|
เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า วันจันทร์ที่ ๑๒ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๔
เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า วันจันทร์ที่ ๑๒ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๔ เชิญรับฟังได้ที่ https://youtu.be/vNi1mrrmrVU พุทโธ พุทโธ พุทโธ.. เอาความรู้สึกของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า... ให้ความรู้สึกไหลตามลมหายใจเข้าไป พร้อมกับคำภาวนา หายใจออก... ให้ความรู้สึกไหลออกมาพร้อมกับคำภาวนา หายใจเข้า... เราจะรู้สึกว่าลมกระทบปลายจมูก กึ่งกลางอก ไปสุดที่ท้อง หายใจออก... ลมออกจากท้อง ผ่านกึ่งกลางอก มาสุดที่ปลายจมูก |
การปฏิบัติธรรมอย่ารอใคร แม้ว่าท่านนั้นจะเป็นครูบาอาจารย์ ลงมือทำไปก่อนเลย มีข้อผิดพลาดอะไร ค่อยมาขอคำแนะนำแก้ไขกันทีหลัง
หายใจเข้า... พร้อมกับคำภาวนา ให้ความรู้สึกไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก... พร้อมกับคำภาวนา ให้ความรู้สึกไหลตามลมหายใจออกมา ให้ลมหายใจเป็นไปโดยธรรมชาติ จะแรง จะเบา จะยาว จะสั้น ให้เป็นไปตามความต้องการของร่างกาย เราแค่ตามดูเข้าไปจนสุด ตามดูออกมาจนสุด ถ้าเผลอคิดเรื่องอื่น รู้ตัวเมื่อไร ก็รีบกลับมาอยู่กับลมหายใจใหม่ |
ปล่อยให้ลมหายใจไหลเข้าตามธรรมชาติ ไหลออกตามธรรมชาติ อย่าไปบังคับ ยกเว้นบางท่านที่ชำนาญในการทรงสมาธิแล้ว ถึงเวลา..กำลังสมาธิจะพุ่งไปสู่จุดที่ตนเองทำได้ จะมีการเปลี่ยนแปลงของลมหายใจอย่างเห็นได้ชัด ถ้าอย่างนั้นไม่ใช่การบังคับลมหายใจ แต่ว่าเป็นไปตามกำลังสมาธิของตน
หายใจเข้า... พร้อมกับคำภาวนา หายใจออก... พร้อมกับคำภาวนา เมื่อรู้สึกว่าลมหายใจมั่นคงพร้อมคำภาวนาดีแล้ว ก็กำหนดภาพพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่ง ที่เราชอบมากที่สุดไว้บนศีรษะ หายใจเข้า... ให้พระพุทธรูปไหลลงไปอยู่ในท้อง หายใจออก... ให้ภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ หายใจเข้า... ภาพพระไหลลงไปอยู่ในท้อง หายใจออก... ภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ |
ใหม่ ๆ อย่าไปเอาความชัดเจน ความชัดเจนจะมีได้ ก็ต่อเมื่อสมาธิเราทรงตัวแล้ว แค่ให้รู้สึกว่ามีภาพพระไหลตามลมหายใจลงไปในท้อง ไหลตามลมหายใจขึ้นไปบนศีรษะ สนใจภาพพระสัก ๗๐-๘๐ เปอร์เซนต์ อย่าไปสนใจลมหายใจเป็นหลัก
ถ้าเราให้ความสนใจอยู่กับภาพพระ จะรู้สึกเหมือนกับว่าเราหายใจผ่านกระหม่อม ลงไปที่อก ลงไปที่ท้อง หายใจออกจากท้อง ผ่านอก ขึ้นไปบนศีรษะ เหมือนกับไม่ได้ใช้จมูกหายใจ แต่ให้ไปปล่อยไปตามอย่างนั้น อย่าไปยุ่ง กำหนดแค่ภาพพระไหลลงไปอยู่ในท้อง เลื่อนขึ้นไปอยู่บนศีรษะ หายใจเข้า... ภาพพระไหลลงไปอยู่ในท้อง หายใจออก... ภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ |
อย่าใช้สายตาไปเพ่ง กำหนดใจสบาย ๆ รู้สึกว่ามีภาพพระไหลลงไปในท้อง เลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ
อย่าใช้สายตาเพ่ง อย่าใส่ใจกับลมหายใจมาก ความรู้สึกส่วนใหญ่อยู่กับภาพพระ ไหลลงไปในท้อง ไหลขึ้นไปบนศีรษะ จะให้ภาพพระค่อย ๆ เล็กลง เล็กลงไปอยู่ในท้อง ค่อย ๆ ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นไปบนศีรษะก็ได้ หรือจะให้ภาพพระใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นจนครอบตัวเราเอาไว้ เล็กลง เล็กลงไปอยู่บนศีรษะก็ได้ แล้วแต่ความถนัด ความชำนาญของแต่ละคน หายใจเข้า... ภาพพระไหลลงไปอยู่ในท้อง หายใจออก... ภาพพระเลื่อนขึ้นไปบนศีรษะ |
เมื่อรู้สึกว่าภาพพระและลมหายใจหนักแน่นมั่นคงดีแล้ว ก็กำหนดภาพพระให้นิ่งอยู่บนศีรษะของเรา
หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น อย่าไปเอาความชัดเจนของรูปร่างหน้าตาขององค์พระ อย่าไปเอาความสว่างไสวอย่างชัดเจนของภาพพระ ให้รู้ว่ามีภาพพระอยู่กับเรา ให้รู้ว่าพระองค์ท่านสว่างขึ้นก็พอแล้ว |
การที่ภาพพระจะชัดเจนสว่างไสวนั้น..
