|
ถาม : ควันที่เกิดจากการเผาไฟ ดู ๆ แล้วจะทำให้เกิด PM 2.5 ได้อย่างไร ?
ตอบ : บอกแล้วว่าเรื่องของฝุ่นไม่มีอะไรต้องตื่นเต้นหรอก แม้กระทั่งไวรัสโคโรน่าก็เช่นกัน ในเมื่อติดทางลมหายใจ เราอย่าหายใจก็จบ ฟังดูแล้วมีความเป็นไปได้ไหม ? เลิกหายใจเท่านั้นก็หมดเรื่องไปเลย..! |
ถาม : ความรุ่งเรืองของนครวัดนครธม รุ่งเรืองมากกว่านี้เยอะ ทำไมจึงล่มสลายได้ ?
ตอบ : เพราะว่าผู้นำเป็นอีกศาสนาหนึ่ง ในเมื่อผู้นำเป็นอีกหนึ่งศาสนา ก็มีการทำลายกัน ของอินโดนีเซียก็คืออาณาจักรศรีวิชัย ผู้นำเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลาม เขาก็บังคับประชาชนนับถือตาม ศาสนาพุทธจึงล่มสลาย ของขอมนั้นเมื่อผู้นำนับถือศาสนาพราหมณ์ พอขึ้นมาก็สั่งทำลายศาสนสถานของชาวพุทธ จะเห็นว่าเวลาเราไปแถวนครพนม แถวปราสาทตาพรหม จะเห็นพระพุทธรูปโดนทุบพระพักตร์หายไปบ้าง พระเศียรหายไปบ้าง ในเมื่อทำลายทั้งองค์ไม่ได้ ก็ทำลายส่วนสำคัญไป แม้กระทั่งกำแพงปราสาทที่เป็นรูปพุทธประวัติ เขาก็มีการสกัดออก ในบ้านเราเวลามุสลิมขึ้นเป็นผู้ว่า กทม. ก็สั่งให้การจัดงานทั้งหมดในเขตโรงเรียนหรือโรงพยาบาลในสังกัด กทม. ห้ามตั้งโต๊ะหมู่บูชา ในอาคารต่าง ๆ ก็ให้เอาโต๊ะหมู่บูชาออก นี่ก็ขึ้นอยู่กับอำนาจในมือเขา ถาม : เขากล้าขนาดนั้นเลยหรือครับ ? ตอบ : เขาทำมาแล้ว ถาม : บุญเก่าหรือเทวดาไม่ช่วยเลยหรือครับ ? ตอบ : ช่วย..ช่วยไม่ให้พังเร็วกว่านี้ ถาม : อย่างพระนครหรืออยุธยาก็ยังร้าง เทวดาหรือบุญของคนสร้างมาไม่สามารถพยุงไว้ได้หรือครับ ? ตอบ : ก็พยุงไว้ได้แค่นั้นแหละ..เต็มที่แล้ว |
พระอาจารย์กล่าวกับพ่อแม่เด็กว่า "ระยะนี้อย่าเที่ยวอุ้มเด็ก ๆ ออกจากบ้านนะ ถ้าติดไวรัสแล้วจะยุ่ง ถึงจะไม่หนักก็เถอะ ป่วยขึ้นมาก็รักษายาก"
|
พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมาให้ความคิด ให้สถานที่ แต่ไม่มีคนกล้าทำ ก็คือบอกให้ปรับใต้ฐานพระเป็นร้านสะดวกซื้อ ตรงฐานหลวงพ่อสมเด็จองค์ปฐม ๒๑ ศอก หน้าวัด ที่จอดรถเพียบขนาดนั้น นักท่องเที่ยวมา ห้องน้ำก็มี อะไรก็มี คุณเปิดร้านสะดวกซื้อตรงนั้นก็ขายกระจายเลย แต่ดันไม่มีคนกล้าทำ แค่เสียเวลาเจาะแค่ ๒ ช่อง ทำเป็นกระจกให้เขาเห็นข้างในก็พอ ที่เหลือก็ไม่จำเป็นต้องไปเปิด สมัยนี้เอา "ลูกหมู" กรีดเข้าไป ๒ ชั่วโมงก็เสร็จแล้ว
ถ้ากลัวว่าจะต้องลงทุนซื้อแฟรนไชส์ เราก็ทำของเรา แทนที่จะเขียวแดงขาว ก็ทำเป็นน้ำเงิน ขาว แดง สีธงชาติไปเลย เขาใช้เลข ๗ เราก็ใช้เลข ๙ แล้วเปิดไปสิ ใครเขาจะว่าอะไร" |
ถาม : กำลังใจชอบเผลอ ?
ตอบ : เผลอได้..เรื่องของมึง..! สภาพจิตของเราเคยชินกับการไหลลงต่ำ ต้องคอยระมัดระวังไว้ พอนานไป ๆ เคยชินกับความดี ต่อไปกระทั่งคิดชั่วยังคิดยากเลย คราวนี้กว่าจะถึงระดับนั้น ต้องฝ่าฟันกันชนิดแผลทั้งตัว คนเคยล้มมาก่อน ไม่หัวเราะเยาะคนล้มทีหลังหรอก ทำอย่างไรให้ตาเห็นแล้วใจไม่คิด ต้องห้ามให้ทัน ไม่อย่างนั้นก็ปรุงไปเยอะแล้ว ส่วนที่เป็นเรื่องแปลกก็คือ เราตั้งใจจะละตัวไหน ไอ้ตัวนั้นจะมาลองได้ทั้งวัน |
ถาม : สัญญากับเจ้าที่ไว้ว่าจะทำสังฆทาน ๙ ชุด เรารวบเป็นชุดเดียวได้ไหมคะ ?
