เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกันยายน ๒๕๖๓

[เถรี]

ถาม : รูปฌานที่ ๕ นั้น หากไม่ปรารถนาพุทธภูมิ และต้องการทำให้ได้ เพื่อจะได้พิจารณาได้ชัดเจน ทำอย่างไรจึงจะแยกตัวเอกัคคตารมณ์กับตัวอุเบกขาออกจากกันได้ ?
ตอบ : ถ้าไม่ปรารถนาพุทธภูมิมาจนบารมีระดับอุปบารมีขั้นปลาย ต่อให้อยากขนาดไหนก็จะแยกสมาธิช่วงนี้ไม่ออก เพราะว่าไม่ใช่วิสัยสำหรับบุคคลทั่วไป

ถาม : ตามพระอภิธัมมัตถสังคหะ ในเรื่องของการเจริญอานาปานสติ หมวดที่ ๓ ก. กำหนดให้แจ้งในจิต ในเวลาหายใจออกและเข้า คือให้รู้จิตที่เป็นไปด้วยรูปฌานทั้ง ๕

คำว่า รูปฌานทั้ง ๕ มีความหมายถึง รูปฌาน ๔ ที่จัดแบ่งปฐมฌานออกเป็น ๒ ทีนี้หากจะปฏิบัติตรงนี้ผ่านได้ จำเป็นต้องทำรูปฌานทั้ง ๕ แต่ละรูปฌานได้ด้วย ผมเข้าใจแบบนี้ถูกต้องไหมครับ ?
ตอบ : ฌาน ๔ ไปยุ่งอะไรกับปฐมฌาน ? รูปฌานที่ ๕ เกิดจากการแยกเอกัคตารมณ์ออกจากอุเบกขาในฌาน ๔

[เถรี]

ถาม : วันที่ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๖๓ ที่ผ่านมาที่วัดท่าขนุน ในพิธีพุทธาภิเษกพระกริ่งสะท้านไตรภพ ลูกขอถามว่าพระเบื้องบนองค์ใดเสด็จมาประทานพร และมีอานุภาพด้านใดเป็นพิเศษอย่างไรบ้างครับ ?
ตอบ : ลูกอยากรู้ ลูกก็ดูเอาเองเลยครับ..!

ถาม : ผู้ที่เข้าร่วมพิธีด้านนอก และที่อยู่บ้านจะได้รับอานุภาพที่พระท่านสงเคราะห์ในการพุทธาภิเษกครั้งนี้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : เป็นการสงเคราะห์เฉพาะที่ เฉพาะเรื่อง คนทั่วไปไม่มีโอกาสได้รับ

ถาม : ลูกดูพิธีถ่ายทอดสดแล้วสวดมนต์ นั่งสมาธิไปด้วยมีความรู้สึกว่ามีพลังงานมากมายเป็นพิเศษกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ในพิธีครั้งนี้มีพระที่เมืองพระนิพพาน และที่ลูกรู้สึกคือมีสายพระโพธิญาณมามากเป็นพิเศษครับ ?
ตอบ : ขอบคุณมากที่ช่วยบอกให้ทราบนะครับ

[เถรี]

ถาม : ตะกรุดมหาสะท้อนที่มีข้อห้ามว่าอย่าอยู่ใกล้คนที่จะคลอด ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อาราธนาตะกรุดก็ห้ามอยู่ใกล้ใช่หรือไม่ครับ ? ถ้าใช่ แล้วเหรียญพุทธบารมีที่มียันต์มหาสะท้อน ถ้ายังไม่ได้อาราธนาต้องห้ามเข้าใกล้คนที่จะคลอดด้วยหรือไม่ครับ ?
ตอบ : อะไรที่อานุภาพเหมือนกัน ย่อมมีข้อห้ามแบบเดียวกัน

[เถรี]

ถาม : ในอดีตถ้ามีคนทำไม่ดีกับเราและการกระทำนั้นส่งผลให้เราเสียใจหรือเสียหาย ต่อมาเวลาก็ได้ผ่านมานานร่วมหลายปีแล้ว ในปัจจุบันผู้ถูกทำร้ายพอมาคิดย้อนถึงเรื่องดังกล่าว ก็ยังทำให้รู้สึกเสียใจและไม่ดีทุกครั้งที่นึกถึง คำถามคือตะกรุดมหาสะท้อนจะยังส่งผลสะท้อนไปยังผู้ที่กระทำไม่ดีกับเราหรือไม่ ถ้าเวลาได้ผ่านมานานเช่นนี้แล้ว แต่ผู้กระทำยังคงเสียใจอยู่ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องไม่ดีดังกล่าว ?
ตอบ : ครั้งแรกคนอื่นทำเรา ผลไม่ดีย่อมเกิดกับคนอื่นเขา ครั้งหลังเท่ากับเราทำร้ายตัวเอง ผลไม่ดีย่อมเกิดกับตัวเราเอง..!

[เถรี]

ถาม : ผมได้พระกริ่งสะท้านไตรภพเนื้อเงินของหลวงพ่อมา และมีความมั่นใจเหลือเกินว่าสามารถใช้แทนพระกริ่งหลวงปู่หลวงพ่อที่ดัง ๆ ในอดีตได้ จึงทำการพิสูจน์ขอ โดยการขอเงิน ๑ แสนภายใน ๗ วัน พร้อมสวดพระคาถาเงินล้านถวายด้วยความเคารพ

ปรากฏว่าถูกหวยได้เงินมาเเสนกว่าบาท จึงกราบเรียนถามว่า ทำไมผมแขวนพระหลวงพ่อรุ่นอื่น ๆ ขออะไรกลับเงียบ แต่พอตั้งเเต่ได้พระกริ่งมารู้สึกว่าขออะไรจะได้ตลอด รุ่นนี้มีอะไรที่พิเศษหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ในวาระที่สร้างเหตุยังไม่เพียงพอ ผลย่อมไม่เกิดขึ้น เมื่อสร้างเหตุได้เพียงพอผลย่อมเกิดขึ้น

[เถรี]

ถาม : วิธีอาราธนาพระเครื่องหรือวัตถุมงคล คือ ให้เรานึกถึงพระเครื่องหรือวัตถุมงคล แล้วภาวนาคาถาไปเรื่อย ๆ จนจิตเป็นสมาธิใช่ไหมครับ ?
ตอบ : นึกถึงคุณพระรัตนตรัย โดยเฉพาะครูบาอาจารย์ที่สร้างวัตถุมงคลนั้น ถ้ามีคาถากำกับก็ภาวนาคาถาไปด้วย ถ้าไม่มีคาถากำกับ นึกแค่นั้นก็พอแล้ว

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากว่าประคำที่ผ่านพิธีสะท้านไตรภพมีขนาดใหญ่กว่าข้อมือ หากจะร้อยใหม่หรือเอาเม็ดประคำออกบางส่วน เพื่อจะได้กระชับข้อมือขึ้นไม่หลุดหาย ประคำจะยังมีอานุภาพเท่าเดิมหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ตามสายของหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านบอกว่าวัตถุมงคล ๑ ชิ้นมีเทวดารักษา ๑ องค์ ไปเอาออกก็ย่อมลดน้อยถอยลง

ถาม : การภาวนาคาถาเงินล้านในใจ ถ้าภาวนาแล้วรู้สึกไม่ชัดเป็นบางคำ หรือภาวนาแล้วบางคำกลายเป็นอีกคำที่คล้ายกัน ไม่ว่าจะพยายามภาวนาคำนั้นแก้ให้ถูกอย่างไรใจก็จะไปคิดคำนั้นเสมอ ถือว่าเราพยายามแล้ว จิตดื้อด้านนอกเหนือการควบคุมของเราภาวนาต่อได้เลย เข้าใจถูกหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ทำแบบผิด ๆ ผลรับก็ย่อมได้แบบผิด ๆ..!

[เถรี]

ถาม : เม็ดเงินนอกหลายร้านมีหลายระดับ เช่น ๙๒.๕ % , ๙๙.๐ % , ๙๙.๙๙ % เป็นต้น ที่นำไปถวายตามกติกาคือ ๙๙.๙๙ % ใช่หรือไม่ครับ ?
ตอบ : เอาสูงที่สุดเท่าที่หามาได้

ถาม : ถ้าอยากร่วมบุญนี้ แต่ไม่สะดวกนำเม็ดเงินไปทำบุญ จะสามารถบริจาคปัจจัยร่วมโครงการได้ทางใดบ้างครับ ?
ตอบ : ตามกระทู้ของเว็บวัดท่าขนุนที่เปิดไว้ให้ร่วมบุญ

[เถรี]

ถาม : หากอเมริกาเกิดภาวะสงคราม ประเทศที่ติดกับอเมริกาคือแคนาดา จะได้รับผลกระทบเหมือนกับอเมริกาหรือไม่คะ ?
ตอบ : ถ้าเกิดสงครามย่อมกระทบไปทั้งโลก..!

ถาม : ตอนนี้หนูอยู่อเมริกาค่ะ หนูควรจะเตรียมตัวย้ายกลับประเทศไทยภายในเวลากี่ปีนี้ ถึงจะไม่ได้รับผลกระทบจากภาวะสงคราม ?
ตอบ : ตัดสินใจเองเลย

[เถรี]

ถาม : ถ้าเราไม่มีเหรียญทำน้ำมนต์ เราใช้น้ำมนต์ที่นำมาจากวัดท่าซุง น้ำมนต์จากวัดท่าขนุน มาใส่โอ่งน้ำที่บ้าน น้ำในโอ่งที่เราใช้ จะมีอานุภาพเหมือนเราใช้เหรียญทำน้ำมนต์หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : ถ้ากำลังใจของคุณห่วยแตก น้ำมนต์จากวัดน่าจะมีอานุภาพมากกว่า..!

[เถรี]

ถาม : การที่เราให้ท่านอื่นบูชาพระเครื่องวัตถุมงคลเขียนข้อความว่า พระยังไม่เคยผ่านการใช้งานมาก่อน ผิดหรือไม่ครับ ? เป็นการปรามาสหรือไม่ครับ ? จะมีกรรมหนักอะไรไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าเขียนไว้ที่อื่นก็ไม่เป็นไร ถ้าเขียนที่องค์พระเลยก็เป็นทุกเรื่อง..!

ถาม : การที่เราขีดเขียนอะไรหรือข้อความทับลงบนรูปพระพุทธเจ้า รูปพระเครื่องหรือรูปวัตถุมงคล เป็นการปรามาสหรือไม่ครับ ? ผิดหรือไม่ครับ ? จะมีกรรมอะไรไหมครับ ? จะแก้กรรมอย่างไรครับ ?
ตอบ : ถ้าแค่นี้ก็ยังไม่รู้แสดงว่าจิตหยาบมาก น่าจะแก้กรรมไม่ไหว..!

[เถรี]

ถาม : ผมมีน้องชายอายุประมาณ ๑๖ ปี แล้วน้องชายติดยาครับ โดยที่ยังเรียนหนังสืออยู่ ไม่ทราบว่าหลวงพ่อพอจะช่วยแนะนำแนวทางวิธีการแก้ปัญหาแบบนี้ได้หรือไม่ครับ ว่าควรจะทำอย่างไรกับน้องคนนี้ครับ ?
ตอบ : เรื่องแบบนี้อย่าถามคนอื่น กำลังใจคนเราไม่เท่ากัน คนที่กำลังใจสูงกว่า มีความเด็ดขาดมากกว่า บอกวิธีไปคุณก็ทำไม่ได้..!

[เถรี]

ถาม : อายุ ๔๓ เป็นความดันต่ำ ๙๐/๕๐ หัวใจก็เต้น ๕๐-๖๐ ครั้ง อยากถามหลวงพ่อว่ามีวิธีให้ร่างกายปกติและต้องกินอะไรเพื่อบำรุงร่างกายถึงจะปรับให้ดีขึ้น ?
ตอบ : ไปถามหมอจะดีที่สุด ระหว่างนี้ก็ออกกำลังกายด้วยการเดินเร็ว ๆ สลับกับช้าสักเช้า - เย็นละ ๓๐ นาที ส่วนอาหารนั้น ก่อนอาหารเช้าอย่างน้อย ๓๐ นาที ให้กินน้ำข้าว ๑ แก้วกับถั่วลิสงคั่ว ๖ เม็ด ทุกวันไปจนกว่าความดันจะดีขึ้น

[เถรี]

ถาม : เมื่อเวลาประมาณเที่ยงคืนกระผมภาวนากำลังใจทรงตัวดีมากและมั่นใจว่าเป็นฌาน ปรากฏว่าก็รู้สึกเหมือนจิตโดนบีบและโดนกระชาก ผมภาวนาสู้กันอยู่พักใหญ่พยายามไม่ให้กำลังใจเคลื่อนจนกระทั่งเหตุการณ์สงบลง

กราบเรียนขอความเมตตาหลวงพ่อช่วยชี้แนะแนวทางป้องกันเมื่อเกิดเหตุการณ์ในลักษณะนี้ด้วยครับ แล้วผลจะเกิดกับผู้กระทำมากน้อยเพียงใดครับเพราะผมพกมีดหมอเพชราวุธและตะกรุดมหาสะท้อนขณะเกิดเหตุ ?
ตอบ : ฝากมาก็ส่งต่อให้แล้วครับ..!

[เถรี]

ถาม : ถ้าเราปลูกไม้ป่า ไม้ยืนต้น จำนวนมาก ๆ หลายชนิด เช่น สัก มะฮอกกานี ประดู่ ตะเคียน พะยอม พะยูง ยางนา ชิงชัน ไม้แดง มะค่า เป็นร้อยต้นพันต้นสำหรับขาย เมื่อปลูกแล้วจะมีรุกขเทวดา หรือผีสางนางไม้ มาอาศัยอยู่ไหมครับ แล้วถ้ามาอยู่ เวลาเราจะตัดไม้ขาย ควรมีวิธีปฏิบัติอย่างไรดีครับ ?
ตอบ : ถ้าเป็นต้นไม้มีแก่น สูงได้ ๑ คืบขึ้นไป รุกขเทวดามีสิทธิ์ที่จะมาอาศัย ถึงเวลาต้องสร้างศาลเพียงตา แล้วตัดกิ่งไม้ที่ไม่ใหญ่จนเกินไปท่อนหนึ่ง ไปตั้งในศาลให้ด้านปลายชี้ขึ้น แล้วจุดธูปอัญเชิญเขาไปอยู่ในศาลนั้นแทน ถ้าตัดมากจนศาลเดียวไม่พอให้วางกิ่งไม้ ก็ต้องสร้างศาลให้เพียงพอกับจำนวนต้นไม้ที่เราตัด

[เถรี]

ถาม : หากเราเป็นโรคกระดูกต้นคอเสื่อม ควรบริหารตนเองแบบไหน กินอะไรเพื่อเป็นยา และควรจะระวังตัวอย่างไรบ้าง ?
ตอบ : ให้ไปถามหมอหรือนักกายภาพบำบัด

[เถรี]

ถาม : พระกริ่งปลดหนี้สองแผ่นดินเนื้อชุบทองพ่นทรายที่ห้อยคออยู่ร้อนขึ้นมาตอนกลางคืนขณะหลับอยู่ รู้สึกประหลาดใจเลยจับพระคำข้าวที่ห้อยอยู่อีกองค์หนึ่งก็ปกติ ไม่ทราบว่าเกิดจากอะไรคะ ?
ตอบ : เกิดจากพระร้อนขึ้นมา..! อะไรที่ผิดปกติให้รีบระลึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เอาไว้ก่อน มัวแต่สงสัยอยู่อาจจะโดน "สอย" เดี้ยงไปก่อนก็ได้..!

[เถรี]

ถาม : ถ้าโดนสุนัขไล่กัดบ่อย หลวงพ่อพอจะมีคาถาหรือวัตถุมงคลที่ช่วยด้านนี้บ้างหรือไม่ครับ ?
ตอบ : "นะ อ้ายจอ หางมึงงอดังข้าวฟ่าง โปรดเอ็นดูกูบ้าง นะ อ้ายจอ"

[เถรี]

ถาม : ผมเห็นบางคนที่เป็นสะพานบุญ​ แล้วชีวิตพบเจอแต่ปัญหาเข้ามาในชีวิตเรื่อย​ ๆ​ หรือบางคนก็จะเจ็บป่วยด้วยโรคแบบแปลก​ ๆ​ ซึ่งตัวผมคิดว่า​น่าจะเกิดจากเจ้ากรรมนายเวร​ของคนที่เขาช่วยเป็นสะพานบุญให้ กลับมาเล่นงานกับตัวของสะพานบุญคนนั้นนะครับ​ ดังนั้น​ จึงขอความช่วยเหลือจากหลวงพ่อช่วยสอนวิธีแก้ไขปัญหา​นี้ให้ด้วยครับ ?
ตอบ : ถ้ามั่นใจว่าเป็นเพราะเหตุนี้แน่ ๆ ก็แค่เลิกทำ..! แล้วคุณไป "เสือก" อะไรกับชีวิตคนอื่น ?

[เถรี]

ถาม : พระสมเด็จองค์ปฐมเนื้อเขียวเหล็กไหลป้องกันนิวเคลียร์ได้ไหมครับ ?

พระกริ่งสะท้านไตรภพ พระกริ่งนเรศวรสะท้านไตรภพ พระพุทธลีลาประทานพร พิธีในวันที่ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๖๓ วัดท่าขนุน ป้องกันนิวเคลียร์ได้ไหมครับ ?

พิธีพุทธาภิเษกในวันที่ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๖๓ วัดท่าขนุน พระท่านสงเคราะห์ด้านใดบ้างครับ ?

ตอบ : ถามอะไรให้เกรงใจ สคบ.เขาบ้าง ..!

[เถรี]

ถาม : กระผมนั่งภาวนาพระคาถาเงินล้าน จับลมหายใจ เข้า-ออก ระลึกถึงภาพพระพุทธรูปที่ชอบ ๑ องค์ พอทำไปสักพัก ใจก็เริ่มไปนึกถึงภาพพระพุทธรูปอีก ๓ - ๔ พระองค์ กระผมต้องปรับปรุงแก้ไขตรงไหนบ้างครับ ?
ตอบ : จะกี่องค์ขอให้นึกได้ชัดเจนก็ใช้ได้เหมือนกัน

[เถรี]

ถาม : เวลาผมกำลังโกรธใครสักคน ความโกรธนั้นมักจะอยู่กับผมนาน ๆ จนเป็นการเพ่งไปที่เรื่องเดียว จนมีอาการแน่น ตึง บนบริเวณใบหน้า เหมือนกับตอนที่ฝึกสมาธิแล้วจิตควบแน่น เพียงแต่ครั้งนี้มีอารมณ์โกรธเป็นตัวนำ จนจิตเกิดการควบแน่นขึ้นมาเอง แบบนี้เรียกว่าเป็นการแผ่ความโกรธใช่ไหมครับ ?
ตอบ : เรียกว่ารักษาความโกรธเอาไว้ไม่ให้เศร้าหมอง..!

ถาม : แล้วการแผ่เมตตานั้น สามารถทำแบบเดียวกันได้ไหมครับ ? เพราะผมลองพยายามแผ่เมตตาให้จิตเป็นสมาธิแล้ว แต่พอจิตเริ่มรวมทีไรมักจะมีอาการแน่นจนไม่อยากจะขยับปาก กลายเป็นคนปากหนัก คล้าย ๆ กับคนกำลังโกรธแต่เก็บความโกรธไว้ ผมเลยสงสัยว่าผมแผ่เมตตาได้ถูกต้องหรือเปล่า ? อยากทราบว่าวิธีการจับอารมณ์เมตตานั้นต้องทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : การแผ่เมตตาเมื่ออารมณ์ใจทรงตัวเต็มที่แล้วก็จะเป็นการทรงสมาธิภาวนาไปเอง

[เถรี]

ถาม : เราใช้เวลาว่างในการคิดเพื่อมองให้เห็นว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา โลกนี้ไม่ใช่ของเรา เราไม่ต้องการร่างกายนี้ เราไม่ต้องการโลกนี้ ที่เราต้องการจริง ๆ ก็คือ พระนิพพาน โดยคิดแบบนี้ไว้อยู่เรื่อย ๆ ในระหว่างวัน คิดทุกวัน

แต่ในขณะที่กำลังทำงาน เช่น ขายของอยู่ แล้วเราสนุกไปกับการขายของ จนบางทีก็ลืมนึกถึงพระนิพพาน เมื่อนึกขึ้นมาได้ ก็นึกถึงพระนิพพานใหม่ แบบนี้ใช้ได้ไหมครับ เพราะถ้านึกถึงพระนิพพานอย่างเดียวก็ไม่ค่อยอยากจะทำอะไรเลย แต่เวลาขายของก็มักจะเพลินจนลืมนึกถึงพระนิพพานอยู่บ่อย ๆ

ไม่ทราบว่าควรทำอย่างไรครับ ถึงจะขายของไปด้วย พร้อมกับนึกถึงพระนิพพานไปด้วยได้ ?

