|
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๖๒
พระอาจารย์กล่าวว่า "ช่วงนี้อาตมาขอเตือนซ้ำอีกรอบหนึ่ง ใครทำงานแล้วไม่ชอบใจก็อย่าเพิ่งไปลาออก งานจะหายากขึ้นไปเรื่อย ๆ ต่อให้รัฐบาลเขาบอกว่าเศรษฐกิจดีแค่ไหน ก็เป็นแค่ราคาคุยเท่านั้น เพราะว่าสภาพความเป็นจริงของชาวบ้านเป็นสิ่งที่ชัดเจนที่สุด
ช่วงวันอาสาฬหบูชาและช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมา อาตมารับเทียนพรรษาและผ้าอาบน้ำฝน ถ้าสภาพเศรษฐกิจปกติ ญาติโยมจะถวายสังฆทานกับผ้าอาบน้ำฝนประมาณ ๔๐๐-๕๐๐ ชุดเป็นเรื่องปกติ พอรับเอาสังฆทานและผ้าอาบน้ำฝนมาแล้ว อาตมาจะเอาไปจัดเป็นสลากภัต ให้พระเณรเขาจับกันว่าใครจะได้ชิ้นไหนไป ปรากฏว่าปีนี้พระเณรแค่ ๔๐ รูป เกือบจะหาเครื่องสังฆทานไม่พอถวายท่าน จากเดิมที่เคยได้รับ ๔๐๐-๕๐๐ ชุด ถ้าพระ ๔๐ รูป สังฆทาน ๔๐๐-๕๐๐ ชุด ก็แปลว่าพระรูปหนึ่งต้องรับไปประมาณ ๑๐ ชุด จนกระทั่งบางทีพระท่านก็บ่นว่าเยอะเกินไป รับไม่ไหว แต่ปีนี้ท่านละ ๑ ชุด ยังเกือบจะมีไม่พอให้ ดูแค่นี้ก็รู้ว่าสภาพเศรษฐกิจจริง ๆ นั้นเป็นอย่างไร เพราะว่าถ้าชาวบ้านไม่มีกิน เรื่องทำบุญก็ต้องมาทีหลัง ถ้าอยากจะทราบว่าเศรษฐกิจดีหรือไม่ดี ถามพระจะได้ใจความชัดที่สุด บิณฑบาตทุกวัน โยมใส่บาตรมากขึ้นหรือน้อยลง พระจะรู้เห็นอย่างชัดเจน อาตมาได้เตือนโยมมาหลายเดือนติดกันแล้วว่า ถ้ามีงานทำให้อดทนสู้ไปก่อน อย่าได้พยายามแหกคอกออกมา" |
"เมื่อไม่กี่วันพวกขายของทางอินเตอร์เน็ตก็เพิ่งจะเผาตัวเองตายไป ซึ่งอาตมาก็เตือนนักเตือนหนาว่า อย่าคิดลักษณะ ๑ + ๑ เป็น ๒ จะทำอะไรก็ตามให้คิดด้านที่แย่ที่สุดไว้ก่อน ว่าถ้าพลาดจากตรงนี้เราจะเอาอะไรมาค้ำจุน เราจะถอยไปสู่จุดไหน ถ้าให้คำตอบตัวเองตรงนี้ไม่ได้ อย่าทำกิจการนั้นเลย ถ้าไม่ใช่บุญดีจริง ๆ รับประกันว่าเจ๊งแน่..!
เพราะเรามักจะไปคิดแบบ ๑ + ๑ เป็น ๒ ก็คือขายของชิ้นนี้ได้กำไรเท่านี้ ขาย ๑๐ ชิ้นได้เท่านี้ ขาย ๑๐๐ ชิ้นได้เท่านี้ โดยที่ไม่ได้คิดว่า ถ้าขายไม่ได้จะเกิดอะไรขึ้น..! ดังนั้น...สาวขายของทางอินเตอร์เน็ตเผาตัวเองตายก็ถือเป็นเรื่องปกติ เพราะว่าไปคิดแบบ ๑ + ๑ เป็น ๒ พอไม่ใช่ ๑ + ๑ เป็น ๒ ขึ้นมาก็แก้ปัญหาไม่ตก" |
"โดยปกติแต่ละปี ทางวัดท่าขนุนจะรับเทียนพรรษาหรือหลอดไฟเป็นคันรถ ปีนี้พระยิ้มระรื่น ไม่ต้องแบกหนัก แทบจะไม่พอให้ขนเข้าคลัง
อาตมาอยากจะบอกให้ทุกคนตาสว่างว่า นักการเมืองพึ่งพาไม่ได้ เมื่อถึงเวลาแล้วเขาจะคิดถึงแต่พวกพ้องและตัวกู ไม่ได้คิดถึงประชาชนที่เป็นฐานเสียง ตอนหาเสียงรับปากอะไรเอาไว้ พอถึงเวลาก็ลืมเอาง่าย ๆ พวกเรามีอย่างเดียวคือ อัตตาหิ อัตตโน นาโถ ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน" |
"ช่วงที่ผ่านมา สิ่งที่อาตมาเคยบอกล่วงหน้าไปเป็นปีก็ชัดแล้ว คือปีนี้จะแล้งจัด แต่คราวนี้การที่อาตมาพูดล่วงหน้านานไป ช่วงนั้นยังมองไม่เห็น ก็ไม่มีใครนึกว่าจะแล้งได้ถึงขนาดนี้ บางคนก็ยังโยนข้อหาให้อาตมาด้วยว่า เพราะหลวงพ่อพูดอย่างนี้ก็เลยทำให้แล้ง..!"
