่าตั้งใจฟังครู จิตเริ่มเป็นสมาธิก็สั่น ตั้งใจฟังการประชุมจิตเริ่มเป็นสมาธิก็สั่น ถ้าอยากหายต้องปล่อยให้เต็มที่ไปเลย ไม่ต้องอายใคร ขึ้นเต็มที่แล้วจะหายไปเอง

ถาม : ตามที่เพิ่งได้กราบฟังเสียงหลวงพ่อวัดท่าซุงมา หลวงพ่อว่าบุคคลประเภทเนยยะนั้น ไม่สามารถเข้าถึงความเป็นพระอริยะได้ เข้าถึงได้เพียงไตรสรณคมน์ จึงขอกราบเรียนถามว่าบุคคล ๔ ประเภท คือ อุคฆฏิตัญญู วิปจิตัญญู เนยยะ และปทปรมะนั้น เป็นการแบ่งตามกรรมที่ทำมา คือ เป็นประเภทนั้น ๆ ตั้งแต่เกิดไปตลอดอายุขัย หรือเป็นตามกำลังใจของคนในขณะใดขณะหนึ่ง ? และคนสามารถพัฒนาปรับกำลังใจตนเองให้ไปสู่ประเภทที่สูงขึ้นไปได้หรือไม่ ?
ตอบ : จากประสบการณ์ของตนเองที่ผ่านมา การปฏิบัติในศีล สมาธิ ปัญญา จะช่วยพัฒนาระดับบารมีของเราให้สูงขึ้นได้เรื่อย ๆ แต่ว่าในจุดนี้ไม่ยืนยัน เพราะไม่แน่ใจว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนกันหรือไม่

ให้คิดอยู่อย่างเดียวว่า ทุกคนสามารถพัฒนาภูมิจิตภูมิธรรมของตนเองขึ้นไปได้อย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นแล้วคงไม่ได้พบกับธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยกเว้นประเภทเดียวคือปทปรมะ เพราะท่านทั้งหลายเหล่านั้นฉลาดเกินไป จนไม่ยอมรับความเห็นของคนอื่น

ถาม : บุคคลประเภทเนยยะ หากไม่สามารถปรับขึ้นเป็นวิปจิตัญญู หรืออุคฆฏิตัญญูได้ในชาติปัจจุบัน หมายถึงว่า การจะเข้าถึงพระนิพพานในชาติปัจจุบัน มีโอกาสเพียงขณะที่จะหมดลมหายใจเท่านั้น ถูกต้องหรือไม่ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าปรับไม่ได้ ตอนหมดลมหายใจก็หมดสิทธิ์เหมือนกัน ฉะนั้น..ขอให้มั่นใจก่อนว่าปรับได้ ต่อให้เขาบอกว่าไม่ได้ก็ต้องเอาให้ได้ เพราะว่าบุคคลที่หวังไปพระนิพพาน กำลังใจต้องเกินคน อย่างที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า ต้องบ้าเกินคนอื่นหลายเท่า

ถาม : ตามที่ปฏิทินจันทรคติไทยปี ๒๕๕๗ ที่ใช้กันอยู่ทั่วไป กำหนดวันขึ้น-แรม ไม่ถูกต้องตามที่เป็นอธิกวาร (กล่าวคือ ไม่เพิ่มวันแรม ๑๕ ค่ำอีก ๑ วัน ในเดือน ๗ ซึ่งเป็นเดือนขาด) หากจะปรับปฏิทินให้ถูกต้องในปีถัด ๆ ไป จะสามารถแก้ไขอย่างไรได้บ้าง ?
ตอบ : ก็ต้องดูว่าปฏิทินสากลที่เขาใช้กันทั่วไปในประเทศเขาปรับหรือเปล่า ? ถ้าเขาไม่ปรับเราก็ปรับตามเขาไปก็แล้วกัน

ถาม : หากบุคคลทั่วไปยอมรับปฏิทินที่ใช้กันผิดอยู่นี้ ต่อไปเรื่อย ๆ กันทั้งหมด ฤกษ์ยามต่าง ๆ จะปรับตามไปหรือไม่ หรือจะยิ่งกลับกลายเป็นผิดเพี้ยนขนานใหญ่ ?
ตอบ : ถ้านับตั้งแต่เริ่มมีปฏิทินมา ก็คงไม่มีใครมั่นใจว่าตัวเองคำนวณถูกแต่แรก ก็ถือว่าผิดมาเรื่อย ๆ ก็แล้วกัน เราก็ใช้กันไปแบบผิด ๆ นี่แหละ สำคัญที่กำลังใจของเราเอง ถ้ามัวแต่คิดว่าไม่ถูก ๆ เป็นอันว่าไม่ต้องทำอะไรกันพอดี