ตอบ : เวลางานให้ใจจดจ่ออยู่กับงาน เลิกงานให้ใจอยู่กับกรรมฐาน

[เถรี]

ถาม : ลักษณะของการพิจารณาในวิปัสสนา จนจิตดิ่งลึกลงไปเรื่อย ๆ จนเป็นฌาน

กับการที่เรานึกถึงความดีของใครสักคน ยิ่งนึกถึงความดีของเขามาก ๆ ยิ่งชอบใจ จนจิตควบแน่นเป็นสมาธิไปเอง

ลักษณะของการพิจารณาในทั้งสองอย่างนี้ เป็นแบบเดียวกันหรือไม่ครับ ?

ตอบ : แบบแรกเป็นวิปัสสนากรรมฐาน แบบหลังเป็นสมถกรรมฐาน

[เถรี]

ถาม : ตั้งแต่ผมได้ถวายทองคำเพื่อร่วมสร้างพระพุทธรูปทองคำกับวัดท่าขนุนเมื่อ ๒ ปีที่แล้ว มาช่วงนี้ ผมเริ่มรู้สึกว่าอยากจะลองกินอาหารร้านหรู ๆ อยากจะลองใช้แต่ของดี ๆ ดูบ้าง ทั้งที่แต่ก่อนอย่างไรก็ได้

แม้ว่าตอนนี้จะให้ผมใช้ของเก่า หรือของราคาถูก ก็ได้เหมือนเดิม ไม่รู้สึกติดขัดอะไรเหมือนเดิม แต่กลับมีความรู้สึกสนใจในของหรู ๆ ราคาแพง ๆ เพิ่มขึ้นมาเองทั้งที่แต่ก่อนไม่เคยสนใจเรื่องของแพง ๆ เลย

ไม่ทราบว่าเป็นผลจากการที่ได้ถวายของที่ดีกว่าที่ตัวเองใช้ไว้ในพระพุทธศาสนาหรือไม่ครับ ?

ตอบ : เป็นผลจากการงอกงามของกิเลส..!

[เถรี]

ถาม : การที่เรานั่งภาวนาคาถา แต่เหมือนกับเรานั่งฟังอีกคนหนึ่งท่อง เราไม่ได้ท่องเอง แบบนี้ถือว่าเป็นสมาธิไหมครับ ถ้าเป็นสมาธิควรทำอย่างไรต่อให้ก้าวหน้าครับ ?
ตอบ : แสดงว่าจิตไม่ได้น้อมตามพระคาถาไปอย่างแท้จริง ถึงเวลาสมาธิเริ่มทรงตัว จิตกับกายเริ่มแยกออกจากกัน ก็จะมีอาการแบบนั้น วิธีแก้ก็ต้องเอาจิตผูกติดกับพระคาถา แล้วนึกให้ไหลเข้าออกตามลมหายใจไปเลย

[เถรี]

ถาม : อารมณ์เวลาที่นึกถึงภาพพระพุทธเจ้าคลุมตัวเราแต่นึกไปนึกมากลับกลายเป็นว่าอารมณ์นึกว่าตัวเราเองเป็นพระพุทธเจ้าแล้วก็ภาวนาต่อไป อารมณ์อย่างนี้ถูกไหมครับเป็นการปรามาสพระหรือเปล่า ?
ตอบ : จากพุทธานุสติกลายเป็นอารมณ์หน่วงไปถึงความปรารถนาในพระโพธิญาณแบบไม่รู้ตัว เมื่อรู้ตัวก็ให้กลับมานึกถึงภาพพระใหม่

[เถรี]

ถาม : เสียงเพลงที่เกิดขึ้นในจิตใจของเรา โดยที่เราไม่ได้เปิดเพลงฟัง ถ้าเพลงนั้นดังขึ้นมาในใจ แต่เราไม่ได้รู้สึกมีอารมณ์ร่วมกับเสียงเพลงนั้น ไม่ทราบว่าจิตที่เกิดในลักษณะแบบนี้ จัดว่าเป็นสมาธิขั้นใดครับ ?
ตอบ : จิตเข้าสู่อุปจารสมาธิ ถ้าไม่หางานอื่นให้ทำ หรือไม่จดจ่ออยู่กับการภาวนา ก็จะไปดึงเอาความจำเดิม ๆ กลับมาแบบนั้น

[เถรี]

ถาม : ลูกกำลังรู้สึกว่า ลูกโดนหลอก เป็นการหลอกแบบแนบเนียนมาก ความรู้สึกมันวาบเข้าอก แล้วมันก็ไหล ๆ มีอาการช็อตไปชั่วขณะหนึ่ง ว่าตัวเองกำลังโง่อย่างที่สุด ไม่รู้ตัวเสียเลยว่าโดนหลอก ทุกอย่างในชีวิตมันไม่มีอะไรจริงเลยสักอย่างเดียว มีแต่ลูกนี่แหละเจ้าค่ะ ที่กระเสือกกระสนให้มันเป็นไปตามที่เขาหลอก บางเรื่องที่ลูกคิดว่า ลูกพอเอาตัวรอดได้ พอเงยหน้ามาก็เหมือนโดนเตะเสยคาง หลับกลางอากาศ

เหมือนหนังจีนกำลังภายใน ศัตรูอยู่ในทุกอณูจะมาทางไหน จะมาเมื่อใด มาแบบไหนหน้าตาอย่างไร ไม่มีรู้ได้ ต้องระวังตัวตลอด ถ้าแอบคิดว่ารอด ก็โดนเตะหลับ แพ้สนุกสนานจนอายฟ้าอายดิน เขาก็หลอกลูกได้เนียน ประดุจผลิตมาจากโรงงานเดียวกัน เก่งเหลือเกินเจ้าค่ะ รู้สึกว่ากำลังต่อสู้กับพวกล่องหน ทุกอย่าง ทุกสิ่ง ทุกคนอาจจะเป็นศัตรูได้หมด มีอะไร ยึดอะไรเขาก็ซัดเอาเหมือนบาทาไร้เงา ไม่รู้ว่าโดนตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็สาหัส นอนจมกองเลือดบนพื้นแล้ว ลูกอึดอัดใจมาก บางครั้งสับสนจนถึงว่า "ตกลงเราไม่ได้ต้องเป็นอะไรเลยหรือ ? แม้แต่ทุกข์ใจ ก็ไม่ต้องเป็น ? " "สุขใจก็ไม่ต้องเป็น ? " "ตัวเราก็ไม่ได้เป็น ? " แล้ว "มันไม่มี ? ไม่ต้องเป็นอะไร ? " เลยหรือเจ้าคะ ? ไอ้ตรงกลาง ๆ นั่น ใช่หรือเปล่า ? เหมือน พอรู้ว่า ๖ ไปไม่ได้ ก็ไป ๗ มันบอกไม่ใช่ ไม่ถูก ก็ถอยไป ๕ ก็บอกอีก ๕ ก็ไม่ถูก ไล่ไปเหมือนมันไม่ใช่ตรงไหนเลย แล้วมันก็ ช็อตดับหมด วาบเข้ากลางอก

ที่เคยเข้าใจว่า "ไม่มี" มันไม่มีได้มากกว่าที่เคยรู้ แบบไหนดีเจ้าคะ ? งง เหมือนหมาน้อยไล่กัดหางตัวเอง

ขอกราบเรียนว่า อ่อนแอปัญญาน้อยเหลือเกิน ขอหลวงพ่อโปรดเมตตาเป็นปัญญาให้ลูกคนนี้ด้วย ?

ตอบ : ทุกคนก็โดนหลอกเหมือนกันหมด เพียงแต่ว่าคนอื่นยังไม่รู้เห็นแบบนี้ แสดงว่าการปฏิบัติของเราก้าวหน้ากว่า ให้เอาใจยึดพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะ รักษาศีลทุกข้อให้บริสุทธิ์ ตั้งใจว่าถ้าตายเราขอไปพระนิพพานแห่งเดียว ทำแค่นี้ก็พอ ใครว่าอะไรที่ผิดไปจากนี้ไม่ต้องไปสนใจ

[เถรี]

ถาม : การขายสิทธิ์จองพระเครื่องวัตถุมงคลของเราในเว็บวัดท่าขนุนให้กับคนอื่นบูชา โดยที่เรายังไม่ได้รับพระเครื่องวัตถุมงคล ผิดไหมครับ ?
ตอบ : ไม่ผิด แต่บุญสร้างพระที่ควรได้ก็ไม่ได้

ถาม : การที่เรารับเป็นสะพานบุญรับจองพระเครื่องวัตถุมงคลแทนให้กับคนอื่น โดยที่เรายังไม่ได้รับพระเครื่องวัตถุมงคล ผิดไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าหมายถึงการขายสิทธิ์ ถึงเวลาหาให้เขาได้ตามนั้นก็ไม่ผิด

[เถรี]

ถาม : การที่เราอาราธนาแขวนห้อยวัตถุมงคลพระเครื่องหนึ่งองค์ กับแขวนห้อยวัตถุมงคลพระเครื่องหลายองค์ พระเครื่องเยอะช่วยสงเคราะห์อานุภาพวัตถุมงคลพระเครื่องตามที่เราแขวนเหมือนกันหรือแตกต่างกันไหมครับ ระหว่างแขวนพระเครื่องหนึ่งองค์ กับแขวนพระเครื่องหลายองค์ครับ ?
ตอบ : ถ้าอานุภาพไปในด้านเดียวกันก็ไม่ต่างกัน แต่ถ้าองค์หนึ่งไปทางคงกระพัน องค์หนึ่งไปทางแคล้วคลาด องค์หนึ่งไปทางเมตตา ย่อมต่างกันไปตามอานุภาพนั้น

ถาม : การที่เราพกตะกรุดมหาสะท้อนหลายดอก ถ้าใครทำดีกับเราความดีจะย้อนตอบไปหลายดอกตามจำนวนตะกรุดมหาสะท้อนที่เราพกอาราธนาไหมครับ ?
ตอบ : เป็นไปตามอานุภาพปกติของตะกรุด

[เถรี]

ถาม : เราซื้อเม็ดเงินนอกตั้งใจแลกพระกริ่งสะท้านไตรภพ ได้แลกพระกริ่ง เราจะไม่ได้อานิสงส์หล่อพระ หรืออานิสงส์ใด ๆ เลยทั้งสิ้น ไม่ได้บุญใด ๆ เพราะเราไม่ได้ตั้งใจนำเม็ดเงินนอกไปร่วมบุญหล่อพระ จริงไหมครับ ?
ตอบ : อย่างน้อยก็ได้เวยยาวัจมัย ช่วยให้งานบุญนั้นสำเร็จลง

[เถรี]

ถาม : เบี้ยแก้ที่เข้าพิธีที่วัดพุทธพรหมยานเมื่อวันที่ ๑๘ กรกฎาคม ที่ผ่านมา ให้ใช้คาถาของสายวัดกลางบางแก้วเช่นเดียวกับครั้งก่อนหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ของที่ไหนให้ถามที่นั่น

[เถรี]

ถาม : การที่เราอยู่ในสมาธิ แต่ไม่ได้รวมมากจนร่างกายและสิ่งรอบข้างหายไปหมด จนเหลือแค่สติอย่างเดียว เป็นแค่อาการจิตควบแน่น จนรู้สึกว่าอยู่แค่นี้ก็สบายแล้ว แล้วมีคนมาแกล้งเราตอนนั้นพอดี ผลกรรมนั้นสามารถส่งผลในปัจจุบันได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าไม่ถึงระดับนิโรธสมาบัติ ก็ไม่ให้ผลในปัจจุบัน แต่เป็นกรรมที่ให้ผลเร็วกว่ากรรมทั่วไป เพราะว่าไปทำให้ผู้ที่มีความบริสุทธิ์ทางจิตสูงกว่าเวลาปกติเดือดร้อน

ถาม : ระหว่างผู้ที่ทรงสมาธิไม่ถึงกับจิตรวมจนถึงที่สุด เป็นแค่อาการควบแน่นทรงตัวเพียงอย่างเดียว กับผู้ที่พกตะกรุดมหาสะท้อนพร้อมกับทรงสมาธิไปด้วยและภาวนาคาถามหาสะท้อนไปด้วย ผลที่จะย้อนกลับไปหาผู้กระทำนั้นจะมีผลต่างกันมากน้อยเพียงไรครับ ?
ตอบ : สองแรงย่อมดีกว่าแรงเดียว

[เถรี]

ถาม : ช่วงนี้ชีวิตกระผมนั้น รู้สึกว่าทำสิ่งใดก็ติดขัดไปหมด งานหาไม่ได้ เริ่มทำธุรกิจการค้าอะไรก็รู้สึกว่าติดขัด ไม่ราบรื่น ไม่ประสบความสำเร็จ เนื่องจากกระผมได้ติดตามอ่านธรรมะที่หลวงพ่อได้เทศนา สั่งสอนลูกศิษย์ทุกคนมาเป็นระยะเวลาหนึ่งผมจึงพยายามปฎิบัติดังนี้

๑. ในช่วงประมาณสามถึงสี่เดือนที่ผ่านมา ผมจึงพยายามภาวนาคาถาเงินล้าน ช่วงแรกก็ไม่เป็นสมาธิ จนเป็นสมาธิ จนถึงบางทีก็พยายามภาวนาในทุกขณะที่นึกขึ้นได้

๒. พกวัตถุมงคลรุ่นพลิกชีวิต สมเด็จองค์ปฐมเหล็กไหลเขียว พระสีวลีวัดโฆสิตารามรุ่นแรงครู พระคำข้าว พระหางหมาก พระปัจเจกพุทธเจ้า วัดเขาวง เรียกได้ว่า รุ่นไหนที่ว่าช่วยเรื่องการงาน การเงิน ก็ได้บูชาพกติดตัว

๓. กระผมได้บริจาคทานอยู่เสมอ ถึงแม้ในช่วงที่ไม่มีรายได้เข้ามาเลย ก็ได้บริจาคทานเรื่อยมา

๔. กระผมได้ประกอบพิธีพลิกชีวิตแล้วโดยปฎิบัติตามที่หลวงพ่อกำหนดไว้อย่างเคร่งครัด ก็ยังไม่ได้รับในสิ่งที่ขอ

อยากทราบอย่างมากครับหลวงพ่อ ด้วยเหตุใดแม้ว่าผมพยายามทำทุกอย่างแล้ว พยายามตัดนิวรณ์ ทำจิตสบาย ตัดความลังเลสงสัยแล้ว ผมไม่ได้รับผล ไม่ได้รับความคืบหน้าหรือชีวิตที่ดีขึ้นบ้างเลยขอรับ มีอะไรตรงไหนผมปฎิบัติผิดไปหรือไม่ครับ แล้วกระผมควรจะทำอย่างไรต่อดีครับผม ?

ตอบ : ผลย่อมต้องคู่ควรกับเหตุ สร้างเหตุไม่เพียงพอผลก็เกิดไม่ได้ ช่วงนี้กรรมเหมือนกับของที่หนักเกินกำลังของเรา ก็ต้องสร้างศีล สมาธิ ปัญญา ให้เพียงพอถึงจะแก้ไขได้

[เถรี]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=36558&d=1599376027


ขณะที่พระอาจารย์กำลังทำเบี้ยแก้สารพัดกัน ปรอทสําเร็จตัวครูวัดท่าขนุน ท่านก็ประกาศว่า “รอบแรกสำหรับวันนี้เตรียมตัว ๐๘.๓๑ น. - ๐๘.๑๕ น. ขออภัย ๐๘.๔๕ น. ถ้า ๐๘.๓๑ น. - ๐๘.๑๕ น. ต้องถอยหลัง... อย่าหวังเลยว่าคุยแล้วจะทำให้อาตมาว่าคาถาไม่ได้ เป็นคนละอารมณ์กัน สงสัยมากว่าทำไม..ใช่ไหม ?”

ท่านจารอักขระต่อไปอีกสักพักก็กล่าวขึ้นมาขณะที่จารว่า “หลวงพ่อต้องแก่จนลืมแน่เลย จารซ้อนแล้วซ้อนอีก” โยมที่นั่งอยู่ตรงนั้นพูดขึ้นมาว่า “ขอขมาครับ..ไม่ได้บอกว่าแก่ กำลังดูเผื่อต้องจารเพิ่มครับ”

ถาม : ไปดูในตำราแล้วไม่มีการซ้อนแบบนี้ บางทีหลวงพ่อก็เพิ่มให้เกินไปอีกนะครับ ?
ตอบ : วิชาการ..เรียนแล้วต้องประยุกต์ ไม่เช่นนั้นแล้วก็จะมีแค่สายเดียวจนตายไปเลย แล้วจะเอาความก้าวหน้ามาจากไหน..?

พระอาจารย์กล่าวว่า “คนอื่นเขาสงสัยว่าหลวงพ่อคุยไปและสามารถทำของขลังไปด้วยได้อย่างไร ? แล้วดันขลังมากซะด้วย..! จะไปยากอะไร ก็แค่แบ่งความรู้สึกออกเป็น ๒ ส่วน”

ถาม : สองส่วนใครก็แบ่งได้ แต่แบ่งสองส่วนเท่ากันเป๊ะ ๆ ยากนะครับ ?
ตอบ : ก็ซ้อมสิวะ..!

พระอาจารย์จารเบี้ยครูเสร็จ “เรียบร้อย โมทนา สาธุ..ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่เห็นคนต้องไปซื้อเบี้ยแก้แพง ๆ ต่อจากเขา อาตมาทนรำคาญไม่ไหว ก็เลยหาทางทำรุ่น ๒ เพิ่มขึ้นอีกสักหน่อย”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ขอบคุณพวกเราทุกคน ที่ร่วมบุญกันมาในการบูชาเบี้ยแก้ ในเว็บเพจของทิดเฟิร์ส เชื่อไหมว่าในวงการพระเขาเอาไปพูดกันเสียจนอาตมากลายเป็นมหาเศรษฐี เขาบอกว่าพระอาจารย์เล็กรวยจริง สองนาทีหาเงินได้สองล้าน ก็คือเขาจองเบี้ยแก้กันจนหมดภายในสองนาที

แล้วข่าวก็ไปเร็วจริง ๆ ไปเร็วจนทำให้คนที่ไม่เล่นโซเชียลอย่างอาตมางง ก็คืออาตมาไม่มีเฟซบุ๊ก ไลน์ก็ต้องยืมเขาใช้ ตอนเจอพรรคพวกถาม อาตมาก็ยังงง ๆ อยู่ “อะไรวะ..เพิ่งเมื่อคืนนี่นะ ?” พรรคพวกก็บอกว่า “เออ..ออกไปทั่วโลกตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว !”

สรุปแล้วอาตมาไม่ทันสมัยอยู่คนเดียว พระครูกล้า เลขานุการของอาตมา เจอหน้ากัน ท่านบอกว่า “เจ้านาย..ขอตังค์หน่อย ช่วงนี้เจ้านายรวยนี่นา” อาตมาต้องบอกไปว่า “เงินยังมาไม่ถึงมือเลยว่ะ..!”

[เถรี]

ถาม : คาถาอาราธนาเบี้ยแก้ติดตัวใช้คาถาอะไรครับ ?
ตอบ : ถ้าทั่วไปก็ ‘อิติปิ โส ภะคะวา ยาตรายามดี’ ถ้าจะเอาเหนียวก็ ‘สะนิทัสสะนะสัปปะฏิ’

เบี้ยแก้อาราธนาติดตัวปกติทั่วไปก็ ‘อิติปิ โส ภะคะวา ยาตรายามดี’ อย่างวันนี้วันศุกร์ก็ต่อด้วย ‘วันศุกร์ชัยศรี สวัสดีลาโภ นะโมพุทธายะ’ ถ้าเป็นวันเสาร์ก็ ‘วันเสาร์ชัยศรี สวัสดีลาโภ นะโมพุทธายะ’

ถ้าหากจะใช้ในทางป้องกัน อยู่ยงคงกระพันให้ใช้คาถา
‘สะนิทัสสะนะสัปปะฏิ’ ปืนยิงไม่ออก
‘สะนิทัสสะนะสัปปะฏิฆา’ ปืนยิงออกแต่ลูกค้างลำกล้อง
‘อะนิทัสสะนะสัปปะฏิฆาตายะ’ ปืนจะแตก
ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับสมาธิของเรา ถ้าหากว่าขาดความมั่นใจ เราก็อาจจะแตกแทนปืน..!