|
"ดังนั้น...เรื่องที่เตือนเกี่ยวกับเศรษฐกิจ ก็ให้พวกเราระมัดระวังไว้ให้ดี มีงานก็ทุ่มเทกับงานให้เต็มที่ ทำงานต้องทำอย่างคนญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นถ้าเข้าทำงานที่ไหนได้ ก็คือทุ่มเททั้งชีวิตให้กับงาน ต้องบอกว่าเขามีความจงรักภักดีต่อบริษัท ไม่เปลี่ยนงานง่าย ๆ ไม่เหมือนกับคนไทยเรา ทำงานสองเดือนสามเดือนก็ลาออกไปทำที่อื่น โดยอ้างว่าได้ประสบการณ์ ถ้าอาตมาเป็นเจ้าของบริษัท ใครที่อยู่ไม่ถึงหนึ่งปีแล้วลาออกมาทำงานใหม่ อาตมาจะไม่รับให้เสียเวลา เพราะว่าเดี๋ยวก็ต้องรับสมัครคนใหม่อีก
ค่านิยมที่ทำงานตรงนั้นสามเดือน ตรงนี้สี่เดือน อ้างว่าได้ประสบการณ์ ใช้กับอาตมาไม่ได้ ในเมื่อคุณไม่มีความอดทนเพียงพอที่จะทำงานอยู่ที่ไหนนาน ๆ ก็มีแต่จะสร้างความวุ่นวายให้กับหน่วยงานนั้น เพราะว่าเขาต้องหาคนใหม่อยู่บ่อย ๆ" |
"ปัจจุบันนี้โดยเฉพาะการทำงานอยู่กับบ้าน เช่น การรีวิวสินค้า รีวิวท่องเที่ยว หรือไม่ก็ถ่ายรูปสวย ๆ ลงในเฟซบุ๊ก ให้คนมาติดตามมาก ๆ เพื่อให้ได้ค่าโฆษณา หรือแม้กระทั่งถ่ายรูปโป๊เพื่อจะเรียกยอดไลค์ แล้วก็จะได้ส่วนแบ่ง เหล่านี้ทำให้คนมักง่ายขึ้น
โดยเฉพาะเด็กยุคใหม่ไม่มีความอดทนพอ พออาตมาเอ่ยตำหนิเรื่องการเรียน ก็ยกเอามาร์ค ซัคเคอร์เบิร์ก ยกเอาสตีฟ จ๊อบ ขึ้นมาเป็นตัวอย่าง ว่าสองคนนี้ไม่เห็นจะเรียนจบปริญญาตรี ก็ประสบความสำเร็จ มีเงินเป็นหมื่นล้านแสนล้าน...จริงของเขา แต่เขาเรียกว่ายกขึ้นมาโดยไม่ได้ดูความเป็นจริง ว่าประชากรโลกเกือบ ๖,๐๐๐ ล้านคน สองคนนี้ประสบความสำเร็จ แต่อีกห้าพันกว่าล้านคนเป็นอย่างไร ? โดยเฉพาะบ้านเรา กระทั่งกวาดถนนก็ต้องมีวุฒิการศึกษา เด็กรุ่นใหม่ที่ไม่ยอมเรียน ถึงเวลาทำงานประสบความสำเร็จ เป็นเน็ตไอดอลบ้าง อะไรบ้าง เป็นความกลวงเปล่าในชีวิต คนเรามีความเป็นวัยรุ่นอยู่กี่ปี ? พอพ้นระยะนั้นแล้ว คุณสามารถรักษาความเป็นเน็ตไอดอลอยู่ได้ไหม ? ถ้าคุณรักษาไม่ได้ แล้วคุณจะเอาความรู้อะไรไปทำมาหากิน ในเมื่อคุณไม่เรียน ?" |
"แต่อาตมาก็ไม่ค่อยห่วง เพราะว่าเรื่องการเอาตัวรอดนั้น คนไทยเรามีมาตั้งแต่ในดีเอ็นเอแล้ว ถึงได้มีสำนวนว่า “มะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูก” มะกอกลูกใหญ่กว่าหัวแม่มือนิดเดียว ตะกร้าหนึ่งก็หลายร้อยลูก สามตะกร้าน่าจะเป็นพันลูก ขนาดนั้นยังขว้างไม่ถูก ต้องลื่นเป็นปลาไหลขนาดไหน ? ขอบอกว่าเป็นความมักง่าย ในเมื่อพื้นฐานไม่แน่น จะไปทำอะไรก็ลำบากไปหมด"
|
"ถ้าโยมถามว่ามาบ่นเรื่องพวกนี้ทำไม ? ก็เพราะว่าทนเห็นสภาพสังคมของเราเละเทะไม่ไหว สภาพสังคมเกิดจากในบ้าน พ่อออกไปทำงาน แม่ออกไปทำงาน ไม่มีใครดูลูก สมัยนี้การเป็นครอบครัวขยายก็หมดไป ส่วนใหญ่จะแยกตัวออกไปอยู่กันแค่สองคน พอมีลูกขึ้นมาก็สามคนหรือสี่คน ไม่เกินกว่านั้น คือพ่อแม่และลูกอีกสองคน ไม่มีใครดูแล ต้องจ้างพี่เลี้ยง เด็กก็เว้าลาวบ้าง พูดเขมรบ้าง พูดพม่าบ้าง ได้ก่อนภาษาไทยเสียอีก ถ้าไปเจอพี่เลี้ยงที่รับผิดชอบก็ดีไป เจอประเภทไม่รับผิดชอบ กลับบ้านมาลูกอาจจะน่วมไปทั้งตัว หรือถึงตายไปแล้วก็มี..!