ถาม : หากจะปรับปฏิทิน คล้ายการลบศักราช สามารถทำได้หรือไม่ ? อย่างไร ? และต้องกระทำการลบศักราชโดยผู้มีบารมี เช่น พระนางจามเทวีหรือไม่ ?
ตอบ : ถ้าประกาศขึ้นมาแล้วทั่วโลกต้องยอมรับ ก็ลองดูว่าใครจะยอมบ้าง ? ถ้าบารมีระดับนั้นก็ลบศักราชได้ ปัจจุบันนี้แม้แต่พุทธศักราชก็ยังนับไม่ตรงกัน อย่างลังกากับพม่าตอนนี้เป็น พ.ศ.๒๕๕๘ ของเขานับศักราชตั้งแต่วันแรกที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพาน ของเรามานับศักราชตอนครบรอบ ๑ ปีที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพาน แม้กระทั่งเถรวาทด้วยกันเรายังนับศักราชไม่ตรงกันเลย

แล้วก็ยังมีจุลศักราชที่เกิดจากพระเจ้าอนุรุทมหาราช หรือพระเจ้าอโนรธาของทางด้านพม่าเป็นผู้ลบมหาศักราชแล้วประกาศขึ้นมาใหม่ แล้วยังมีคริสตศักราช นับตั้งแต่วันเกิดของพระเยซูเป็นต้นมา แล้วมีฮิจเราะห์ศักราช นับตั้งแต่วันที่นบีมูฮัมหมัดรวบรวมอาณาจักรอิสลามเข้ามาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ก็แปลว่าต่างคนต่างนับอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น..ปลง ๆ ไปเถอะ ไม่มีของใครถูกจริงสักอันหรอก

ถาม : ผู้ที่ทำการลบศักราชได้ เป็นผู้ที่มีคุณสมบัติเช่นไร ?
ตอบ : บอกไปแล้วว่า ถ้าประกาศไปแล้วทั่วโลกส่วนใหญ่ต้องยอมรับ

ถาม : การนั่งสมาธิในรถยนต์ที่จอดอยู่ประมาณ ๒-๔ นาทีต่อวัน ในช่วงเช้า โดยที่จิตสงบ เราจะได้บุญเพียงพอที่จะอุทิศให้ใครไหมคะ ?
ตอบ : โอ้พระเจ้า..มหาศาลเลย อานิสงส์แค่ช้างกระดิกหูหรือแค่งูแลบลิ้น ท่านบอกว่ายังเป็นปัจจัยให้เข้าสู่พระนิพพานได้ในอนาคต นั่นตั้ง ๒-๔ นาทีแถมยังใจสงบด้วย ต้องบอกว่าได้เยอะมาก ๆ ฉะนั้น..รีบอุทิศไปเถอะ

ถาม : ทำไมเวลาที่หนูมีเงิน หนูจะต้องถูกเบียดเบียนเป็นค่ารักษาพยาบาลของคุณแม่เกือบทั้งหมด ในขณะที่ลูกคนอื่น ๆ เขาไม่เคยสนใจ มีแต่จะขอเงินคุณแม่ไปใช้แล้วก็ไม่เคยคืน แต่พวกเขาก็มีความสุข มีบ้านหลังใหญ่ มีรถคันละเป็นล้าน มีตำแหน่งหน้าที่การงานดี มีครอบครัวที่อบอุ่นเป็นของตัวเอง ในขณะที่หนูมีแต่หนี้สินเยอะมาก และก็โดนเอาเปรียบจากนายและเพื่อนร่วมงานตลอด เป็นเพราะอะไรคะ ?
ตอบ : กรรมเก่าที่เราทำมา แต่ชาตินี้เรามีบุญมหาศาล ที่ได้ทำในสิ่งที่ลูก ๆ คนอื่นไม่ได้ทำ ตอนนี้เราอาจจะคิดว่าลำบาก ทุกข์ยาก แต่ถ้าสิ้นคุณแม่ไปเมื่อไร เราจะเกิดความภูมิใจว่า ในส่วนที่ควรจะกตัญญูกตเวทิตาต่อพ่อแม่ เราได้ทำแล้ว ขณะที่ลูกคนอื่นไม่ได้ทำเลย

ถาม : ในการปฏิบัติธรรมเพื่อความหลุดพ้นนี้ ท่านว่าให้ถือศีลอย่างน้อยศีล ๕ ให้บริบูรณ์ แล้วการมีภรรยา ธรรมดาคนเราต้องมีอะไรกัน จะถือว่าผมทำไม่ถูกหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ถ้าไม่ได้เป็นประเภทแอบฉุดเขามา หรือว่าพาหนีมาก็ไม่เป็นไรหรอก แต่งงานแต่งการให้ถูกต้อง เพราะศีล ๕ ไม่ได้งดเรื่องนี้ เพียงแต่ว่าห้ามไปผิดลูกผิดเมียเขาเท่านั้นเอง

ถาม : แล้วอย่างนี้จะขัดขวางการก้าวหน้าในการปฏิบัติของผมหรือเปล่าครับ?
ตอบ : ถ้ามีกำลังใจแค่นี้ก็ขวาง แต่ถ้าหน้าด้านหน่อยก็ไม่มีปัญหา..!

