![]() |
"ความจริงถ้าทำงานอื่นอยู่ก็จะหาข้ออ้างหนีเหมือนกัน คราวนี้งานประจำของตัวเองก็คือเฝ้าหน้าห้องของหลวงพ่อ ท่านนั่งอยู่ตรงไหนก็ต้องอยู่ตรงนั้น หนีก็หนีไม่ได้ ต้องทนนั่งเอา
พอนั่งผ่านไปสักครึ่งวัน รอบตัวก็มีแต่กลิ่นยาหม่อง หลวงตาคนโน้นบ้าง หลวงปู่คนนี้บ้าง ควักเอามาทาหัวเข่ากันเข้าไป พลิกซ้ายก็แล้ว พลิกขวาก็แล้ว เข้าสมาธิสมาบัติทุกอย่างก็แล้ว ไม่หมดวันสักที" |
พระอาจารย์กล่าวว่า "เห็นตัวอย่างไหม ? โยม ๒ คนนี้มาหาพระ ใส่กางเกงขายาวสีขาวนุ่งทับมา เดี๋ยวพอขึ้นรถก็รูดออก ไปเที่ยวต่อได้ ส่วนใหญ่แล้วพวกเราไม่ค่อยใส่ใจกัน ก็เลยทำให้หลายคนนุ่งขาสั้นมาบ้าง ใส่กระโปรงสั้นบ้าง โดยที่คิดว่าเดี๋ยวจะไปที่อื่นต่อ สองคนนี้เขาก็ไปต่อเหมือนกัน แต่ว่ามีกางเกงนุ่งทับมาอีกชั้นหนึ่ง
เราลองไปนึกถึงว่า เราบังคับนักท่องเที่ยวต่างชาติที่นุ่งสั้น จะต้องนุ่งผ้าถุง จะต้องมีกางเกงขายาวก่อนจะเข้าโบสถ์เข้าวัด ปรากฏว่าคนไทยเราไปทำเสียเอง ก็ไม่ต้องโทษใคร เรื่องพวกนี้อยู่ที่ความละเอียดของใจ กำลังใจละเอียดก็เห็นทุกข์เห็นโทษ กำลังใจหยาบก็จะไม่เห็นโทษตรงนี้" |
:cebollita_onion-17::cebollita_onion-17: เก็บตกเดือนมกราคม ๒๕๖๒ หมดแล้วค่ะ :cebollita_onion-17::cebollita_onion-17: ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทาริกา คะน้า เถรี เผือกน้อย และนายกระรอก |
เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 22:11 |
ค้นหาในเว็บวัดท่าขนุน
เว็บวัดท่าขนุน Powered by vBulletin
Copyright © 2000-2010 Jelsoft Enterprises Limited.