คาถาเบี้ยแก้ถ้าหากว่าจะให้เกิดผลยิงไม่ออก ยิงออกแต่ลูกคาลำกล้อง หรือว่ายิงแล้วปืนแตก ท่านให้กลั้นหายใจภาวนา

ถ้าหากว่าเป็นหลวงวิจิตรวาทการ ท่านบอกว่าใช้จิตตานุภาพกำหนดว่า ปืนของเขาไม่สามารถทำอันตรายเราได้ ความรู้สึกเหมือนกับเป็นปืนไม้ ปืนพลาสติก ยิงไม่ออก ในเมื่อสภาพจิตมั่นคง ไม่หวั่นไหวก็จะเกิดผลตามนั้น อาตมาไม่ได้แนะนำเฉย ๆ แต่ทำมาเองมาแล้ว เดินเข้าหาลำกล้องปืนพวกขโมยปลาหน้าวัดท่าซุง เจ้าของยิงไม่ออกจนต้องโยนปืนทิ้งวิ่งหนีมาแล้ว..!

เบี้ยแก้วัดท่าขนุนได้เปรียบเพราะว่าเราบรรจุปรอทสำเร็จเข้าไปด้วย เท่ากับว่าเพิ่มอานุภาพขึ้นมาอีกหลายเท่า

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าถึงเบี้ยแก้ว่า “เมื่อครู่จารอักขระเบี้ยแก้สารพัดกันบรรจุปรอทสําเร็จตัวครู รุ่นที่สองนี่จะมีลายมือของอาตมาเขียนเลข ๒ ให้ ไม่มีตอกโค้ดนะ เพราะว่าตอกทีไรบุบเกินทุกที เนื่องจากว่าสมัยนี้ตัวตะกั่วที่หุ้มเขาใช้ปั๊มมา จึงไม่พอดีกับตัวเบี้ย ถ้าเป็นสมัยหลวงปู่เพิ่ม หลวงปู่เจือ ท่านจะค่อย ๆ เคาะ ค่อย ๆ รีดจนติดแนบกับตัวเบี้ย

สมัยก่อนเด็กรุ่นอาตมาอายุ ๒-๓ ขวบ เขาแขวนเบี้ยแก้กันทุกคน แล้วผู้ใหญ่ไม่บอกอย่างอื่นหรอก บอกว่าแขวนไว้กันฟันผุ เด็กรุ่นอาตมาเวลาฟันผุจะปวดทรมานมาก ดังนั้น..ก็เลยแขวนเบี้ยแก้หลวงปู่เพื่อกันฟันผุ เชื่อกันอย่างนั้นจริง ๆ พอมารู้ตอนหลังแล้ว "น้ำตาจิไหล...!" แขวนของดีปานนั้นเพื่อกันฟันผุ..! คือผู้ใหญ่กลัวว่าเด็กเอาของดีไปทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ก็เลยบอกว่าให้แขวนไว้กันฟันผุ หลอกพวกเราจนหลงเชื่อ เพราะว่าเบี้ยแก้มีฟัน แล้วฟันเต็มสมบูรณ์ ๓๒ ซี่ จะช่วยให้เราไม่ฟันผุ..!”

[เถรี]

พระอาจารย์เตือนว่า “ต้องช่วยกันระวังนิดหนึ่ง โรคยังรุนแรงอยู่นะ รอบบ้านเราโดนกันหมดแล้ว บ้านเรานี่ยังประมาณว่าคนดีผีคุ้ม สบายดี สมัยเด็ก ๆ เวลาดูหนังกลางแปลง พอพระเอกรอดตายมาได้ คนพากษ์เขาก็จะบอกว่า ‘คนดีผีคุ้ม คนร้ายตายทั้งกลุ่ม’ เพราะฉะนั้น..ถ้าอยู่ ๆ คณะรัฐมนตรีเป็นอะไรไปก็…อาตมาไม่ได้แช่งนะ..!”

[เถรี]

“อย่าประมาทนะ เชื้อโรคไม่เว้นใครหรอก ขนาดไม่ประมาทยังโดนเลย ตอนนี้รอบบ้านของเรามีแต่ระบาดรอบสองไปแล้ว บ้านเรากำลังรอดูอยู่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คนไทยส่วนใหญ่ประมาทมาก ไม่ค่อยจะใส่หน้ากาก ไม่ค่อยจะเว้นระยะ และถ้าไม่ได้เจอสถานที่ซึ่งเข้มงวดอย่างที่นี่ ก็ปล่อยเลยตามเลย วันไหนติดเชื้อเข้าไป จะบอกว่าเสียใจก็ไม่ทันแล้ว ถึงจะรักษาหายแต่ปอดก็ชำรุด ใช้งานไม่ดีเหมือนเดิม

เหตุที่เราประมาทเพราะว่าขาดสติ ในเมื่อขาดสติ..ความประมาทก็ย่อมเกิดขึ้นได้เป็นปกติ อย่าลืมว่าธรรมะของพระพุทธเจ้าทั้งหมด พระองค์ท่านตรัสว่า อัปปะมาเทนะ สัมปาเทถะ จงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ พระองค์ท่านสรุปลงเหลือแค่นี้เท่านั้น”

[เถรี]

ถาม : ไม่ทราบว่ายังรับร่วมบุญหล่อพระชำระหนี้สงฆ์ปิดทองอยู่หรือเปล่าคะ ?
ตอบ : เต็มแล้ว..แต่ที่เขาทำมาก็ยังไม่พอหรอก ยังรับได้อีก ปิดยอดสั่งสร้างพระไปแล้ว ตอนนี้ช่างกำลังขึ้นลายองค์พระอยู่

ถาม : หนูรับเงินทำบุญของเพื่อนมาแล้วถวายไม่ทัน ?
ตอบ : ช่างบอกว่าประมาณวันที่ ๒๐ นี้น่าจะเห็นหน้าเห็นหลัง อาตมาบอกเขาไว้ว่าอย่างไรก็ให้เสร็จภายในสิ้นเดือน เพราะว่าจะฉลองพระวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๖๓

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “ช่วงนี้เป็นประสบการณ์เกี่ยวกับพระกริ่งสะท้านไตรภพที่ไหลมาเทมา โดยเฉพาะมีอยู่สองรายที่บอกว่าพออาราธนาพระกริ่งแล้ว เกิดฟ้าร้องสนั่นหวั่นไหว ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยร้องมาก่อน แล้วเป็นเรื่องบังเอิญว่าทั้งสองรายต่างใช้พระกริ่งสะท้านไตรภพเนื้อทองคำ อาตมาเองก็เลยสงสัยว่า ถ้าเป็นเนื้ออื่นจะเป็นบ้างไหม ? บางรายก็ขอเงินเลย แล้วดันได้อีกต่างหาก แสดงว่าขอเป็น..!”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “งานหล่อพระที่จะมาถึงของวัดท่าขนุนเป็นที่รอคอยกัน โดยเฉพาะการหล่อหลวงพ่อพระพุทธลีลาประทานพรเนื้อทองคำ กับพระปัจเจกพระพุทธเจ้าเนื้อเงินพร้อมกัน ความจริงตอนแรกอาตมากำหนดงานแยกไว้คนละปี แต่เนื่องจากว่าท่านอาจารย์สุชาติ เลิศภูมิปัญญา ปฏิมากรผู้ปั้นแบบ ท่านเมตตาปั้นแบบพระปัจเจกพุทธเจ้าให้เสร็จทันกำหนด ในเมื่อต้นแบบเสร็จแล้วก็หล่อไปเลย ภารกิจจะได้ลุล่วงไปอีกงานหนึ่ง อาตมาเองไม่ไว้ใจชีวิตตัวเอง อย่าลืมว่าหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ท่านก็มรณภาพอายุใกล้เคียงนี้ อาตมาเองก็อายุ ๖๐ กว่าแล้วเหมือนกัน

และอีกอย่างหนึ่ง ถ้าหากว่าภาวะสงครามรุนแรงขึ้น ข้าวของหลายอย่างอาจจะแพงมากกว่านี้ รายจ่ายอาจจะต้องเพิ่มมากขึ้นกว่านี้ แต่ก็ดีที่ว่าญาติโยมหลายท่านช่วยเหลือกัน โดยเฉพาะนำเม็ดเงินไปแลกกับพระกริ่งสะท้านไตรภพ ก็ทำให้อาตมาไม่ต้องหนักใจในส่วนของวัสดุหล่อพระ

บางท่านก็คิดว่าการที่ตนเองเอาเม็ดเงินไปแลกพระกริ่ง เท่ากับไม่ได้อานิสงส์หล่อพระ อาตมาขอยืนยันว่าได้ เพราะอาตมาประกาศอย่างชัดเจนว่าเอาเม็ดเงินไปหล่อพระ ไม่ใช่ว่าเราตั้งใจไปแลกพระ..ไม่ได้ตั้งใจไปหล่อพระ..แล้วจะไม่ได้บุญ ต่อให้ไม่ได้บุญอะไรเลย อย่างน้อยก็ได้บุญเวยยาวัจมัย คือการขวนขวายให้งานบุญนั้นสำเร็จ ด้วยการนำเม็ดเงินไปส่งถึงวัดท่าขนุน เป็นต้น"

[เถรี]

"คราวนี้งานต่อไปที่ญาติโยมกำลังรอนำเม็ดเงินหรือว่าเงินสดไปแลกพระกริ่งสะท้านไตรภพเนื้อทองแดง ในวันที่ ๑๔ กันยายน ๒๕๖๓ ซึ่งเป็นวันบูรพาจารย์วัดท่าขนุน ก็ต้องบอกว่าท่านที่ไปช้าอาจจะไม่ได้อะไรเลย เนื่องจากว่าเมื่อวันที่ ๒๒ สิงหาคมที่ผ่านมานั้น มีหลายท่านที่พลาดจากพระกริ่งสะท้านไตรภพเนื้อเงินชนวน อาตมาเห็นแล้วสงสารเพราะว่าเดินทางกันมาไกล ก็เลยเปิดให้แลกพระกริ่งเนื้อทองแดงไปแล้วส่วนหนึ่ง

คราวนี้ข้อจำกัดอยู่ตรงที่ว่า ใครที่ได้ใช้สิทธิ์แลกเนื้อเงินไปแล้ว จะขอให้งดไม่ให้แลกเนื้อทองแดง ถามว่าตรวจสอบได้ไหม ?..ได้ เพราะว่าได้มีการทำระบบรองรับไว้ ด้วยการบันทึกหมายเลขบัตรประจำตัวประชาชน ถ้าท่านมาขอแลกซ้ำ ถึงเวลากรอกหมายเลขบัตรเข้าไป ระบบจะเด้งขึ้นมาฟ้องว่าเคยใช้สิทธิ์แลกไปแล้ว ก็อยู่ที่ท่านว่าจะเลี่ยงด้วยการขอร้องให้ใครไปแทน

คราวนี้ท่านมีโอกาสพลาดถ้าไปช้าอย่างหนึ่ง แล้วขณะเดียวกันถ้าหากว่าไปในลักษณะของการเป็นคนที่เคยได้รับสิทธิ์ไปแล้ว อันนี้ก็พลาดแน่นอน"

[เถรี]

"อาตมาเองนั้นตอนที่ทำพระกริ่ง ก็ไม่ได้คิดว่าจะเป็นที่ต้องการของท้องตลาดขนาดนี้ คาดว่าจะมีของปลอมตามมาในเวลาอันรวดเร็ว แต่ว่าปลอมอย่างไรก็จะไม่เหมือน เหตุที่ไม่เหมือนก็เพราะว่า การบรรจุนั้นเราบรรจุแล้วขัดเรียบไปเลย จากนั้นค่อยยิงเลเซอร์ทับ

ส่วนใหญ่ท่านที่ปลอมก็มักจะปลอมโดยการอุดฐาน เพราะว่าถ้าขัดจะเสียเวลาทำนาน ก็จะทำให้เห็นข้อต่างกันตรงนี้อย่างชัดเจน

ส่วนองค์ไหนที่ทำมาแล้วเป็นองค์ตัวอย่าง เป็นองค์ต้นแบบ หรือเป็นองค์ชำรุด ก็คือตรวจสอบแล้วไม่ผ่าน ที่มีอยู่ประมาณ ๖ องค์ อาตมาก็ตอกโค้ดไปเลย เพื่อที่จะได้ยืนยันว่าเป็นของวัดเราอย่างแน่นอน"

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “ช่วงเดือนสิงหาคม ๒๕๖๓ นี้ อาตมาป่วยหนักสองรอบ เพราะว่าบิณฑบาตแล้วเปียกฝนบ่อย ถามว่าป่วยหนักไหม..? ก็คงจะเหมือน ๆ เดิม เพียงแต่ว่าอายุมากขึ้น สภาพร่างกายทนต่อโรคน้อยลง ก็เลยเกิดอาการอย่างที่เห็น..คือหมดสภาพ

โยมอุตส่าห์ไปตุ๋นยาพระกระโดดกำแพงให้ ฉันไป ๓ รอบ หลับสบายขึ้น แต่แรงจะลุกยังไม่ค่อยมี แล้วจะไปกระโดดกำแพงได้อย่างไร..? ก็เลยนึกขำ ๆ ว่ายาพระกระโดดกำแพงนี่ต้องเป็นพระหนุ่มเณรน้อย ประเภทอายุหกสิบกว่าอย่างอาตมานี่นะหรือ..? แค่ลุกจากที่นอนยังไม่ค่อยจะไหวเลย..!

อาตมาเป็นคนไม่นอนเตียง จะนอนกับพื้นไปเลย เหตุเป็นเพราะว่าสมัยเด็ก ๆ ที่บ้านพ่อแม่มีลูกมากตั้ง ๑๓ คน ก็นอนเบียดกันบนเตียง แล้วคนที่ตกเตียงเป็นประจำคืออาตมาเอง ก็เลยเลิกนอนเตียง นอนกับพื้นมาจนเคย ดังนั้น..พระเถระบางท่านเข้าไปในห้องแล้วตกใจ “อะไร..อาจารย์ไม่มีเตียงเลยหรือ..!?” อาตมาต้องบอกว่า “เตียงนั้นมีเยอะ แต่ผมไม่ใช้ครับ..!” อาตมาเคยชินกับการนอนกับพื้น การนอนกับพื้นเวลาลุกต้องยันตัวมากกว่า เพราะว่าเอาขาห้อยลงมาข้างเตียงไม่ได้ พอถึงเวลาจะลุกขึ้น ออกแรงยันตัวขึ้นมายังยากเลย แล้วจะไปกระโดดกำแพงอย่างไร..?”

[เถรี]

พระอาจารย์บอกโยมที่ใส่กางเกงยีนส์ขาด ๆ ว่า “กางเกงตัวนี้ให้โยนทิ้งไปได้เลย..!

โบราณเขาถือมากเรื่องใส่ผ้าขาด เหมือนกับแช่งตัวเองให้ลำบากยากจน แต่เด็กสมัยนี้กลับเห็นเป็นของเท่”

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “อาตมาไปเจอสุดยอดช่างฝีมือในการตีมีด ก็เลยสั่งเขาทำมีดหมอให้ ๓๐๐ เล่ม ปรากฏว่าได้เล่มตัวอย่างมาก็ได้เรื่อง เพราะว่าพายุฝนพากอไผ่ล้มทับถนน ก็เลยหวดด้วยมีดหมอตัวอย่างที่ได้มากระจายไปเลย ของเขาดีจริง..ใช้งานจริงได้เต็มที่เลย..!”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ช่วงนี้อาตมารับกฐินปลดหนี้ของวัดนรตานีสโมสร (พระอารามหลวง) จังหวัดปัตตานี เพื่อร่วมสร้างพุทธมณฑลปัตตานี ปัจจัยได้ครบตามความตั้งใจแล้ว ๗ ล้าน ๕ แสนบาท แล้วก็รับกฐินเพื่อสร้างพระจุฬามณีวัดถ้ำป่าไผ่ไว้ ๑๐๐ กอง เป็นเงิน ๕ แสนบาท ตามมาด้วยที่พักเด็กโรงเรียนหมู่บ้านเด็กอีก ๗ แสนบาท และตอนนี้ที่เขากำลังแจ้งมาอีกประมาณ ๕ ล้านบาทก็คืออาคารปฏิบัติธรรมของวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรี

เดี๋ยวจะค่อย ๆ ให้เขาเปิดกระทู้ทำบุญไล่ไป บางคนก็แปลกใจว่าอาตมาให้บูชาวัตถุมงคลตั้งมากตั้งมาย แล้วเงินหายไปไหนหมด ? ไม่ได้หายไปไหนหรอก อยู่แถว ๆ นี้แหละ เงินมีเอาไว้ใช้ โดยเฉพาะใช้ในเรื่องกองบุญการกุศล ในเรื่องของการสร้างความเจริญให้กับพระพุทธศาสนา ใช้ในงานสาธารณสงเคราะห์ผู้ที่ลำบากเดือดร้อน ถ้าญาติโยมทำบุญมาก็ไม่ต้องห่วง..อาตมาใช้เงินเป็น มีเท่าไรก็ไม่เหลือ..!”

[เถรี]

พระอาจารย์อ่านหน้าซองที่โยมใส่ปัจจัยร่วมทำบุญ “พระปัจเจกพระพุทธเจ้าใช้ จ.จาน สะกดนะจ๊ะ โยมเขียนด้วย ป.ปลา ไม้หันอากาศ ด.เด็ก อย่างนั้นคือ ‘ปัดทิ้ง’

ปัจเจก (อ่านว่า ปัด-เจก-กะ) แปลว่าเฉพาะตน ก็คือพระองค์ท่านตรัสรู้แล้วไม่สอนคนอื่นให้รู้ตาม สอนแค่ ศีล สมาธิ ปัญญา เบื้องต้นเท่านั้น เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าไม่ใช่หน้าที่ของท่าน หลายคนอาจจะคิดว่าบรรลุถึงขนาดเป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ทำไมไม่สอนใคร..? เพราะว่าวิสัยของท่านเป็นเช่นนั้น ก็คืออยากรู้..แต่ไม่อยากสอน เรียนเพราะอยากรู้..ไม่ได้เรียนเพราะอยากสอน เมื่อเป็นเช่นนั้นพระองค์ท่านก็เลยกลายเป็นผู้รู้เฉพาะตน

พุทธ (อ่านว่า พุด-ทะ) คือผู้รู้ ปัจเจกพุทธ (อ่านว่า ปัจ-เจก-กะ-พุด-ทะ) คือผู้รู้เฉพาะตน
สำหรับคนไทยเรา อะไรที่สูงส่งเราจะใส่คำว่า ‘เจ้า’ ตามหลังไปด้วย ก็เลยกลายเป็น ‘ปัจเจกพุทธเจ้า’
ขอให้รู้ว่าคำหลังนี่มาจากภาษาไทยปนเข้าไป อย่างพระพุทธเจ้านี่บาลีเรียกว่า ‘สัมมาสัมพุทธ’ เรายกย่องพระองค์ก็เลยเป็น ‘สัมมาสัมพุทธเจ้า’

ตอนนี้ยังขาดเม็ดเงินอยู่ ๓๐๐ กิโลกรัมเพื่อที่จะหล่อพระปัจเจกพระพุทธเจ้า จะเปิดให้แลกพระกริ่งสะท้านไตรภพเนื้อทองแดง ๕ องค์ต่อเม็ดเงิน ๑ กิโลกรัม ในช่วงวันที่ ๑๔ กันยายน ๒๕๖๓ นี้”

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “เมื่อสักครู่มีหนังสือส่งมาให้ไปประชุมเรื่องที่ดินของวัดที่มีปัญหาอยู่ เขาส่งมาเป็นร้อยวัดเลย มีวัดท่าขนุนด้วย อาตมาก็เลยส่งคำถามกลับไปว่า มีทั้งโฉนด มีทั้ง นส. ๓ ก ยังมีปัญหาอะไรอีก ?