ถาม : จะเป็นการหมกมุ่นในกามตัณหาหรือเปล่าครับ?
ตอบ : ก็อย่าให้ถึงกับหัวไม่วางหางไม่เว้นสิวะ..! อย่างน้อย ๆ วันโกนให้ละวันพระให้เว้นไว้บ้าง

ถาม : จะเป็นการขัดต่อเรื่องการตัดนิวรณ์หรือเปล่าครับ?
ตอบ : ถ้าหากว่านับเป็นนิวรณ์ก็เป็น แต่อย่าลืมว่าบุคคลที่ได้อภิญญาโลกีย์ก็มีมากมาย เขาก็แค่งดเว้นในช่วงการปฏิบัติของเขาเท่านั้น เวลาอื่นก็ไม่ได้เว้น

ถาม : ครอบครัวระดับรากหญ้าหาเช้ากินค่ำ หัวหน้าครอบครัวมีรายได้ แต่สมาชิกในครอบครัวยังไม่สามารถหารายได้เองได้ ถ้าสมมติว่าทุกคนในครอบครัวนั้นร่วมทำบุญรวมแล้ว ๕๐ บาท คือหัวหน้าครอบครัวเป็นคนควักเงินคนเดียว เพราะคนอื่นยังหารายได้เองไม่ได้ แบบนี้ทุกคนในครอบครัวจะได้อานิสงส์เท่ากันหมดหรือไม่ครับ ?
ตอบ : คำถามนี้น่าสงสัย เขาบอกว่าคนอื่นไม่มีรายได้ แต่ใช้คำว่าร่วมทำบุญ แล้วบอกว่าพ่อควักเงินทำคนเดียว ถ้าอย่างนั้นอานิสงส์จะเป็นของพ่อ คนอื่นได้โมทนาตาม ก็จะได้ในส่วนของปัตตานุโมทนามัยไป ไม่ได้หมายความต้องควักเงินแล้วถึงได้ คนอื่นควักร้อยหนึ่ง เรายกมือสาธุได้ตั้ง ๘๐ กำไรกว่าตั้งเยอะ

ถาม : กระผมขอกราบเรียนถามข้อสงสัยเกี่ยวกับพลอยเสาร์ห้าว่าเป็นวัตถุธาตุประเภทใด ? และมีพุทธานุภาพอย่างไรครับ ?
ตอบ : พลอยเสาร์ห้าไปเอามาจากไหนละ ? อยู่ ๆ ถามขึ้นมาเฉย ๆ แล้วจะรู้ไหม ?

ถาม : น่าจะเป็นที่พระอาจารย์เคยแจกสมัยอยู่บ้านอนุสาวรีย์หรือเปล่าคะ ?
ตอบ : ก็บอกให้ชัด นึกว่าเป็นพลอยชนิดใหม่ ถามว่าพลอยเป็นวัตถุธาตุอะไร ก็เป็นพลอยนั่นแหละ เข้าพิธีเสาร์ห้ามา ต้องการอะไรก็อธิษฐานเอา

ถาม : หากนำพลอยธรรมชาติ พลอยสังเคราะห์ หรือแม้แต่พลอยที่เข้าพิธีเสาร์ห้า มาประดับบนวัตถุมงคล เฉกเช่นการปิดทองคำเปลวถวายพระพุทธปฏิมาลอยองค์ อาทิ พระปิดตามหาเศรษฐีเงินล้าน รุ่น ๒ และ สมเด็จพระคำข้าว ฯลฯ ในลักษณะที่เชื่อกันว่าจะเป็นการเร่งลาภผลนั้น สิ่งที่กระผมอยากทราบ คือ การประดับพลอยถวายนี้ มีจุดประสงค์หรือความเชื่อในด้านอานิสงส์อย่างไร ? และจะส่งผลถึงเทวานุภาพที่มากขึ้นของจิตทิพย์กายทิพย์ผู้ดูแลรักษาองค์พระพุทธปฏิมาด้วยหรือไม่? และอย่างไรครับ ?
ตอบ : คำถามนี้ก็เหลวไหลพอกัน เขาถามว่ามีความเชื่ออย่างไร ? แต่ตอนต้นบอกว่าเร่งลาภ ก็เท่ากับเชื่อว่าเร่งลาภได้ แต่ขอโทษ..ไม่มีอานิสงส์ตรงนี้ เราจะได้อานิสงส์พุทธบูชาแทน เพราะว่าวัตถุมงคลที่ทำมาให้ พระท่านสงเคราะห์แค่ไหนก็ได้แค่นั้นแหละ

ถาม : ห้องนอนอยู่ชั้นบน ตรงกับห้องพระซึ่งอยู่ชั้นล่าง จะเข้าข่ายปรามาสพระรัตนตรัยหรือไม่คะ ?
ตอบ : ปกติถ้าคนละชั้นแยกส่วนกันแล้วก็ไม่เป็นไร แต่ว่าพวกเราก็มักจะคิดมาก ฉะนั้น..ถ้าเป็นไปได้ก็สลับห้องพระไปอยู่ชั้นบนแล้วกัน

