|
"สิ่งใดที่โบราณกล่าวไว้ มักจะเป็นภูมิปัญญาที่ตกผลึกแล้ว โอกาสที่ผิดพลาดไปจากคำกล่าวของโบราณนั้นมีน้อยมาก
ท่านว่า "ลำบากก่อนแล้วสบายเมื่อปลายมือ" ถ้าท่านยอมให้ลูกหลานลำบากเสียแต่ต้น ต่อไปก็ไม่มีอะไรลำบากกว่านั้นอีก ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน ก็สามารถที่จะต่อสู้ผ่านไปได้อย่างสบาย แต่นี่ท่านเลี้ยงลูกโดยไม่คิดถึงหลักธรรมของพระพุทธเจ้า ก็คือประมาทในชีวิตเป็นอย่างมาก คิดว่าตัวเองไม่มีวันตาย ต้องอยู่ดูแลลูกได้ตลอดไป ซึ่งเป็นไปไม่ได้" |
"ถ้าไม่ยอมให้ลูกลำบาก เด็ก ๆ ทำอะไรด้วยตัวเองไม่เป็น ถ้าไวรัส covid-๑๙ ระบาดมาถึง ท่านติดเชื้อแล้วตายไป ลูกหลานจะอยู่ได้อย่างไร ?
จงอย่าเลี้ยงลูกแบบ "พ่อแม่รังแกฉัน" คือทำอะไรไม่เป็นแม้แต่อย่างเดียว ถึงเวลาพ่อแม่ตาย ทำมาหากินอะไรไม่เป็น ต้องไปขอทานแบบในนิทาน เมื่อมีคนถามก็ตอบว่าโดนพ่อแม่รังแกมา ท่านต้องการให้ลูกของตนเป็นแบบนั้นหรือ ? จงอย่าประมาทในการดำเนินชีวิต ต้องให้ลูก ๆ ทำอะไรด้วยตนเองให้เป็นโดยเร็วที่สุด เกิดเหตุฉุกเฉินอะไรขึ้นมาจะได้เอาตัวรอดได้ในสังคม ไม่เป็นภาระแก่ใคร และยังจะช่วยบรรเทาภาระให้แก่สังคมและประเทศชาติได้อีกด้วย" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "ในวงฉันอาหารวัดท่าขนุน มีต้มขาหมูชามใหญ่ ท่านพัฒน์ (เลขานุการเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน) รายงานว่า วันก่อนหลวงพ่อบอกว่า สมองมีส่วนประกอบของไขมันเป็นจำนวนมาก ถ้าไม่กินอะไรที่เป็นไขมันเลย บางทีก็เป็นผลร้าย ทำให้สมองเสื่อมได้ เพราะว่าไม่มีส่วนของไขมันที่นำไปสร้างเซลล์สมองใหม่
อาตมาก็คิดว่า สงสัยว่าบรรดาแม่ครัววัดท่าขนุน สมองจะชำรุดหมดแล้ว พอบอกว่าอะไรดีก็ตะบี้ตะบันหามาทุกมื้อ ของทุกอย่างต้องพอดี เป็นมัชฌิมาปฏิปทา จึงจะก่อให้เกิดประโยชน์ น้อยเกินไป หรือมากเกินไป ก็จะก่อให้เกิดโทษได้" |
"เหลียวไปดูอีกด้านหนึ่ง เห็นกล้วยหอมเขียว วงละ ๑ จานใหญ่ ท่านพัฒน์บอกว่า หลวงพ่ออ่านงานวิจัยให้ฟัง ว่ากล้วยหอมเขียวมีสารต้านไวรัส covid-๑๙ โยมก็เลยเอากล้วยหอมมาถวายให้เป็นคันรถ..!
นี่คือการที่กำลังใจไม่มีหลักธรรมเป็นเครื่องยึด พอได้ยินว่าอะไรดี ก็ไปกอบโกยหามาจนมากเกินไป มีสิทธิ์ที่จะกลายเป็นโทษมากกว่า เพราะว่าอาตมาต้องขอให้พระช่วยกันรับผิดชอบ ฉันกล้วยหอมอย่างน้อยรูปละ ๑ ผลต่อมื้อ มีหวังได้เป็นลมตายกันบ้าง..!" |
่"ช่วงต้นเดือนมีนาคมซึ่งรับสังฆทานอยู่ที่บ้านเติมบุญ มีโยมนำน้ำมาถวาย ๑ กระบอก แจ้งว่าเป็นน้ำอบเชยผสมผงขมิ้น กินแล้วต้านไวรัส covid-๑๙ ได้ อาตมาเกิดอาการที่วัยรุ่นเรียกว่า "น้ำตาจิไหล"
กลิ่นและรสของอบเชยก็เหลือทนพอแล้ว ยังผสมผงขมิ้นเข้าไปอีก แน่จริงกินเองสิวะ..! อาตมาค่อนข้างมั่นใจว่า คนเอามาถวายก็ไม่กินเองหรอก สรุปว่าถ้าช่วงนั้นเขาเห่ออะไร อาตมาก็จะกลายเป็นหนูลองยาเมื่อนั้น ถ้าฉันเข้าไปแล้วไม่ตาย โยมก็จะได้ไปกินกันบ้าง..!" |
"หลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น เราต้องสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ทุกที่ทุกเวลา ไม่ใช่มาปฏิบัติธรรมแล้ว บางคนหลายสิบปีผ่านไป ก็ยังถือมงคลตื่นข่าวอยู่
อาตมาขอร้องว่า ถ้าคิดว่าอะไรดี จงลองกับตัวเองให้แน่ใจเสียก่อน ถ้าตัวเองไม่ตาย และมีผลดีจริง ๆ ค่อยเอามาถวายพระก็ยังทัน สรุปว่าอาหารมื้อนั้น พระต้องฉันอย่างอื่นน้อยลง เพื่อให้เหลือที่ในกระเพาะพอที่จะใส่กล้วยหอมลงไปได้ ผู้ถวายคงจะปลื้มใจมาก ที่ได้สร้างความลำบากให้กับพระทั้งวัด ขออนุโมทนาเป็นอย่างสูง..!" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้ปัญหาใหญ่ของทางวัดก็คือโทรศัพท์ ไม่ว่าจะเป็นของใครในวัดก็ตาม ดังได้ทุกนาที ถามเรื่องเดียวกันหมด ก็คือไม่มีเป่ายันต์เกราะเพชรแล้วจะทำอย่างไร ? ซึ่งอาตมาถือว่าเป็นคำถามที่ค่อนข้างจะปัญญาอ่อน..! ในเมื่อไม่มีการเป่ายันต์เกราะเพชรก็ไม่ต้องทำอะไร แล้วคุณยังจะทำอะไรอีก ?