ตอบ : ได้...ถ้ายกหลายทีก็เหนื่อยหน่อย ถาม : กลัวว่าเดี๋ยวจะไม่ตรงกับที่บอกไว้ ? ตอบ : ก็ตั้งใจไว้สิว่าเราถวายเป็นสังฆทาน ๙ ชุด แต่ยกครั้งเดียวเท่านั้น เทวดาท่านฉลาดจะตายไป |
ถาม : อารมณ์ไม่คลาย แล้วหลวงพ่อบอกว่าให้ไปวิ่งจนเหนื่อย แต่ก็ไม่ยอมเหนื่อย จนขาไม่ยอมวิ่งก็ยังไม่เหนื่อย..?
ตอบ : สังเกตไหมว่าหลุดไปตอนไหน ? ถาม : สังเกตเห็นบ้างไม่เห็นบ้างค่ะ ? ตอบ : นั่นแหละ...ให้สังเกตดูว่าหลุดไปตอนไหนแล้วระวังไว้ อย่าเปิดโอกาสให้แบบนั้นอีก ส่วนใหญ่แล้วเราเผลอไปปล่อย หลุดจากลมหายใจเมื่อไรก็หลุดเลย ที่เราวิ่งแล้วไม่เหนื่อย เพราะว่าเราไม่ทิ้งลมหายใจ ถ้าอยากเหนื่อยต้องทิ้งลมหายใจไปเลย วิ่งไปก่อนแล้วค่อยมาภาวนา นี่เราวิ่งไปภาวนาไป สมาธิทรงตัวก็ไม่เหนื่อยสักที คนอื่นจะตายกันหมด ถาม : ทำแทนด้วยการเดินจงกรมได้ไหมคะ ? ตอบ : ทำอะไรก็ได้ เปลี่ยนอิริยาบถ อย่าไปทำของซ้ำ ๆ ซาก ๆ แล้วขณะเดียวกันสิ่งที่เราเคยทำอยู่ พยายามฟื้นกลับมาให้เร็วที่สุด ก็คือพยายามอยู่กับลมหายใจเข้าออกให้ได้ ถ้าอยู่กับลมหายใจเข้าออกได้ รัก โลภ โกรธ หลง แทรกไม่ได้ เราก็รักษาอารมณ์ที่ดีเอาไว้ได้ เผลอหลุดไปเมื่อไร ก็โดนอีก คราวนี้กิเลสมีอำนาจมากกว่า เราก็แย่ ถาม : คนอื่นเขาดูลมแบบธรรมดาได้ แต่หนูต้องเล่นท่ายาก ? ตอบ : ก็เล่นไป ขึ้นอยู่ที่ใครถนัด |
พระอาจารย์กล่าวกับโยม "ก็บอกแล้วว่าคนเราถนัดความชั่วมากกว่า เขาพูดเรื่องดี เราก็คิดให้ชั่วได้ ถ้าไม่ทำให้กำลังใจเราเกาะความดีจนชิน ถึงเวลาก็ลงล่างอย่างเดียวเลย โอกาสพลาดมีสูงมาก
ถ้าความชั่วเข้ามาให้รีบไล่ออกไป ระมัดระวังไว้อย่าให้เข้ามาอีก ถ้าความดีไม่มี ต้องสร้างความดีขึ้นมา ถ้ามีอยู่แล้วต้องทำให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป งานของเรามีอยู่แค่นั้นแหละ" |
พระอาจารย์เล่าว่า "มีอยู่เที่ยวหนึ่งหนูเข้ากุฏิมา ๓ ตัว ไม่มีใครช่วย ก็เลยไล่จับเอง ได้ตัวที่หนึ่งก็หนีบเอาไว้ ตัวที่สองก็หนีบไว้ ตัวที่สามก็หนีบไว้ มีแต่คนสงสัยว่าจับได้อย่างไร
การจับหนู นอกจากความเร็วแล้ว เรายังต้องเข้าใจสัญชาตญาณด้วย หนูชอบวิ่งเลาะข้างกำแพงเพื่อความปลอดภัย เพราะหนูคิดว่ามีอันตรายเข้ามาได้ด้านเดียว ในเมื่อเขาจะวิ่งเลาะข้างกำแพง ถ้าหันหน้าไปทางไหน เราก็เตรียมดักด้านนั้น หนูก็จะวิ่งมาหามือเราเอง เพียงแต่ว่าเวลาคว้าต้องเลี่ยงหัวสักหน่อย ให้จับท้ายทอย ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวโดนกัดเอา สรุปว่าวันนั้นไม่มีใครช่วย คนเดียวต้องจับหนูถึง ๓ ตัว ถ้าเราดูพวกสารคดีของสัตว์นักล่าในแอฟริกา จะเห็นว่าเวลาสิงโตล่าสัตว์ จะวิ่งตัดครึ่งวงกลม สัญชาตญาณสัตว์เวลาวิ่งแทนที่จะวิ่งตรง ๆ กลับวิ่งแล้วก็วนไม่รู้ตัว สิงโตก็ตัดวงไปดักรอเลย เสร็จหมด" |
โยมเอาเสือแกะมาให้ดู "เกือบจะใช่แล้ว เสียอย่างเดียว วัสดุไม่ใช่ ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเขี้ยวอะไรมา น่าจะเป็นเขี้ยวอูฐ ไม่ใช่เขี้ยวเสือ ไม่เคยเห็นอูฐมีเขี้ยวใช่ไหม ? ไม่ต้องดูอะไรมากเลย เป็นของทำเลียนแบบ เล่นประเภทใส่กรุมาเลย ไม่เป็นไร...จ่ายค่าหน่วยกิตไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็เก่งไปเอง บางอย่างถ้าจับมาแพง ค่าหน่วยกิตก็ถือว่าแพงไปด้วย
อันดับแรก คุณต้องศึกษาก่อนว่าเขี้ยวสัตว์แต่ละชนิดมีลักษณะเป็นอย่างไร เขี้ยวเสือเป็นอย่างไร เขี้ยวหมีเป็นอย่างไร เขี้ยวลิง เขี้ยวอูฐเป็นอย่างไร ถึงเวลามองดูจะรู้ว่าอันนี้วัสดุไม่ใช่ ก็ไปคนละโลกเลย ฝีมือแกะได้ใกล้เคียง ลายจารยังอุตส่าห์จารได้ใกล้ เสียอย่างเดียว วัสดุไม่ใช่ ถ้าไม่ใช่เขี้ยวเสือก็จบ ตัวนี้ดูแล้วน่าจะเป็นเขี้ยวอูฐ" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "ภาษิตจีนเขาบอกว่า โรคภัยเข้าทางปาก เภทภัยออกจากปาก โรคภัยเข้าทางปาก งวดนี้เห็นชัดเลย ไวรัสสายพันธุ์ใหม่เกิดจากอาหารการกิน กินอะไรก็ไม่กิน ดันไปกินอาหารป่า สัตว์ป่าจะมีภูมิต้านทานมากกว่าคน ของบางอย่างเป็นแล้วเขาไม่เกิดอาการ แต่พอเชื้อมาอยู่ในคน คนกลับจะตายเอา"
|
ถาม : ....(ไม่ชัด)....เหมือนแมลงสาบแทะ ?