ถาม : เมื่อสมัยที่ยังเรียนมัธยม ตามนิสัยวัยรุ่นที่คิดไม่เป็น ผมชอบสะสมของ เช่น ช้อนจากร้านอาหาร แก้วที่มีสัญลักษณ์ของร้านจากร้านอาหาร เพื่อความภูมิใจว่าเราได้ไปกินที่นั่นมาแล้ว เมื่อเวลาผ่านไป ผมกลับตัวกลับใจแล้ว จะนำของทั้งหมดเหล่านั้นไปทำบุญ คือไปให้เป็นของสาธารณะ เผื่อคนอื่นจะได้ใช้ประโยชน์จากของเหล่านั้น แทนที่ผมจะเก็บไว้กับตัว อย่างนี้ถือเป็นการทำทานไหม ? แล้วนำไปถวายพระไปจะบาปไหม ? เพราะได้มาโดยไม่สุจริต?
ตอบ : การทำทานถ้าจะได้อานิสงส์เต็ม ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ ท่านบอกว่า ๑.เจตนาบริสุทธิ์ ก็คือให้เพื่อเป็นการสละออกตัดความโลภจริง ๆ ๒.วัตถุทานบริสุทธิ์ ได้มาโดยถูกต้องตามศีลตามธรรม ๓.ผู้ให้คือตัวเรามีศีลบริสุทธิ์ ๔.ผู้รับเป็นผู้ที่มีศีลบริสุทธิ์ ถ้าอย่างนี้จะได้อานิสงส์เต็ม ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ ของคุณเองดูท่าจะได้สักสลึงหรือเฟื้องหนึ่ง เพราะว่า ๓ อย่างแรกไม่บริสุทธิ์แน่นอน อย่างสุดท้ายยังไม่แน่อีกต่างหาก ไม่รู้ว่าจะได้ผู้รับที่บริสุทธิ์หรือไม่ ?

ถาม : แล้วถ้าเขานำไปถวายพระจะบาปไหมคะ ?
ตอบ : ถวายพระไม่บาป แต่ก็อย่างที่บอกว่า ได้อานิสงส์น้อยมาก

ถาม : เพราะกรรมอะไรครับ ถึงต้องเกิดมาเป็นแฟนเบอร์สอง แบบที่คนเบอร์หนึ่งเขารับรู้และเต็มใจนะครับ?
ตอบ : โห..คงสร้างบุญมามหาศาลเลย ปกติเบอร์หนึ่งนี่เป็นตายก็ไม่ยอมรับ นี่เขายอมรับและเต็มใจด้วย ขอถามหน่อยว่าทำบุญอะไรมา ? จะได้ไปทำบ้าง..!

ถาม : เวลานอนเหมือนร่างกายเกร็งหนัก แขนขาขยับไม่ได้ บางคืนเป็นแทบไม่ได้นอน ตื่นมาตาโหลเลย เคยอาราธนาพระท่านให้ช่วย ได้ยินเสียงผู้หญิงตะโกนแข่งว่า "ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย..!" แล้วก็หัวเราะร่า เล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกว่า "ใกล้จะบ้าแล้ว..!" ผมเลยเถียงว่า "ทุกวันนี้ก็บ้าอยู่แล้ว" อย่างนี้เรียกผีอำเปล่าครับ ? มีวิธีแก้ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าบ้าไม่ต้องแก้ แต่ถ้ายังไม่บ้าก็ให้ภาวนาต่อไปเรื่อย ๆ อาการทั้งหลายเหล่านี้เป็นทั้งขันธมาร คือร่างกายเราเองขัดขวางการปฏิบัติความดี เป็นทั้งเทวปุตตมาร คือผีหรือเทวดาที่เป็นมิจฉาทิฐิเขามาขัดขวางการปฏิบัติของเรา ต้องตั้งใจสู้กันไประยะหนึ่ง ถ้ากำลังใจเราเข้มแข็งมากกว่า ก็จะก้าวพ้นไปได้เอง

ถาม : ทุกวันนี้คืนไหนไม่มาอำวันนั้นเหงาเลย ?
ตอบ : ถ้าอย่างนั้นไม่ต้องแก้ไข ปล่อยให้สนุกสนานกันต่อไป

ถาม : เมื่อผมเริ่มจับลมหายใจเข้าและออก จะพิจารณาดูที่อารมณ์ไปด้วย บางครั้งรู้สึกเครียดเกินไปก็จะตั้งอารมณ์ใหม่ ค่อย ๆ ผ่อนอารมณ์ให้เบาลง พออารมณ์ใจเริ่มเบาสบายก็จะพิจารณาภาพโครงกระดูกภายในร่างกาย พร้อมทั้งรู้ลมหายใจเข้าออกไปด้วย พอรู้สึกว่าเครียดหรือเริ่มตึงเกินไป ก็จะผ่อนอารมณ์ใจลงอีก สลับไปมาอย่างนี้ ขอเรียนถามว่าผมปฏิบัติถูกหรือผิด ? หรือต้องมีข้อแก้ไขเพิ่มเติมอย่างไรบ้างครับ?
ตอบ : ถูกแค่ตอนนี้ ถ้าทำต่อไปจะมีถูกยิ่งกว่านี้ ตอนนี้ให้ทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ต่อไปอารมณ์ใจจะทรงตัวมากขึ้น ถึงเวลานั้นพยายามซักซ้อมการที่เข้าถึงอารมณ์นั้นให้เร็วขึ้น จนกระทั่งสามารถเข้าถึงได้ตลอดเวลา นึกอยากจะออกเมื่อไรก็ได้ตลอดเวลา หรือจะสลับอารมณ์ขึ้นลงหนักเบาได้อย่างใจของตน ถึงเวลานั้นแล้วจึงจะสามารถใช้ผลของสมาธิได้จริง ๆ