หลายคนก็พยายามจะล้วงให้ได้ ว่าหลวงพ่อจะแอบเป่ายันต์เป็นการภายในหรือเปล่า ? อาตมาสรุปแทนว่า หลวงพ่อเป็นพระที่เชื่อถือไม่ได้ หน้าไหว้หลังหลอก..! บอกว่าไม่เป่ายันต์ แต่อาจจะไปแอบเป่ากันเอง" |
"เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ทำให้เห็นชัดว่า กำลังใจของบุคคลส่วนใหญ่แล้วต่ำมาก เพราะว่าคนเรากำลังใจมีอยู่แค่ไหน ก็จะคิดแค่นั้น พูดแค่นั้น ทำแค่นั้น และมักจะคิดว่าคนอื่นก็เป็นเหมือนกับตนเอง
เป็นที่น่าเสียดายว่า บุคคลที่มีโอกาสได้เข้าวัด แต่ไม่ใช้โอกาสให้คุ้มกับที่มี ซ้ำยังอาจจะปรามาสพระรัตนตรัยโดยไม่รู้ตัว ก่อให้เกิดทุกข์โทษเวรภัยแก่ทั้งตนเองและผู้อื่น ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เกิดจากกิเลสในใจของตน โดยเฉพาะการขาดความพยายามที่จะสร้างความดีด้วยตนเอง ไปคาดหวังว่าจะได้รับคุณความดีจากผู้อื่น ความคาดหวังนี่แหละ...ที่อาตมาคิดว่าเป็นส่วนหนึ่งซึ่งทำให้ประเทศของเราไม่เจริญมาจนทุกวันนี้..!" |
"ทุกวันที่ ๑ และวันที่ ๑๖ เราก็ไปคาดหวังลม ๆ แล้ง ๆ ว่าจะถูกหวยรวยเบอร์ขึ้นมา เป็นเศรษฐีโดยไม่ต้องทำงานทำการ ซึ่งความหวังเหล่านี้ทำลายชาติของเราให้เสียหายอย่างมาก เพราะว่าประชาชนไม่เป็นอันทำมาหากิน แต่ไปฝากความหวังไว้กับสิ่งที่จับต้องไม่ได้
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า บุคคลที่ลงสู่ทุคติ มีจำนวนมากเท่ากับขนวัว ส่วนบุคคลที่เข้าสู่สุคติ มีจำนวนเท่ากับเขาวัว แค่มองดูก็รู้แล้วว่าจำนวนนั้นต่างกันขนาดไหน เหตุก็เพราะว่าเราไม่ยอมลงมือทำอะไรจริงจังด้วยตนเอง ฝากความหวังไว้กับสิ่งภายนอก จนลืมสิ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน ไปหวังพึ่งพิงผู้อื่นอยู่เสมอ" |
"ถ้าท่านทั้งหลายตั้งใจปฏิบัติใน ศีล สมาธิ ปัญญา อย่างจริงจังแล้ว ถึงไม่มียันต์เกราะเพชร คุณงามความดีที่ท่านสร้างไว้ ก็จะคุ้มครองรักษาตัวท่านเอง ดังพระบาลีที่ว่า ธมฺมจารี สุขํ เสติ ผู้ประพฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข
ดังนั้น...ทุกท่านจึงควรที่จะแสวงหาความดีภายใน ซึ่งมั่นคงและยั่งยืน ดีกว่าการแสวงหาความดีภายนอก ซึ่งไม่ยั่งยืน มีโอกาสชำรุดสูญหาย เสื่อมไปได้ตามเวลา ไม่ใช่ที่พึ่งที่ระลึกอันเกษม และได้โปรดอย่าเอากำลังใจของตน ไปวัดครูบาอาจารย์ว่าต้องทำอย่างโน้น ควรทำอย่างนี้ ซึ่งโอกาสผิดพลาดมีถึงร้อยเปอร์เซ็นต์ ซ้ำยังอาจจะก่อให้เกิดโทษแก่เราเองอีกด้วย" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (อมฺพรมหาเถร) มีพระบัญชา ให้ทุกวัดที่มีศักยภาพ ตั้งโรงทานช่วยเหลือประชาชน ซึ่งประสบความยากลำบากจากไวรัส covid-๑๙
โดยการดำเนินการนั้นคือ ให้บุคคลที่เดือดร้อน มารับเอาอาหารกลับไปกินที่บ้านของตน ซึ่งโดยปกติแล้วนั้น อาตมาในฐานะที่ผ่านการฝึกแบบทหารมาก่อน ถือคติที่ว่า "คำสั่งผู้บังคับบัญชาคือเสียงสวรรค์ ทหารต้องทำตามโดยไม่มีข้อแม้" |
"แต่ว่าพระบัญชานี้ หากทางวัดท่าขนุนธรรมทำตามเมื่อไร ค่อนข้างแน่ใจว่าจะเป็นการแพร่กระจายเชื้อไวรัสทันที ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้คือ