ถ้าเป็น ภ.บ.ท.๕ ซึ่งย่อมาจาก เอกสารการเสียภาษีบำรุงท้องที่ จะมีปัญหา เพราะว่าไม่ได้แสดงความเป็นเจ้าของ แสดงแค่ว่าเราใช้พื้นที่นั้นทำประโยชน์

เขาบอกว่าอาจจะเป็นไปได้ว่าเป็นข้อมูลเก่าที่ยังไม่ได้ปรับปรุง เพราะเขาลงไว้ว่าตั้งวัดปี ๒๔๘๓ แต่ปี ๒๔๗๒ ในหลวงรัชกาลที่ ๗ ถวายธรรมาสน์และพระพุทธรูปรัชกาลให้แก่หลวงปู่พุก เจ้าอาวาสวัดท่าขนุนสมัยนั้น ซึ่งมีเอกสารระบุไว้ชัดเจน

แล้วเอกสารของสำนักงานพุทธศาสนาแห่งชาติบอกว่า ตั้งวัดปี ๒๔๘๓ แถมที่ดินวัดมีปัญหาอีกด้วย ถ้ามีปัญหาอาตมาจะได้เอาโฉนดไปจํานองซะ..! คิดว่าหลายวัดคงมีปัญหาและตกใจว่าทำไมที่ดินตัวเองมีปัญหาไปได้ บังเอิญอาตมาไม่ค่อยตกใจหรอก ถามกลับไปเลยว่ามีปัญหาตรงไหน..?”

[เถรี]

ถาม : คุณย่าของหนูเพิ่งเสีย ถ้าหนูตั้งใจจะถือศีลแปด ๗ วัน ๗ คืน ให้บุญกับย่าอย่างนี้ ท่านจะได้รับไหมคะ ?
ตอบ : ช้าไปหน่อย อะไรที่ให้ได้ ให้ไปก่อน ไม่ใช่รอไปอีก ๗ วันกว่าเราจะถือศีลจบ

ให้ตั้งใจว่า ศีล สมาธิ ปัญญา อะไรที่เราสร้างมาตั้งแต่ต้นจนถึงบัดนี้ เราขออุทิศให้ท่าน ขอให้ท่านอนุโมทนา เราจะได้รับประโยชน์ความสุขเท่าไร ขอให้ท่านได้รับด้วย แล้วที่เหลือค่อยไปทำเพิ่มทีหลัง

[เถรี]

พระอาจารย์แนะนำว่า “ช่วงนี้เริ่มเข้าสู่ปลายฤดูฝน ช่วงอากาศเปลี่ยนแปลงรุนแรง ถ้าใครมีคนแก่ มีคนป่วยอยู่ที่บ้าน ให้ดูแลให้ดี ถ้าหากว่าคนแก่ คนป่วยอาการหนัก ๆ ร่างกายทนไม่ไหวก็จะไปเลย ดังนั้น..อย่าประมาท ดูแลไม่ดีเราก็จะเสียผู้ที่เรารัก เราเคารพในบ้านไป

ญาติโยมทั้งหลายส่วนใหญ่แล้วสร้างความดีไว้น้อย ถึงเวลาจะไปแต่ละทีก็ลำบากลำบน ตัดสินใจแล้วตัดสินใจอีก ตัดไม่ขาด สำหรับอาตมานี่โยมไม่ต้องห่วง จะไปวันไหนก็ปุปปับไปเลย ไม่เสียเวลาตัดสินใจนาน

ตอนนี้อาตมาเป็นคนแก่สมบูรณ์แบบ ตื่นขึ้นมาแต่ละวันก็แทบจะโอดโอยไปหมด เพราะว่าเลือดลมไม่ค่อยจะเดิน จะปวดเมื่อยร่างกายมาก

ประมาณสองอาทิตย์หลังมานี้ เสียท่ามาสองรอบแล้ว ปกติแล้วอาตมาสามารถตื่นเองก่อนนาฬิกาปลุกเป็นเรื่องปกติ แต่เดี๋ยวนี้อยู่ที่วัดกลายเป็นตื่นตามเสียงระฆังเลย ปกติก่อนเสียงระฆังดังขึ้นอาตมาจะไปนั่งรอแล้ว ปรากฏว่าช่วงหลังมานี่เสียงระฆังมาแล้วค่อยตื่น

สองอาทิตย์โดนไปสองครั้ง แสดงว่าร่างกายไม่ไหว ทำงานมาก ๆ ก็ทรยศแล้ว ถึงตั้งระบบไว้ ระบบก็รวน ไม่อยากจะทำงาน ถ้าหากว่าจะนับก็คือชายชราอายุ ๖๒ ปี ถ้าเป็นฆราวาสทั่วไป ก็เป็นปู่เป็นตาแล้ว”

[เถรี]

พระอาจารย์คุยงานเรื่องพัฒนาชุมชนวัดท่าขนุน “ที่หน้าวัดท่าขนุนยังมีทางรถไฟสายมรณะสมัยสงครามโลกคาอยู่ อาตมาจะเปิดเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ของชุมชน”

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “ปกติเวลาอาตมาบิณฑบาต มีญาติโยมหลายรายทั้งที่ใส่บาตรและไม่ใส่บาตร จะถ่ายรูปตอนอาตมาเดินบิณฑบาต แล้วก็เอาไปแชร์กันในเฟซบุ๊กหรืออินสตาแกรม ปรากฏว่าระยะนี้เป็นหน้าฝน ส่วนใหญ่เวลาบิณฑบาต อาตมาจะเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำ แล้วมีคนมาบอกว่า “หลวงพ่อครับ วันไหนหลวงพ่อเปียกมาก ๆ เขาแชร์กันกระจายเลย ถ้าวันไหนหลวงพ่อไม่เปียก เขาไม่ค่อยแชร์กันหรอก” อาตมาก็เลยสรุปว่า เขาอยากให้หลวงพ่อเปียก..!”

[เถรี]

ถาม : เราไปถวายของพระแด่พระสงฆ์ พระพุทธรูป ที่วัด แล้วเราเอากลับมารับประทานที่บ้านได้ไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าเป็นของที่เขากินเหลือแล้ว ก็กินที่วัดนั่นแหละ อย่าเอากลับมาเลย..อันตราย เพราะว่าเป็นของสงฆ์ไปแล้ว

ถาม : แต่เป็นของที่เราเอาไปเองนะคะ ?
ตอบ : ของเรา ถ้าหากว่าเหลือ ไม่ได้ถวายพระ..เอากลับได้ แต่ถ้าถวายไปแล้ว..กลายเป็นของสงฆ์

ถาม : แล้วถ้าเป็นพระพุทธรูปละคะ?
ตอบ : พระพุทธรูปยิ่งซวยหนักเลย พระพุทธรูปเป็นครุภัณฑ์ มีศีลพระกำหนดไว้ชัดเจนเลยว่า ห้ามถวายแม้วัดอื่น ก็คือว่าพระรับไปแล้วยังถวายวัดอื่นไม่ได้เลย เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า เจ้าของเขาอาจจะเสื่อมศรัทธา ถ้าหากว่าเขาเสื่อมศรัทธา น้อยใจว่าเอาของเขาไปให้ที่อื่น เขาก็อาจจะไม่บำรุงวัดอีก

ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ถ้าหากว่าเป็นของเล็ก ไม่ใช่พระพุทธรูปหน้าตัก ๔ นิ้วขึ้นไป ก็สามารถแบ่งปันให้กับที่อื่นได้

[เถรี]

ถาม : อยากจะฝึกสมาธิให้คุณพ่อค่ะ (คุณพ่อเดินไม่ได้ ช่วยกันอุ้มขึ้นมาข้างบนเพื่อถวายสังฆทาน)
ตอบ : ให้คุณพ่อดูลมหายใจ หายใจเข้า...ตามไปจนสุด หายใจออก...ตามออกมาจนสุด ดูอยู่แค่นั้น ถ้าไม่รู้จะนึกอย่างไรก็ พุท..เข้า โธ..ออก พุทโธ..พุทโธ ไปเรื่อย ถ้าคิดถึงเรื่องอื่นก็กลับมานึกถึงลมหายใจตรงนี้ใหม่ แรก ๆ จะลำบากหน่อย เพราะว่าเรามักจะคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อย แต่ถ้าหากว่าพอนาน ๆ ไปจะอยู่ได้นานขึ้น..นานขึ้น ยิ่งนานขึ้นเท่าไร อำนาจจิตจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น

[เถรี]

ท่านอาจารย์ของอาตมาคือ ดร. มนตรา เลี่ยวเส็ง ตอนที่ท่านเรียนปริญญาโท เครียดมากจนเส้นเลือดในสมองแตก เป็นอัมพาตนอนแข็งทื่อ ด้วยความที่ท่านเป็นเด็กวัดมาก่อน ฝึกกรรมฐานเป็น ตามดูลมเป็น ดูไป ๆ อำนาจจิตมากขึ้น..มากขึ้น สมาธิแข็งแรงขึ้น แข็งแกร่งมากขึ้น ก็ตั้งใจว่า “เราต้องลุกได้..!” สั่งตัวเองเลย..! ท้ายสุดท่านก็ลุกขึ้นเดินได้

นั่นเกิดจากอำนาจจิตตัวเองล้วน ๆ เลย คิดอยู่อย่างเดียวว่าถ้าเรานอนอยู่ ให้คนอื่นคอยป้อนน้ำป้อนข้าว อุ้มไปถ่ายอุจจาระปัสสาวะแบบนี้ไม่ไหว เราต้องลุกเองให้ได้ ก็เลยตั้งใจทำสมาธิแล้วก็ลุกได้ ปัจจุบันนี้สอนหนังสือหัวไม่วางหางไม่เว้น พอเก็บตกชีวิตคืนมาได้ก็ต้องใช้ให้คุ้ม

ลองไปฝึกดูนะ อย่างนั้นท่านเป็นอัมพาตนอนอยู่กับที่ ไปไหนไม่ได้เลย ก็ยังเอาจนลุกขึ้นมาได้ ของเขายิ่งกว่าเราอีก ต้องบอกว่าท่านอาจารย์มนตราเป็นตัวอย่างที่ดีมากในเรื่องแบบนี้

ถาม : ก็คือต้องปฏิบัติในพระกรรมฐานใช่ไหมคะพระอาจารย์ ?
ตอบ : สมาธิเรายิ่งทรงตัวเท่าไร เราจะยิ่งบังคับร่างกายได้มากเท่านั้น ถึงเวลาสั่งเลย ลุกซะดี ๆ ถ้าพลังจิตถึงระดับร่างกายก็ต้องลุก

ถาม : ของคุณพ่อนี่ต้องกินสมุนไพร ?
ตอบ : ยาอะไรที่หมอบอกว่าดีก็กินไปเถอะ แต่ว่าให้เอาสมาธิเข้าไปช่วยด้วย

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “เขาบอกว่ารัฐบาลจะแจกเงิน อาตมาเคยบอกเพื่อนพระว่า “เคาะกะลาให้หมาดีใจ” คืออย่าไปหวัง จนป่านนี้เงินพระยังไม่มีท่านใดได้สักรูป และยังไม่มีใครได้สักบาท ส่วนวัดท่าขนุนช่วยเพื่อนพระรูปละ ๕,๐๐๐ บาท ไปสองรอบแล้ว รอบละสี่แสนกว่าบาท..!

ตอนแรกบอกว่าจะให้ได้ ๑๐๐ บาทต่อรูปต่อวัน เป็นเวลาสองเดือน แล้วก็ลดลงมา มติ ครม.ให้แค่ ๖๐ บาทต่อรูปต่อวัน เป็นเวลาสองเดือน มติ ครม.ออกมาจนป่านนี้ เงินอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ? อาตมาถึงได้บอกว่านักการเมืองส่วนใหญ่ขาดความรับผิดชอบ ทำงานแบบหาเสียงเอาดีเข้าตัว ส่วนเรื่องของงานหลังจากที่พูดเสร็จแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นไม่ได้รับผิดชอบเลย”

[เถรี]

พระอาจารย์ประกาศว่า “พรุ่งนี้อาตมาต้องทิ้งงานที่นี่ไปครึ่งวัน ไปพุทธาภิเษกวัตถุมงคลให้สมเด็จพระสังฆราชในโอกาส ๑๕๐ ปีวัดราชบพิธฯ ตอนแรกว่าจะเบี้ยวเพราะว่าติดงานตรงนี้ แต่มีคนขู่ว่า “เฮ้ย..บังอาจฝืนพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช” ก็เลยต้องไปให้ท่านครึ่งวัน เนื่องจากทางคณะสงฆ์ถือว่าพระบัญชาของสมเด็จพระสังฆราชเป็นกฎหมาย

ระเบียบ มติ คำสั่ง กฏมหาเถรสมาคม และพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช ระบุไว้เลยว่าเท่ากับเป็นกฎหมาย ถ้าไม่ไปงานท่านก็ถือว่าละเมิดกฎหมาย พรุ่งนี้อาตมาจึงรับสังฆทานได้เฉพาะช่วงเช้า และน่าจะกลับมาทันสอนกรรมฐานภาคค่ำ ช่วงบ่ายถ้าญาติโยมท่านใดสะดวก จะมารับวัตถุมงคลก็ได้ มีเจ้าหน้าที่อยู่ แต่อาตมาไม่อยู่ แล้วใครจะทำบุญก็มีพระพุทธรูปท่านนั่งอยู่ ทำบุญกับท่านแล้วได้ประโยชน์กว่าทำกับอาตมาเยอะเลย”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ปัจจุบันนี้ราคาทองคำแพงมาก เหตุที่ราคาทองคำแพงมากเพราะว่าการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ ทำให้กิจการงานต่าง ๆ ไปไม่ได้เลย ในเมื่อไปไม่ได้เลย คนรวยที่มีเงินก็ใช้วิธีประกันความเสี่ยงด้วยการซื้อทองคำเก็บไว้ ในเมื่อทุกคนตั้งหน้าตั้งตาซื้อทอง ก็เลยทำให้ราคาทองในตลาดโลกสูงขึ้นมาก

เราจะสังเกตว่าทันทีที่รัสเซียจดทะเบียนวัคซีนกันไวรัสโควิด-๑๙ ราคาทองตกตูมลงมา ๑,๔๐๐ กว่าบาท ถ้าหากว่าฉีดแล้วได้ผลดีจริง พร้อมผลิตจำหน่ายทั่วไป ราคาทองก็จะร่วงกราวลงมาอีก โปรดระมัดระวังด้วย เห็นหลายคนไปเล่นทองกัน อย่าเพลินมาก..เดี๋ยวเจ็บตัว..!”

[เถรี]

โยมมาปรึกษาเรื่องการตั้งชื่อ พระอาจารย์แนะนำไปว่า “พวกที่เกิดวันจันทร์ชื่อจะไม่ถูกกับสระ ถ้าเกิดวันอื่นไม่กลัวสระ ใส่ไปได้เลย

ว่าไปแล้วเรื่องของชื่อนี่มาทีหลัง คนเราเกิดมาก่อนจนนับรุ่นไม่ได้ ถ้าชื่อทำให้มีปัญหาเราคงไม่ได้เกิดมาหรอก พ่อแม่ปู่ย่าตาทวดท่านคงจะสูญพันธุ์กันไปหมดแล้ว หลายคนพออะไรไม่ดีเกิดขึ้นก็ไปเปลี่ยนชื่อ อาตมายืนยันว่าเปลี่ยนความประพฤติแล้วจะดี ไม่ใช่เปลี่ยนชื่อแล้วจะดี เปลี่ยนชื่อให้ดีขนาดไหน ถ้าความประพฤติเหมือนเดิมก็ไปไม่รอด

พวกเราเองไม่ค่อยเพียรพยายามกัน เรื่องไม่ดีไม่งามเกิดขึ้นในชีวิตส่วนใหญ่ ก็เกิดจากว่าบุญเก่าลดน้อยถอยลง และกรรมเริ่มเข้ามาแทรก ก็ควรต้องเร่งสร้างบุญในศีล สมาธิ ปัญญา ให้มากขึ้น เพื่อที่จะได้หนีกรรมให้ห่างออกไป กรรมจะได้ตามเราไม่ทัน แต่พวกเรามักจะไม่มีความอดทนในการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา เราก็ใช้วิธีมักง่ายด้วยการเปลี่ยนชื่อ โดยหวังว่าจะดีขึ้น มันไม่มีประโยชน์อะไร เหมือนอย่างกับเราเป็นโรคกระเพาะ แล้วเอายาหม่องไปทาสะดือ ถ้าหายได้ก็ประหลาดแล้ว..!”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “เมื่อวันที่ ๑๒ สิงหาคมที่ผ่านมา เป็นงานวันแม่ เป็นครั้งแรกที่ไม่ได้นิมนต์เพื่อนพระมา คราวนี้เอาพระภิกษุวัดท่าขนุนและวัดสาขาของวัดท่าขนุนมาเจริญพุทธมนต์กันเอง สรุปว่าประหยัดมาก ค่าใช้จ่ายลดไปประมาณ ๕ เท่าของปกติ

เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าพรรคพวกเพื่อนฝูงหลายท่านมาไกล อย่างเชียงราย นครสวรรค์ สกลนคร พิษณุโลก เป็นต้น ถ้าถวายปัจจัยให้ท่านน้อยก็ไม่พอกับค่ารถที่ท่านมา พอถวายมากหน่อยรายจ่ายก็สูง แต่ก็ด้วยความที่ตั้งใจให้ท่านที่ส่วนใหญ่ทรงฌานทรงสมาบัติได้ มาเป็นเนื้อนาบุญให้กับญาติโยม อาตมาก็ลงทุนทำทุกปี

มาปีนี้เชื้อไวรัสโควิด-๑๙ แพร่ระบาด ไม่อยากให้เกิดปัญหา ก็เลยทำบุญกันเป็นการภายใน ปรากฏว่าประหยัดมาก ไม่อย่างนั้นสั่งโต๊ะจีนก็แพง งานนี้เป็นพระของเราเอง จึงให้โรงครัววัดผลิตอาหารเอง ประหยัดสุด ๆ..สบายไปเลย”

[เถรี]

“ในเรื่องของการทำบุญนั้น ถ้าเลือกเนื้อนาบุญได้ก็จะดี แต่ถ้าเลือกไม่ได้ให้ถวายเป็นสังฆทาน เหตุเพราะสังฆทานนั้นไม่จำกัดด้วยผู้รับ ผู้รับเป็นแค่ตัวแทนของคณะสงฆ์เท่านั้น ต่อให้คนรับไม่เอาไหน อานิสงส์เราก็ได้เต็ม

ด้วยความที่ว่าถ้าภิกษุเกิน ๔ รูปขึ้นไปจัดว่าเป็นสังฆทาน ในเมื่ออาตมาเองมีตัวเลือก ก็เลยเลือกนิมนต์ท่านที่อยู่ในการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบมา แล้วคราวนี้บางท่านก็เดินทางมาไกล ๆ อย่างหลวงปู่เจ้าคุณอำนวยมาจากหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา แล้วท่านเองก็ไม่ชอบนั่งเครื่องบิน ท่านนั่งรถตู้มา คนแก่อายุ ๙๐ กว่าปีนั่งรถตู้ กว่าจะไปถึงวัดท่าขนุนก็สิบกว่าชั่วโมง แต่ท่านก็เมตตาไปให้ทุกปี

ปีที่แล้วท่านรับสมณศักดิ์ เจ้าคุณพระภาวนาสุตาจารย์ ฝ่ายวิปัสสนาธุระ ส่งฎีกานิมนต์มา อาตมาติดงานอยู่แล้วก็เลยไปไม่ได้ แล้วปีนี้ก็ไม่ได้นิมนต์ท่านด้วย เพราะว่างานวันแม่จัดกันเองภายใน ก็ได้แต่ภาวนาให้หลวงปู่อายุยืนไปอีกหน่อยหนึ่ง ปีหน้าจะได้นิมนต์ใหม่ คนอายุ ๙๐ กว่าแล้ว โบราณบอกว่า ‘ไข้ก็ตาย บ่ไข้ก็ตายแล’ ต้องระมัดระวังดูแลกันให้ดี โดยเฉพาะช่วงนี้ที่อากาศเริ่มเปลี่ยนแบบนี้”

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “ต่างประเทศเขาโดนภัยธรรมชาติเล่นงานกันหนัก อย่างปัจจุบันพายุไม้สักก็ถล่มเกาหลีใต้ ส่วนมหาพายุอีกลูกก็กำลังจะถล่มญี่ปุ่น ชื่อไห่เฉิน เขาบอกว่าเป็นพายุที่รุนแรงที่สุดที่ญี่ปุ่นเคยพบมา ตั้งแต่สามารถวัดความเร็วลมพายุได้ ยังไม่เคยมีลูกไหนหนักเท่านี้มาก่อน ความเร็วลม ๘๐ เมตรต่อวินาที..! ก็น่าจะตกอยู่ที่เกือบ ๓๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง พูดง่าย ๆ ว่าพัดมานี่รถสิบล้อมีสิทธิ์ปลิวตามลมไปได้ ถ้าไม่อยากให้ปลิวไป สิบล้อคันนั้นต้องบรรทุกสินค้าน้ำหนักอย่างน้อย ๔๐ ตัน..!