ถาม : การที่เราได้ไปทำการสะเดาะเคราะห์ที่วัดท่าซุง ในช่วงวันวิสาขบูชา ซึ่งเป็นแบบพิธีรับพระเสวยอายุนั้น ระยะเวลาของการรับพระเสวยอายุเข้ามา มีการคิดคำนวณอย่างไร ?
ตอบ : ไปเปิดดูในตำราพรหมชาติฉบับราษฎร์ เอาอายุปัจจุบันเป็นเกณฑ์ แล้วก็ดูว่าพระเคราะห์อะไรเสวยอายุ ก็รับเฉพาะพระเคราะห์นั้น เพราะว่าการเสวยอายุ อย่างเช่นว่าถ้าเราเกิดวันอาทิตย์ อายุ ๑-๖ ปีพระอาทิตย์เสวยอายุ แต่ว่าระยะระหว่างนั้นจะมีพระเคราะห์จรเข้ามาเป็นระยะ ๆ เขาคำนวณเอาไว้แล้ว ไม่ใช่ว่าอายุ ๑-๖ ปีพระอาทิตย์จะเสวยอายุตลอด แต่มีพระเคราะห์จรที่แทรกเข้ามาด้วย ฉะนั้น..เราต้องดูพระเคราะห์จรตอนช่วงอายุปัจจุบันของเรา ไปดูพรหมชาติฉบับราษฎร์จะมีรายละเอียดบอกเอาไว้ทั้งหมด

ถาม : การที่เราสร้างวัตถุมงคลขึ้นมาเพื่อนำไปเข้าพิธีเสาร์ห้า แล้วเราได้สลักคำว่า "วัดท่าขนุน" ลงบนวัตถุมงคลโดยมีเจตนาเพื่อเพิ่มกำลังใจให้แก่ตัวเองและผู้อื่นที่ได้ไปบูชา และบอกแก่ผู้รับชัดเจนว่าเป็นของที่ทำขึ้นเองไม่ใช่ของวัด จะเป็นการสมควรหรือไม่ ?
ตอบ : ถ้าตั้งใจจะทำเป็นของตนเอง ไม่ใช่ของวัด ก็ไม่ควรที่จะใส่ชื่อวัดลงไป การใส่ชื่อวัดลงไป ไม่ว่าเจตนาจะบริสุทธิ์ขนาดไหนก็ตาม คนจะมองว่าเป็นการตั้งใจหลอกลวงเขา จะกลายเป็นโทษกับตัวเองเสียเปล่า ๆ

ถาม : พระพุทธรูปมีความศักดิ์สิทธิ์และพุทธานุภาพทุกพระองค์ เพราะเหตุใดเวลาขอพรอธิษฐานแล้ว ผลที่ได้จึงมีความต่างกัน บางทีได้มาก บางทีได้น้อย ยกตัวอย่างหลวงพ่อโสธร พระพุทธชินราช พระเจ้าทันใจ พระเจ้าดอยคำ ที่มีผู้คนไปกราบสักการะขอพรและสำเร็จเป็นจำนวนมาก ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใดจึงทำให้เป็นเช่นนั้นคะ ?
ตอบ : ขึ้นอยู่กับเทวดาที่ท่านรักษา ถ้าเทวดาที่รักษามีพื้นฐานทานบารมีมาก ก็จะมีลาภผลมาก ถ้าท่านมีพื้นฐานมากจากการสร้างบารมีอื่น ๆ ก็จะดีในด้านอื่นแทน

ถาม : การสร้างพระชำระหนี้สงฆ์ตามความเข้าใจ จะต้องสร้างพระหน้าตัก ๔ ศอกขึ้นไปถูกต้องหรือไม่คะ ?
ตอบ : ถูกต้อง แต่ถ้าสร้างแล้วไม่ปิดทอง จะได้อานิสงส์คนเดียว ถ้าต้องการอานิสงส์เป็นหมู่คณะให้ปิดทองคำแท้ด้วย

พระอาจารย์กล่าวว่า "ดูจากคำถาม คนตั้งปัญหาเองก็สับสนกับชีวิต อีกหลายปัญหาก็เป็นปัญหาที่ไม่ควรจะถามเลย เพราะว่าตัวเองรู้คำตอบดีอยู่แล้ว แต่ใช้วิธีที่ฝรั่งเขาเรียกว่า "เมคชัวร์" มาถามซ้ำ เรียกง่าย ๆ ว่า "จับอาตมาเป็นตัวประกัน" ให้เป็นคนรับรองว่าถูกหรือผิด เป็นเรื่องที่ไม่สมควรจะทำเช่นนั้น"

พระอาจารย์กล่าวว่า "ใครที่ทำบุญเขียนหน้าซองมาว่า "สร้างพระพุทธรูปทองคำหน้าตัก ๕๐ นิ้ว" มาเอาเงินคืนไปด้วย ใหญ่กว่าที่อาตมาสร้างตั้งเยอะแยะ เอากลับไปสร้างเองเถอะ..!