ในเมื่อสถาบันครอบครัวล้มเหลว พ่อแม่ไม่อยู่ ไม่มีปู่ย่าตาทวดคอยอบรม เด็กก็โตมาในลักษณะที่เห็นในปัจจุบัน ก็คือฉาบฉวย คิดไม่เป็น เอาแต่ความสนุกเฉพาะหน้า เห็นเขาแว้นจนหัวขาดก็ยังไม่รู้สำนึก ไม่เคยนึกว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้น จะสร้างความเดือดร้อนให้กับตัวเองและครอบครัวแค่ไหน เอาแต่ความสนุกเฉพาะหน้าเข้าว่า ก็เลยกลายเป็นบุคคลที่ควบคุมอารมณ์ไม่เป็น ปล่อยให้อารมณ์นำหน้าเหตุผล สังคมถึงได้วุ่นวายอยู่อย่างทุกวันนี้ ฉะนั้น...ถ้าใครคิดว่าอบรมลูกหลานให้ดีไม่ได้ ก็อย่าไปมีเลย จะได้ไม่ไปซ้ำเติมสังคมให้แย่ไปกว่านี้ ยิ่งไปเจอประเภทถามว่า “รู้ไหมว่ากูลูกใคร ?” ขนาดพ่อแม่ตัวเองเป็นใครยังไม่รู้ ต้องไปเที่ยวถามคนอื่น พวกเราคิดว่าคนประเภทนี้จะสร้างความเจริญให้กับสังคมได้ไหม ?" |
ญาติโยมเดินต่อแถวทำบุญ "อาตมาเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า ได้รับการฝึกแบบทหารมา ก็เลยทำอะไรเร็วจนชิน หรือตัวเองเร็วแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ? บางทีเห็นญาติโยมทำบุญก็คิดว่า เออหนอ...ถ้าเป็นอาตมาก็คงจะกลับบ้านไปนอนเสียตื่นหนึ่งแล้ว คือรู้สึกว่าบางท่านทำบุญได้ยากเหลือเกิน
เรื่องของการทำบุญ ทำให้เร็ว ทำให้ไว ถึงเวลาความคล่องตัวจะทำให้เราได้รับผลอะไร ก็ได้รับโดยเร็ว โดยไวไปด้วย คราวนี้เรามัวแต่อ้อยอิ่งเชื่องช้ากันอยู่ ได้อะไรก็พลอยช้าไปด้วย บางทีบิณฑบาตก็มีโยมบางคนหิ้วมังคุดมา ๑ ถุง ใส่บาตรพระทีละ ๑ ลูก ๆ ๆ จะใส่ให้หมดแถว ก็ไม่หมดอีก เพราะว่ามังคุดอย่างเก่งถุงหนึ่งก็มี ๑๐ กว่าลูก แต่พระของอาตมาเกือบ ๓๐ รูป ถ้าเป็นอาตมาก็ใส่ตูมเดียวไปเลย กูจะเอารางวัลที่หนึ่ง นี่เขาทำบุญแบบเลขท้ายสองตัว เพราะว่าจริตนิสัยต่างกัน" |
"อย่างปีนี้อาตมารับรางวัล อปต. (หน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล) ดีเด่น ๓ ปีซ้อน รับรางวัลสำนักปฏิบัติธรรมจังหวัดดีเด่น แล้วต้องสละให้คนอื่น เพราะว่าตัวเองรับมาเยอะแล้ว รับรางวัลบุคคลผู้ทรงคุณค่าทางวัฒนธรรม แล้วมารับตำแหน่งรองเจ้าคณะอำเภอได้ไม่กี่วัน ก็มาเลื่อนชั้นพระครูสัญญาบัตร เพราะฉะนั้น..ทำอะไรทำตูมเดียวไปเลย ถึงเวลาจะได้รับเยอะ ๆ ไปทีเดียว"
|
ผู้สูงอายุมาทำบุญ "โยมยังแข็งแรงมากอยู่ คนอายุมากที่ยังทำอะไรได้เอง ไม่เป็นภาระของลูกหลานนั้นดีที่สุด เพราะว่าลูกหลานส่วนใหญ่ลืมไปว่าตัวเองต้องแก่ เมื่อลืมไปว่าตัวเองต้องแก่ ส่วนใหญ่ก็ลืมพ่อลืมแม่ ลืมปู่ย่าตายาย"
|
ผู้สูงอายุขอนั่งตรงที่มีคนเดินผ่านไปทำบุญ เพราะถ้านั่งตรงจุดอื่นจะขยับตัวลำบาก พระอาจารย์ท่านอนุญาตให้นั่ง พร้อมกับกล่าวว่า "ระเบียบมีไว้ให้ส่วนรวม เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แต่บางท่านก็ต้องมีข้อยกเว้น เพราะว่าสภาพร่างกายไม่ไหว"
|
พระอาจารย์กล่าวว่า "มีตำแหน่งหนึ่งที่อาตมาไม่อยากได้ คือตำแหน่งประธานการจัดหาทุนสร้างวิทยาลัยสงฆ์ เป็นตำแหน่งจ่ายเงิน ตอนนี้ตำแหน่งตัวเองเยอะจนจำไม่หมด เมื่อช่วงบ่ายยังบอกกับท่านภาสกร ภาวิไล ว่า ตอนนี้อาตมามีตำแหน่ง ๒๐ กว่าตำแหน่งแล้ว ที่ไม่ได้เจอหน้ากันนานจึงไม่ใช่เรื่องแปลก ท่านเองงานบรรยายก็เยอะขึ้นเรื่อย ๆ เพราะว่ามีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในแวดวงว่าเป็นพระนักเทศน์ ความจริงไม่ใช่เทศน์หรอก ท่านอาจารย์ภาสกรขึ้นไปบรรยายแบบอาจารย์มหาวิทยาลัยมากกว่า เพียงแต่ว่าท่านเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านปฏิจจสมุปบาท และวิปัสสนาชกมวย
ใครเคยฟังบ้าง ? ลองไปค้นหาวิปัสสนาชกมวยก็ได้ จะได้รู้ว่าท่านเป็นอย่างไร ถ้านับในส่วนของการเป็นเพื่อนฝูง ก็คบกันมากกว่า ๒๐ ปีแล้ว แต่พวกเราก็ได้เจอหน้ากันน้อย เพราะว่าต่างคนต่างมีงาน" |
มีโยมถวายวัตถุมงคล "รุ่นสังฆาฏิ ๒๐ พระสุปฏิปันโน ใช้เวลานานมากกว่าจะทำได้ ช่วงก่อนที่ทำไม่ได้เพราะว่าเทคโนโลยีไม่ถึง พอมาช่วงหลังเอาสังฆาฏิไปอบกรอบแล้วตำเป็นผงจึงใช้ได้ เพราะว่าช่วงหลังมีเตาไมโครเวฟ ช่วงก่อนไม่มีเตาไมโครเวฟ ใช้กรรไกรตัดซอยเท่าไรก็ไม่พอ คราวนี้พออบสังฆาฏิก็กลายเป็นผงกรอบ ๆ สามารถเอามาทำเป็นวัตถุมงคลได้