เราจะเห็นว่าตั้งแต่สิ้นในหลวงรัชกาลที่ ๙ บรรดาภัยธรรมชาติปะทุขึ้นทั่วทั้งโลก เพราะว่าบุคคลที่ทั้งผีทั้งเทวดาเกรงใจไม่อยู่แล้ว ในเมื่อเป็นไปในลักษณะนั้นภัยธรรมชาติต่าง ๆ ที่อั้นมานาน ก็ระดมกันเกิดขึ้นอย่างตอนนี้”

[เถรี]

“ตอนช่วงพุทธาภิเษกพระกริ่งสะท้านไตรภพ พระท่านบอกว่าภัยธรรมชาติจะแรงขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่จะเกิดจากการกระทำของคน เพราะฉะนั้น..ถึงเวลาก็ให้ตั้งใจภาวนานึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ช่วยสงเคราะห์ ถ้ามีวัตถุมงคลที่ตนเองมั่นใจ ก็ให้พกติดตัวไว้ ถึงเวลาอย่างน้อย ๆ ต่อให้ทรัพย์สินเสียหายเราก็จะรอดชีวิต คนเราเรื่องของชีวิตถือว่าสำคัญที่สุด

ท่านบอกว่าภัยธรรมชาติที่เกิดรุนแรงนั้น อาจจะมีบางประเทศโดนลบออกจากแผนที่โลกไปเลยก็มี เป็นเรื่องที่น่ากลัว แล้วขณะเดียวกันสงครามทั้งที่ประกาศและไม่ประกาศก็เกิดขึ้น ก็อยู่ที่พวกเราว่าจะพยายามภาวนาให้อารมณ์ใจทรงตัวมั่นคงได้เท่าไร ถ้าอารมณ์ใจเราทรงตัวมั่นคงได้มากเท่าไร ผลกระทบก็จะมีกับเราก็น้อยลงไปเรื่อย ๆ”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ตอนนี้อาตมากำลังไข้จับ..พระพุทธเจ้าท่านบอกว่าธรรมดาสังขารเป็นรังของโรค สังขารัง โรคนิทธัง แต่ถ้าพวกเราไม่เห็นธรรมดา ถึงเวลาเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะไปเครียด ไปกังวล

มีพระหลวงตาที่วัดท่าขนุนรูปหนึ่ง บวชมาเกิน ๒๐ พรรษาแล้ว อาตมาเป็นเจ้าภาพบวชให้เอง ทุกวันนี้เจ็บนิดป่วยหน่อยก็ต้องตะเกียกตะกายไปโรงพยาบาล ประมาณว่ามดกัดก็ต้องถึงมือหมอ..! นั่นคือลักษณะของการกลัวตายอย่างที่สุด อาตมาบอกท่านหลายครั้งแล้วว่า ถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นผมจะตายก่อน เพราะว่าผมไม่กลัวตาย ส่วนหลวงตาจะตายทีหลังสุด เพราะว่าหลวงตากลัวตายที่สุด ก็คือคนกลัวจะหนีภัยจะหลบภัย หรือว่าเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะรักษาตัว แต่พูดไปเท่าไรท่านก็แก้ไขไม่ได้

พูดง่าย ๆ คือการปฏิบัติธรรมของท่านไม่ก้าวหน้าเพราะความกลัวตาย รักตัวเองมากจนเกินไป ในเมื่อยึดมั่นถือมั่นในอัตภาพร่างกายของตัวเอง ต่อให้ทำสมาธิดีแค่ไหนปัญญาก็ไม่เกิด เพราะว่าปัญญาจะต้องเกิดจนกระทั่งเห็นชัดเจนว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา สักแต่ว่าเป็นเครื่องให้เราอาศัยอยู่ชั่วคราวเพื่อประกอบกรรมความดีเท่านั้น เมื่อถึงเวลาก็ต้องเสื่อมสลายตายพังไป ถ้าเราสร้างคุณความดีไว้มากก็จะมีกายใหม่ที่ดี ๆ สร้างความดีไว้น้อย ก็จะมีกายใหม่ที่ไม่ได้เรื่องไม่ได้ราว แต่ถ้าหากว่าสร้างความดีถึงที่สุดก็พ้นไปไม่ต้องมามีร่างกายอีก..ไม่ว่าจะเป็นกายทิพย์หรือกายหยาบ”

[เถรี]

“จะว่าไปแล้วก็น่าสงสาร เพราะว่าท่านอายุก็มาก พรรษาก็มาก แต่ว่าแก้ไม่ได้ เปิดประตูห้องหนีบนิ้วตัวเองหน่อยก็ต้องถึงมือหมอ ท่านบอกว่าเจ็บเหมือนนิ้วจะขาดอยู่แล้ว ถ้าท่านเห็นอาตมาได้แผลเบ้อเร่อ แล้วเอามีดตัดเนื้อที่หลุดทิ้งไป ท่านก็คงจะช็อกตายไปเลย ดังนั้น..เวลาอาตมาป่วย ถ้าไม่บอก ส่วนใหญ่แล้วโยมจะดูไม่ออก เพราะว่าดูเหมือนเป็นปกติ

คนไข้ประเภทนี้หมอจะไม่ชอบ เพราะว่าอาการหลายอย่างไม่แสดงออก หมอก็เลยวินิจฉัยไม่ได้ มีอยู่ครั้งหนึ่งมาลาเรียกำเริบ อาตมาไปหาหมอที่เวชศาสตร์เขตร้อน เพราะว่าเป็นคนไข้ตัวอย่างที่นั่น ปรากฏว่าตอนไปเป็นเวลาเกือบสองทุ่ม มีพยาบาลเวรอยู่สองคน กำลังดูละครโทรทัศน์กันอยู่ พอเห็นคนไข้มาก็ส่งปรอทให้อม แล้วก็หันกลับไปคุยกันอย่างสนุกสนานถึงเรื่องในละครโทรทัศน์ พักใหญ่ค่อยนึกขึ้นมาได้ว่ามีคนไข้ยืนอยู่ตรงนั้น ขอปรอทไปดูแล้วก็ทำตาโต “๔๐ องศา ! นี่ท่านเดินมาได้อย่างไร..!”

[เถรี]

“น่าจะปล่อยให้อาตมารอต่ออีกสักหน่อย..! สรุปว่างานนั้นเจาะเลือดแล้วเจอเชื้อสองล้านกว่า อาตมาไม่ทราบว่าเขาคำนวณเชื้อจากอะไร หรือจากปริมาณเลือดได้อย่างไร ? เขาบอกว่า “ต้องแอดมิทเดี๋ยวนี้เลย” จึงบอกไปว่า “ไม่ได้..เพราะว่ามีงานรออยู่” เขาว่า “อาการขนาดนี้เมื่อวานเพิ่งตายไปหนึ่งราย..!” ก็เลยบอกว่า “ช่างเถอะ..ถ้าจะตาย อาตมาตายไปนานแล้ว ถ้ามียาก็จ่ายมา ถ้าไม่มียาก็จะกลับเดี๋ยวนี้” ท้ายสุดหมอก็เลยต้องจ่ายยาให้กลับไปกิน แต่ก็เท่านั้น จากวันนั้นจนถึงวันนี้หลายสิบปีแล้วก็ยังไม่เห็นจะหาย แล้วก็ไม่ยอมให้ตายอีกด้วย”

[เถรี]

พ่อแม่พาเด็กเล็กมาทำบุญด้วยแล้วเด็กเดินไปทั่ว พระอาจารย์บอกกับพ่อแม่เด็กว่า “เด็ก ๆ ไม่ค่อยไปไกล พ่อแม่อย่าเป็นห่วงมาก ถ้าไม่ได้วิ่งไปถนนก็ให้ปล่อยไปเถอะ หกล้มหกลุก หัวร้างคางแตกบ้าง เขาจะได้ประสบการณ์ของเขาเอง

บางอย่างต้องเป็นประสบการณ์จริง อาตมาเลี้ยงลูกให้เขา พี่น้องหัวใจจะวายตาย ถ้าอาตมาบอกว่า “อย่าเล่นมีดนะลูก” แล้วเล่นไม่เลิก ก็จะส่งมีดให้ไปเลยสองเล่ม..! โดนบาดเข้าไปที..เข็ด ไม่เล่นอีกเลย..!

เด็ก ๆ บางคนก็ชอบวิ่งโถมเข้าไปหาพัดลมตั้งพื้น แล้วก็ไปกดปุ่ม พัดลมตั้งพื้นสูงเกือบไหล่ผู้ใหญ่ ถ้าล้มทับเด็กก็อันตราย อาตมาก็เลยเปิดพัดลม เอาไม้บรรทัดพลาสติกมาแล้วเรียกเด็กมาดู แหย่ไม้บรรทัดเข้าไป ใบพัดลมตีเปรี้ยง..!ไม้บรรทัดกระจายเป็น ๔ - ๕ ชิ้น เด็กถอยหลังสามก้าว ตั้งแต่นั้นมาไม่เข้าใกล้พัดลมอีกเลย พ่อแม่ที่ให้อาตมาเลี้ยงลูกนี่ต้องหัวใจแข็งแรงหน่อย..!

เด็กบางคนที่ชอบร้องไห้แล้วร้องกรี๊ด ๆ ๆ อาตมาก็ตีแล้วบังคับให้กรี๊ด บอกว่า “กรี๊ดดัง ๆ ชอบฟัง” ตีให้ร้องอีก..! โดนไปครั้งเดียวก็เข็ด..!”

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า “ตอนนี้พระพุทธศาสนาในยูกันดากำลังเจริญรุ่งเรือง เขาส่งรูปมาให้ดู เห็นแล้วน่าชื่นใจมาก เห็นภาพนี้ใครจะคิดว่านี่คือยูกันดาในประเทศแอฟริกา ตอนแรกมีท่านพุทธรักขิตะไปรูปเดียว ก็คือหัวแถวในภาพนี้ ใช้ความอดทนพากเพียร ด้วยความที่พูดภาษาเดียวกัน สามารถสื่อให้เขาเข้าใจได้ว่า พระสงฆ์คืออะไร พระพุทธศาสนามีดีอย่างไร ก็เลยเริ่มมีคนหันมานับถือศาสนาพุทธ เด็ก ๆ ก็มาบวชสามเณร”

ถาม : ใช้เวลานานไหมคะ ?
ตอบ : ประมาณ ๗ - ๘ ปี

แล้วอีกที่หนึ่งซึ่งน่าทึ่งที่สุดก็คือกัวเตมาลา ประชากรของกัวเตมาลาเกือบทั้งหมดนับถือคริสต์ แต่จากคลิปที่ส่งมาให้ดูนั้น เด็ก ๆ บางโรงเรียนสวดมนต์ สมาทานศีลก่อนเข้าเรียน ต้องบอกว่าพวกเขามีความอดทนมาก ๆ ในการที่จะค่อย ๆ เผยแผ่พระพุทธศาสนาในสถานที่เหล่านั้น

อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ https://www.watsrakesa.com/content/14659/%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A2%E0%B8%B9%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%94%E0%B8%B2-%E0%B8%99%E0%B8%B3%E0%B8%9E%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%A8%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%A8%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2-%E0%B9%84%E0%B8%9B%E0%B9%80%E0%B8%9C%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%9C%E0%B9%88%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%A7%E0%B8%B5%E0%B8%9B%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9F%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B9%83%E0%B8%95%E0%B9%89-

[เถรี]

พระอาจารย์ประกาศว่า “พระอาจารย์มหาเอรับเป็นภาระจ่ายค่าแบบพระปัจเจกพระพุทธเจ้าเนื้อเงินจำนวนหนึ่งแสนบาท

ต้องยอมรับว่าพระปัจเจกพระพุทธเจ้าที่จะหล่อ องค์ใหญ่จริง ๆ ตอนแรกก็ไม่นึกว่าจะออกมาองค์ขนาดนั้น ต้องบอกว่าปัจจุบันนี้ก็ถือว่าใหญ่ที่สุดในโลก ไม่เป็นคำพูดที่เกินไป เพราะว่าประมาณนั้นจริง ๆ”

ถาม : ถ้านำไปตั้งหน้าพระประธานก็จะดูเล็กไปเลยนะครับ ?
ตอบ : กำลังดูความเหมาะสมอยู่ว่าจะตั้งตรงไหนดี ? แต่ในความเป็นจริงแล้วท่านก็เล็กอย่างนั้น คือถ้าเทียบกับพระพุทธเจ้าจริง ๆ องค์ท่านจะเล็กกว่ามาก

ถาม : ตามปกติจะต้องลดขนาด เอาส่วนที่ใหญ่ที่สุดเป็นจำนวนนิ้ว แต่ท่านอาจารย์สุชาติเอาหน้าตักจริง ๆ เป็นจำนวนนิ้ว ไม่ใช่ขนาดฐาน
ตอบ : ฐานจะใหญ่กว่า..ดีแล้ว จะได้สมบูรณ์บริบูรณ์ คือเป็นเรื่องที่คาใจมาตั้งแต่พรรษาที่ ๒ ที่ ๓ แล้ว ตอนนั้นตามปกติแล้วถ้าทำกันเองงานก็น่าจะสำเร็จได้ แต่เพราะปากคนไปพูดให้แตกแยก หลวงพ่อฤๅษีท่านเลยต้องรับภาระไปสร้างเอง

ทีนี้พวกเราถือว่าเป็นงานของเรา เราต้องทำ หลวงตาวัชรชัยไปสร้างองค์ทองคำไว้ที่หน้าตัก ๙ นิ้ว สร้างองค์เงินก็ ๓๐ นิ้ว ไม่ได้อย่างที่คุยกันไว้ อาตมาจึงคิดว่า..เราทำเองก็แล้วกัน

ถาม : สมใจกันทุก ๆ ฝ่ายเลยครับ
ตอบ : ต้นแบบนี่เห็นแล้วประทับใจสุด ๆ

[เถรี]

ถาม : ทุกครั้งที่เข้าไปกราบองค์ต้นแบบที่โรงงานท่านอาจารย์สุชาติ ฝนตกทุกทีครับ ท่านอาจารย์สุชาติบอกว่า “มาบ่อย ๆ ก็ดีนะครับ เพราะว่าแถวนี้ฝนไม่ตกเลย”
ตอบ : ถ้าอย่างนั้นเอาฝนทองผาภูมิไปบ้างเถอะ..! วันก่อนไปงานที่ไทรโยค เมืองผลไม้มนต์เสน่ห์แห่งขุนเขา ทางทองผาภูมิของเราตกมา ๔ วัน ๔ คืนแล้ว แต่ไทรโยคไม่ตกเลย พอไปเหยียบเท่านั้นแหละ ฝนกระหน่ำจนเละไปทั้งงาน..! ต้องขอโทษขอโพยเจ้าของงานเขา ขออภัยด้วย...พางานคุณเละเทะไปหมดเลย ผมเอาฝนจากทองผาภูมิมาให้

ของเรานี่ ๔ วัน ๔ คืนไม่หยุดเลย ฝนจะพรำ ๆ ๆ ๆ แล้วก็ตกหนักซ่าลงมา แล้วก็พรำ ๆ ๆ ทั้งวันทั้งคืน แต่ว่าช่วงนั้นก็ดี เพราะว่าได้น้ำลงเขื่อนไป ๑๔ ล้านลูกบาศก์เมตร ขนาดนั้นน้ำในเขื่อนก็ยังน้อย เพราะว่าบางทีทางเขื่อนเขาคำนวณผิด คิดว่าจะตกประมาณนี้อีก ก็เลยไปเทน้ำออกก่อน แต่แล้วฝนดันไม่ตกอีก คือเขากะว่าน้ำจะมาระดับนี้อีก ก็รีบระบายของเก่า แต่กลายเป็นว่าของใหม่ไม่เข้าไปเพิ่ม

[เถรี]

ช่วงนี้บรรดาชาวท่าขนุนบอกกันว่า “ถ้ามางานวัดหลวงพ่อเล็กไม่ต้องกลัวฝน” วันก่อนอบรมมัคคุเทศก์น้อยไปสองวัน ปรากฏว่าฝนเว้นให้ ตกเฉพาะกลางคืน พอกลางวันปุ๊บ ก็หยุดให้อบรมเด็กได้ ตัวรองประธานสภาฯ เขาบอกว่า “เห็นไหม..เห็นไหม ตอนนี้เชื่อหรือยังว่างานหลวงพ่อเล็ก อย่างไรฝนเขาก็เกรงใจหลบให้” ใช่..แต่หลังงานหลวงพ่อเล็กเปียกโชกทุกที..! โดนเขาเอาคืน..!

ฝนกระหน่ำตั้งแต่ตอนทำวัตรเช้าไปจนสาย ๆ ยังไม่หยุดเลย เปียกตั้งแต่ต้นทางบิณฑบาตแบบนี้ไม่ว่ากัน เพราะถือว่าเปียกแบบนี้คุ้ม แต่บางทีเหลืออีกแค่ ๒๐๐ - ๓๐๐ เมตรเกือบจะถึงวัดแล้ว ค่อยตกซ่าลงมาให้เปียก แบบนั้นไม่คุ้ม..!

ถาม : แต่เวลามีงานพิธี มีแดด งานก็ร้อน เททองก็ร้อน ?
ตอบ : บรรยากาศต้องเป็นอย่างนั้น งานถึงจะออกมาดี

[เถรี]

ถาม : พระลักษณะนี้เขาเรียกว่า พระอะไรคะ ?
ตอบ : พระเนื้อชิน ถ้ารูปแบบนี้จะออกไปทางพิมพ์หูยาน ศิลปะลพบุรี องค์นี้ของปลอมมาแต่ไกลเลย อย่าลืมว่าศิลปะลพบุรีอายุประมาณ ๑,๔๐๐ ปีเป็นอย่างต่ำ สิ่งที่สร้างมา ต่อให้เป็นเนื้อชินตะกั่วก็จะมีสนิมไขขึ้น สนิมไขมีทั้งไขวัวคือสีขาว และสนิมหยกคือสีเขียว จะเป็นตัวชี้ขาดได้ชัดเจนที่สุดว่าเป็นของทำเทียมหรือของเก่า

ถาม : แล้วองค์นี้ล่ะคะ ?
ตอบ : มาจากตลาดเดียวกันแน่นอน..!

ถาม : แล้วพระแบบนี้ ภาษาเซียนพระเขาเรียกอะไร ?
ตอบ : พระกรุ

ส่วนใหญ่พระกรุเป็นพระเนื้อชิน เป็นต้นตระกูลเนื้อชินที่เขาเล่นกันอยู่ นอกจากหูยานลพบุรีแล้วก็มีพระร่วง มีพระชินราชใบเสมา มีพระท่ากระดาน

[เถรี]

พวกนี้เป็นของที่เขาลงทุนปลอมได้ง่าย เพราะว่าเป็นเนื้อตะกั่วที่ราคาไม่แพง จะสังเกตได้ว่าสมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตของเรา เขาปลอมแต่เนื้อตะกั่ว เพราะว่าเนื้ออื่นปลอมแล้วไม่คุ้ม โดยเฉพาะสมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อเขียวเหล็กไหล ไม่มีใครคิดปลอมเด็ดขาดเลย เพราะว่าองค์พระหนามาก ทำขึ้นมาได้แค่องค์สององค์พิมพ์ก็แตกแล้ว..!

สมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อเขียวเหล็กไหลใช้แม่พิมพ์ ๔ ตัว ช่างอาจจะแกะออกมาต่างกันบ้างเล็กน้อย แต่ก็ขอให้มั่นใจว่าเป็นของแท้ของวัด ไม่มีใครกล้าปลอม เพราะว่าหนาเกินไป ทั้ง ๆ ที่สิ่งที่หนา เวลาเขาปลอมจะปลอมได้ง่าย เพราะว่าถอดแบบได้ง่าย แต่ความที่หนาและกว้างเกินไป ถึงเวลาแล้วไม่สามารถที่จะคุมหน้าแม่พิมพ์ได้ เพราะว่าตัวแม่พิมพ์มีก้านเป็นแกนสำหรับกระแทก ในเมื่อหน้ากว้างเกินไป พอกระแทกไปแม่พิมพ์จะแตกง่าย ไม่คุ้มกับที่เขาทำ ก็เลยไม่มีใครปลอม ถ้าเป็นเนื้อชินเขาคงปลอมไปนานแล้ว ไม่เกรงใจหรอก เพราะว่าปลอมง่าย แต่พอดีว่าเป็นเนื้อโลหะออกไปทางเขียวเหล็กไหล ซึ่งปลอมแล้วไม่คุ้ม

หลายท่านรับไปแล้วว่า “เอ๊ะ..ทำไมหน้าตาพระของเราเพี้ยนกว่าเพื่อนเขา” ขอยืนยันว่าเป็นของแท้ ไม่ปลอมหรอก อะไรที่ปลอมยาก พวกนี้เขาไม่เอาด้วย เพราะว่าทำไปแล้วขาดทุน ส่วนองค์ปฐมพลิกชีวิตเนื้อตะกั่ว เล่นปลอมกันแบบไม่ลงทุนเลย สักแต่ว่าทำแม่พิมพ์ราคาไม่กี่บาท ก็ปลอมได้แบบมักง่าย จะเห็นว่าของปลอมที่เขาทำขึ้นมาหยาบมาก ลายอะไรก็ไม่มีเลย

[เถรี]

ถาม : จากที่ถามหลวงพ่อครั้งที่แล้ว หนูลองทำตามที่หลวงพ่อบอก แล้วพบว่าจิตเร็วขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว แล้วทีนี้ผลที่ตามมาก็คือ กลายเป็นว่าทิ้งทุกอย่างไปเลย ทิ้งแบบไม่อะไรเลย แม้กระทั่งตัวเราเองก็ไม่อะไรตัวเราเองด้วย ทีนี้ความแรงของจิตมีเยอะมาก ๆ แค่สำรวมจิตนิ่ง ๆ แค่พักเดียวเท่านั้นก็แรงแล้ว แรงกว่าตอนที่ออกเต็มกำลังอีก หนูควรจะทำอะไรกับพลังงานตรงนี้ดีคะ ?
ตอบ : ใช้ตัด รัก โลภ โกรธ หลง ไปเลย..! อุตส่าห์สร้างมาเกือบตายก็เพื่อที่จะเอาไปแก้ไขในเรื่องของ รัก โลภ โกรธ หลง พอมีแรงแล้วดันไม่ใช้..! ทำอย่างไรที่จะให้ราคะขาดไป ให้โทสะขาดไป ให้โมหะขาดไป ก็ทำตามนั้นแหละ

แรงพอแล้วก็ใช้งานสิวะ ทุกวันนี้ส่วนใหญ่ปฏิบัติแล้วแรงไม่พอก็เพราะปล่อยให้รั่วหมด ถึงเวลาก็รั่วออกทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เลยเหลือกำลังไม่พอที่จะสู้กิเลสสักที นั่งสมาธิ ๓๐ นาที ไปแชทไลน์ ๒ ชั่วโมง แล้วจะเหลืออะไร..?

ถาม : แรงจนหนูไม่ชินค่ะ ไม่รู้จะทำอย่างไรกันดี ?
ตอบ : วิธีไหนที่ใช้ในการตัดกิเลสได้ ก็รีบดำเนินการไปเลย

[เถรี]

ถาม : แล้วจากจุดนี้จะมีขั้นที่เหนือขึ้นไปอีกไหมคะหลวงพ่อ ?
ตอบ : มีอีกเยอะ

ถาม : หลังจากที่ถึงจุดนี้แล้ว สักครู่หนึ่งขณะที่กำลังนั่งคิดพิจารณาอะไรสักอย่างหนึ่ง อยู่ ๆ พลังงานนี้ก็แตกออก หนูพบว่าพลังงานที่แรงมากนี้ แตกกระจายออกไป แล้วก็ค่อย ๆ นุ่มนวลลง แล้วก็กลายเป็นแสงสว่างมากขึ้น อยากรู้ว่าพอกระจายออกไปแล้ว หนูจะไปต่อจากจุดนี้ได้ไหม ?
ตอบ : ตอนนี้ไปตัดกิเลสเถอะ เรื่องอื่นว่ากันทีหลัง จะได้เข้าใจคำว่า พุทโธ อัปปมาโณ ว่าเป็นอย่างไร ประเภทมดแดงแมงน้อยอย่างเรา ทำแล้วยังรู้สึกว่ากำลังมหาศาลขนาดนี้ พระพุทธเจ้าท่านทำไมถึงไม่มีประมาณ ? จะได้รู้ว่าหลวงปู่หลวงพ่อบางท่าน พอถึงเวลาเอาวัตถุมงคลมา เอามือแปะทีเดียว “เอ้า..ใช้ได้แล้ว..!” คนได้รับก็นั่งงง “ใช้ได้อย่างไรวะ..? ไม่เห็นตั้งท่าเสกเลย..!”

หลวงพ่อเนียม วัดน้อย มุงหลังคาอยู่ข้างบนโน่น เจ๊กถือโหลน้ำมนต์มาให้ท่านเสก ท่านตะโกนลงมาว่า “เออ..ใช้ได้แล้ว” เจ๊กไม่เชื่อ เอาไปเททิ้ง ปรากฏว่าน้ำแข็งทั้งขวด เวลาเทเลยพลัดตกหลุดมือ ขวดโหลแตก..แต่น้ำยังแข็งเป็นรูปโหลอยู่ เลยเอาผ้าขาวม้าห่อกลับบ้าน นั่นแหละ..จะได้รู้ว่ากำลังขนาดนั้นแค่คิดก็เป็นแล้ว..!

[เถรี]

พระอาจารย์อ่านข่าวแล้วเปรยขึ้นมาว่า “เด็ก ม. ๖ โรงเรียนอัมพวันวิทยา สอบได้เกรด ๔ ทุกวิชา อยากเรียนหมอแต่ทางบ้านยากจน… อย่างน้อยมีหลวงพ่อ ดร.แดงอยู่ ก็ได้เรียนแล้วลูก”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “รัฐบาลหยุดชดเชยช่วงสงกรานต์ให้ โดยการหยุดวันนี้ (วันศุกร์ที่ ๔ กันยายน ๒๕๖๓) กับวันจันทร์ ก็เลยกลายเป็นวันหยุดยาว ช่วงนี้ต่างจังหวัดคึกคักมาก เพราะว่าคนไปเที่ยว แต่ก็ต้องระมัดระวังรักษาระยะห่างให้ดี เพราะว่าเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ อาจจะไม่ปรากฏชัดเจน เนื่องจากว่าบางคนภูมิคุ้มกันดีมาก ไม่มีอาการแต่เขาจะกลายเป็นตัวแพร่เชื้อได้ เพราะในเมื่ออาการไม่ปรากฏ ก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็น ไม่ระมัดระวัง หากไปอยู่ร่วมกับใครก็จะพาเขาเดือดร้อนไปด้วย ดังนั้น..ถ้าหากว่าใครเที่ยวเพลิน ก็มีสิทธิ์ที่จะติดเชื้อหรือเอาเชื้อไปแพร่ให้คนอื่นได้”

[เถรี]

ถาม : เวลาผมจับพระแล้วตั้งอารมณ์นิดหนึ่งจะรู้สึกเหมือนมีไฟดูดเล็ก ๆ ผมอยากถามว่าจะเอาอารมณ์นี้ไปส่งเสริมในการปฏิบัติได้ไหม ?
ตอบ : ได้..นี่เป็นแค่ขั้นตอนหนึ่งที่ให้เรารู้ว่าสมาธิของเราอยู่ในระดับไหน

ถาม : แล้วตอนนั้นระดับไหนหรือครับ ?
ตอบ : อุปจารสมาธิธรรมดา ดีกว่าตอนนี้นิดเดียว ซึ่งก็จะทำให้เรารู้ว่า ถ้าระดับนี้คืออุปจารสมาธิที่เริ่มจะดีแล้ว

ถาม : ถ้าจะปฏิบัติให้ตั้งอารมณ์นี้ก่อน แล้วค่อยไปต่อได้เลยใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ไม่จำเป็น ถ้าเราทำได้สูงกว่านั้น ก็โดดข้ามไปเลย เรื่องของสมาธิถ้าหากว่าไม่ได้ซักซ้อมจนชำนาญจริง ๆ ส่วนใหญ่แล้วพรึ่บเดียวจะไปสู่จุดที่ตนเองต้องการเลย เท่ากับว่าข้ามขั้นตอนไปเยอะ

[เถรี]

พระอาจารย์พูดถึงเรื่องการถ่ายรูปว่า “เห็นโยมถ่ายรูปแล้ว อาตมาก็นึกถึงหน่วยงานบางหน่วยงาน ที่จัดงานแล้วอาตมาไปบิณฑบาต คนถ่ายก็ถ่ายเฉพาะหน้าเจ้านายตัวเองตอนใส่บาตร ซึ่งก็ดีนะ..แต่ทำไมถึงไม่ถ่ายให้เห็นภาพมุมกว้างบ้าง ว่าสภาพของงานเป็นอย่างไร..? แบบเดียวกับญาติโยมหลายคนยกโทรศัพท์ขึ้นมา ก็ถ่ายแต่รูปแนวตั้งอย่างเดียวเลย ไม่ได้คิดอยากดูบ้างหรือว่าข้าง ๆ มีอะไรบ้าง..?

อาตมาเองเริ่มใช้กล้องถ่ายรูปที่เป็นของตัวเองจริง ๆ เมื่อปี ๒๕๒๖ หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเห็น ท่านก็เอ่ยปาก เป็นคำเอ่ยปากที่เกิดจากประสบการณ์แท้ ท่านบอกว่า “ถ้าอยากฉิ...หาย ก็ให้เล่นกล้อง”

เพราะว่าสมัยนั้นเป็นกล้องฟิล์ม ถึงเวลาถ่ายรูป บางทีถ่ายทั้งม้วนได้ดีแค่รูปเดียว เนื่องจากว่ายังไม่เข้าใจเทคนิคเรื่องแสง เรื่องสีอะไรทั้งสิ้น แต่อาตมาเองเป็นคนจำแม่น รูปไหนออกมาดี ถ่ายในมุมลักษณะไหน แสงสีแบบไหนจะจำได้ หลังจากนั้นก็ใช้วิธีเดียวกัน ก็ได้รูปที่ดีมากขึ้นเรื่อย ๆ”

[เถรี]

“อาตมาเป็นคนใช้กล้องฟิล์มได้ประหยัดมาก เพราะถ่ายรูปได้ถึง ๔๐ - ๔๒ รูปต่อม้วน จนกระทั่งร้านที่รับล้างฟิล์มถามว่า “เป็นมืออาชีพเลยหรือ ถึงทำได้ขนาดนี้ ?” ก็ต้องตอบว่า “ไม่ใช่หรอก ขี้เหนียวน่ะ..!” เวลาที่ใส่กลักฟิล์มเข้าไปในกล้อง จะดึงขึ้นฟิล์มให้รูฟิล์มเกี่ยวกับหนามเตยของกล้องไว้แค่ช่องสองช่องเท่านั้น แล้วก็ปิด แบบนั้นก็จะเสียหัวฟิล์มไปนิดเดียว หลังจากนั้นก็หมุนถ่ายรูปแรกแบบไม่หวังอะไร เพราะรูปแรกส่วนใหญ่จะมีส่วนหนึ่งที่กระทบแสงแล้ว ทำให้เกิดอาการที่เรียกว่า "ฟิล์มไหม้" จะเหลือดีอยู่ประมาณครึ่งหรือเกือบเต็มรูปเท่านั้น แต่ว่ารูปต่อ ๆ ไปจะเป็นรูปที่ดีจนกระทั่งหมดม้วน

ช่วงระยะเวลาที่ใช้กล้องฟิล์มนั้น อาตมาใช้ไปจนถึงช่วงที่ไปสร้างวัดที่พม่า ซึ่งจะติดฟิล์มไปครั้งละ ๑๐ - ๑๒ ม้วน เนื่องจากว่าไปทีเป็นเดือน ก็ต้องเล็งแล้วเล็งอีกว่ารูปไหนควรถ่าย ไม่ควรถ่าย เพราะว่าถ้าฟิล์มหมดเคยมีปัญหามาแล้ว ไปซื้อฟิล์มที่พม่าเพิ่ม กลายเป็นเป็นฟิล์มหมดอายุ ถ่ายรูปแล้วเสียทั้งม้วนเลย ออกมาเป็นรูปสีม่วงชมพูหมดทั้งม้วนเพราะว่าฟิล์มหมดอายุ

หลังจากนั้นกลับมาเมืองไทยไม่นาน ระบบดิจิตอลเริ่มได้รับความนิยม จากที่ว่าสุดยอดของภาพถ่ายต้องเป็นสไลด์เท่านั้น ก็เริ่มไม่แน่เสียแล้ว เพราะว่ารูปภาพจากระบบดิจิตอลสามารถเพิ่มพิกเซลมาได้เรื่อย ๆ ทำให้ความคมชัดของภาพมีมากขึ้น จนปัจจุบันนี้ความละเอียดแม้กระทั่งกล้องมือถือก็ระดับ ๑๐ ล้านพิกเซลขึ้นไปแล้ว

พอมาดูฟิล์มที่ล้างแล้วกองมหึมา ทำให้นึกถึงคำพูดของหลวงพ่อวัดท่าซุงที่บอกว่า “ถ้าอยากฉิ...หายให้เล่นกล้อง” เพราะแค่คิดว่าฟิล์มแต่ละม้วนราคาเท่าไรก็จะเป็นลมแล้ว แต่ตอนนั้นก็ซื้อไปเรื่อย ถ่ายไปเรื่อย ไม่ได้นึกถึงเงินที่หมดไป

ถึงเวลาถ่ายรูป ถ้าจะส่งงานก็จะมีรูปถ่ายระยะใกล้ที่ถ่ายเฉพาะจุดงาน แล้วก็ต้องมีรูปที่ให้เห็นบรรยากาศรอบข้างด้วยว่าเป็นอย่างไร”

[เถรี]

“สมัยก่อนตากล้องวัดท่าขนุนโดนอาตมาด่าไปหลายยก ถ่ายรูปงานทีละ ๓๐๐ - ๔๐๐ รูป อย่างเช่นงานตักบาตรเทโว แต่มีรูปหน้าอาจารย์เล็กกับญาติโยมแค่เปลี่ยนคนไปเท่านั้น ถามว่า “แล้วทำไมไม่ถ่ายให้ทั้งหมดขบวน มีหน้าบ้าง มีหลังบ้าง ซ้ายบ้าง ขวาบ้าง บนบ้าง ล่างบ้าง เพื่อให้คนเห็นบรรยากาศของงานทั้งหมดว่าเป็นอย่างไร..?” อาตมาไม่ได้หลงตัวเองขนาดที่ทุกรูปต้องเป็นรูปอาตมา..! พอโดนด่าเข้าไป ตอนนี้อาการดีขึ้นมาหน่อย

สิ่งที่อาตมาพูด ใช้กับตากล้องมืออาชีพไม่ได้ ตากล้องมืออาชีพที่คนเขาจ้างไปถ่ายรูปในงาน ด้วยกิเลส ‘ตัวกูของกู’ เพราะฉะนั้น..ในรูป ‘กูต้องเด่นที่สุด..!’ ก็เลยกลายเป็นรูปที่ถ่ายเน้นเฉพาะคนจ้างเยอะที่สุด รูปบรรยากาศงานจะมีน้อยมาก

ต้องบอกว่าเป็นที่น่าเสียดาย เพราะว่าแต่ละงานคือประวัติศาสตร์ส่วนหนึ่งของชีวิต ควรที่จะเห็นบรรยากาศให้ครบถ้วน แต่ส่วนใหญ่แล้วถ้าถ่ายในลักษณะนั้นไป เจ้าของงานจะตำหนิเอาว่าถ่ายรูปไม่เป็น เพราะว่าไม่ได้เน้นตัวเขา ก็ต้องบอกว่าสักกายทิฐิแรงไปหน่อย ก็เลยทำให้สิ่งที่ควรมีควรเป็น ไม่ได้มี ไม่ได้เป็นไปตามนั้น”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ช่วงที่ผ่านมารัฐบาลต้องเครียดกับการที่เด็ก ๆ ประท้วง ซึ่งจะว่าไปแล้วการประท้วง การต่อต้าน การคัดค้าน หรือว่าการแสดงออกใด ๆ ในลักษณะการเห็นต่าง ควรที่จะได้รับฟัง เพราะว่านั่นคือกระจกที่สะท้อนให้เห็นตัวตนของเราอย่างชัดเจน แต่ว่าน้อยคนที่จะนิยมเช่นนั้น เพราะว่าส่วนใหญ่มักจะคิดว่าสิ่งที่ตนเองทำนั้น ดีแล้ว ถูกแล้ว

โดยเฉพาะผู้ที่มีอำนาจ ส่วนใหญ่ก็มักจะคิดว่าคนเห็นต่างคือศัตรู แม้จะไม่ได้แสดงออกอย่างชัดเจน เพราะว่ายังเกรงสื่ออยู่ แต่มุมมองก็คือ อีกฝ่ายหนึ่งเป็นฝ่ายตรงกันข้าม ในเมื่อมีมุมมองและแนวคิดลักษณะอย่างนี้ โอกาสที่จะประนีประนอมกันก็ยาก เพราะฉะนั้น...การที่บอกว่าในระบอบประชาธิปไตยนั้นเสียงทุกเสียงมีความหมาย เป็นเพียงคำพูดหรู ๆ เท่านั้น ส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่พวกพ้องและตัวกูเองแล้ว เสียงเหล่านั้นก็มักจะโดนเมิน

แต่ว่าในขณะเดียวกันสิ่งที่เด็ก ๆ แสดงออก อาตมาก็เห็นว่ามีบางส่วนที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง เช่น การก้าวล่วงสถาบันพระมหากษัตริย์อันเป็นที่เคารพของคนไทย ในระยะหลังจะเห็นว่ามีบุคคลเป็นจำนวนมาก ที่ออกมาแสดงความเห็น ไม่ว่าจะเป็นคลิป เป็นเนื้อหาเอกสาร เป็นภาพถ่าย ให้เห็นว่าสถาบันพระมหากษัตริย์สำคัญอย่างไร โดยเฉพาะสำคัญในระดับที่รักษาประเทศชาติเอาไว้ จนกระทั่งเด็ก ๆ มีโอกาสใช้เป็นพื้นที่ในการประท้วง”

[เถรี]

“เราต้องคิดดูว่าพระมหากษัตริย์นั้นทรงอำนาจขนาดไหน ? แล้วสิ่งที่เราทำเป็นการจาบจ้วง โดยปราศจากความเคารพ แล้วพระองค์ท่านต้องอดทนขนาดไหน ? ที่ในภาษาชาวบ้านทั่วไปจะต้องพูดว่า ปล่อยให้เด็กเมื่อวานซืนมาถอนหงอก ดังนั้น..การที่เด็ก ๆ ประท้วงนั้น ถ้าหากว่าไม่ก้าวล่วงสถาบันพระมหากษัตริย์ จะมีคนเห็นด้วยและเข้าร่วมมากกว่านี้ แต่เนื่องจากว่าไปก้าวล่วงสถาบันอันเป็นที่เคารพของคนส่วนใหญ่ แนวร่วมที่ควรจะมีจึงหายาก

แต่ก็เป็นสิ่งที่รัฐบาลไม่ควรประมาท เพราะว่ามีผู้ไม่หวังดีทั้งในและนอกประเทศ ต้องการขยายสถานการณ์ให้รุนแรง โดยที่ไม่ได้สนใจว่าจะทำให้ประเทศชาติบ้านเมืองฉิ...หายในลักษณะอย่างไร แต่ว่ารัฐบาลก็ต้องใช้วิธีการจัดการในลักษณะประนีประนอมที่สุด เท่าที่จะโอนอ่อนผ่อนตามได้ ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นเรื่องของน้ำผึ้งหยดเดียว ก็คือเรื่องเล็ก ๆ ที่ทำให้เกิดการทะเลาะเบาะแว้ง แบ่งฝักแบ่งฝ่ายเข่นฆ่ากันขึ้นมา ถ้าอย่างนั้นก็จะเป็นที่น่าเสียใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าที่จะเสียหายมากที่สุดก็คือประเทศชาติของเราเอง”

[เถรี]

ถาม : ผมหยอดเหรียญในบาตรวิระทะโย บาตรหนึ่งเป็นสังฆทาน อีกบาตรหนึ่งเป็นกฐิน ผมเอาสังฆทานไปถวายเป็นกฐินทีเดียวเลยได้ไหมครับ ?
ตอบ : สังฆทานถวายเป็นกฐินได้ แต่กฐินมาถวายเป็นสังฆทานไม่ได้ สังฆทานเป็นส่วนรวม กฐินก็เป็นส่วนรวม ถือว่าเป็นงานบุญเดียวกันได้ แต่งานกฐินเป็นงานที่เฉพาะเจาะจงว่าจะทำบุญนี้ ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนเป็นสังฆทานได้

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ระยะนี้เวลานึกถึงพระ ภาพพระกริ่งสะท้านไตรภพตอนทำพิธียังติดตาอยู่ เป็นภาพองค์ท่านใหญ่มหึมา ครอบลงมาในพิธี แล้วก็มีพุทธภาษิตที่ว่า “ศิลาเป็นแท่งทึบ ย่อมไม่หวั่นไหวเพราะแรงลมฉันใด...” ที่เหลือไปค้นเอาเองนะ ว่าพระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่าอย่างไร

องค์ใหญ่มหึมาเป็นภูเขาเลย มีทางเดียว คือทำใจของเราให้มั่นคง ถ้าหากว่า รัก โลภ โกรธ หลง ไม่สามารถกินใจเราได้ ก็เหมือนอย่างกับภูเขาศิลาที่เป็นแท่งทึบ ย่อมไม่หวั่นไหวต่อแรงลมที่พัดมา ไม่ว่าจะแรงขนาดไหน"

[เถรี]

ถาม : เห็นหลวงพ่อสร้างเหรียญพญาเต่ามังกรเงินล้านเปิดโลกพลิกชีวิตเนื้อนวโลหะ ซึ่งราคาแพงและไม่เป็นที่นิยมในปัจจุบัน อาจจะขาดทุนได้นะครับ ?
ตอบ : นวโลหะเป็นโลหะที่โบราณาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุผสมขึ้นมา มีอานุภาพพิเศษมากกว่าโลหะชนิดอื่น คนที่เขารู้คุณค่านั้นมีอยู่ ไม่ต้องกลัวว่าจะขาดทุน

[เถรี]

ถาม : ตามที่หลวงพ่อเล็กสงสัยว่า อาราธนาพระกริ่งสะท้านไตรภพเนื้อทองคำ แล้วเกิดฟ้าร้องสนั่นหวั่นไหว ถ้าเป็นเนื้ออื่นจะเป็นบ้างไหม ?