(หลังจากโยมรับไปแก้ไขมาแล้ว) นี่ยังดีนะ งวดก่อนเขาทำบุญสร้างพระพุทธรูปทองคำ ๕๐ ศอก คุณไปสร้างเองเถอะ..! ต้องเกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดินั่นแหละถึงจะทำได้ สำหรับพระ..เวลาโยมตั้งเจตนาไว้แล้ว จะเอาไปทำผิดจากเจตนาของเขาไม่ได้ ถ้าทำผิดนี่โดนปรับโทษเท่ากับย้ายเจดีย์เลย

เจดีย์เป็นเครื่องกราบไหว้ เป็นอนุสติ เป็นที่ระลึกของเขา เรายกย้ายไปเสียจากที่นั้น เขาก็ไม่มีที่กราบไหว้ที่ระลึกถึงความดี ทำให้เกิดโทษหนักขนาดไหน คนที่เอาเงินที่เขาตั้งเจตนาอย่างหนึ่งไปทำอีกอย่างหนึ่ง ก็จะมีโทษหนักประมาณนั้น ฉะนั้น..ได้โปรด ถ้าไม่มั่นใจอย่าลงขนาดมา ไม่อย่างนั้นอาตมาต้องไปสร้าง ๕๐ นิ้วอีกองค์แล้วยุ่งเลย

ระยะหลังการวัดขนาดหน้าตักพระเขามักจะวัดเป็นนิ้วกัน ขอให้ทราบว่าหน้าตัก ๔ ศอก คือ ๘๐ นิ้ว หรือ ๒ เมตร ถ้าสร้างพระ ๔ ศอกแล้วเขาไม่รู้ว่าเท่าไรให้บอกว่า ๘๐ นิ้ว ถ้า ๘๐ นิ้วยังไม่รู้เรื่องอีกก็ให้บอกว่า ๒ เมตร"

พระอาจารย์กล่าวว่า "ใครถือเงินดอลลาร์หรือเงินยูโรไว้มาก ๆ ให้แลกออกมาเป็นเงินเยนหรือเงินหยวนบ้าง ถ้าจะเอาอย่างใกล้ ๆ บ้านเราก็ดอลลาร์สิงคโปร์หรือฮ่องกงก็ได้ เพื่อความปลอดภัยในชีวิต อาตมาถือไว้แค่ ๑,๐๐๐ กว่าดอลลาร์ กับอีก ๒,๐๐๐ กว่ายูโร แลกหมดไปแล้ว ตอนนี้รู้สึกว่าเงินหยวนน่าตาน่ารักที่สุด

วันก่อนพอมีบริษัทจีนประมูลสร้างทางรถไฟที่บอสตันได้ อาตมาก็ว่าเศรษฐกิจอเมริกานี่จีนบีบก็ตาย จีนคลายก็รอด เพราะว่าจีนถือพันธบัตรอเมริกาอยู่เป็นแสน ๆ ล้านดอลลาร์ ขายคืนทีเดียวก็เศรษฐกิจล่มเลยนะ ช่วงที่เศรษฐกิจจีนรุ่งเรืองเป็นเลข ๒ ตัว เขาไปกว้านซื้อเอาไว้ คราวนี้นอกจากจะถือพันธบัตรเป็นแสน ๆ ล้านดอลลาร์แล้ว ทุนสำรองในประเทศของจีนก็ยังเป็นแสน ๆ ล้านดอลลาร์อีกด้วย พูดง่าย ๆ ว่าถ้าใครจะชนเรื่องการเงินในเวทีโลกนี่จีนเขาไม่หวั่น

เสียอยู่อย่างเดียวว่า ในประเทศจีนมีพวกไม่ค่อยจะเห็นแก่ประเทศชาติ ตั้งใจจะกอบโกยโกงกินเยอะเกินไป ก็เลยทำอะไรต่อมิอะไรที่ไม่ค่อยจะดีต่อเศรษฐกิจอยู่เรื่อย ๆ อย่างเช่นว่าปลอมสินค้าบ้าง เอาวัสดุไม่ได้คุณภาพมาสร้างบ้าง แต่ว่าอย่างยุโรปหรืออเมริกาเขาจะมีมาตรฐานของเขาอยู่ ถ้างานไม่ได้มาตรฐาน ก็ไม่มีทางที่จะประมูลงานได้อยู่แล้ว