ตอบ : สมาธิยังห่วยแตก ถ้าสามารถก้าวข้ามไปเป็นปฐมฌาน ก็จะไม่ง่วงอีก คราวนี้ของเราฌานเกาะไม่ติด พอเริ่มเกาะ กลายเป็นปฐมฌานหยาบ ก็โดนตัดขาดไปทุกที ให้เอาใจจดจ่อกับลมหายใจเข้าออกอย่าให้ห่าง ห่างเมื่อไรก็จะหลับ ถ้าก้าวข้ามไปได้เมื่อไรก็จบ คราวนี้ก้าวข้ามไม่ได้สักที ก็หลับไปเรื่อย ถาม : พอใช้วิธีเดิม ตัวหมุน ๆ หงายหลังทุกที ? ตอบ : นั่นเป็นอาการของปีติ ยังไม่ถึงฌาน ไปเริ่มต้นใหม่ บอกว่าเหมือนแมลงสาบแทะ เหมือนหมาแทะมากกว่า เอาเถอะ...ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็ผิดอีก คิดได้ทีก็มาที สำหรับนักปฏิบัติทั่ว ๆ ไป เรื่องของการที่จะก้าวขึ้นปฐมฌานเพื่อก้าวข้ามตัวถีนมิทธะ คือความง่วง ความจริงไม่ใช่ความง่วง แต่เกิดจากการที่จิตดำเนินไปเป็นสมาธิ แล้วสติตามไม่ทัน เลยโดนตัดขาดไป บางคนก็โงกแล้วโงกอีก พยายามตั้งสติ แต่ตั้งไม่ได้สักที |
ถ้าเป็นสายหลวงปู่มั่น ท่านบอกให้ภาวนาเร็ว ๆ ถี่ ๆ พุทโธ ๆ ๆ ๆ ๆ อย่าให้ว่าง ว่างเมื่อไรจะหลับ เราเองไม่ต้องไปเร่งขนาดนั้น แต่เอาใจจี้ไว้กับลมหายใจเข้าออก อย่าให้หลุด หลุดเมื่อไรก็จะหลับ ถ้าก้าวข้ามไปได้เมื่อไร คราวนี้ความง่วงต่าง ๆ จะไม่มีอีก นั่งเมื่อไรก็สบาย
ถ้าถามว่าปฏิบัติมานานขนาดนี้ ปฐมฌานยังไม่ได้ ไม่แย่หรือ ? ไม่แย่หรอก เพราะว่าคนที่ทำนานกว่านี้แล้วไม่ได้ก็ยังมี เนื่องจาก ๒ ประการด้วยกัน ประการแรกก็คือทำไม่ถูก ไม่รู้ว่าทำอย่างไรถึงจะทรงฌานได้ ประการที่สองก็คืออยากได้ พออยากได้ ความฟุ้งซ่านเกิด ก็เลยไม่เป็นฌานสักที |
พระอาจารย์กล่าวว่า "พระองค์นี้เดือนที่แล้วตกแตก เอาไปให้ช่างซ่อม ซ่อมเสร็จช่างแนะนำว่า ของแตกแล้วไม่ควรเอาไปถวายสังฆทาน อาตมาบอกว่าของแตกแล้วสมควรที่จะถวายสังฆทาน เพราะว่าซ่อมเสร็จแล้ว ก็คือใจคนเขาไม่ได้คิดว่าเขาถวายพระแตก ช่างคิดมากไปเอง"
|
ถาม : ผมอาศัยโทสะเอาตัวรอดติดต่อกันมานาน จนเป็นสันดาน ไม่ว่าจะทำอะไร ถ้าต้องฝ่าฟันต้องออกแรง โทสะจะออกอัตโนมัติ ความอุตสาหะพยายามก็ใช้ไฟโทสะ มีวิธีไหนที่ผมจะแยกโทสะออกจากสันดานผมได้ครับ ?