ผมได้บูชาพระกริ่งสะท้านไตรภพเนื้อทองแดงมา และมีความสงสัยว่าเนื้อทองแดงจะบรรจุพระบรมสารีริกธาตุและเกศาของหลวงพ่อเล็กหรือเปล่า ? เพราะคนเขาโพสต์ว่ามีบรรจุเหมือนกัน จึงตัดสินใจบูชามาครับ

ตอนเย็นหลังเลิกงานกลับมาบ้าน แกะกล่องพัสดุที่บรรจุพระกริ่ง ซึ่งตอนนั้นมีฝนตกปรอย ๆ แล้วก็เกิดมีเสียงฟ้าร้องดังมาก

ผมจึงขอว่า ถ้าเป็นพุทธานุภาพพระกริ่งจริง ขอให้ยืนยันด้วยการมีเสียงฟ้าร้องดัง ๓ ครั้ง ปรากฎว่าดังจริงติดต่อกัน ๓ ครั้งเลยครับ คิดแล้วโง่จริง ๆ แทนที่จะขออย่างอื่น..!

เคยมีเสียใจอยู่นิดหนึ่งครับ ปรกติพระเครื่องของหลวงพ่อเล็ก ผมจะบูชาจากวัดท่าขนุนโดยตรง ไม่เคยต้องบูชาจากใคร แต่ครั้งนี้ไม่ปรกติ ทุกคนไปรอบูชากันที่วัด ก็เลยไม่มีเปิดในเว็บวัดท่าขนุน

แต่พอมีเหตุฟ้าร้องจริง ๆ ตามที่ขอ ผมเลยเลิกน้อยใจ มีหรือไม่มีผมมั่นใจ แขวนเดี่ยวองค์เดียวเที่ยวทั่วโลกครับ
ตอบ : ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ตรงของคุณ มีคนเล่าว่าขอให้ถูกหวยและก็ถูกมาแล้ว โปรดอย่าได้เลียนแบบเป็นอันขาด..!

[เถรี]

ถาม : ผมได้ให้เพื่อนที่จิตดีและไม่รู้เรื่องพระกริ่งสะท้านไตรภพเลย ได้ชมบารมีพระกริ่ง เขาถามมาว่า พระกริ่งองค์นี้เกี่ยวอะไรกับหลวงพ่อกวยหรือ ? ทำไมเห็นหลวงพ่อกวยนั่งอยู่บนดอกบัวสวยมาก อยู่ในพระกริ่งครับ ?
ตอบ : เก่งจริง..แต่ต้องระวังการโดนหลอกดึงให้ไปไกลจากมรรคผลเรื่อย ๆ

[เถรี]

ถาม : สมมติว่ามีคนเอาหนังสือพิมพ์ที่มีรูปพระไปใช้ปูรองกินข้าว เสร็จแล้วก็รวบไปทิ้ง หรือเอาไปทำอะไรก็ตาม จะเป็นอะไรไหมคะ ต้องขอขมาไหมคะ ?
ตอบ : มีโทษปรามาสพระรัตนตรัย เห็นแล้วถ้ามีสิทธิ์เตือนได้ก็เตือนเขาหน่อย ถ้าไม่มีสิทธิ์เตือนเขาได้ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ไป เพราะว่าเดี๋ยวเราจะเดือดร้อนแทน

ถาม : อย่างถ้าเขาไม่รู้แล้วหยิบมาเช็ดกระจก ถ้าเขาขอขมาจะได้ไหมคะ ?
ตอบ : สภาพจิตของคนถ้ายังหยาบอยู่ ขาดความเคารพในพระรัตนตรัยอย่างแท้จริง เขาก็ทำแบบนั้นแหละ ไม่ต้องไปกังวลแทนเขาหรอก ตัวใครตัวมัน

[เถรี]

ถาม : หนูเคยไปทำบุญแล้วแม่ชีให้อาหารที่พระท่านฉันแล้วกลับบ้าน ตอนหลังหนูก็ได้ชำระหนี้สงฆ์ไปแล้ว แต่ว่าหนูเคยให้อาหารนั้นแก่หมาแถวบ้านด้วย แบบนี้หนูต้องบอกหมาว่าชำระหนี้สงฆ์แล้วด้วยไหมคะ กลัวหมาตกนรกค่ะ ?
ตอบ : ตั้งใจชำระหนี้สงฆ์เท่ากับราคาไป ไม่ต้องบอกเขาก็ได้ พูดง่าย ๆ คือเราตั้งใจว่า เงินจำนวนนี้เราขอชำระหนี้สงฆ์ แล้วก็หยอดตู้ในวัดเขาไป

ถาม : หมาเขาจะรับรู้ไหมคะ ?
ตอบ : เราเป็นคนทำ ถึงเวลาเราก็แก้ไข ไม่ได้เกี่ยวกับหมาหรือคนอื่น

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ทางวัดเขาส่งภาพมา เป็นบรรดาพวกสิ้นสติอยากได้บุญจนเกินเหตุ เอาสีไปทารอยพระพุทธบาทของวัดท่าขนุน คราวก่อนก็มีทีหนึ่ง เอากาวไปทาแล้วก็เอาพวกเพชรพลอยปลอมที่ลักษณะเหมือนกรวดเหมือนทรายไปโรยเป็นรูปพระบาทด้วย พอดีอาตมาอยู่ก็เลยด่ากระจาย แล้วบังคับให้ไปล้างออก นี่เผลอหน่อยเดียวเอาอีกแล้ว เอาสีไปทา น่าจะอยากสวย..!

ของแค่นั้นถ้าเจ้าอาวาสวัดท่าขนุนจะทำนี่ เลี่ยมทองประดับเพชรก็ยังไหวเลย ไม่ต้องรอมึงเอาสีไปทาหรอก..! เขาเรียกว่าทำอะไรไม่ใช้หัวแม่ตีนคิด..! อยากได้บุญอย่างเดียว

รอยพระพุทธบาทเป็นรอยธรรมชาติ อาตมาอยากให้เขาเห็นชัด ๆ ว่าธรรมชาติเป็นอย่างไร เจ้าพวกนี้ไปถึงก็...กูอยากได้บุญ กูจัดให้..! ถ้าอาตมาอยู่แล้วเห็นคาตา ก็จะให้รางวัลหนัก ๆ ให้คว่ำอยู่ตรงนั้นแหละ..!

ขึ้นไปเห็นว่าทางวัดเขาไม่ทำ ก็ต้องคิดดูว่าเขามีเหตุผลอะไร ไม่ใช่ว่าเขาไม่ทำเพราะเขาไม่มีปัญญาจะทำ ถ้าวัดท่าขนุนไม่มีปัญญาทำแล้วใครจะมีวะ..?!”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “เมื่อวานไปงานพุทธาภิเษกวัตถุมงคล วาระครบ ๑๕๐ ปี สถาปนาวัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม เขานิมนต์พระไปปลุกเสกทั้งหมด ๖ ชุด ชุดละ ๙ รูป ต้องบอกว่าจำนวนมหึมามโหฬาร ความจริงอาตมาอยู่ชุดที่ ๔ เกือบจะค่ำ ก็เลยบอกว่า ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ได้ เพราะว่าติดรับสังฆทานและสอนกรรมฐาน ทางวัดราชบพิธฯ ก็เลยปรับไปปรับมา เลื่อนขึ้นมาอยู่ชุดที่ ๒

ก็ต้องบอกว่าเป็นความเมตตาที่ท่านอยากให้ไปจริง ๆ เพราะว่าวัตถุมงคลชุดนี้ก็จะเป็นประวัติศาสตร์ของวัดราชบพิธฯ แล้วก็เป็นประวัติศาสตร์ส่วนตัวของพระเถราจารย์ที่ไปร่วมงานด้วย อย่างสมัยการเสกพระกริ่ง ๗ รอบ ปี พ.ศ. ๒๔๘๑ ของสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ หลวงปู่หลวงพ่อดัง ๆ ในยุคนั้นอย่างหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก หลวงพ่อแช่ม วัดตาก้อง ท่านก็ไปกัน

แต่รุ่นนี้ต้องบอกว่าอายุห่างกันมาก อย่างชุดที่ ๒ ของอาตมา พ่อท่านเอียด วัดโคกแย้ม พ่อท่านอิ้น วัดนิคมเทพา หลวงปู่หวั่น วัดคลองคูณ หลวงปู่ขวัญ วัดบางคูวัดนอก ระดับ ๘๐-๙๐ กว่าปีทั้งนั้น อาตมาระดับ ๖๑-๖๒ ปีนี่แทบจะเป็นเด็กห้อยท้ายเลย ถ้าไม่มีครูบาเทือง กับหลวงพ่อเจริญ วัดโนนสว่างนี่ อาตมาจะอยู่เกือบ ๆ ท้ายสุด คราวนี้ครูบาเทืองท่านอายุน้อยกว่า ส่วนหลวงพ่อเจริญนั้น ตอนแรกก็คิดว่าท่านอายุมากกว่า ปรากฏว่าท่านน้อยกว่า ๒ ปี แต่หน้าท่านแซงหน้าไปประมาณ ๑๒ ปีเป็นอย่างน้อย..!”

[เถรี]

“แล้วเรื่องตลกที่หัวเราะไม่ออกก็คือ ฝนพรำอยู่ตลอดเวลา แต่ตอนถ่ายรูปนี่แดดเปรี้ยงแทบจะผิวไหม้เลย เหมือนอย่างกับตั้งใจแกล้งกัน หรือว่าตั้งใจให้ถ่ายรูปสวยก็ไม่รู้ ?

พอไปถึง ทางเจ้าหน้าที่ก็บอกว่า หลวงตาวัชรชัยมาแล้ว อาตมาจึงขออนุญาตไปกราบหลวงตาก่อน ปรากฏว่าหลวงตาอยู่ในชุดแรก ซึ่งในชุดนั้นเป็นพระเถราจารย์หลวงปู่หลวงพ่อฝ่ายธรรมยุตทั้งนั้นเลย มีหลวงตาวัชรชัยเป็นมหานิกายหลงไปโด่เด่อยู่คนเดียว

พอใกล้จะถึงคิวถ่ายรูป อาตมาก็เดินไปห้องน้ำ ปรากฏว่าเกือบจะชนกับพระครูปลัดสมนึก วัดท่าซุง ถามท่านว่า “ไหนคุณบอกว่าติดงานมาไม่ได้ ?” ท่านบอกว่า ท่านไปรับพัดรองเสาเสมาธรรมจักรผู้ทำคุณประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา รับเสร็จแล้วก็เลยรีบมา ทันเวลาพอดี

อาตมาก็งง ๆ เพราะได้ยินว่ารับกับพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ วัดยานนาวา อย่างรุ่นนั้นของอาตมานี่รับเสาเสมาธรรมจักรผู้ทำคุณประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา รับจากสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี แล้วก็รับเป็นเสาเสมาธรรมจักร แต่รุ่นของพระครูปลัดสมนึกมีแต่พัดปักรูปเสาเสมาธรรมจักร ก็มาพูดกันขำ ๆ ว่าสงสัยรัฐบาลถังแตก ไม่มีเงินทำเสาเสมาธรรมจักรให้ ก็เลยให้พัดไปอันเดียว ...(หัวเราะ)... ขออภัยท่านนายกฯ อย่าไล่เตะอาตมาเลยนะ พูดกันเล่น ๆ เฉย ๆ

เจอหน้าพรรคพวกเพื่อนฝูงพี่น้องก็ขอถ่ายรูปกันอุตลุด แล้วอาตมาเองเข้าไปในพระอุโบสถวัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม ปกติก็ไปกราบพระพุทธอังคีรส พระประธานอุโบสถ พอกราบเสร็จเงยหน้าขึ้นมา อ้าว..สมเด็จพระสังฆราชประทับอยู่ที่นี่ ก็เลยเข้าไปกราบพระบาท ขอบพระเดชพระคุณที่พระองค์ท่านประทานข้าวสารให้กับโรงทานต้านภัยโควิดวัดท่าขนุน ๒ รอบ รอบละ ๕๐๐ กิโลกรัม กราบทูลถวายท่าน ท่านก็บอกว่า “ดี..ดี..พวกเรามาช่วยงานพระพุทธศาสนาด้วยกัน”

คราวนี้ท่านกำลังจะให้เปิดโรงทานช่วยน้ำท่วม แต่ทางด้านท่าขนุนไม่มีน้ำท่วม เลยไม่รู้ว่าจะช่วยท่านอย่างไร...(หัวเราะ)... กราบท่านเสร็จแล้วก็ออกมาเข้าที่ภาวนาของตัวเอง”

[เถรี]

“เมื่อวานนี้มีคนไปดักรอที่ประตูวัดราชบพิธฯ น่าจะประมาณ ๒๐๐ คน พอถึงเวลาก็ “หลวงพ่อ...ทางนี้ ๆ” จะไปอีท่าไหน ? เจ้าหน้าที่เขาพาเดินดุ่ย ๆ เข้าไปเลย ส่วนพวกเราก็ไปโดนรั้วกั้นเอาไว้ ความจริงถ้าจะกระโดดข้ามรั้วจราจรก็ไม่ยากหรอกนะ แต่ว่าพวกเราก็เป็นคนมีระเบียบ ก็ไม่ไปฝืนระเบียบของเขา”

[เถรี]

“ความจริงเมื่อวานที่เป็นฤกษ์พุทธาภิเษกเพราะว่าเป็นวันเสาร์แรม ๕ ค่ำ ก็ถือว่าเป็นวันอมฤตโชค แต่ถ้าหากว่าตามสายของหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค ก็ถือว่าเป็นวันข้างแรม ก็จะไม่ใช้ ถ้าเป็นวันข้างขึ้น ๕ ค่ำ ท่านให้ไหว้ครูประจำปีและเป่ายันต์เกราะเพชร”

[เถรี]

“ต้องบอกว่าด้วยความที่เมื่อวานโดนฝน วันนี้เลยเสียงจมูกบี้ ๆ หน่อย ไม่ได้ติดหวัด ไม่ได้ติดโควิดนะ อาตมาใส่หน้ากากไป หน้ากากอนามัยกันโควิดได้ดีที่สุด

แต่ที่ชอบใจก็คือ พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ ทั้ง ๆ ที่ใส่หน้ากากอยู่ ท่านเห็นท่านก็เรียก “อ้าว...ท่านทองผาภูมิ” "แหม...พระเดชพระคุณ ผมชื่อเล็กครับ เรียกพระครูวิลาศฯ ก็ได้" มาเรียกท่านทองผาภูมิ แต่ท่านจำได้แม่นขนาดนั้นว่าอยู่ทองผาภูมิก็ดีมากแล้ว ...(หัวเราะ)...”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับผู้มารับวัตถุมงคลว่า “ขออนุญาตติดไว้ก่อน เพราะว่าน่าจะอยู่ในย่ามอีกใบหนึ่ง พอดีเมื่อวานเอาย่ามของหลวงพ่อสมเด็จพระสังฆราชมาใช้แทน เนื่องจากว่าเป็นโดยธรรมเนียมมารยาทว่า เราไปที่ไหน ถ้าเจ้าของบ้านเขาให้อะไร ก็ต้องใช้ฉลองศรัทธาของเขาเลย เมื่อวานท่านถวายย่ามกับพัดรอง ๑๕๐ ปีวัดราชบพิธฯ มา ก็ต้องใช้เลย”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “หลวงพ่อพระพุทธอังคีรส วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม เป็นพระพุทธรูปที่งามมาก มีโอกาสก็เข้าไปกราบสักการะกันด้วยนะ เมื่อวานตอนพุทธาภิเษกเห็นพระรัศมีสีทองเจิดจ้าเหมือนมองย้อนแสงตะวัน คลุมลงมาบนกองวัตถุมงคล แสงนั้นมาจากหลวงพ่อพระพุทธอังคีรส คือพออาราธนาบารมีพระพุทธเจ้าแล้ว ปรากฏว่าโดยปกติแล้วก็จะมีพระรัศมีแผ่มาจากข้างบน เพิ่งจะมีอยู่ ๒ ครั้งที่แผ่มาจากพระประธาน ก็คือครั้งก่อนโน้นเป็นหลวงพ่อพระพุทธกษัตราธิราช วัดกษัตราธิราชที่อยุธยา มีครั้งนี้ที่หลวงพ่อพระพุทธอังคีรส วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “วันนี้ไม่ได้หนีงาน อยู่รอโยมจนสี่โมงเย็น วันก่อนนั่นจำเป็นจริง ๆ เพราะว่าเป็นหมายรับสั่ง..ขออภัย ต้องบอกว่าเป็นพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช ไม่ใช่หมายรับสั่ง ถ้าหมายรับสั่งต้องเป็นของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

หลายท่านก็บอกว่า บุคคลที่เป็นพระสังฆราชทรงบุญทรงบารมี ถึงเวลาก็รวบรวมเอาพระเกจิอาจารย์ทั่วประเทศมาทำงานได้ ดูตัวอย่างพระพุทธชินราชอินโดจีน ๒๔๘๕ สมัยสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช (ติสฺสเทวมหาเถร) วัดสุทัศนเทพวราราม หรือไม่ก็สมัยสร้างพระกริ่ง ๗ รอบ สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ แล้วก็มายุคนี้แหละ สร้างวัตถุมงคลรุ่น ๑๕๐ ปีการสถาปนาวัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม ในสมัยสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (อมฺพรมหาเถร)”

[เถรี]

http://www.watthakhanun.com/webboard/attachment.php?attachmentid=36700&stc=1&d=1600524539

พูดถึงกริชภาคใต้ “ถ้าไปเจอกริชเก่าแท้แบบนี้ข้างนอก อย่าไปหยิบส่งเดชนะ เล่มนี้กว่าอาตมาจะเอาอยู่ก็เหนื่อย ...(หัวเราะ)... เพราะว่ากริชที่เขาสร้างตามกรรมวิธีนี่เขามีการเซ่นด้วยเลือด มีการเซ่นด้วยชีวิตให้ยุ่งไปหมด นี่ระดับรายาผู้ครองประเทศ ปาเล็มบังสมัยนั้นก็เป็นประเทศหนึ่ง เป็นเมืองออกของอาณาจักรศรีวิชัย พอมาตอนหลังก็กลายเป็นเมืองหลวง”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “เมื่อวานนี้มีความประทับใจอย่างหนึ่ง ก็คือ ผศ.ดร.พระราชปฏิภาณโกศล (ป.ธ.๕) หรือที่เรียกง่าย ๆ ว่า ท่านอาจารย์เจ้าคุณ ดร.สมคิด ท่านเป็นเลขานุการส่วนองค์สมเด็จพระสังฆราชรูปปัจจุบัน แต่ว่าที่สำคัญกว่านั้นก็คือ เป็นอธิการบดีมหามกุฏราชวิทยาลัย ท่านมากราบ เพราะว่าท่านเพิ่งจะ ๓๐ พรรษา ก็เรียนท่านไปว่า ดีใจมากเลยที่ท่านเจ้าคุณอาจารย์มาเป็นอธิการบดี คือช่วงก่อนที่ท่านจะเป็นอธิการบดีนี่ มหามกุฏราชวิทยาลัยมีปัญหาเยอะมาก ท่านลงไปก็ไปจัดระเบียบใหม่จนกระทั่งเรียบร้อย

ตัวท่านอายุยังน้อย เป็น ผศ.ดร. เป็นเปรียญธรรม ๕ ประโยค เป็นเจ้าคุณชั้นราช อนาคตไกลมาก แต่ว่าท่านไม่มีความถือตัวเลย อ่อนน้อมถ่อมตน ปฏิบัติตามระเบียบวินัยทุกอย่าง เมื่อรู้ว่าอาตมามีอาวุโสพรรษามากกว่า ท่านก็มากราบจนถึงที่พัก ขนาดหลวงพ่อมโนธรรม วัดห้วยปลาดุก ยังออกปากเลยว่าคนอย่างนี้อายุยืน ถามท่านว่า “หลวงพ่อดูจากไหนว่าอายุยืน ?” “ผมเห็นว่าใครอ่อนน้อมถ่อมตนอายุยืนทุกคน” ก็บอกกับท่านว่า ของผมดูโหงวเฮ้ง หลวงพ่อดูจากการอ่อนน้อมถ่อมตน ...(หัวเราะ)... แต่ถ้าไม่ดูโหงวเฮ้งก็ต้องดูบุรพกรรมไปโน่นเลย”

[เถรี]

ถาม : เอากองกฐินมาถวายข้างล่างค่ะ
ตอบ : กฐินหรือ ? มีอะไรบ้าง ?