ด้วยความเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อวัดท่าซุง ผู้การอรรณพจึงทำแบบโปร่งใสมาก ทำในนามโรงพักบางคล้า ก็คือสถานีตำรวจภูธรบางคล้า บอกท่านว่า "พี่ณพ...เรารู้จักกันนานขนาดนี้ จะไม่เหลือให้สักองค์หนึ่งหรือ ?" ท่านบอกว่า "ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องไปจ่าย ๙๙๙ บาท เพื่อเอามาให้หลวงพี่ เพราะผมทำในนามของโรงพัก" "เออ..สมน้ำหน้ามึง..!" ลูกศิษย์หลวงพ่อวัดท่าซุง ทำงานอะไรก็ต้องโปร่งใส ตรวจสอบได้" |
"เมื่อตอนช่วงปฏิบัติธรรม น่าจะอาทิตย์กว่ามาแล้ว ที่คณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิจัดปฏิบัติธรรมพระนวกะประจำปีนี้ อาตมาไปเจอร้านจำหน่ายวัตถุมงคล สงสัยว่าทำไมร้านนี้จัดร้านเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก พระทุกองค์จะมีกล่องใส่และวางบนผ้าที่ปูอย่างดี
พอไปถึงเขาบอกว่า "อาจารย์เดินดูตามสบายเลยนะครับ ชอบใจองค์ไหนหยิบไปเลย อยากจ่ายเท่าไรก็วางไว้ตรงนั้น ผมจะไปกินข้าวแล้ว" อาตมาก็มอง ๆ หยิบมา ๖ องค์ วางเงินไว้หกพันบาท เขากลับมาบอกว่า "ไม่ได้ครับ..ไม่ได้" ถามว่าทำไม ? ก็เลยล้วงวางไปอีกสองพัน เขาบอกว่า "ไม่ใช่ครับ สองร้อยห้าสิบบาทก็พอแล้ว" เขาบอกว่า "ผมมาขายของในวัด กินข้าววัดด้วย ไม่เอากำไรครับ ต้นทุนที่อาจารย์หยิบบูชาไป ผมได้มาแค่สองร้อยห้าสิบ" ก็คงเหรียญละประมาณยี่สิบสามสิบบาท ก็เลยบอกว่า "เฮ้ย..แต่ในท้องตลาดแพงมากนะ" "นั่นแหละครับ แต่ผมจะจำหน่ายแค่นี้" ก็เลยบอกว่า "เอาอย่างนี้แล้วกัน ส่วนนี้จ่ายสองร้อยห้าสิบ...ของคุณ ส่วนอันนี้ให้" อาตมาควักให้ไปสี่พันบาท ก็คือมีบางเหรียญในตลาดราคาเป็นหมื่น แต่เขาบอกว่าเอาราคาแค่นี้" |
"เห็นเขาแขวนอยู่ที่คอ ถามว่าพระที่ไหน ? แกล้งถาม..เพราะเห็นว่าเป็นเหรียญกูผู้ชนะประกอบธงมหาพิชัยสงครามของวัดท่าซุง เขาบอกว่า นี่เป็นครูบาอาจารย์ที่เขาเคารพมาก ครูบาอาจารย์สอนให้เขามีความเคารพพระ แล้วก็ต้องตรงไปตรงมา..ไม่โกง ถ้าอย่างนี้เอ็งสามารถพูดได้เต็มปากว่าเอ็งเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ
ส่วนประเภทไปถึงบอกว่าเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อวัดท่าซุง แต่คำพูดและความประพฤติเป็นสิ่งที่ไปด้วยกันไม่ได้ อันนี้ไม่สมควรที่จะเป็น ดังนั้น...จะเห็นว่าเขาทำอะไรตรงไปตรงมา พระก็ใส่กรอบมาเรียบร้อย บอกว่าต้นทุนแค่สองร้อยห้าสิบ ตอนแรกอาตมาคิดว่าน้อยไป อุตส่าห์ล้วงเพิ่มไปให้อีก รุ่งขึ้นว่าจะไปเอาอีก ปรากฏว่าเขาหายไปแล้ว แสดงว่าบุญสัมพันธ์มีแค่นั้น ถึงเวลาพามาเจอแล้วก็จากกันไป" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อวันที่ ๑๓ กรกฎาคม ๒๕๖๒ อาตมาไปร่วมพิธีมังคลาภิเษกเหรียญเสด็จในกรมหลวงชุมพรที่วัดราชบพิธฯ สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เป็นองค์ประธาน พระที่เขานิมนต์ไปก็มีท่านเจ้าคุณสมชาย วัดปริวาส หลวงปู่ฤๅษีตาไฟ วัดเทพหิรัณย์ หลวงปู่สิน วัดละหารใหญ่ และอาตมา
คราวนี้สถานที่วิหารเล็กมาก พอตั้งวัตถุมงคล ตั้งราชวัตรลงไปแล้วเหลือที่แคบนิดเดียว ก็เลยมีรายการเกี่ยงกัน ไม่ได้เกี่ยงตรงไหนหรอก เกี่ยงว่าใครจะนั่งด้านหน้า เพราะว่าติดองค์กรมสมเด็จพระเทพรัตน ฯ ท่านเลย ท้ายสุดท่านเจ้าคุณสมชาย หลวงปู่ฤๅษีตาไฟ และหลวงพ่อสิน หลบไปอยู่ท้ายวิหารกันหมด เจ้าหน้าที่เลยต้องมาถามอาตมาว่า “หลวงพ่อ..นั่งด้านหน้าได้ไหมครับ ?” อาตมาตอบว่า “แล้วแต่จัดให้ อาตมาไม่เคยเกี่ยง” ก็เลยไปนั่งอยู่ด้านหน้า ถ้าเอี้ยวตัวนิดเดียวก็จะเห็นกรมสมเด็จพระเทพรัตน ฯ ท่านประทับนั่งอยู่ติด ๆ กันนั่นแหละ" |
"คราวนี้ในพิธี ปรากฏว่าแทนที่เสด็จในกรมหลวงชุมพรท่านจะมา กลายเป็นในหลวงรัชกาลที่ ๕ เสด็จมา กราบทูลถามพระองค์ท่านว่า “เขาเชิญเสด็จในกรม ฯ ไม่ใช่หรือครับ ทำไมพระองค์ท่านเสด็จมาแทน ?” พระองค์ท่านตรัสว่า “ลูกสาวสุดที่รักมาเป็นประธานในงานวันสำคัญของลูกชาย ก็เลยต้องมาช่วย” อาตมาต้องนั่งปรับสมองอยู่ตั้งนาน ใคร ? เสด็จในกรมหลวงชุมพรเป็นพระโอรส...นี่ลูกชายแน่ ลูกสาวมาเป็นประธาน....อาตมาก็นั่งมอง ท่านคงเกิดในยุคนั้นมาก่อน