๑. วัดท่าขนุนเป็นวัดเปิด เนื่องจากว่าถนนเข้าวัดทั้ง ๒ สาย สร้างโดยเทศบาลตำบลทองผาภูมิ เพื่อให้ประชาชนได้ใช้สัญจรเข้าออกบ้านวังท่าขนุน โดยมีข้อตกลงกับทางวัดว่า ห้ามปิดประตู แล้วยังมีเส้นทางอื่นอีก ได้แก่ ทางด้านสะพานแขวนหลวงปู่สาย ซึ่งช่วยให้ประชาชนจากในตลาดสามารถเข้ามาในวัดได้สะดวกขึ้น และเส้นทางข้ามห้วยทางด้านทิศใต้ของวัด ซึ่งปกติแล้วเป็นเส้นทางออกบิณฑบาตของพระวัดท่าขนุน เมื่อมีเส้นทางเข้าออกหลายทาง และไม่สามารถที่จะปิดได้ เพราะว่าจะสร้างความเดือดร้อนให้กับผู้สัญจร ทำให้ไม่สามารถที่จะควบคุมคนได้อย่างมีประสิทธิภาพ" |
"๒. ประชาชนในเขตอำเภอทองผาภูมินั้น ส่วนใหญ่เป็นพี่น้องมอญพม่า เมื่อวัดท่าขนุนมีโรงทานเมื่อไร ก็จะประดังกันมามืดฟ้ามัวดิน ไม่สนใจกฎระเบียบใด ๆ ทั้งสิ้น..!
ในช่วงแรกสมัยที่หลวงปู่สาย ท่านอาจารย์สมเด็จ และ ท่านอาจารย์สมพงษ์ เป็นเจ้าอาวาส เมื่อวัดท่าขนุนมีโรงทาน แม่ชีชื่น (หัวหน้าแม่ชีวัดท่าขนุน) ต้องปากเปียกปากแฉะ บางทีก็ถึงขนาดต้องด่าว่า เพื่อที่จะให้ทุกอย่างมีระเบียบ แต่ไม่เคยประสบความสำเร็จ ทุกคนมาเพื่อที่จะกอบโกยให้มากที่สุด หอบลูกจูงหลานมากินกันอย่างเต็มที่ แล้วก็ขนเอากลับบ้านไปอย่างชนิดที่ไม่ต้องเกรงใจเจ้าของโรงทาน แม่ชีต้องเครียดทุกครั้ง เพราะว่าบุคคลที่มาจากที่อื่น แทบจะไม่มีโอกาสได้ใช้บริการจากโรงทานเลย" |
"จนมาถึงยุคที่อาตมาเป็นเจ้าอาวาส ให้นโยบายกับแม่ชีว่า ทำอาหารไว้ให้มากที่สุด เราตั้งใจแจกทานอยู่แล้ว เขาช่วยขนไปก็ถือว่าสมกับเจตนาของเรา หมดเมื่อไรก็ปิดโรงทานเมื่อนั้น อาการ "เสียเซลฟ์" ของแม่ชีถึงได้ดีขึ้นมาบ้าง
ในเมื่อสภาพของวัดท่าขนุน และบริบทของประชาชนรอบวัดเป็นแบบนี้ จึงไม่สามารถที่จะกำหนดให้ตั้งแถวโดยยืนห่างกัน ๑.๕ เมตร เพื่อให้ปลอดภัยจากการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส ตามแบบที่หมอและทางราชการกำหนดไว้ให้ ดังนั้น..ถ้าหากว่าทางวัดท่าขนุนตั้งโรงทานเมื่อไร ก็จะกลับกลายเป็นแหล่งแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส covid-๑๙ ไปในทันที กลายเป็นว่าหวังดีแต่ประสงค์ร้าย..!" |
"คิดว่าอีกหลายวัด อย่างเช่น วัดไชยชุมพลชนะสงคราม ของพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ก็ไม่สามารถที่จะตั้งโรงทานได้ เพราะว่ามีชุมชนรอบวัดนับ ๑๐ ชุมชน ตั้งโรงทานเมื่อไร โรงพยาบาลคงต้องรับผู้ติดเชื้อกันไม่หวาดไม่ไหว..!
เมื่อเป็นเช่นนี้ ทั้งที่เป็นคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาสูงสุด แต่ทางวัดท่าขนุนก็ไม่สามารถที่จะปฏิบัติตามได้ เพราะว่าสภาพวัด ตลอดจนกระทั่งประชาชนรอบวัด ไม่เอื้ออำนวยให้ดำเนินการ จึงต้องกราบเท้าขออภัย ต่อพระเดชพระคุณท่านเจ้าพระคุณสมเด็จพระสังฆราชมาเป็นอย่างสูง ณ ที่นี้" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมามีโรคประจำตัวคือมาลาเรียเรื้อรัง เป็นมาตั้งแต่อายุ ๒๒ ปี จนถึง ๖๑ ปีแล้ว ไม่มีใครรักษาได้ ไม่ว่ายาตำรานั้นจะดีขนาดไหน ยาแผนโบราณ ยาแผนปัจจุบัน ยาพระบอก ยาผีบอก ฉันยาไปแล้วรวมกันน่าจะเกิน ๑๐ ตัน สภาพร่างกายย่ำแย่ เพราะว่ายาบางตัวนั้น บีบจนตัวเราจะตาย แต่เชื้อโรคกลับไม่ตาย..!
ขนาดนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะหายได้ มียาอยู่ตัวหนึ่งที่ไปกดภูมิคุ้มกัน ทำให้อาตมาเป็นคนไม่มีภูมิคุ้มกัน เหมือนกับคนเป็นโรคเอดส์ ใครเป็นโรคอะไรติดเชื้อผ่านมาใกล้ อาตมาจะเป็นไปด้วยทันที ทุกครั้งที่ต้องพบปะกับผู้อื่น มักจะได้โรคภัยไข้เจ็บมาเสมอ โดยเฉพาะช่วงรับสังฆทานและสอนกรรมฐานต้นเดือน ต้องนอนซมไปอย่างน้อยก็ ๒ - ๓ วัน" |
"เมื่อไวรัส covid-๑๙ ระบาด อาตมาก็คิดว่าแย่แน่ งานนี้คงจะรับมาแล้วเป็น Super spreader ได้แพร่ให้กับผู้อื่นโดยไม่ต้องนับ กลายเป็นคนดังของโลกอย่างแน่นอน
ช่วง ๒ - ๓ วันนี้ มีอาการเจ็บคอ ก็หลงดีใจว่าเราได้รับเชื้อแล้ว จะได้ทำการแพร่กระจายตามประสาคนมีเมตตามาก ต้องเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่คนอื่นให้เต็มที่ แต่ที่ไหนได้..ดันมีน้ำมูกตามมาด้วย...! จากเอกสารการระมัดระวังป้องกันเบื้องต้น ที่ทางราชการแจกให้ ระบุว่าหากติดเชื้อไวรัส covid-๑๙ จะมีอาการไอแห้ง ๆ ไม่มีน้ำมูก จึงทำให้อาตมาต้องผิดหวังมาก คิดจะเป็นคนดังเสียหน่อย ก็ไม่ค่อยจะสมหวัง ยังคง "โนเนม" เหมือนเดิม" |
"อาการเจ็บไข้ได้ป่วยนั้น ส่วนหนึ่งมาจากกรรมปาณาติบาต ซึ่งตัวของอาตมาเองนั้น หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านช่วยรับรองให้ว่า เป็นทหารมาทุกชาติ รบราฆ่าฟันสร้างกรรมปาณาติบาตไว้มหาศาล ชาตินี้จะต้องป่วยหัวอาทิตย์ท้ายอาทิตย์
แต่ครูบาอาจารย์ท่านก็ยังเมตตา บอกวิธีแก้ไขให้ว่า ให้ไปปล่อยชีวิตสัตว์ที่เขาจะฆ่า อย่างเช่นว่าปลาในตลาด อย่างน้อยเดือนละตัวสองตัว ทำให้ต่อเนื่องสม่ำเสมอ แล้วจะบรรเทากรรมส่วนนี้ลงไปได้" |
"อาตมภาพเป็นคนเชื่อครูบาอาจารย์ เมื่อท่านบอกก็กระทำตาม โดยการปล่อยชีวิตสัตว์เป็นประจำทุกเดือน เริ่มตั้งแต่วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๒๙ มาจนถึงปัจจุบัน ปล่อยทั้งสัตว์สี่เท้า สัตว์สองเท้า สัตว์ไม่มีเท้า สัตว์น้ำ สัตว์บก สัตว์ปีก รวมแล้วหลายล้านชีวิต เนื่องจากเวลาเห็นว่าเขานอนตาปริบ ๆ รอความตาย ก็ทำใจไม่ได้ที่จะซื้อแค่ตัวสองตัว ต้องเหมาหมดทุกครั้ง ช่วยชีวิตสัตว์ให้รอดไปได้จำนวนมหาศาล
ผ่านไป ๓๐ กว่าปี อาตมาเบื่อหน่ายที่จะกินยาแล้ว จึงทิ้งยาประจำทั้งหมด กลายเป็นว่าสุขภาพดีขึ้น อาจจะเป็นเพราะกรรมตรงนี้เริ่มบรรเทาลงก็ได้ ทำให้เห็นความน่ากลัวของกรรม ซึ่งคอยตามสนองผู้กระทำอยู่เสมอ หากว่าท่านทั้งหลายยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ อย่างไรเสียก็หนีกรรมตรงนี้ไปไม่พ้น จึงขอให้ทุกท่านตั้งหน้าตั้งตาทำความดีหนีกรรมให้เต็มความสามารถ ถ้าหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้ กรรมทั้งหลายก็จะสิ้นสุดลง ได้เป็นอโหสิกรรมไปโดยอัตโนมัติเอง" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "การแพร่ระบาดของไวรัส covid-๑๙ ในครั้งนี้ ทำให้วิถีชีวิตของผู้คนเปลี่ยนไปหมด ก่อนนี้แม้มีคนคิดว่าสามารถทำงานอยู่กับบ้านได้ แต่ก็ไม่ได้รับการสนับสนุน ยกเว้นพวกธุรกิจอิสระบางราย แต่ตอนนี้แทบทุกหน่วยงาน ต่างก็สนับสนุนให้คนของตัวเองทำงานอยู่กับบ้าน
การออกไปเที่ยวเตร่เฮฮาเถิดเทิงนอกบ้าน ก็กลายเป็นว่าเลิกไปโดยปริยาย อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน พ่อแม่ลูกเมียได้เห็นหน้ากันมากขึ้น อาจจะช่วยให้สถาบันครอบครัวมั่นคงยิ่งขึ้น การใช้รถยนต์ที่ผลาญน้ำมัน ซึ่งเป็นรายจ่ายมหาศาลที่สุดของประเทศชาติ ก็ลดน้อยถอยลง ถนนในกรุงเทพฯ เกือบจะเป็นถนนในเมืองร้าง ทำให้ประหยัดงบประมาณของชาติและรายจ่ายของประชาชนไปอย่างมหาศาล" |