ตอบ : แล้วจะไปแยกทำไม ? คุณรู้ไหมว่าไฟคืออะไร ? ไฟช่วยให้เราเกิดกำลัง ของเราเพียงแต่ดันเน้นไปทางไฟโทสะเท่านั้นเอง ไม่จำเป็นต้องไปแยก หามาให้เยอะ ๆ ขึ้น เพียงแต่ใช้ให้ถูกทางเท่านั้น ถาม : แต่โทสะเพิ่งจะทำให้ผมโดนตีน เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ? ตอบ : ก็นั่นแหละ ใช้ผิดทาง ต้องใช้ประเภทกูจะปราบไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ให้ได้ แล้วหาวิธีทำเอา ถ้าอย่างนั้นถึงจะใช้ถูก |
ถาม : อย่างพระอรหันต์ ท่านที่ชอบเรียกคนอื่นว่าไอ้ถ่อย ขนาดท่านเป็นพระอรหันต์ยังมีพลาดพลั้งได้ พระอรหันต์ท่านไม่ได้เปิดสวิตซ์รับรู้การพิจารณา แบบที่หลวงพ่อรับอารมณ์จากหลวงปู่ขนมจีนตลอดเวลาหรือครับ ?
ตอบ : แล้วจะรับไปทำไม ? เดือนก่อนเขามากันเต็มบ้าน ถามเขามาทำอะไร ? ก็งง ๆ อยู่พักใหญ่ อ๋อ..เขามาขอขมาตอนปีใหม่ ก็คือถ้าไม่ถามก็ไม่รู้จริงๆ เรื่องอะไรที่ลดน้อยลงไปเรื่องหนึ่ง ก็ยุ่งยากน้อยไปเรื่องหนึ่ง มีใครเขาอยากจะไปสนใจเรื่องคนอื่น มีแต่ระมัดระวังดูใจตัวเอง |
ถาม : ผมยังช่างมัน ด้วยความเบาสบายของจิตไม่ได้ ผมก็เลยช่างแม่งให้ขาดสะบั้นไว้ก่อน ผมมาถูกทางไหมครับ ?
ตอบ : ระดับนั้นก็ต้องแค่นั้นก่อน ช่างมันไม่ได้ก็ต้องช่างหัวมัน ช่างหัวมันไม่ได้ ก็ช่างแม่มัน ช่างแม่มันไม่ได้ก็ช่างโคตรพ่อแม่มัน ต้องช่างให้ได้สักระดับหนึ่ง |
ทฤษฏีต่างประเทศเขายังบอกเลยว่า ให้แปลงความโกรธเป็นพลัง คราวนี้การที่เราจะแปลงความโกรธเป็นพลังอย่างทฤษฎีฝรั่ง หรือไม่ก็แปลงไฟโทสะมาเป็นกำลังในการทำความดี ต้องประกอบไปด้วยปัญญา ต้องรู้ว่าอะไรถูก อะไรผิด อะไรควร อะไรไม่ควร เสร็จสรรพเรียบร้อย ถึงจะควบคุมกำลังให้ไปในมุมที่ถูกที่ควรได้ ไม่อย่างนั้นแล้วก็ลำบาก
|
ถาม : ตำนานแมวกวักของญี่ปุ่น พอจะทราบไหมครับ ?
ตอบ : เขาเชื่อว่าแมวเป็นสัตว์ให้ลาภ เขาก็เลยเอามากวัก ก็พอ ๆ กับนางกวักบ้านเรา เพียงแต่เป็นแมวกวัก แบบเดียวกับที่คนจีนเขาถือว่านกฮูกเป็นสัตว์แห่งปัญญา คราวนี้บ้านเราเจอนกฮูกก็กลัวตายชัก คิดว่าผีหลอก ทางด้านโน้นนี่เขาอยากจะเจอกัน |
พระอาจารย์กล่าวว่า "กาตาร์เป็นประเทศเล็กนิดเดียว ขับรถประมาณชั่วโมงหนึ่งก็ทั่วประเทศ ด้วยความที่ใต้ดินเขามีน้ำมันมาก ประเทศเล็ก ๆ จึงกลายเป็นรัฐสวัสดิการ ชาวบ้านไม่ต้องทำอะไร รัฐบาลเลี้ยงทั้งประเทศ แล้วผู้ปกครองของเขาก็ขยันมาก ขับรถตรวจประเทศทุกวัน ถนนยาวที่สุด หัวประเทศจรดท้ายประเทศแค่ ๘๑ กิโลเมตร
ไปนึกถึงจักรแก้วของพระเจ้าจักรพรรดิ จักรแก้วของพระเจ้าจักรพรรดิพาพระเจ้าจักรพรรดิตรวจทวีปทั้ง ๔ เสร็จแล้วกลับมาเสวยพระกระยาหารเช้าได้ทัน ถ้าเป็นนิยายวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ ก็ต้องใช้คำว่า "วาร์ป" วาร์ปผ่านรูหนอนไป แต่ว่าจักรแก้วดีกว่ายานอวกาศทุกประเภท เนื่องเพราะว่าอำนาจของจักรแก้วทำให้คนที่อาศัยไปไม่ต้องใช้เครื่องปรับความดัน ไม่ต้องหาอากาศหายใจ มีให้พร้อมทุกอย่าง" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "ระยะนี้เรื่องของการทำมาหากินก็ค่อนข้างจะฝืดเคือง วันก่อนเห็นว่ามีการปิดรีสอร์ต แล้วก็มีคนไปลงความเห็น โวยวายว่ารัฐบาลเฮงซวย อะไร ๆ ก็เป็นเรื่องของรัฐบาล คือรัฐบาลของเราพยายามที่จะแก้ไขปัญหาปากท้องของประชาชน แต่แก้ไม่เป็น จะกระตุ้นเศรษฐกิจก็ทำไม่เป็น คือแจกเงินให้ชาวบ้านใช้ แล้วก็ลามปามไปจะแจกเงินนักท่องเที่ยวเพื่อให้เข้ามาเที่ยวบ้านเรา"