ขำตรงที่พระเถระท่านหนีกันหมด จะว่าไปแล้วสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้าฯ บารมีพระองค์ท่านมาก บางทีพระสั่นเลย ไปรับเสาเสมาธรรมจักรจากพระหัตถ์ของพระองค์ท่านเมื่อปี ๒๕๕๕ ก็มีพระไปรับหลายรูป เจ้าหน้าที่กรมการศาสนา เจ้าหน้าที่สำนักพระราชวัง มาซักซ้อมกันรอบแล้วรอบเล่า จะต้องยืนตรงนี้ จะต้องรับอย่างนี้ จะต้องหยิบท่านี้ พอถึงเวลา หลวงปู่หลวงพ่อหลายรูปลืมหมดเลย พอเห็นหน้าพระองค์ท่านเท่านั้นแหละ ทำอะไรไม่ถูกเลย อาตมาก็เลยกลายเป็นคนใจกล้าหน้าด้าน ทำไม่ผิดขั้นตอน งวดนี้ก็เหมือนกัน ทำไม่ผิดขั้นตอน คนอื่นส่วนใหญ่เขาจะลืมขั้นตอนกันหมด พออยู่ต่อหน้าพระองค์ท่านแล้วก็ประหม่า เพราะฉะนั้น..ต้องหัดให้หน้าด้านกว่านี้อีกหน่อย..!" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "แจ้งให้ญาติโยมทราบว่า วันที่ ๑๖ สิงหาคมนี้ มีการหล่อพระเกตุมาลาสมเด็จองค์ปฐมเนื้อทองแดง (ผสมทองคำแท้) ที่บ้านเติมบุญ เป็นของพระครูวินัยธรธวัชชัย ชาครธมฺโม หรือหลวงพ่อนิล
ปกติอาตมาติดงาน วันที่ ๑๖ มีงานประชุมพระนวกะของคณะสงฆ์อำเภอพนมทวน คงต้องขอหนีงานเขากลางคัน กะว่าจะหล่อได้ประมาณเที่ยงครึ่ง ท่านใดว่างเว้นภารกิจ อยากจะอนุโมทนาบุญร่วมกันอย่างใกล้ชิดก็ไปร่วมงานได้ จะเปิดบ้านให้พักหนึ่ง" |
"ส่วนวันที่ ๒๙ สิงหาคม ๒๕๖๒ มีพุทธาภิเษกรอบพิเศษที่วัดท่าขนุน เพราะว่าทางมูลนิธิสามสมเด็จฯ โดย ดร.จักรกฤช ศีลาเจริญ สร้างเหรียญในวาระครบ ๔๒๙ ปี สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทำการพุทธาภิเษกใหญ่มาสามวาระแล้ว จะไปปิดท้ายให้เจ้าอาวาสวัดท่าขนุนเสกเดี่ยว โดยให้เหตุผลว่าแฟนคลับเรียกร้อง..!
อาตมาเองก็พูดไม่ออก เพราะว่าวันที่ท่านขอมาไม่ลำบากมาก เป็นวันพระใหญ่ ในเมื่อเป็นวันพระใหญ่ จะให้เสกช่วงประมาณสิบโมงถึงเพลก็พอได้อยู่ ใครจะร่วมพิธีก็เดินทางไปที่วัดท่าขนุน เพราะไม่รู้ว่าพระท่านจะสงเคราะห์อะไรให้เป็นพิเศษบ้าง เนื่องจากนาน ๆ จะโดนระบุเจาะจงมาเสียที ปกติอาตมาก็เสกเดี่ยวเป็นประจำ ยกเว้นว่ามีเพื่อนฝูงครูบาอาจารย์ร่วมงานอยู่ก็ช่วยกันไป เพิ่งจะมีรอบนี้แหละ ที่เขาไม่เอาใครเลย บอกว่าแฟน ๆ เรียกร้อง เพื่อให้วัตถุมงคลขายได้ก็ต้องเสกให้เขาหน่อย ก็แปลว่ามีงานพิเศษแทรกขึ้นมา งานหลักของทางวัดก็คืองานวันแม่แห่งชาติ ๑๒ สิงหาคม งานวันแม่จะมีการนิมนต์พระสุปฏิปันโนมาให้พวกเราได้ทำบุญกันตามปกติ แล้วก็มีการบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "เห็นโยมแขวนพระกริ่งปลดหนี้สองแผ่นดินแล้วนึกขึ้นมาได้ ท่านอาจารย์ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี ศิลปินแห่งชาติ ต้องเรียกว่าปรมาจารย์เพลงขลุ่ยเมืองไทย ท่านเล่าให้ฟังเมื่อสองวันก่อน บอกว่าใช้พระกริ่งปลดหนี้สองแผ่นดินกับเหรียญพุทธบารมีรุ่นสอง พร้อมกับภาวนา เมสัมมุกขา สัพพาหะระติ เต สัมมุกขา แล้วตัวปัญหาหายไปจากชีวิตเองโดยไม่ต้องทำอะไร ก็คือมีบุคคลที่คอยสร้างปัญหาให้กับท่านอยู่ตลอดเวลา หลังจากที่ใช้วัตถุมงคลสองอย่างนี้ พร้อมกับภาวนาคาถามหาสะท้อนเป็นปกติ เขาก็ปลีกตัวเองไป ทำให้ทุกอย่างสะดวก คล่องตัวขึ้นมาก"
|
"พวกเราฟังไว้เป็นประสบการณ์ในการใช้วัตถุมงคลอย่างหนึ่ง จริง ๆ แล้วก็คือ ด้วยใจที่เคารพในพระรัตนตรัย ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งจริง ๆ ที่เป็นกุศลใหญ่เสริมเข้ามา ในเมื่อกุศลใหญ่เข้ามา อกุศลถอยไปก็เป็นเรื่องปกติ เพียงแต่ว่าขึ้นอยู่กับจังหวะเวลาของใคร แบบเดียวกับน้องโบว์ (ภคมน)
อาตมาตั้งใจทำธงให้เป็นธงค้าขาย น้องโบว์เอาธงไปให้รุ่นพี่นำไปใช้ในงานประมูลแข่งกับเขา บอกว่าให้อาราธนาธงนี้ก่อนแล้วค่อยไปประมูล ปรากฏว่าได้งานมาพันกว่าล้านบาท..! รุ่นพี่ก็เลยยึดธงไป โดยไม่แบ่งให้น้องโบว์แม้แต่บาทเดียว ถ้าเป็นอาตมาจะคิดค่าเช่าเป็นรายวัน...! พวกเรื่องประสบการณ์วัตถุมงคล ส่วนใหญ่คนเขาพบมาโดยตรง ก็เกิดความศรัทธาเลื่อมใสมาก" |
"ถ้าเปิดให้เขียนประสบการณ์เกี่ยวกับวัตถุมงคลวัดท่าขนุน ดูท่าว่าจะอ่านกันไม่ไหว เพราะฉะนั้น..อย่าไปเปิดเลย เพราะว่าอ่านแล้วเขาก็จะหาแต่รุ่นนั้น ซึ่งหมดไปแล้ว เป็นเรื่องปกติเลย รุ่นไหนมีประสบการณ์คนก็จะเอารุ่นนั้น ทีนี้พอรุ่นนั้นมีประสบการณ์ดันจะไปเฉพาะเอาองค์นั้น แล้วเจ้าของใครเขาจะไปให้เล่า ?"