"การไปนั่งกินอาหารนอกบ้าน ซึ่งทำให้มีรายจ่ายสูงมาก ก็กลายเป็นการทำอาหารกินเองในบ้าน ได้อยู่พร้อมหน้ากันทั้งครอบครัว ได้ฝึกซ้อมฝีมือการทำอาหาร ได้รื้อฟื้นบรรยากาศรักใคร่กลมเกลียวกันในบ้านขึ้นมาใหม่
เท่ากับว่าทำให้พวกเราส่วนใหญ่ได้ปฏิบัติธรรมตามที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ โดยละเว้นจากอบายมุข คือ การดื่มสุรา การเที่ยวกลางคืน การเที่ยวดูการละเล่น ฯลฯ กลายเป็นคนดีของครอบครัว เป็นประชาชนที่มีคุณภาพของประเทศชาติ โดยการบังคับของไวรัส covid-๑๙ ซึ่งความจริงแล้วก็คือความกลัวตายของเรานั่นเอง" |
"เมื่อการใช้รถใช้ถนนน้อยลง อุบัติเหตุย่อมน้อยลงไปด้วย ประเทศของเราซึ่งการตายด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์มาเป็นอันดับ ๑ ก็จะลดน้อยถอยลงไปมาก อากาศบริสุทธิ์ขึ้น ฝุ่น PM ๒.๕ ที่เรากลัวกันมาก ก็อาจจะหายไปเลยทีเดียว
ผู้คนส่วนหนึ่งกลับบ้านต่างจังหวัด ซึ่งถ้ามีการห้ามเดินทางข้ามจังหวัด ก็ต้องหาอยู่หากินกับไร่นาของตน ย้อนกลับไปใช้ชีวิตตามวิถีเศรษฐกิจพอเพียง พึ่งพาตนเอง พึ่งพากันเอง เท่ากับดำเนินการตามพระราชดำริของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ไปโดยปริยาย ปัญหาการจราจรในกรุงเทพฯ ซึ่งไม่มีรัฐบาลไหนแก้ได้สำเร็จ ตอนนี้ไม่ต้องแก้ไขก็แทบจะไม่มีรถวิ่ง การพึ่งพาตนเองตามทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงดำเนินเป็นแบบอย่างมานานหลายสิบปี ก็จะปรากฏประโยชน์ชัดในระยะนี้ บุคคลที่ทำตามย่อมสามารถที่จะอยู่ได้โดยไม่ลำบาก ใครที่เริ่มต้นใหม่ก็ต้องทนกับความลำบากในระยะแรกไปก่อน" |
"ช่วงนี้จึงเป็นโอกาสทองของพวกเรา ที่จะยืนหยัดด้วยตนเอง เมื่อเรายืนได้มั่นคงแล้ว ก็ช่วยประคับประคองคนอื่น ถ้าทุกคนทำตามพระราชดำริ อยู่โดยระบบเศรษฐกิจพอเพียง ประเทศชาติของเราก็จะมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน ตามยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปีโดยไม่ต้องทำอะไรมากนัก
การได้อยู่กับท้องไร่ท้องนา อยู่กับสายลมแสงแดด ทำการงานซึ่งเป็นการออกกำลังกายไปในตัว กินอาหารที่มาจากไร่นาของตนเอง ปราศจากมลพิษ ย่อมทำให้สุขภาพดี ร่างกายแข็งแรง อายุยืนนาน เวลาที่เหลือเราก็สวดมนต์ไหว้พระ เข้าวัดทำบุญ แม้ว่าจะยากสักนิดหนึ่ง ที่ต้องปฏิบัติตามหลักการคัดกรองโรค แต่วัดก็ยังเปิดสำหรับสาธุชนอยู่เสมอ อาจจะฟื้นวิถีชีวิตแบบโบราณ ซึ่งทุกคนอยู่ในศีลกินในธรรมให้กลับคืนมา พระพุทธศาสนาย่อมเจริญรุ่งเรือง ทำให้ประเทศชาติมั่นคงไปด้วย" |
"เรื่องหนึ่งที่บ้านเราไม่นิยม เพราะว่าไม่มั่นใจในความปลอดภัย ก็คือการทำธุรกรรมทางการเงินแบบออนไลน์ ก็คงจะได้เฟื่องฟูขึ้นในระยะนี้ แต่อาจจะทำให้ธนาคารต้องปิดสาขาไปเลย เพราะว่าผู้คนไม่ไปใช้บริการ หรือว่าใช้บริการกันน้อยมาก จนไม่คุ้มค่าที่จะเปิดสาขากันต่อไป
ส่วนที่เริ่มได้รับความนิยม คือการสั่งซื้อสินค้าออนไลน์ และการสั่งซื้ออาหารแบบส่งตรงถึงบ้าน อาจจะได้รับคำสั่งซื้อชนิดที่ส่งไม่ทัน แต่ว่าสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งก็คือ บริการที่รวดเร็ว ซื่อสัตย์ ซื่อตรง สินค้ามีคุณภาพตามที่โฆษณาเอาไว้" |
"โบราณว่า "ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน" ถ้าหากว่าบริการดี สินค้ามีคุณภาพ ส่งถึงมือลูกค้าอย่างรวดเร็ว ก็จะมีการบอกต่อกันในโลกออนไลน์ แล้วลูกค้าจะเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก ส่วนที่ยากลำบากก็คือ การรักษาระดับคุณภาพสินค้า และคุณภาพของการบริการ ให้อยู่ในระดับเดียวกันตลอดเวลา