อันดับแรก สมาธิต้องสูงได้ระดับ อันดับที่สอง ต้องมีความคล่องตัวในกองกสิณมาก่อน ถ้าไม่มีสองข้อนี้ แค่รู้สึกว่าภาพพระมีอยู่ ภาพพระสว่างขึ้นแค่นั้นก็พอ ด้วยกำลังของปุถุชนอย่างพวกเรา ความสว่างก็เหมือนกับกลางคืน ก็คือรู้สึกว่าตรงนั้นมีอะไรอยู่แต่หาความชัดเจนไม่ได้ มืด ๆ มัว ๆ แต่ไม่เป็นไร ให้รู้ว่ามีภาพพระอยู่ก็ถือว่าดีมากแล้ว หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น ท่านใดเคยฝึกมโนมยิทธิมา ก็กราบขอบารมีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอให้ภาพพระนั้นสว่างไสวชัดเจนอยู่ในห้วงลึกของเรา หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น |
เมื่อรู้สึกว่าลมหายใจกับภาพพระ และความสว่างสม่ำเสมอ ก็กำหนดให้ความสว่างจากองค์พระ ค่อย ๆ ครอบตัวเราลงมา
หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น รู้สึกว่าภาพพระกลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียว เหมือนกับเป็นตัวเรา หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น หายใจเข้า... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น หายใจออก... ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น |
ให้ความสว่างค่อย ๆ แผ่กว้างจากตัวเราออกไป กว้างออกไปทั้งศาลาแห่งนี้
หายใจเข้า... ความสว่างไสวแผ่กว้างออกไปรอบด้าน หายใจออก... ความสว่างไสวจากองค์พระ แผ่กว้างออกไปรอบด้าน ให้ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น ได้ตกล่วงไปแล้วในวันหนึ่งคืนหนึ่ง ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงไปเสวยสุขในสุคติภพโดยถ้วนหน้ากันเถิด หายใจเข้า... ความสว่างแผ่กว้างออกไป กว้างออกไป หายใจออก... ความสว่างแผ่กว้างออกไป กว้างออกไป กว้างไปทั้งศาลา กว้างไปทั้งวัด กว้างไปทั้งหมู่บ้าน กว้างไปทั้งตำบล กว้างไปทั้งอำเภอ กว้างไปทั้งจังหวัด รู้สึกเหมือนกับตัวเราใหญ่ขึ้น สูงขึ้น ใหญ่ขึ้น สูงขึ้น มุมมองค่อย ๆ แผ่กว้างออกไป กว้างออกไป |
ให้ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น ตกอยู่ในความทุกข์ยากเศร้าหมอง เดือดร้อนลำเค็ญ ทุกข์กายทุกข์ใจ เจ็บไข้ได้ป่วย พิกลพิการใด ๆ ก็ดี ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงได้ล่วงพ้นจากความทุกข์ทั้งหลายนั้นเถิด
หายใจเข้า... รัศมีสีขาวจากองค์พระ แผ่กว้างออกไป กว้างออกไป หายใจออก... รัศมีสีขาวสว่างไสวขององค์พระ แผ่กว้างออกไป กว้างออกไป กว้างไปทั้งจังหวัด กว้างไปทั้งภาค กว้างไปทั้งประเทศ กว้างไปทั้งทวีป กว้างไปทั้งโลก.. รู้สึกเหมือนตัวเราใหญ่โตเต็มจักรวาล โลกของเราเป็นวัตถุเล็ก ๆ นิดเดียวอยู่ภายใต้ร่างกายของเรา สามารถกำหนดจิตครอบคลุมได้ทั่วถึงภายในชั่วเวลาไม่ถึงวินาที |
ให้ตั้งใจว่า มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่ชีวิตของท่านทั้งหลายเหล่านั้น มีความสุขความเจริญดีอยู่แล้ว ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จงมีความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยเถิด
หายใจเข้า... ภาพพระสว่างไสว แผ่กว้างออกไป กว้างออกไป กว้างออกไปสู่ดวงดาวอื่น ๆ ในสุริยจักรวาลนี้ กว้างไปสู่ดวงดาวในจักรวาลอื่น ๆ กว้างไปทั่วทั้งดาราจักรทางช้างเผือก กว้างไปสู่ดาราจักรอื่น ๆ กว้างออกไปทั่วทั้งเอกภพ กว้างออกไปสู่ภพภูมิต่าง ๆ ทั้งเบื้องบนและเบื้องล่าง |
ให้ตั้งใจว่า..มนุษย์ทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น พึงเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่กันและกัน เสียสละให้ปัน ช่วยเหลือเกื้อกูลแก่ผู้ที่ตกอยู่ในความทุกข์ยากยิ่งกว่าตนให้พ้นทุกข์ เพื่อยังโลกทั้งหลายไปสู่สันติสุขอันสมบูรณ์ด้วยเถิด
พุทโธ... ภาพพระสว่างไสวกว้างไกลไม่มีประมาณ พุทโธ... ภาพพระสว่างไสวกว้างไกลไม่มีประมาณ ทั่วทั้งแผ่นดินแผ่นฟ้า เหลือแต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสว่างไสวอยู่ ตัวเราเหมือนกับเลือนหายไป มีความรู้สึกเหลือเพียงเล็กน้อยที่จดจ่อแน่วนิ่งอยู่กับองค์พระเท่านั้น ให้น้อมจิตน้อมใจกราบลงที่องค์พระซึ่งสว่างไสวอยู่นั่น ทำความรู้สึกว่า..เราอยู่ใกล้กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่ที่พระนิพพาน เราเห็นพระองค์ท่าน คือเราอยู่ใกล้กับพระองค์ท่าน เราอยู่ใกล้กับพระองค์ท่าน คือเราอยู่บนพระนิพพาน |
ถ้ายังมีลมหายใจอยู่ ตามดูลมหายใจไปด้วย
ถ้ามีคำภาวนาอยู่ กำหนดคำภาวนาไปด้วย ถ้าลมหายใจเบาลง กำหนดรู้ว่าลมหายใจเบาลง ถ้าคำภาวนาหายไป กำหนดรู้ว่าคำภาวนาหายไป ถ้าลมหายใจหายไป กำหนดรู้ว่าลมหายใจหายไป ความรู้สึกทั้งหมดจดจ่อแน่วนิ่งอยู่กับองค์พระที่สว่างไสวไม่มีประมาณ ตั้งใจว่า..วันนี้ถ้าเราหมดอายุขัยตายลงไปก็ดี หรืออาการเจ็บไข้ได้ป่วยกำเริบ เกิดอุบัติเหตุอันตรายใด ๆ ถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขอมาอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ พระนิพพานแห่งนี้ที่เดียว รักษากำลังใจให้แน่วนิ่งเอาไว้เช่นนี้ จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา |
(สัญญาณบอกว่าหมดเวลา)
พุทโธ พุทโธ พุทโธ.. ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ.. ค่อย ๆ คลายความรู้สึกออกมาช้า ๆ นะจ๊ะ ถ้าคลายความรู้สึกพรวดพราดออกมา บางทีหัวใจจะเต้นเร็ว แล้วร่างกายรับไม่ไหว แบ่งความรู้สึกส่วนหนึ่งอยู่กับภาพพระ หรืออยู่กับการภาวนาของเรา ความรู้สึกส่วนใหญ่ได้ใช้ในการสวดมนต์ทำวัตรต่อไป พยายามประคับประคองเอาลมให้หนักแน่นมั่นคง ตลอดจนกระทั่งทรงตัวเท่ากับตอนที่เรานั่งอยู่ พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า วันจันทร์ที่ ๑๒ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๔ (ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย) |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 20:45 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.