|
"เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นที่ญี่ปุ่นมาแล้ว ก็คือรัฐบาลแจกเงินไปเท่าไร คนญี่ปุ่นเก็บเข้าธนาคารหมด เหตุที่เป็นอย่างนั้นเพราะว่าไม่มีเงินจะจ่าย ได้เงินใหม่ไปก็เลยเก็บออมเอาไว้ ส่วนบ้านเราก็แบบเดียวกัน เงินที่ให้ไปนั้นจ่าย แต่เงินตัวเองไม่จ่าย รัฐบาลเขาหวังจะใช้เงินต่อเงิน ก็คือแจกเงินให้ไปจ่ายแล้วอาจจะจ่ายเพลิน ควักของตัวเองออกมา แต่สภาพเศรษฐกิจแบบนี้ ประชาชนที่เผชิญหน้าอยู่ เขารู้ดีว่าอะไรเกิดขึ้น เขาก็จ่ายเฉพาะ ๕๐๐ บาทที่รัฐบาลให้ ของตัวเองก็เก็บต่อไป
วิธีแก้ไขที่ถูกทางก็คือ ต้องสร้างรายได้ให้ชาวบ้าน พอชาวบ้านเขามีเงิน เขาถึงจะจ่าย ไม่ใช่เอาเงินไปแจกชาวบ้าน นั่นเป็นรายได้ฉาบฉวยชั่วคราว นับเป็นรายได้ไม่ได้เสียด้วยซ้ำไป" |
"คราวนี้การที่จะสร้างรายได้ให้กับชาวบ้าน อันดับแรกเลยก็คือพืชผลเศรษฐกิจ เพราะว่าชาวบ้านของเราส่วนใหญ่ ร้อยละ ๗๐ - ๘๐ เป็นเกษตรกร ต้องหาตลาดให้เขาจำหน่าย หรือไม่อย่างน้อยก็ต้องประกันราคา ว่าทำออกมาแล้วต้องได้ราคาประมาณนี้ เขาจะได้รู้ว่าขาดทุนหรือกำไร
ประการต่อไปก็คือพวกอุตสาหกรรม โดยเฉพาะอุตสาหกรรมรายย่อย รายใหญ่ อุตสาหกรรมรายใหญ่แต่ละรายก็ล้วนแล้วแต่คนงานเป็นร้อยเป็นพัน รายย่อยเป็นอุตสาหกรรมพื้นฐาน คุณลงทุนไปเมื่อไร เท่ากับว่าเป็นส่วนค้ำจุนครอบครัว อย่างที่เขาเรียกว่าเอสเอ็มอีอะไรนั่นแหละ ขนาดย่อม ขนาดกลาง ขนาดใหญ่" |
"สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าจะไปได้ก็ต้องได้รับการสนับสนุน การอำนวยความสะดวกจากทางรัฐบาล รายใหญ่เราอาจจะมีการลดภาษีนำเข้าวัตถุดิบบางอย่าง หาตลาดต่างประเทศให้กับเขา รายย่อยก็ต้องหาทางให้เขาจำหน่ายให้ได้ โดยการสนับสนุนในรูปแบบต่าง ๆ ให้แต่ละจังหวัดจัดงานในลักษณะเหมือนกับการเปิดตลาดจำหน่ายให้เขา อาจจะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันจัดไปทุกจังหวัด
สมมติว่าจังหวัดนี้มี ๖ อำเภอ คุณก็หมุนเวียนกัน เดือนนี้คุณเป็นเจ้าภาพเปิดตลาด เดือนโน้นอำเภอถัดไปเป็นเจ้าภาพเปิดตลาด เขามีที่ขายได้ มีรายได้เข้ามา เขาถึงจะกล้าจ่าย" |
"คราวนี้รัฐบาลของเราจะเอาแต่เงินภาษีไปยัดให้ชาวบ้านเขาจ่ายเงิน หวังอยู่อย่างเดียวว่าจะทำให้ชาวบ้านใช้เพลิน แล้วควักกระเป๋าตัวเองออกมาจ่าย รอไปก่อนเถอะ..ชาวบ้านเขาไม่ได้กินหญ้า เขากินข้าวหอมมะลิด้วย..!
ประการต่อไปก็คือการลงทุนสาธารณูปโภคขนาดใหญ่ที่เป็นแสน ๆ ล้าน ไม่ได้กระตุ้นเศรษฐกิจอะไรมากมายหรอก เพราะว่ารายได้ไปตกอยู่กับบริษัทนายทุนใหญ่ ๆ แค่ไม่กี่ราย สังเกตดูว่าบรรดาห้างสรรพสินค้าขนาดยักษ์ของบ้านเรา ก่อนหน้านี้อย่างเก่งก็จัดโปรโมชั่นปีละ ๒ ครั้ง ก็คือกลางปีกับสิ้นปีรับปีใหม่ เดี๋ยวนี้เห็นจัดกันทั้งปี ลดราคากันทั้งปี ยังไม่ค่อยมีคนซื้อเลย บอกชัด ๆ ว่ากำลังซื้อของชาวบ้านเขาไม่มี" |
ถาม : ถ้าผมโอนเงินบริจาคในมูลนิธิชัยพัฒนาของพ่อหลวง ร.๙ อานิสงส์น้อง ๆ สังฆทานไหมครับ ?