ต้องบอกว่าเมื่อลมพัดหวน คำว่า "เมื่อลมพัดหวน" คือ สมัยก่อนเอเชียเราเป็นมหาอำนาจ อย่างของจีนนี่ไล่ไปตั้งแต่ยุคราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ซ่ง ฯลฯ มาทางด้านอินเดีย วัฒนธรรมเก่าของลุ่มแม่น้ำสินธุ คราวนี้ลมพัดไปทางด้านตะวันตก กลายเป็นอเมริกาขึ้นมาแทนอังกฤษแทนยุโรป คราวนี้พอถึงเวลาลมพัดหวน ความเจริญย้อนกลับมาเอเชียใหม่ แต่ว่าน่ากลัวอยู่ตรงภัยพิบัติธรรมชาติ เอเชียเราส่วนหนึ่งตั้งอยู่บนวงแหวนไฟแปซิฟิก ถ้าระเบิดขึ้นมานี่เป็นเรื่องเลย แล้วระยะนี้แผ่นดินไหวกับภูเขาไฟระเบิดก็ถี่มาก ใครพกวัตถุมงคลอะไรที่กันภัยธรรมชาติ กันนิวเคลียร์ กันรังสีได้ก็พก ๆ เอาไว้ด้วย"

พระอาจารย์เล่าให้ฟังว่า "เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งพี่สะใภ้ทำต้มจืดหอมหัวใหญ่ใส่หมูสับให้ แล้วคนอื่นก็กินแต่หมูสับ ด้วยความที่อาตมาเป็นเทศบาล อะไรเหลือก็กวาดหมด เหมาหอมหัวใหญ่ไปเสียหมดเลย ปรากฏว่าวันนั้นนอนตัวเบาโหวง ทำอะไรไม่ถูก รู้สึกเหมือนกับจะลอยได้ หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่ายังดี ถ้าไม่ใช่คนที่มีสติดีขนาดนั้นก็ล้มไปนานแล้ว ท่านบอกหอมหัวใหญ่ออกฤทธิ์ขยายหลอดเลือดจนเกินไป จนทำให้ความดันต่ำมาก

เพราะฉะนั้น..ใครความดันสูงก็หาพวกประเภทนี้มากินบ้าง จะช่วยได้เหมือนกัน แต่อย่ากินเยอะเหมือนกับอาตมา แกงจืดชามโคมหนึ่ง หอมหัวใหญ่ก็น่าจะตก ๔-๕ หัวได้กระมัง ? รู้แต่ว่าเวลาเดินทำไมเหมือนกับจะลอยได้ มือตีนเบาไปหมด

พี่สะใภ้คนนี้ชอบทำกับข้าวขึ้นโต๊ะเยอะ แต่ว่าของบางอย่างคนอื่นเขาไม่กินกัน แบบเดียวกับสับปะรด เขาเลือกสับปะรดไม่เป็น ก็เอาที่ขาว ๆ ไม่ฉ่ำมา คราวนี้พอขึ้นโต๊ะ อาตมาเองไหน ๆ ก็มาแล้ว ก็จิ้ม ๆ ใส่ปากไปจนหมด เขาดันไปนึกว่าอาตมาชอบ พรุ่งนี้เอามาอีก ช่างเป็นพี่สะใภ้ที่น่ารักจริง ๆ เลย

มีอยู่ระยะหนึ่งที่อาตมาไปเฝ้าไข้หลวงปู่มหาอำพันอยู่เดือนครึ่ง คราวนี้โยมเขาเอาของมาถวายเยอะ โดยเฉพาะพวกผลไม้สด พวกแอปเปิ้ลเก็บได้นาน เขาก็ใส่ ๆ เสียแน่นตู้เย็นไปหมด อาตมาเองก็มีหน้าที่กำจัด คราวนี้บางวันมีเยอะ ก็ฉันแทนข้าวไปเลย โยมก็ดันคิดว่าอาตมาชอบ ยิ่งซื้อมากันใหญ่ ทุกวันนี้อย่าได้ฉันอะไรให้โยมเห็น ฉันเมื่อไรเดี๋ยวได้เป็นกุรุส..!"

ถาม : วิธีใช้เหรียญน้ำมนต์ ถ้าใส่ในแท็งก์น้ำ เวลาอธิษฐานขอต้องอธิษฐานครั้งเดียวหรือบ่อยแค่ไหนคะ ?
ตอบ : ปกติก็ครั้งเดียว แต่ถ้าเปิดน้ำลงไปใหม่ก็ต้องอธิษฐานใหม่ ต้องไปสวดอิติปิ โสฯ ๗ จบ นะมะพะทะ ๑๕ จบ แล้วอธิษฐานใหม่

พระอาจารย์เล่าว่า "ก่อนงานวันบวชประมาณอาทิตย์หนึ่ง อาตมาไปเปิดบัญชีกองทุนหลวงปู่พระครูสุวรรณเสลาภรณ์ (หลวงปู่สาย อคฺควํโส) เพราะตั้งแต่เป็นเจ้าอาวาสมา ๖ ปี ก็ทยอยเอาเงินเข้าบัญชีให้หลวงปู่ได้ประมาณ ๗ ล้านบาทเศษ ก็คือเวลามีงานวัด อย่างเช่น มาฆบูชา วิสาขบูชา อาสาฬหบูชา เข้าพรรษา ออกพรรษา สงกรานต์ ถ้ารับสังฆทานได้ไม่ถึงแสน ก็จะตัดเข้าบัญชีให้หลวงปู่แสนหนึ่ง ถึงเกินแสนก็ตัดให้แสนหนึ่งเหมือนกัน

