นางไม้
 

ถาม : แล้วอย่างพวกนางไม้ละคะ ?
ตอบ : พวกนางไม้ ถ้าบารมีน้อยหน่อยบางทีเจอพระ เขาก็ขอมาทำบุญใส่บาตร อาตมาเองก็เคยเจอ ก่อนจะออกบิณฑบาตอาตมามักจะซ้อมมโนมยิทธิ กำหนดใจดูก่อนว่า คนที่จะใส่บาตรคนแรกวันนี้ เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ใส่เสื้อผ้าสีอะไร เหล่านี้เป็นต้น แล้วพอไปถึงก็ตรวจสอบว่าตรงกับที่รู้มาไหม ?

วันนั้นก็กำหนดใจดูแล้วว่า เออ...คนแรกที่จะทำบุญให้ เขาใส่เสื้อแขนยาวสีฟ้าเก่า ๆ เป็นเสื้อแขนยาวแบบเสื้อเชิ้ต แต่ว่าเขาเป็นผู้หญิง คราวนี้ไปถึงพอเห็นก็ เออ..เรารู้ถูก ก้มหน้าลงเปิดบาตร ตอนก้มลงเปิดบาตรนั่นแหละความลับแตก คือเขาเองก็คงบังได้ไม่หมด ชายผ้าที่แลบออกมาไม่ใช่สีฟ้าเก่า ๆ นะซิ..เป็นผ้าประดับทอง มีเพชรด้วย

อาตมาก็ปิดฝาบาตร..ยังไม่ต้องใส่ ขอถามก่อนว่าเป็นใคร ?..(หัวเราะ)..เขาก็เลยต้องแสดงตัวจริงให้เห็น เป็นรุกขเทวดาที่อยู่ใกล้ ๆ เป็นผู้หญิงสวยมาก แต่ว่าเนื้อเขาคล้าย ๆ กับเนื้อเรา แสดงว่าบุญน้อยมาก เทวดายิ่งบุญสูงเท่าไร เนื้อของท่านจะใสมากเท่านั้น นี่เนื้อสีคล้าย ๆ เรา ก็แสดงว่าเป็นเทวดาที่จนหน่อย แต่ขนาดจน ๆ ยังคาดเข็มขัดทองเส้นเท่าฝ่ามือ..!

ถามว่าเขามาทำอะไร ? เขาบอกขอทำบุญหน่อยเถอะค่ะ อยากได้บุญ ก็เลยบอกเขาไปว่า ผลบุญใดที่เราทำมาตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ ขอให้เธอจงโมทนา เราจะได้รับประโยชน์ความสุขเท่าไร ขอให้เธอได้รับด้วย เขาก็โมทนากลายเป็นนางฟ้าสวยแพรวพราวแล้วก็ไปแนบ บาตรเบิดไม่ใส่เลย..(หัวเราะ).."อดแดก"... นี่จำจนขึ้นใจเลย ต่อไปต้องให้เขาใส่ก่อน..(หัวเราะ).. งวดนั้นเสียท่า รีบให้เขาไปหน่อย เขาได้แล้วเลยไม่ต้องใส่บาตร ไปดีกว่า..แหม..เสียท่า..

ถาม : บ้านพักที่โรงเรียนนะคะ มีอยู่ ๔ คืนด้วยกัน นอนตอนตี ๒ กำลังหลับเขามาเรียกชื่อก็สะดุ้ง เอ๊ะ..ผีหรือเปล่า ? แต่ไม่ได้ขานนะคะ พออยู่อีก ๒ คืนมาเรียกอีก เรียกอยู่ประมาณ ๔ คืน เอ๊ะ...ผีอะไร หนูสวดก็ "ยันทุนฯ" ไล่ ...(หัวเราะ)...
ตอบ : ไม่ต้อง "ยันทุนฯ" หรอก ยันจนหมดทุนเขาก็ไม่ไป เพราะว่าถ้าเป็นพวกเทวดาเขาไม่กลัวคาถา..!

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกรกฏาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