|
"อาตมาเองก็โดนเพื่อนพระบางท่านที่อยู่ในกลุ่มไลน์สำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัดตำหนิมา บอกว่าไปเที่ยวเสกวัตถุมงคล ไม่ใช่สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน ควรที่จะเอาธรรมะบริสุทธิ์ไปให้แก่ญาติโยม
อาตมาก็บอกว่า คนเข้าร้านข้าวแกงมากกว่า หรือเข้าร้านขายเพชรมากกว่า ? ก็ต้องคนเข้าร้านข้าวแกงมากกว่า เพราะว่าเขาต้องกินอยู่ทุกวัน เนื่องจากเงินยังมีไม่เพียงพอ ไม่เหลือเฟือขนาดจะไปซื้อเพชร สำคัญอยู่ที่เราว่าทำอย่างไรที่จะแนะนำคนขายข้าวแกงว่า มีเพชรซึ่งมีคุณค่ามหาศาลอยู่ ถ้าหากว่าคุณรวบรวมเงินได้เพียงพอแล้วก็ควรที่จะซื้อติดตัวเอาไว้บ้าง แบบเดียวกับหลักธรรมของพระพุทธเจ้าก็คือเพชร แต่คนส่วนใหญ่กำลังใจไปไม่ถึง ก็ไปได้แค่ขั้นต้น โบราณจารย์ท่านฉลาด ท่านให้เรายึดวัตถุมงคล โดยไม่ให้ห่างจากทาน ศีล ภาวนา เราจะเห็นว่าวัตถุมงคลบางชิ้นเราต้องภาวนาคาถาเงินล้าน ต้องใส่บาตรประจำ วัตถุมงคลบางชิ้นเราต้องรักษาศีลอย่างน้อยสองข้อ ก็คือ ต้องไม่ลักขโมย ต้องไม่กินเหล้า เป็นต้น" |
"ถึงเวลาก็ต้องมีการอาราธนา ก็คือการภาวนา ก็แปลว่าโบราณาจารย์ ครูบาอาจารย์ท่านมีความฉลาด กำลังใจของเรายังต่ำอยู่ ไม่สามารถที่จะกอบโกยเอาเพชรมาได้ ท่านก็พยายามที่จะต่อ ก็คือต่อบุญต่อกำลังใจของเรา หาทางเสริมบุญของเราให้เพียงพอ เหมือนอย่างกับสร้างต้นทุนให้เราพอที่จะซื้อเพชรนั้นได้ ไม่ใช่ไปยืนตำหนิชี้หน้าด่าคนอื่น ว่าดีแต่ชวนชาวบ้านเขากินข้าวแกง ไม่ใช่ชวนชาวบ้านซื้อเพชร เขาไม่มีสตางค์นี่คุณ จะได้พูดเต็มปากเต็มคำว่าเศรษฐกิจดี แล้วดีอยู่กี่คน เรื่องนี้เกี่ยวกันหรือเปล่า ? ไม่เกี่ยวนะ..บ่นแล้วก็พูดเลยไป
เรื่องพวกนี้ที่ไหน ๆ ก็เหมือนกัน พอตนเองทำไปถึงระดับหนึ่ง จะเกิดมานะ เกิดทิฐิ เห็นว่าตนเองทำดีแล้ว ถูกแล้ว ถ้าคนอื่นไม่ทำแบบนี้ก็คือใช้ไม่ได้ ถ้าลักษณะอย่างนี้ต้องบอกว่าโลกทัศน์คับแคบมาก ไม่มองบริบทและความเป็นจริงในสังคมของเรา ในสังคมที่คนยังไปถูท่อนไม้ ยังไปไหว้หมาหน้าเป็นลิง ยังไปไหว้ต้นกล้วยออกปลีกลางต้น ยังไปไหว้ต้นมะพร้าวออกจั่นเหมือนหงอนพญานาค แล้วคุณจะไปเอาธรรมะบริสุทธิ์ที่ไหนมาให้เขาได้ ? ใคร ๆ ก็รู้ว่าปริญญาเอกเป็นความรู้สูงสุดที่บ้านเรามี เด็กไม่ทันจะจบ ป.๔ แล้วบอกให้ไปเรียนปริญญาเอก เขาจะเรียนไหวไหม ? ท่านไม่ค่อยจะนึกถึงตรงนี้กัน ในเมื่อเกิดทิฐิมานะขึ้นมาก็แบก แบกความรู้ แบกความดี วาระสุดท้ายแม้แต่ดีชั่วก็แบกไม่ได้ ต้องวางหมด เพราะถ้าไม่วางก็ไปไหนไม่ได้ แต่ทีนี้เรายังแบกดีอยู่ จะไปเอาดีได้อย่างไร ? เพราะว่าดีแท้ต้องเลิกแบก แต่บางทีอาตมาเองก็ดูแล้ว ในเมื่อท่านกำลังใจเป็นแบบนี้ ก็อยู่ในประเภทน้ำชาล้นถ้วย เทลงไปก็ล้นทิ้งเสียเปล่า ๆ ดีไม่ดีก็ขัดคอกันด้วย จึงต้องเงียบไว้ก่อน ปล่อยท่านแสดงทัศนคติของท่านไป โดยที่คิดว่าเอาที่ท่านสบายใจก็แล้วกัน" |
โยมเอาพระแตกมาถวาย พระอาจารย์กล่าวว่า "ส่วนใหญ่พวกเราไปกลัวพระแตก พระหัก ถ้าซ่อมขึ้นมาจะได้อานิสงส์เบญจกัลยาณีด้วย ต้องเรียกว่าทิ้งบุญไปแบบน่าเสียดาย ไม่มีอะไรซ่อมแค่ติดกาวไว้ก็ยังดี