จะเห็นได้ว่าปัจจัยพื้นฐานของชีวิตเรานั้น ได้แก่ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรค นอกเหนือจากนี้แล้วเป็นส่วนที่สามารถขาดได้ คือไม่มีความจำเป็นต่อชีวิตมากนัก เพียงแค่อำนวยความสะดวกให้กับเราเท่านั้น" |
"หลักธรรมที่สำคัญในระยะนี้ ซึ่งจำเป็นต้องมีก็คือ หลักสันโดษ หรือ ความพอเพียง ตามที่ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงแปลไว้นั่นเอง ประกอบด้วย
๑. ยถาลาภสันโดษ ยินดีตามที่ได้มา ๒. ยถาพลสันโดษ ยินดีตามกำลังที่ตนหาได้ ๓. ยถาสารุปปสันโดษ ยินดีตามฐานะของตน ดังนั้น..สันโดษไม่ได้แปลว่าต้องจน หากแต่เป็นการทำตนให้สมกับฐานะ หรือถ้าใครสามารถโลว์โปรไฟล์ ทำตนให้ต่ำกว่าฐานะของตนเองได้ ก็จะเป็นเรื่องที่ประเสริฐยิ่ง" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อบนท้องถนนไม่มีรถยนต์ หรือนาน ๆ จะมีมาสักคันหนึ่ง บางคนถึงกับกลัว เพราะว่าสูญเสียความเคยชิน โดยที่ไม่รู้ว่าความเคยชินนั่นแหละ ที่สร้างความเสียหายให้กับนักปฏิบัติธรรมอย่างยิ่ง
เมื่อเราอยู่ที่ใดที่หนึ่งนาน ๆ จนคุ้นชินกับที่นั่นแล้ว สภาพจิตจะเกิดความรู้สึกว่าปลอดภัย ก็เริ่มขาดการระมัดระวัง เป็นเหตุให้ขาดสติ โดนกิเลสทำลายได้ทุกเวลา" |
"องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงบัญญัติธุดงควัตรขึ้นมา เพื่อให้พระของเราได้ไปในสถานที่ต่าง ๆ อันไม่คุ้นเคย สภาพจิตก็จะตื่นตัว ด้วยความกลัวเกรงว่าเป็นที่ไม่คุ้นชิน อาจจะมีอันตรายเกิดขึ้นได้
ดังนั้น..หลายท่านเมื่อเปลี่ยนที่นอน ก็มักจะนอนไม่หลับ โดยให้เหตุผลว่าแปลกที่ แต่ความจริงก็คือสภาพจิตไม่คุ้นชิน ทำให้เกิดการหวาดระแวงอันตราย จึงนอนไม่หลับเหมือนกับสถานที่ซึ่งเราคุ้นชิน โดยที่หารู้ไม่ว่า สำหรับนักปฏิบัติธรรมแล้ว สภาพจิตที่ตื่นอยู่เสมอ จึงจะรู้เท่าทันกิเลส และสามารถป้องกันไม่ให้กิเลสเกิดได้ทัน ถ้าสภาพจิตขาดการตื่นรู้ ขาดสติ ก็ย่อมจะโดนกิเลสกินได้ตลอดเวลา" |
"เราจึงต้องฝึกตนเองให้มีสภาพจิตที่ตื่นอยู่เสมอ จะหลับหรือว่าจะตื่น สภาพจิตต้องมีการตื่นรู้เท่ากัน จะได้ระมัดระวัง ไม่ไปก่อสาเหตุแห่งกิเลส จนกิเลสนั้นเจริญงอกงามได้
ไม่อย่างนั้นแล้วบุคคลทั่วไป ต่อให้กลางวันระมัดระวังมากแค่ไหน กลางคืนก็มักเสียท่ากิเลสอยู่เสมอ บางท่านกลางวันไม่กล้าเหยียบแม้แต่มดสักตัว กลางคืนฝันว่าฆ่าเขาไปหลายศพ บางคนสำรวมแม้แต่เพศตรงข้ามก็ไม่กล้ามอง กลางคืนฝันว่าปล้ำลูกชาวบ้านเขาไปแล้ว" |
"ท่านทั้งหลายจึงต้องอยู่กับลมหายใจเข้าออก หรืออานาปานสติ จนสภาพจิตมีการตื่นรู้ กำหนดการภาวนาเองโดยอัตโนมัติ แล้วเราใช้สตินั้นประคับประคองการตื่นรู้เอาไว้ อย่าเผลอให้หลุดไปไหน ถ้าอย่างนั้นท่านก็จะพ้นมือกิเลสได้ชั่วคราว เพราะว่าสภาพจิตที่อยู่กับปัจจุบันธรรม ไม่สามารถเกิด รัก โลภ โกรธ หลง ขึ้นมาได้
แต่ถ้าเผลอหลุดไปเมื่อไร รัก โลภ โกรธ หลง ก็จะมาเป็นฟ้าถล่มดินทลาย เพราะว่าโดนเก็บกดเอาไว้ กิเลสกลัวว่าตัวเองจะตาย ถึงเวลาก็ดิ้นรนอย่างเต็มที่ ท่านก็จะประสบกับอาการกรรมฐานแตก จิตตก สมาธิตก ซึ่งสำหรับนักปฏิบัติแล้ว ก็เหมือนกับตกนรกดี ๆ นี่เอง..! ฉะนั้น.. ต้องพึงระวังเอาไว้เสมอ ถึงการอยู่กับลมหายใจเข้าออก จะเป็นการพ้นกิเลสแค่ชั่วคราว ก็ขอให้ได้พ้นไปก่อน สภาพจิตที่ไม่ส่งส่ายวุ่นวาย ย่อมพาให้ปัญญาเกิด แล้วจะเห็นช่องทางว่า ทำอย่างไรจะรักษาความสงบเย็นของจิต เอาไว้ให้ได้นานเท่าที่เราต้องการ จนกว่ากำลังของสมาธิและปัญญาจะเพียงพอ ในการประหารฆ่ากิเลสลงไปได้" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมาออกคำสั่งเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน ปิดวัด ห้ามคนในออก ห้ามคนนอกเข้า นอกจากการบิณฑบาตตามปกติแล้ว ไม่ว่าจะการงานใด ๆ ที่ต้องมีคนนอกเข้าออกเพื่อทำงานให้วัด ต้องยกเลิกไปจนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง
จะว่าไปแล้วในเรื่องของการเข้าวัดทำบุญ ไม่ควรที่จะมีการห้ามใด ๆ ทั้งสิ้น แต่ในวาระที่ไม่ปกติ เราจะเอาเหตุผลปกติมาใช้ไม่ได้ ควรที่จะทำตามโดยไม่มีข้อแม้ ไม่เช่นนั้นแล้วท่านอาจจะเป็นผู้แพร่กระจาย หรือได้รับเชื้อไวรัสโดยไม่รู้ตัว" |
"แบบเดียวกับต่างประเทศ ที่ทำแชลเลนท์ท้าทายต่าง ๆ เพื่ออวดว่าไวรัส covid-๑๙ ไม่มีอะไรน่ากลัว ไม่จำเป็นต้องป้องกัน ด้วยการเลียโถส้วมแข่งกัน
ในที่สุดก็มีคนติดเชื้อไวรัสจากการเลียโถส้วม ซึ่งไม่มีใครเวทนาเลย นอกจากสมน้ำหน้า เป็นการใช้ชีวิตที่ประมาท ขาดสติ ท้าทายกรรม จนในที่สุดกรรมก็ตามสนอง สมเจตนารมณ์ของตนทุกประการ ส่วนในประเทศอิตาลี นายกเทศมนตรีเมืองมิลานต้องไลฟ์สด ด่าประชาชนภายใต้การปกครองของตนเอง ที่ใช้ชีวิตโดยประมาท เห็นว่าตัวเองยังไม่ติดเชื้อ ก็ไม่ยอมละทิ้งความเคยชิน ยังออกไปสวนสาธารณะ ออกไปสังสรรค์ในพื้นที่สาธารณะ โดยไม่สนใจคำเตือนหรือข้อห้ามของทางราชการ จนอิตาลีกลายเป็นประเทศที่มีผู้ติดเชื้อนอกเมืองจีนมากที่สุดในโลก และมียอดการเสียชีวิตสูงสุดในโลก กระนั้นก็ยังมีผู้ไร้จิตสำนึก ทำตนจนกระทั่งนายกเทศมนตรีทนไม่ได้ ต้องออกมาด่าประจานกัน" |
"อาตมาแค่ปิดวัดท่าขนุน ทางรัฐบาลแค่ขอความร่วมมือให้ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในบ้าน ถ้าไม่มีความจำเป็นระดับถึงแก่ชีวิต หรือทำให้งานส่วนรวมเสียหายมาก โปรดกรุณาใช้ชีวิตอยู่ในบ้าน อย่าได้ออกไปสร้างความเดือดร้อนให้แก่ตัวเองและผู้อื่น
ถ้าเรายังยอมรับความลำบาก ความไม่เคยชิน ไม่เกิน ๓ อาทิตย์ ทุกอย่างก็จะอยู่ในความควบคุม เจ้าหน้าที่แพทย์พยาบาล ตลอดจนทางราชการก็ทำงานง่ายขึ้น สามารถเอาชนะโรคภัยไข้เจ็บได้เร็วขึ้น ช่วยให้ตัวเราและคนที่เรารักปลอดภัยได้เร็วขึ้น โปรดเสียสละประโยชน์ส่วนน้อยของตน เพื่อประโยชน์ส่วนใหญ่ของชาติบ้านเมือง เราจะได้เดินไปด้วยกัน มีส่วนร่วมในการต่อสู้กับไวรัสด้วยกัน และท้ายที่สุด..ได้รับชัยชนะร่วมกัน" |
"แม้ว่าจะห้ามเข้าออกวัด แต่กฎทุกกฎย่อมมีข้อยกเว้น พระภิกษุสามเณรยังต้องออกบิณฑบาต ก็ด้วยเหตุ ๒ ประการ
๑. พระภิกษุสามเณรก็คือคนทั่วไป ยังต้องการอาหารเพื่อดำรงธาตุขันธ์นี้ไว้รักษาพระพุทธศาสนา ๒. ญาติโยมพุทธบริษัททั้งหลายต้องการที่พึ่งทางใจ ยิ่งในภาวะวิกฤต การได้เห็นพระภิกษุสามเณร นับเป็นมงคลใหญ่ตามมังคลสูตรที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสเอาไว้" |
"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น การออกบิณฑบาตจึงเป็นเรื่องจำเป็นมาก และทำให้เห็นอัจฉริยภาพขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ทรงบัญญัติวิธีการปฏิบัติต่าง ๆ แก่พระภิกษุสามเณร ได้เหมาะสมกับทุกยุคทุกสมัย
เช่น การเดินบิณฑบาตต้องทิ้งช่วงห่างกัน พอให้คนวิ่งรอดได้ เพราะว่าในสมัยพุทธกาล ผู้คนขับไล่โจรมา โจรไม่กล้าวิ่งลอดแถวพระภิกษุสงฆ์ เพราะเกรงว่าจะติดกาลกิณี ยอมให้ชาวบ้านทุบตาย แม้ว่าจะเป็นไปด้วยความเขลา ขาดปัญญาในการปฏิบัติ แต่ก็เพราะพระภิกษุสามเณรเป็นเหตุ องค์สมเด็จพระบรมโลกเชษฐ์ จึงต้องมีพระพุทธบัญญัติ ให้พระภิกษุสามเณรเดินทิ้งช่วงห่างกัน กลายเป็น Social Distancing ที่ถือปฏิบัติมาสองพันกว่าปีแล้ว การฉันในบาตร การห้ามฉันร่วมภาชนะเดียวกัน ก็เป็นการป้องกันการติดโรคได้ดียิ่ง การปลีกตัวออกจากหมู่ ก็เปรียบได้กับการกักกันตัวเองในปัจจุบันนี้เช่นกัน" |