ตอบ : จะน้อง ๆ สังฆทานแล้วมีประโยชน์อะไรกับประเทศชาติ ? คุณก็ตอบไม่ได้ใช่ไหม ? เรื่องของมูลนิธิอะไรต่าง ๆ ถ้าเราจะทำบุญก็อย่าลืมว่าเป็นแค่ขั้นของทานเท่านั้น ทานก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้รับมีความบริสุทธิ์เท่าไร แต่ว่ากติกาการให้ทานก็คือเจตนาบริสุทธิ์ ผู้ให้บริสุทธิ์ ผู้รับบริสุทธิ์ วัตถุทานบริสุทธิ์ ถ้าอย่างนั้นก็อานิสงส์เต็มร้อยส่วน แต่ถ้าหากว่าเป็นสังฆทาน ซึ่งในส่วนรวมของสงฆ์ถือว่าเป็นผู้ที่มีศีลมากกว่า หรือว่ามีสภาพบริสุทธิ์ของจิตมากกว่า อานิสงส์ก็จะมากขึ้นไปอีก คราวนี้ในส่วนที่เราทำเป็นส่วนของการให้ทานในบุคคลทั่ว ๆ ไปซึ่งมีศีลบ้างไม่มีศีลบ้าง ถึงแม้ว่าอานิสงส์จะมาก แต่ก็ยังน้อยกว่าสังฆทาน |
พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนนี้กำทีเด็ดของยาจินดามณีเอาไว้ ๒ อย่าง อย่างแรกคือนอแรด อย่างที่สองมีอำพันทอง ของหายาก แต่อาตมาดันมีทั้งคู่ ป่าไม้ไม่ต้องมาจับนะ เพราะว่านอแรดป่นเรียบร้อยมาแล้ว
ส่วนอำพันทอง บางคนเรียก หรดาลทอง มีหลายกระแสด้วยกัน บางท่านก็บอกว่าเป็นสเปิร์มของปลาวาฬ บางท่านก็บอกว่าเป็นอ้วกของปลาวาฬ แต่จะเป็นอะไรก็เถอะ แพงพอ ๆ กัน ต้องบอกว่า "ทึ่ง" ในสัญชาตญาณแสวงหาความรู้ของหมอรุ่นเก่า ๆ เพราะยาที่ตัวเองไม่รู้จัก ต้องทั้งดม ทั้งชิม ทดสอบทุกอย่างเพื่อที่จะให้รู้ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไร หมอรุ่นเก่า ๆ ส่วนใหญ่แล้วเราจะเคยได้ยินว่า "ยาผีบอก" ยาผีบอกนี่รวมทั้งพระทั้งเทวดาไปด้วย พอถึงเวลาท่านมีบุญมีกรรมเนื่องกันมา ท่านก็มาบอกว่าสิ่งนี้ใช้ทำอะไร ก็จัดเป็นสูตรยาขึ้นมา ตัวอย่างยาฟอกเลือดของท่านปู่หมอชีวกฯ ที่อาตมาให้ลงไว้ในเว็บวัดท่าขนุน ใครรู้สึกว่าตัวเองร่างกายไม่ดี มีโรคภัยไข้เจ็บง่าย ก็ลองไปทำกินดู ถ้าดวงไม่กุดมากเกินไปนัก โรคร้ายหลายอย่างก็รักษาได้ " |
สนทนาเรื่องวัตถุมงคล "ได้เห็นประคำหน้าผากเสือไหม ? ในชีวิตนี้อาตมาเห็นแค่ ๒ เส้น ส่วนใหญ่คนตีไปเป็นของหลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ไม่ใช่..ของหลวงปู่บุญ ส่วนใหญ่จะใช้ไหม ๗ สีร้อย แล้วอย่าลืมว่าลีลาการถักพู่แบบนั้น จะมีสายวัดปากคลองมะขามเฒ่าสายเดียว ที่อื่นไม่มี เขาตีไปไกลได้ขนาดนั้น อาจจะเห็นว่าหลวงปู่ศุขทำน้อย ก็เลยไปตีว่าเป็นของหลวงปู่บุญ ของหลวงปู่บุญมาเมื่อไรส่วนใหญ่ก็ไหม ๗ สี
บางคนตีเป็นของหลวงปู่ยิ้ม..ไม่ได้ ถ้าเป็นของหลวงปู่ยิ้มต้องพันด้ายสาวพรหมจารีมาด้วย พวกนี้ต้องบอกว่าเป็นเอกลักษณ์ของสำนัก ตัวเองไม่แม่นก็ไปตีมั่ว บางทีก็ตั้งใจมั่ว เพื่อที่จะได้ขายแพง" |
"เมื่อวานแม่ชีอุ๋ยเอาตะกรุดมาบานเลย เรียนรู้แบบนี้ค่าหน่วยกิตแพงจัด ต้องค่อย ๆ ศึกษาไปก่อน มั่นใจแล้วค่อยไปจับ ไม่ใช่เจอแล้วกวาดมั่วมา จะไปเชื่อเขาอย่างเดียวได้อย่างไร โดยเฉพาะกระทู้ที่อาตมาเข้าไปดู ต้องไปบอกให้เจ้าของกระทู้แก้ไขรายการวัตถุมงคลบ่อยเลย
เขาลงมาบอกว่า เป็นสายคาดเอวหลวงปู่ปาน วัดบางเหี้ย ชีวิตนี้ตูยังไม่เคยเห็นสักอัน..! ลงรูปมาเป็นพระสุโขทัยหน้านางเห็น ๆ แต่บอกว่าเป็นเชียงแสนสิงห์สาม กูจะบ้า...! คือตัวเองไปเห็นเขาลงไว้ที่ไหน ก็ดึง ๆ เอามาเข้ากระทู้ตัวเอง เพื่อจะกินส่วนต่าง คราวนี้ดันไปเชื่อตามเขาโดยไม่มีความรู้เก่า แบบนี้ก็บรรลัย ใครเห็นอาตมาจองแล้วจองตามก็เตรียมเจ็บตัวได้เลย" |
ถาม : โคโรน่าถือว่าเป็นโรคระบาด ต้องสวดมนต์อะไรไหมคะ ?