นางสาวภรณ์ทิพย์ นาคหิรัญกนก นางงามจักรวาลชาวไทย ตอนได้รับมงกุฎแล้ว แวะไปกราบหลวงพ่อวัดท่าซุง พวกเราก็ถามหลวงพ่อท่านว่า พอจะบอกได้ไหมครับ ว่าทำไมภรณ์ทิพย์ถึงได้รางวัล ? หลวงพ่อท่านบอกว่า ชาติก่อนรักษาศีลและเจริญเมตตาเป็นปกติ ซ้ำยังได้ซ่อมพระพุทธรูปด้วย เกิดมาก็เลยกลายเป็นคนสวยที่สุดในโลกของยุคนี้ เป็นอย่างไร ลืมป้าปุ๋ยไปหรือยัง ? ไม่ได้สวยอย่างเดียวนะ ตอนนี้รวยบรรลัยเลย เพราะว่าสามีรวย ยังอุตส่าห์เดินทางไปทำงานเกี่ยวกับการช่วยเหลือเด็กไปทั่วโลก ต้องบอกว่าคนมีบุญแล้วต่อบุญตัวเองเป็น แบบเดียวกับโจวเหวินฟะ กับ หลี่เหลียนเจี๋ย บริจาคเงินเข้ามูลนิธิ บริจาคเงินให้พระพุทธศาสนาบ้าง ท่านทั้งหลายเหล่านี้มีบุญและต่อบุญตัวเองเป็น ใช้บุญตัวเองเป็น อานิสงส์จะตามไปชาติถัด ๆ ไป ถ้าต่อบุญตัวเองไม่เป็น หมดชาตินี้ ชาติต่อไปก็จะลำบาก" |
โยมมาถวายสังฆทานให้ผู้ตาย "สบายใจได้นะ แม่ตามมาโมทนาได้ ถ้ามาได้ แสดงว่าสบายแล้ว มีแต่เราที่ลำบาก"
|
มีโยมมาถวายสังฆทาน พระอาจารย์กล่าวเตือนสติว่า "อย่าจริงจังกับชีวิตมาก จริงจังมากก็เครียด ผ่อน ๆ คลาย ๆ บ้าง แบกมากก็หนัก"
|
ถาม : การที่บุคคลมีจริตนิสัยมักง่าย ขี้เกียจ แต่เป็นในลักษณะที่ว่า ถ้ามีปัญหาที่ต้องแก้ไข จะหาวิธีที่ง่ายและเร็วที่สุดในการแก้ปัญหา และในด้านธรรมะอยากจะทรงฌานสมาบัติ สลับฌานได้ตามใจนึก ก็ภาวนาไปเรื่อย ๆ ก็สักแต่ว่าทำสะสมไปเรื่อย ๆ ไม่ได้รีบร้อน ถ้าตอนไหนเบื่อก็หาอย่างอื่นทำจะได้ไม่เครียด การที่มีนิสัยหรือจริตแบบนี้ ต้องแก้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าเป็นสันดานแล้วแก้ไม่ได้ คนที่จะละสันดานได้มีอยู่ท่านเดียวคือพระพุทธเจ้า |
ถาม : การที่เราปฏิบัติได้ในระดับหนึ่ง และรู้สึกพอใจแค่นี้ แต่ก็ยังมีธรรมขั้นสูงที่ดีกว่าตอนนี้รออยู่ แต่ก็ไม่ได้เร่งรีบอะไร ก็ค่อย ๆ ทำไป อยากทราบว่าวิธีคิดแบบนี้ใช้ได้หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ใช้ได้สำหรับเขา ก็คือสำหรับบุคคลที่ยังจะต้องเกิดอีกนาน..! |
ถาม : ขอสอบถามหลวงพ่อเรื่องสังโยชน์เบื้องสูงในข้อมานะ ผมเข้าใจถูกหรือเปล่าครับบุคคลที่ทรงฌานสมาบัติ ๘ ทรงอภิญญา มีความรู้ทางโลกและทางธรรมมาก มีวิปัสสนาญาณสูง และเข้าถึงธรรมจริง ๆ ท่านเหล่านี้ไม่มีความหยิ่งไม่ถือตัว แต่จะใช้ประโยชน์จากความรู้ความสามารถที่เรียนมาเพื่อช่วยตนเองและคนอื่น ?
ตอบ : ไปถามท่าน จะได้คำตอบที่ชัดที่สุด |
ถาม : การที่เราช่วยแชร์คำสอนของพระอรหันต์ หลวงปู่ หลวงพ่อที่สอนตามพระพุทธเจ้า บน Facebook และหวังว่าสิ่งที่เราทำจะเป็นปัจจัยช่วยให้เขาไม่ต้องเกิด หรือเกิดน้อยลง อยากทราบว่าคนที่ทำแบบนี้ จะช่วยให้ตนเองทรงฌาน ๔ และเข้าถึงอารมณ์วิปัสสนาขั้นสูงได้ง่ายขึ้นหรือไม่ หรือว่าต้องเพียรพยายามอย่างเดียวครับ ?
ตอบ : อานิสงส์ที่เราได้เป็นส่วนของธรรมทาน ส่วนเรื่องของการทรงฌานทรงสมาบัติ เป็นความเพียรเฉพาะตน เหมือนอย่างกับว่าเราจะกินข้าว แต่เราก็เที่ยวเอาข้าวของไปเที่ยวแจกคนอื่นเขา แต่เราไม่หุงกินเสียที แล้วเมื่อไรเราถึงจะได้กิน ? |
ถาม : มีโอกาสไหมครับที่ทางวัดท่าขนุนจะสร้างสมเด็จองค์ปฐม (แบบหลวงพ่อทองคำ) ลอยองค์ ขนาดแขวนคอ ?
ตอบ : มีน้อยมาก |
ถาม : คนที่จมน้ำตาย ทำไมบางคนถึงถูกพวกอมนุษย์แอบซ่อนศพหรือทำให้หาศพไม่เจอด้วย ?
ตอบ : เขาอยากซ่อนเอง |
ถาม : พระอาจารย์เคยเล่าถึงการนำสังฆทานที่ถูกเก็บไว้จนเก่ามาใช้ประโยชน์ โดยนำบางส่วนมาชั่งกิโลขาย บางส่วนนำมาปรับปรุงให้ดีเพื่อให้ผู้คนใช้บูชาต่อ แล้วหลวงปู่ฤๅษีบอกว่าเป็น “สันดานเศรษฐี” การนำของสงฆ์มาทำลักษณะนี้ มีหลักการอย่างไร จึงจะไม่ติดหนี้สงฆ์และเป็นบาปกรรม และเป็นดังเช่นหลวงปู่ฤๅษีบอก ?