ปรากฏว่า ๖ ปีกว่า รวมเงินกฐินด้วยก็มีเงิน ๗ ล้านกว่าบาท เมื่อฝากประจำ ตัวเลขก็ครึ่ง ๆ กลาง ๆ จึงตัดสินใจฝากไป ๑๐ ล้านบาทเลย บอกว่า "ตอนนี้หลวงปู่เป็นหนี้ผมแล้วนะครับ" ปรากฏว่าวันบวชหมู่ถวายหลวงปู่ อาตมาจัดงานบวช ๓ วัน วันที่หนึ่งมีคนบูชาวัตถุมงคลหลวงปู่ ๔๐๐,๐๐๐ กว่าบาท วันที่สองมาอีก วันที่สามมาอีก สรุปแล้วพองานผ่านไป อาตมากลายเป็นหนี้หลวงปู่ ๒๐,๐๐๐ กว่าบาท ถามหลวงปู่ว่า "ทำไมต้องรีบใช้ด้วย ?" ท่านบอกว่าท่านไม่ชอบเป็นหนี้ใคร เหลือเชื่อจริง ๆ คนก็ไปวัดแค่ไม่กี่คนเอง หลวงปู่ท่านเป็นหนี้อาตมาอยู่ ๒ ล้านกว่าบาท ท่านหาคืนได้ภายใน ๓ วัน..!"

ถาม : กองทุนหลวงปู่เอาไว้บูรณะวัดหรือครับ ?
ตอบ : เอาไว้ทั้งสร้างทั้งซ่อม ตอนนี้มีกองทุนรักษาพยาบาล เด็กวัดเบิกไปวันก่อน ๖,๐๐๐ กว่าบาท ให้ตายเถอะ..พระเบิกทีหนึ่ง ๓๐๐-๔๐๐ บาท เด็กวัดเบิกที ๖,๙๐๐ บาท ดันเป็นมาลาเรีย แล้วเป็นต่างด้าวไม่มีบัตรทองอีก ซวยไปสิ..รักษาเท่าไรก็อาจารย์เล็กจ่าย..!

พระอาจารย์เล่าว่า "บวชพระงวดนี้เนื่องจากว่าตั้งใจไว้เป็นปี ก็เลยกันเวลาตัวเองเอาไว้ สามารถที่จะอบรมพระได้เกือบทุกวัน ปรากฏว่ามีจำนวนมากเลยบอกว่า เคยไปบวชที่อื่นแล้วไม่มีใครบอกเรื่องพวกนี้เลย โดยเฉพาะศีลพระ โอ้..แสดงว่าท่านเฮงจริง ๆ เลย ในเมื่อไม่มีใครแนะนำก็ทำผิดทำพลาด บางอย่างก็แนะนำว่าตอนเป็นพระต้องทำอย่างไร ตอนเป็นฆราวาสต้องทำอย่างไร

มีอยู่จุดหนึ่งที่ขำดีเหมือนกันก็คือถามว่า “ใครสึกแล้วจะใส่หมวกบ้าง ?” โอ๊ย..ยกมือหลายคน “เอ็งจะใส่ไปทำไม ? อายหัวล้านใช่ไหม ? คนไปทำความดีมาต้องอายเขาด้วยหรือ ? ถ้าเป็นข้านะ..สึกแล้วจะไปโกนซ้ำ ให้รู้ ๆ กันไปเลยว่าเราไปทำความดีมา” ปรากฏว่าตอนลงไปปักษ์ใต้ไม่มีใครใส่หมวกสักคน กลายเป็นแก๊งมาเฟียไปเลย"

พระอาจารย์เล่าว่า "ที่วัดท่าซุงมีงานทำบุญถวายหลวงพ่อ เขาเลื่อนงานมาเป็นอาทิตย์สุดท้ายของเดือนกันยายน ซึ่งตรงกับงานครูบาวิฑูรย์ทุกปี อาตมาไปไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าไปงานครูบาวิฑูรย์ก็ล่ม เพราะประธานไม่มี เท่ากับเปิดโอกาสให้หลวงพี่องอาจเขาทำบุญของท่าน ซึ่งได้ทำตรงวัน ของวัดท่าซุงกลายเป็นทำไม่ตรงวัน

แต่จะว่าไปแล้วถ้าตามความเชื่อของอาตมา หลวงพ่อวัดท่าซุงมรณภาพตั้งแต่ ๒๘ ตุลาคม แต่ว่าหมอเขารายงานผลจากเครื่องวันที่ ๓๐ ตุลาคม เพราะว่าอาตมาได้ยินก่อนหน้านั้น ๕ เดือนหรือ ๗ เดือน บอกว่าให้ระวัง ๒๘ ก็นึกว่าตัวเลขจะออก ตามดูหวยอยู่ตั้งหลายงวด ปรากฏว่าพอหลวงพ่อถูกหามเข้าโรงพยาบาล เพิ่งจะรู้ว่ามรณภาพ ๒๘ ตุลาคมนี่เอง ดันบอกทำไมตั้งแต่ต้นปี ? บางอย่างวาระกรรมมาบังก็โง่ตลอด กว่าจะรู้จริง ๆ ก็ตอนเหตุการณ์เกิดขึ้นแล้ว"