ตอบ : ไม่ต้องหรอก โรคไม่ได้ร้ายแรงอะไร โรคละบาท..! เรามีตั้ง ๓๐ บาท..! รักษาได้ตั้งหลายครั้ง ถาม : ที่จุฬาฯ เขามีสวดขันธปริตรและโพชฌงค์ ? ตอบ : จะทำเอาไว้ก็ได้ ถึงเวลาแล้วก็ไปสวดเอง ถาม : ควรสวดบทนี้หรืออย่างไรคะ ? ตอบ : โดยปกติก็บทนี้ บทโพชฌงค์ บทสักกัตวา บทสักกัตวานี่เอาไว้รักษาโรคโดยตรง "โอสะถัง อุตตะมัง วะรัง" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อวันสวดพระคาถาเงินล้าน โยมที่ถวายทองร่วมสร้างพระ มีอยู่ ๑๗ รายที่ไม่มีชื่อ ต้องเป็นผู้ไม่ประสงค์ออกนาม บางทีญาติโยมก็ถวายกันแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ เอาสะดวกของตัวเอง
อย่างเวลาไปงานที่อื่น โดยเฉพาะวัดอื่น พอได้ปัจจัยอะไรมา ส่วนใหญ่อาตมาถวายเจ้าของวัดเขาไว้ คราวนี้พวกเราไปถวายของที่จำเป็นต้องเอากลับ ทำให้ผิดความตั้งใจของตัวเอง ถ้าไม่เอากลับ ก็ผิดวัตถุประสงค์ของโยมอีก" |
ถาม : จะตั้งศาล ไม่มีที่ตั้งค่ะ เป็นตึกสองชั้น เหลือที่นิดหนึ่ง ข้างหลังเป็นบ้านสบายใจ ตรงนี้เป็นวัดท่าซุง
ตอบ : ถ้าอยู่อย่างนั้นจะไปสร้างศาลทำไม ไปไหว้ที่ศาลใหญ่วัดท่าซุงก็หมดเรื่อง ไม่ต้องเสียเวลาทำ ถึงเวลาก็ไปไหว้พ่อปู่วาหนแทน มีศาลใหญ่อยู่ใกล้ ๆ ไปสร้างเองทำไมให้เสียเงิน ? อยู่บริเวณนั้น ไหว้ท่านองค์เดียวก็พอ นี่อยู่ติดวัดเลย ท่านดูแลในรัศมี ๑๖ กิโลเมตร เหลือเฟือเกินพอ |
พระอาจารย์กล่าวว่า "ความจริงพวกเทวดาโรคระบาดเขาก็เครียดเหมือนกันนะ เพราะว่าประเทศไทยเตรียมพร้อมตั้งรับไว้ก่อน บ้านเราป้องกันฝุ่น ถึงเวลาโรคระบาดมาก็เลยทำอะไรคนไทยไม่ค่อยได้"
ถาม : กันได้แค่ใกล้ ๆ เท่านั้นเอง ? ตอบ : ถ้าหากว่าติดแล้วรีบรักษาก็ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก ส่วนใหญ่ไปปล่อยทิ้งไว้จนอาการหนัก แบบเดียวกับอาตมาเป็นต้น ถึงเวลาเป็นก็เรื่องของเอ็ง อยากเป็นก็เป็นไป เป็นจนกลายเป็นพวกเดียวกัน ก็เลิกเป็นไปเอง |
ถาม : เทวดาที่ท่านทำหน้าที่เกี่ยวกับการแพร่กระจายเชื้อโรค ท่านทราบว่าคนไหนจะต้องได้รับเชื้อไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าไม่ได้สร้างกรรมมา ก็ไม่ได้อยู่ในเขตนั้น ท่านจะกำหนดเขต ปักธงขีดเส้นกันไว้เลยว่าบริเวณนี้ เห็นพวกธงแดงปัก อาตมาก็ว่า “เขาเอาแน่” |
พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อวานทางผู้ออกแบบมานำเสนอแนวคิดในการจัดพิพิธภัณฑ์วัดท่าขนุน เขาบอกว่าส่วนที่สำคัญที่สุดก็คือส่วนของพระรัตนตรัย ก็มีการติติง ปรับแก้หลายจุด แต่ด้วยความที่ว่าพิพิธภัณฑ์ที่จะทำไม่ใช่ที่วางของ แล้วก็ไม่ได้โชว์รูปภาพ แต่ประมาณว่ามีแสงสีเสียงรวมกัน ก็เลยต้องใช้เวลาในการออกแบบ ปรับแก้จนกว่าจะเหมาะสม
ความช้ากลับทำให้ได้เปรียบ เพราะว่าเทคโนโลยีดีขึ้นไปเรื่อย ๆ พอถึงเวลาเทคโนโลยีดีขึ้นไปเรื่อย ๆ การนำเสนออาจจะถึงขนาดมีภาพเสมือน ก็เลยกลายเป็นว่า อาตมาไม่รังเกียจที่ช้า ยิ่งช้าเทคโนโลยียิ่งดี เราก็มีโอกาสได้ของดีมากขึ้น" |