ตอบ : สร้างมูลค่าเพิ่มให้มากที่สุด โดยที่คาดคำนวณว่าถ้าเป็นของใหม่แล้วราคาจะได้กัน ก็คือราคาใกล้เคียงกัน จะได้ไม่เป็นหนี้สงฆ์ อาตมาเอาเทียนคู่หนึ่งไปเข้าพิธีเสาร์ ๕ แล้วเอามาขายสองร้อยบาท โดยปกติเทียนทั้งห่อขายได้ถึงสองร้อยหรือเปล่าก็ไม่รู้ ? |
ถาม : พระเถระรูปหนึ่งที่มรณภาพไปแล้ว ท่านเคยเล่าว่า เหตุที่ชาตินี้ ท่านมีรูปร่างเตี้ยสั้น เพราะในอดีตชาติหนึ่ง ท่านไปเด็ดก้านดอกไม้ที่เขาถวายบูชาพระให้สั้น ด้วยห่วงแจกันดอกไม้จะล้ม ท่านบอกว่าเป็นผลกรรมที่ไปขัดเจตนาผู้ที่ถวาย กรณีนี้หากไม่ใช่กระทำด้วยเจตนาดี ผลกรรมจะหนักกว่านี้หรือไม่ ?
ตอบ : ขนาดเจตนาดียังหนักแบบนี้ ถ้าเจตนาไม่ดีจะไม่หนักกว่าก็เป็นเรื่องที่ประหลาดแล้ว |
ถาม : ผมได้ปฏิบัติสมาธิมาได้ระยะหนึ่ง ในการทำสมาธิ ยืน เดิน นั่ง นอน แม้แต่ขับรถ ผมไม่ทราบว่าทรงสมาธิได้ถึงระดับไหน แต่เมื่อต้องการจะเข้าสมาธิ ไม่จำเป็นต้องตั้งท่ากำหนดลมหายใจเข้าออก หรือภาวนาพุทโธ เพียงแค่นึกก็เป็นสมาธิแล้ว บางครั้งเมื่อมีอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง มากระทบ ก็เข้าสมาธิได้ทันระงับไว้ได้ จะสังเกตจากอาการทางร่างกายคือ ไม่เครียด ไม่ปวดหัว กำลังจะสู้ได้ทุกงาน เมื่อผมได้กลับไปอ่าน คำสอนของหลวงพ่อในโอกาสต่าง ๆ ก็มั่นใจว่าเดินมาถูกทางแล้ว และเข้าใจมากยิ่งขึ้น ไม่หวั่นไหวในโลกธรรม ๘ ประการ
ถาม : ผมมีคำถามอยากจะสอบถามหลวงพ่อว่า หากเราทรงสมาธิถึงฌาน ๔ ได้เป็นปกติ เป็นไปได้ไหมที่เราไม่รู้ตัว ? ตอบ : คนโง่ประเภทนั้นมีเยอะนะ อาตมาเจออยู่หลายคนเหมือนกัน มีอยู่คนหนึ่งเป็นพระอริยเจ้าแล้วยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็น พยายามบอกอย่างไรก็โง่อยู่อย่างนั้น แต่เขาทำได้ ก็เลยแปลกใจว่าโง่แบบไหน คนที่จะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าต้องฉลาดสุด ๆ ไม่อย่างนั้นเข้าไม่ถูกทางหรอก แต่ใบ้ให้ตายเขาก็ไม่รู้ตัวว่าเป็น ส่วนอีกรายทรงฌานได้ทุกเวลาที่ต้องการ แต่เขาไม่รู้ คิดว่าตัวเองไม่สบาย ถึงเวลาตั้งใจจะขับรถก็จะแข็งทื่อเป็นหิน ต้องเขย่าตัวเองให้หลุด ดู ๆ แล้วก็ตลกดีเหมือนกัน ก็น่าจะมีนะ...ประเภทที่ทรงฌานได้แต่ตัวเองไม่รู้ตัว ถาม : หากผู้นั้นกำลังประสบกับวิบากกรรมหนัก การอธิษฐานขอผลของฌาน ๔ จะมีผลเป็นอย่างไร ? ตอบ : ก็ต้องลองดู เพราะว่าฌานสี่ไม่ต้องอธิษฐานขอผล เขาใช้ได้เลย อย่าลืมว่ามีส่วนของฌานฤทธิ์ ฤทธิ์ที่เกิดขึ้นจากการทรงฌานสมาบัติ หากว่าไม่เกินวิสัยก็สามารถจะทำได้อย่างที่ตนต้องการ |
ถาม : สองปีมานี้มีเหตุจำเป็นต้องจ่ายเงินเป็นจำนวนมากซึ่งไม่อาจจะเลี่ยงได้ ดูเหมือนว่าที่หน้าจะมีขี้แมลงวันจำนวนมากที่จมูก ซินแสบางท่านบอกว่าเป็นลักษณะของคนที่ต้องจ่ายเงินมากปรากฏขึ้นมา และควรเอาออกจะได้หมดปัญหานี้ นอกจากสวดคาถาวิระทะโยแล้ว ควรทำอะไรเพิ่มเติมเป็นพิเศษอีกหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ใช้สบู่กัญชา เห็นเขาว่าทำให้ขี้แมลงวันลอกได้..! |
ถาม : คนสองคนเอ่ยปากขออโหสิกรรมซึ่งกันและกันทุกอย่างต่อหน้ากันแล้ว แต่หลังจากนั้นฝ่ายหนึ่งก็เกิดการกระทำที่เบียดเบียนอีกฝ่ายอย่างรุนแรง โดยที่หลังการขออโหสิกรรมครั้งนั้น ฝ่ายที่ถูกเบียดเบียนไม่ได้กระทำสิ่งใดที่ดูเหมือนการสร้างเหตุล่วงเกินอีก นอกจากมีความเห็นไม่ตรงกันบ้างในบางเรื่องตามปกติทั่วไป ตามหลักการเมื่อขออโหสิกรรมต่อหน้ากันและกันไปแล้วกรรมที่ทั้งคู่จองเวรกันมาย่อมสิ้นสุดลง ทำไมกรรมของทั้งคู่ถึงยังไม่ขาดจากกันครับ ?
ตอบ : ก็ไปเริ่มต้นใหม่ เหมือนกับใช้หนี้หมดแล้วก็ยืมอีก ย่อมต้องเป็นหนี้อีก |
ถาม : ถ้าจะอาราธนาบาตรน้ำมนต์และเหรียญเนื้อนาก เพื่อทำน้ำมนต์รักษาโรคหรือทำน้ำมนต์เพื่อเป็นศิริมงคล ต้องใช้คาถาบทใดครับ ผมอ่านจากเก็บตกเป็นคาถาเสกน้ำล้างหน้า จึงไม่แน่ใจว่าใช้อาราธนาในกรณีนี้ได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าไม่รู้จะใช้คาถาอะไรก็ อิติปิ โสฯ สามห้อง ใส่ไป ๑๐๘ จบได้ยิ่งดี ..! |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 21:33 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.