เป็นพระแต่ไม่อยู่วัด
 

ถาม : เอ๊ะ..! ท่านครับ ทำไมมานอนที่นี่ได้..ไม่ผิดหรือครับ ?
ตอบ : "ไม่ได้นอนกับผู้หญิงนี่หว่า..! ตูนอนคนเดียว"

ถาม : แต่ที่นี่ไม่ใช่วัด ไม่ใช่...?
ตอบ : พระเขาไม่ได้บังคับว่าให้ต้องอยู่วัด เขาใช้คำว่าให้อยู่ในที่สงัด

ที่สงัดนั้นจำเป็นสำหรับการปฏิบัติขั้นแรก พอเลยจากนั้นไป ถ้ากำลังใจทรงตัว อยู่ที่ไหนก็ได้ทั้งนั้น

ถาม : ไม่มีบทบัญญัติเลยว่าต้องเป็นวัดเท่านั้น ?
ตอบ : ท่านบอกว่าอยู่ที่ไหนก็ได้ จะอยู่ในป่าช้า อยู่ในป่าชัฏ อยู่ในบ้านร้าง อยู่ในเรือนว่าง อยู่ในกองเกวียน

กองเกวียนนี่ยุ่งกว่านี้อีกเยอะ เพราะสมัยก่อนเขาเดินทางกัน บางครั้งครึ่งค่อนปี ไปกับกองเกวียน เขาให้จำพรรษาในกองเกวียนได้

คราวนี้ก็มีการว่ากำหนดเขตติจีวรวิปปวาส คือ เขตที่ภิกษุจะอยู่ได้โดยปราศจากไตรจีวรได้

การกำหนดเขตจะอยู่ประเภทที่เรียกว่าผ่อนผันมาก คือให้สุดระยะของกองเกวียน แล้วคิดดูว่าถ้าเกวียนสักร้อยเล่ม..? แต่ว่านี่เป็นพุทธบัญญัติ พระองค์ท่านผ่อนผันให้จริง ๆ ว่า คนที่มีความจำเป็นต้องไปกับกองเกวียนขนาดนั้น ต้องได้รับความลำบากเรื่องอื่นพอแล้ว

เพราะฉะนั้น เรื่องไตรจีวรก็เลยผ่อนผันให้ว่า เขตอยู่ปราศจากไตรจีวร ให้สุดระยะของกองเกวียน ไม่อย่างนั้น ถ้าเขาเกิดจอดเกวียนลงแล้ว ตัวเองอยู่ท้ายกองเกวียน แล้วจะต้องเดินไปฉันข้างหน้า ต้องแบกของทุกอย่างไปด้วยก็แย่เหมือนกันใช่ไหม ? พระองค์ท่านจึงอนุญาตให้


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือมิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๔