"โดยปกติแล้วเราต้องไปดูการจัดพิพิธภัณฑ์ของที่ต่าง ๆ เพื่อเก็บเอาส่วนดีของเขามา เดือนที่แล้วไปดูพิพิธภัณฑ์ศิลป์แผ่นดิน จะเรียกว่าอะไรดี ? พิพิธภัณฑ์เก็บของส่วนพระองค์ก็แล้วกัน ของศิลปาชีพ พอไปดูแล้วเลียนแบบไม่ได้ เพราะว่าของทุกชิ้นมีอย่างละชิ้นเดียวในโลก ของบางชิ้นใช้ช่างจำนวน ๒๐๐ กว่าคน ใช้เวลาทำ ๒ ปี ไม่สามารถตีเป็นราคาได้ โดยเฉพาะว่าไม่ใช่การเลียนแบบของเก่าอย่างเดียว มีการประยุกต์ แล้วก็สอดแทรกของใหม่เข้าไปด้วย โดยเฉพาะงานทอผ้ามีการแทรกปีกแมลงทับ ไปเสียค่าดูให้เขา ๒๕๐ บาท เห็นแค่ฉากไม้แกะสลัก กั้นตรงหน้าที่ขายตั๋วอันเดียวก็กลับได้แล้ว คุ้มค่าแล้ว"
|
"ก่อนหน้านี้ งานสลักไม้คิดว่าของบ้านถวายน่าจะสุดยอดที่สุด ปรากฏว่าบ้านถวายยังสู้ไม่ได้ ผลงานบางชิ้นใหญ่เท่าข้างฝา ด้านหนึ่งเป็นพระราชนิพนธ์เรื่องสังข์ทอง อีกด้านหนึ่งเป็นป่าหิมพานต์ แล้วสามารถใช้พื้นที่ร่วมกัน อย่างด้านนี้ตัวปราสาทราชมณเฑียร สำหรับเจ้าพระยามหากษัตริย์ อีกด้านกลายเป็นวิมาน เป็นที่อยู่ของพรหม ของเทวดา งานชิ้นเดียวกัน หันหลังชนกัน เจาะทะลุ ใช้พื้นที่ร่วมกันได้ แกะแบบกึ่งลอยตัว ก็คือตรงส่วนไหนที่ทะลุไปถึงอีกฝั่งหนึ่งได้ก็ทะลุไปเลย ส่วนไหนที่ใช้งานร่วมกันได้ก็ทำทั้งสองฝั่ง ต่างคนต่างเป็นชิ้นงานของตัวเอง แต่ว่าอยู่ในพื้นที่เดียวกัน
ไปอยู่ที่นั่น เข้าไปสักประมาณ ๑๑ โมง เพราะว่าฉันเพลก่อนเวลา ออกมาตอนบ่ายสามโมงกว่า ยังชื่นชมไม่ทั่วเลย" |
"ถ้ามีโอกาสพวกเราก็เข้าไปดูสักครั้ง คุ้มค่าจริง ๆ ได้เห็นสักชิ้นหนึ่งก็คุ้มกับ ๒๕๐ บาทแล้ว เขาจะพาไปดูโรงโขนต่อ บอกว่าเวลาไม่พอแล้ว เพราะว่าเขาปิดบ่ายสามครึ่ง เราออกมาบ่ายสามกว่า เปิดสิบโมง ปิดบ่ายสามครึ่ง ถ้าบ่ายสามไปแล้ว เขาก็ไม่ขายตั๋วแล้ว"
ถาม : แถวเกาะเกิดหรือคะ ? ตอบ : เกาะเกิด พอดีใกล้ ๆ มีร้านอาหารอร่อย ก็เลยไปกินกันตั้งแต่ก่อนเพล แล้วก็รีบเข้า ขนาดรีบเข้าไป เจ้าหน้าที่เขาก็ดูแลดีมาก แนะนำว่าต้องจอดรถตรงนี้ ไปขึ้นรถรางตรงนี้ ไปซื้อตั๋วตรงนี้ ไปเข้าทางด้านนี้ เริ่มดูของชิ้นนี้ก่อน ขนาดเขามีเครื่องให้เราดูแล้วก็ฟัง แต่ก็ยังมีเจ้าหน้าที่คอยเดินแนะนำให้อยู่ มีอะไรก็ซักถามได้ |
ตอนนั้นอยากจะเข้าไปดูว่าเขาจัดอย่างไร ปรากฏว่าดูได้แค่หลักการจัดคืออย่างนี้ แต่ของเราไม่มีแน่ ไม่ว่าจะเป็นภาพวาด ภาพปัก แกะสลัก พวกเครื่องเงิน เครื่องทอง เครื่องถม ไม่มีชิ้นไหนที่สามารถเลียนแบบได้ แต่ละชิ้นใช้ช่างชิ้นหนึ่งหลาย ๆ คน ทำทีหนึ่งเป็นปี ๆ ถ้าไม่ได้ระดับเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินต้องการ เขาก็ไม่ทุ่มกายถวายชีวิตให้แบบนั้น ไม่มีทางที่จะเนรมิตผลงานแบบนั้นออกมาได้
เขาสามารถปักผ้าได้เหมือนภาพวาด มองเข้าไปเห็นตอนแรก คิดว่าวาด ปรากฏว่าไม่ใช่รูปวาด เป็นการปักลาย ฝีมือละเอียดขนาดนั้น เรื่องงานฝีมือหัตถศิลป์ต่าง ๆ ก่อนหน้านี้กำเนิดในรั้วในวัง พวกนางสนมกำนัล ถ้าว่างมาก เดี๋ยวก็นินทาว่าร้ายกัน เขาก็ให้เอางานไปทำ |
ถาม : ช่างทองหลวง ?
ตอบ : ช่างทองหลวงเขาศึกษามา ส่วนใหญ่แล้วรูปแบบจะตายตัว แต่ว่าฝีมือช่างชาวบ้านที่ฝีมือดี ๆ อย่างสกุลช่างทองเพชรบุรี อย่างของทางด้านศรีสัชนาลัย ถึงเวลาเขาเจองานยากเจออะไร เขาจะมีการปรับปรุงให้ดีขึ้นไปเรื่อย ๆ |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 09:09 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.