"แม้ว่าสถานการณ์คับขันเพียงไร คนไทยก็ยังมีอารมณ์ขัน นำเอาการเว้นช่วงทางสังคม มาล้อเลียนกันเป็นที่สนุกสนาน เปลี่ยนอารมณ์เครียดมาเป็นอารมณ์ขันได้แบบน่ารักยิ่ง
หลวงวิจิตรวาทการกล่าวไว้ว่า "ฯลฯ เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ต้องฝืน เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์ แต่คนที่ควรชมนิยมกัน ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา ฯลฯ" ทำให้เห็นลักษณะนิสัยว่า คนไทยของเรานั้น ถึงแม้มีวิกฤตการณ์เพียงไหนก็ตาม ก็ยังสามารถสนุกสนานเฮฮาได้ในทุกเรื่อง นิสัยแบบนี้บางคนบอกว่าจับจด ทำอะไรไม่จริงจัง แต่กลับทำให้เรามีความสุขมากกว่า ไม่เครียดจนเป็นโรคประสาท นำเอามัชฌิมาปฏิปทาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาใช้ได้ถูกต้องกับสถานการณ์ทีเดียว" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "หลังจากปิดวัดแล้ว วัดท่าขนุนเปิดศาลาร้อยปีหลวงปู่สาย เฉพาะเวลาทำวัตรเช้า-เย็นเท่านั้น แต่ยังคงเปิดเสียงธรรมะตามสายวันละ ๔ เวลาเท่าเดิม เมื่อไม่มีคนพลุกพล่าน วัดก็ดูสงบขึ้นมาก แต่ว่า..งานทั้งหมดที่ทางคณะสงฆ์ช่วยกันทำมา พังบรรลัยไม่เหลือชิ้นดีเลย..!"
|
"พระเดชพระคุณพระธรรมโพธิมงคล รักษาการเจ้าคณะภาค ๑๔ เป็นพระเถระเจ้าคณะปกครองที่ทุ่มเทเพื่อพระพุทธศาสนาด้วยชีวิต ท่านให้นโยบายแก่พระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ตั้งแต่วันแรกที่เข้ามารับตำแหน่งว่า "พระบวชเข้ามาแล้ว เมื่อสึกไปอย่าให้ไปพูดได้ว่าบวชแล้วสบาย เราต้องเคี่ยวเข็ญอบรม ทั้งทางวิชาการ ทั้งกรรมฐาน การสวดมนต์ทำวัตร การศึกษาพระธรรมวินัยให้หนัก สึกไปแล้วเขาจะได้มีอะไรดี ๆ ติดตัวไปบ้าง"
พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ก็รับสนองนโยบาย มาดำเนินการต่อ โดยเฉพาะอาตมาเอง ร่วมวางโครงการว่า "จะจัดงานวัดอย่างไรให้มีโยมมากกว่าพระ" เพราะว่าเท่าที่สังเกตมา ปัจจุบันนี้เวลาวัดต่าง ๆ มีงาน ส่วนมากแล้วแต่ละวัดจะมีพระไปร่วมงานมากกว่าโยมที่เข้าวัด" |
"เมื่อพิจารณาดูสาเหตุแล้ว วัดที่มีโยมเข้ามากกว่าพระ เพราะว่ามี ๒ อย่างด้วยกัน ได้แก่
๑. เจ้าอาวาสขลัง คือ เป็นหมอดู เป็นพระเกจิอาจารย์ เป็นนักเทศน์ เป็นนักพัฒนา เป็นนักสอนกรรมฐาน เป็นต้น ๒. มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในวัด เช่น พระปฐมเจดีย์ หลวงพ่อวัดไร่ขิง พระแท่นดงรัง แม้กระทั่งไอ้ไข่ เป็นต้น ทั้งสองสิ่งนี้สามารถดึงคนเข้าวัดได้มาก วัดใดมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ถือว่ามีต้นทุนใหญ่อยู่ในมือ ถ้าวัดไหนไม่มี ก็ต้องสร้างเจ้าอาวาสให้เป็นพระอาจารย์ขลังให้ได้ ไม่ว่าจะเป็นพระนักเทศน์ พระนักพัฒนา พระเกจิอาจารย์ พระกรรมฐาน อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือถ้าเป็นทุกอย่างได้ก็จะสุดยอดมาก" |
"วัดท่าขนุนจึงพยายามที่จะเป็นต้นแบบ ทำสิ่งต่าง ๆ เป็นแนวทางให้เพื่อนพระสังฆาธิการได้เดินตาม ผู้บังคับบัญชาอย่างเช่นเจ้าคณะภาค ๑๔ เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ ได้ช่วยกันมอบนโยบายให้
อย่างเช่น มีเทศน์ทุกวันอาทิตย์ มีการทำบุญทุกวันพระ มีการสวดมนต์เสริมบารมีทุกวัน มีการบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ มีการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน เป็นต้น วัดใดถนัดที่จะทำโครงการไหน ก็ให้ทำไปตามโครงการนั้น เพื่อดึงญาติโยมรอบวัดให้เข้ามาในวัดก่อน หลังจากนั้นค่อยกล่อมเกลากันด้วยหลักธรรมอีกทีหนึ่ง" |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 08:57 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.