ถาม : มีพระพุทธรูป ผ้าไตร แล้วก็บาตรเจ้าค่ะ
ตอบ : ...(หัวเราะ)... กลัวจริง ๆ เลย กลัวพวกประเภทรถยนต์ ตู้เย็นอะไรประมาณนั้น เคยมีคนถวายแล้วขนไปไม่ได้..!

ความจริงโยมทำให้พระศีลขาด คือของอะไรที่จะถวายเนื่องในฤดูกาลกฐิน ท่านให้ถวายตั้งแต่ขึ้น ๖ ค่ำ เดือน ๑๑ คือก่อนออกพรรษา ๑๐ วัน คราวนี้ของเราถวายก่อนเสียนานเลย

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ก็ไม่นึกว่าท่านอาจารย์สุชาติจะปั้นพระปัจเจกพุทธเจ้าโดยการวัดหน้าตัก ไม่วัดฐาน วัดหน้าตัก ๔๐ นิ้วเต็ม แต่ว่าฐานใหญ่กว่าตั้งเยอะ เฉพาะฐานต้องเพิ่มไปอีก ๓๐๐ กิโลกรัม สรุปว่าช่างประมาณการใช้เม็ดเงินในการหล่อ ๑ ตันถ้วน ๆ รวยมาก ไม่รวยก็ไม่ได้ เพราะว่าตอนนี้กิโลกรัมหนึ่งเกือบ ๓๐,๐๐๐ บาท ตันหนึ่งก็เกือบ ๓๐ ล้าน..!

ตอนนี้มีอยู่ ๗๗๐ กว่ากิโลกรัม ก็ขาดอยู่อีกประมาณ ๒๓๐ กิโลกรัมเท่านั้น ก็แปลว่าคนแลกพระกริ่งมี ๒๓๐ คนก็พอแล้ว แต่ถ้าเขาให้เป็นเงินก็ต้องไปซื้อเอง ...(หัวเราะ)...

ต้องบอกว่าท่านอาจารย์สุชาติท่านมีทิพจักขุญาณเลยก็ว่าได้ เพราะว่าทางวัดท่าขนุนจะทำอะไร แค่คิดท่านอาจารย์จะปั้นรูปรอไว้เลย แต่ท่านยืนยันว่าท่านไม่มีอะไร ท่านบอกว่าสังหรณ์ใจว่าพระอาจารย์อยากได้ก็ปั้น ตัวสังหรณ์ใจนั่นแหละคือทิพจักขุญาณเลย ...(หัวเราะ)...

แต่คราวนี้มีปฏิมากรช่างปั้นชื่อสุชาติเหมือนกัน อีกท่านหนึ่งชื่อสุชาติ แซ่จิว ส่วนท่านที่ทำงานให้วัดท่าขนุนชื่ออาจารย์สุชาติ เลิศภูมิปัญญา เป็นอาจารย์ของคุณปัทม์ บุณยรังค ที่ปั้นรูปกวนเกษียรสมุทรในสนามบินสุวรรณภูมิ เป็นอาจารย์ของอาจารย์อีกทีหนึ่ง ของคุณสุชาติ แซ่จิวนี่คนแวะไปถามหาเยอะเลย เพราะได้ยินว่าพระอาจารย์เล็กใช้อาจารย์สุชาติปั้น ดีเหมือนกันท่านจะได้มีงานบ้าง ...(หัวเราะ)...”

[เถรี]

พูดถึงงานพุทธาภิเษกที่วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม "อาตมาเข้าพิธีพุทธาภิเษกรอบสอง เจอหลวงพ่อหวั่น วัดคลองคูณ องค์เดียวพอเลย เราไม่เหนื่อยแล้ว"

ถาม : ท่านบอกอาจารย์เล็กมา ท่านก็สบาย..!
ตอบ : ...(หัวเราะ)...ต่างคนต่างพึ่งกัน อาตมาตั้งใจจะอู้ ไม่เคยสำเร็จเลย

ถาม : หลวงพ่อมโนธรรมถามว่า องค์ไหนที่อยู่ตรงกันข้าม พลังที่ส่งมาช็อตท่านเกือบตกอาสนะ ?! "นายชัช" ตอบไปว่า "พระอาจารย์เล็ก วัดท่าขนุนครับ" ท่านว่า "เห็นหนุ่ม ๆ ไม่นึกว่าจะเก่งขนาดนี้"
ตอบ : ไม่หนุ่มหรอก แก่กว่าท่านสองปี ...(หัวเราะ)...

[เถรี]

ถาม : (กราบขอฤกษ์จัดงาน ตรงกับมหาสิทธิโชค) ควรเป็นเวลาไหนครับ ?
ตอบ : เวลาไม่ต้อง เพราะว่าฤกษ์พรหมประสิทธิ์ของหลวงพ่อวัดท่าซุงใช้ได้ทั้งวัน ตั้งแต่ตะวันขึ้น ยันตะวันตกดิน เป็นฤกษ์ปลอดที่ดีทั้งวัน ท่านบอกว่า ถ้าฤกษ์อื่นบอกว่าไม่ดี แล้วฤกษ์ของท่านบอกว่าดี ให้ใช้ตามฤกษ์นี้

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันเสาร์ช่วงบ่ายอาตมาต้องไปวัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม ตามฎีกาที่สมเด็จพระสังฆราชวางมาให้ ไปพุทธาภิเษกวัตถุมงคลรุ่น ๑๕๐ ปี วัดราชบพิธฯ ถ้าหากว่าภาษาในยุทธจักร เขาบอกว่า ไปดวลกับพระเกจิอาจารย์ทั่วประเทศ มีแต่รุ่นบิ๊ก ๆ ทั้งนั้น

ไปนึกถึงตอนเสกน้ำศักดิ์สิทธิ์ถวายในหลวงรัชกาลที่ ๑๐ ในพิธีบรมราชาภิเษก อายุ ๖๐ อย่างอาตมานี่ กลายเป็นเด็กทารกไปเลย เพราะว่าของเมืองกาญจน์ที่มานี่ ๙๓ ปี ๙๔ ปี ๙๖ ปี แล้วพระระดับนั้น ถ้าหากว่าไม่ใช่งานในหลวง ท่านไม่มาหรอก

อย่างหลวงปู่บุญส่ง วัดเขาเม็งอมรเมศร์ หลวงปู่ชุบ วัดวังกระแจะ หลวงปู่ตั้ง วัดถ้ำมะเดื่อ ที่ขำที่สุดก็คือหลวงพ่อสนองชาติ วัดเย็นสนิทธรรมาราม อายุ ๗๙ ปี โดนจัดมาอยู่ทีมเด็กเพราะว่าอายุน้อย กราบเรียนว่า "หลวงพ่อ ๗๙ นี่ยังเด็กนะครับ" ...(หัวเราะ)... อาตมาก็นั่งขำ ว่าตัวเองเด็ก ที่ไหนได้ ๗๙ ปีก็ยังเป็นเด็ก..!

ไปแบบนั้น จะได้ประสบการณ์ เพราะถึงเวลาถ้างานเสร็จแล้วพิธีเขายังไม่เลิก ก็แอบดูชาวบ้านเขาว่าทำอะไรกันบ้าง อะไรที่พอใช้งานได้ก็ขออนุญาตลอกการบ้านมาเลย เป็นลูกศิษย์สายหลวงพ่อวัดท่าซุงได้เปรียบตรงที่ลอกการบ้านได้ง่าย คนอื่นเขาไม่รู้

ที่ถูกอัธยาศัยและชอบที่สุดก็หลวงปู่ฟู วัดบางสมัคร ถ้าหากว่าไปนั่งคู่กับท่านทีไรก็สบาย คือต่างคนต่างรู้ ถึงเวลาก็ลืมตาพร้อมกัน ทำน้ำมนต์พร้อมกัน เลิกพร้อมกัน ท่านชวนเด็กเลิกด้วย "ไปกันเถอะ..เต็มแล้ว" อาตมาชอบใจเหลือเกิน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ก่อนหน้านี้แหล่งระบาดหนักที่สุดของโควิด- ๑๙ ก็ที่จังหวัดนนทบุรี คือพวกเซียนสนามมวย ตอนนี้ การระบาดรอบใหม่ เรือนจำกลางนนทบุรี ตูจะบ้า...! ใจคอจะไม่ให้เจอหน้าญาติโยมกันเลยใช่ไหม ? เจ้าหน้าที่เขาเห็นคนเยอะ เขาก็เวียนไปเวียนมา มาเข้มงวดกับพวกเราอีก เหมือนอย่างกับว่าเราไปแก้เรื่องของเขาไว้เยอะ เขาก็หันมาแกล้งเราคืน แต่ถ้าไม่ได้บารมีท่านสงเคราะห์ตั้งแต่พิธีมหาระงับโรคาพินาศ คาดว่าบ้านเราก็คงแย่พอ ๆ กับอินโดนีเซีย

ตอนนี้อินโดนีเซียตายรวมเกือบ ๘,๐๐๐ คน แล้วแพร่ระบาดชนิดที่ป้องกันไม่ได้ด้วย เพราะว่าบรรดาพี่น้องอิสลาม ต่อให้เสียชีวิตก็ห้ามสิ้นศรัทธาจากพระอัลเลาะห์ ถึงเวลาเขาต้องไปละหมาดร่วมกัน แต่ละสุเหร่ายัดเข้าไปเพียบเลย ใครเป็นสักคนหนึ่ง ที่เหลือก็รับรางวัลไปด้วยกันทั้งหมด..!

ในประเทศอาเซียนอย่างพวกเราติดระดับเป็นแสนนี่เป็นเรื่องน่าตกใจมาก ของญี่ปุ่นตะเกียกตะกายจนป่านนี้ยังไม่ถึงแสนเลย ต้องบอกว่าโควิดชอบเด็กกับคนแก่ อาตมาจัดอยู่ในประเภทคนแก่ ร่างกายเริ่มทรุดโทรมไปตามวัย"

[เถรี]

ถาม : ฝันว่าฟ้าผ่า ?
ตอบ : ก็ดีสิ...โบราณเขาเชื่อว่าอะไรที่โดนฟ้าผ่า จะได้รับพลังจากเทวดา..!

ถาม : ในฝันภาวนาคาถาอะไรไม่รู้ ตื่นขึ้นมาแล้วลืมเลย ?
ตอบ : อากาเส จะ พุทธทิปังกะโร นะโมพุทธายะ ....(หัวเราะ)...ฝันเองแท้ ๆ ดันจำไม่ได้

ถาม : ขออีกครั้ง ?
ตอบ : อากาเส จะ พุทธทิปังกะโร นะโมพุทธายะ บอกสองครั้ง โยมก็ไม่จำหรอก จำกันไม่ทัน

[เถรี]

โยมถวายผ้าไตรจีวร "ผู้หญิงถวายผ้าไตรจีวร อย่าเผลอเกิดใหม่ เกิดใหม่จะมีเครื่องมหาลดาปสาธน์ คนทั่ว ๆ ไปแบกไม่ไหวหรอก เพราะว่าคนที่มีต้องประกอบไปด้วยบุญ มีกำลังเทียบเท่า ๗ ช้างสารถึงจะใส่ได้ ถามว่าอย่างไร ? สร้างขึ้นมาจากลวดทองคำที่รีดจากทอง ๑,๐๐๐ แท่ง ลวดเงินที่รีดจากเงิน ๑,๐๐๐ แท่ง ร้อยแก้วมณี ๑๑ ทะนาน แก้วประพาฬ ๒๒ ทะนาน แก้วไพฑูรย์ ๒๒ ทะนาน ฯลฯ

ร้อยขึ้นมาเป็นลักษณะเหมือนกับมงกุฎนกยูงรำแพน แล้วมีชายออกมาเป็นเสื้อคลุมยาวลงมา กำลังไม่ดีแบกไหวไหมเล่า ? นางวิสาขาใส่ทุกวัน พอถึงเวลาพลาดหน่อยเดียว เผลอถอดเอาไว้แล้วลืม โอ้โห...ของแพงขนาดนั้น...ลืมได้ พระอานนท์เก็บไว้ให้ ท่านว่าเป็นของกึ่งกลางสงฆ์ไปแล้ว ไม่ควรที่จะรับคืน แต่คราวนี้จะถวายพระ แก้วแหวนเงินทองก็เป็นอาบัติอีก ท่านก็เลยให้ข้าทาสบริวารเอาไปขาย เอาเงินมาช่วยวัด ปรากฏว่าเขาต้องเอาใส่เกวียนไป แต่ตอนใช้เองนี่ท่านใส่ติดตัวไปได้สบาย

ไม่ต้องอะไรหรอก...เอาแค่เสื้อคลุมบรมราชภูษิตาภรณ์ของในหลวง อันนั้นที่เห็นสีทอง ๆ ที่ปักอยู่นั่น ทองคำแท้นะ ๑๐ กว่ากิโลกรัม ลองใส่ดูก็แล้วกัน ไม่แข็งแรงจริงจะยืนไหวไหม ?"

[เถรี]

"ส่วนใหญ่บุคคลที่เกิดมาเป็นผู้นำเขาก็จะมีบุญเก่าติดมาด้วย ท่านทั้งหลายเหล่านี้แข็งแรงที่บุญ บุญที่ทำ กรรมที่สร้าง ส่งผลมาให้ชาตินี้มีอะไรต่างจากผู้อื่นเขา เพราะฉะนั้น...โยมถวายผ้าไตรจีวร ถ้าเกิดใหม่จะต้องแข็งแรง

แก้วมณี ๑๑ ทะนาน แก้วไพฑูรย์ ๒๒ ทะนาน แก้วประพาฬ ๒๒ ทะนาน ส่วนใหญ่ก็คือพวกเพชรพลอย แก้วมณีนี่โคตรเพชรเลย..!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เดี๋ยวมีเวลาแล้ว ค่อยให้คุณสุธรรมเขาถ่ายรูปของใหม่ไปลงกระทู้ เดี๋ยวจะเอาพญาแพะจ่าฝูงของหลวงปู่อ่ำ วัดหนองกระบอกไปลงให้ เก็บมานานแล้ว เขาบอกว่าตัวนี้บริวารมากสุด ๆ ไล่ไปเสียที บริวารจะได้น้อยลงหน่อย"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ใครอยู่กาญจนบุรี ผ่านด่านตรวจ ไม่มีหน้ากาก โดนปรับ ๒๐๐ บาท เพราะว่าเมืองกาญจน์เขามีด่านติดกับพม่าเยอะมาก แล้วตอนนี้ไวรัสจะระบาดจากพม่าเข้ามา เพราะคนพม่าเข้าออกทุกวัน ฉะนั้น...ออกนอกบ้านเตรียมหน้ากากไว้ด้วยแล้วกัน ไม่ว่าจะอยู่จังหวัดไหน เพราะว่า พรก.ฉุกเฉินที่เขาออกมา ศบค.เขาบอกแล้วว่ามีความผิด ถ้าหากว่าไม่ให้ความร่วมมือ โดนเขาปรับ ๒๐๐ บาท ก็แสดงว่าเราผิดกฎหมายเต็ม ๆ เขาย้ำว่าด้วยว่าจับจริงนะครับ ทุกคนที่อยู่ในรถต้องใส่"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันก่อนเบี้ยแก้สารพัดกันวัดท่าขนุนหมดภายใน ๒ นาที ไม่รู้ว่าจองกันทันอย่างไร มีเวลาแค่ ๒ นาที

รุ่น ๒ กำลังเริ่มทำ เพิ่งจะจารตัวแรกไปเมื่อวาน แล้วก็ตัวที่ ๔ ที่ ๕ เพิ่งจารเมื่อเช้านี้ ช้ามาก..กว่าจะได้แต่ละที โดยเฉพาะต้องหาเบี้ยให้ได้ตามตำรา คือฟัน ๓๒ ซี่ ตัวไหนฟันหลอฟันเกินก็ใช้ไม่ได้"

[เถรี]

ถาม : เวลาเราสวดมนต์หรือนั่งสมาธิภาวนา บทสวดต่าง ๆ ที่เราจะสวด มีลำดับขั้นตอนไหมคะ ?
ตอบ : ชอบใจอันไหน สวดไปเลย เราขึ้น นะโมฯ อิติปิ โสฯ สวากขาโตฯ สุปฏิปันโนฯ เสร็จแล้วที่เหลือก็ว่าไปตามใจเราชอบ ก็คือนอบน้อมพระรัตนตรัย พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เสร็จแล้วที่เหลืออยากท่องอะไรก็ว่าไปเลย

ถาม : บทที่ต้องขึ้นต้นด้วย นะโม ตัสสะฯ ต้องนำทุกบทไหมคะ ?
ตอบ : ขึ้นครั้งเดียวก็พอ

ถาม : อย่างศีล ๕ ทุกครั้งที่สวดมนต์ ต้องสมาทานศีล ?
ตอบ : ถ้าเรารู้ว่าศีลมีอะไรแล้ว ก็รักษาไปเลย ไม่ต้องเริ่มต้นมาสมาทานใหม่ทุกครั้ง

ถาม : แล้วถ้าสมาทานพระกรรมฐาน ต้องสมาทานทุกรอบไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าไม่มั่นใจก็เอาทุกรอบ ถ้ามั่นใจก็ว่าไปเลย

ถาม : เสร็จแล้วทั้งหมด เราค่อยแผ่เมตตารวมรอบเดียวได้ใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ได้...ส่วนใหญ่แล้วพวกเราไปแผ่เมตตา จริง ๆ แล้วควรอุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตาเหมือนอย่างกับเขาหิวมา แล้วเราเอาร่มเงาไปให้ เขาก็ไม่หายหิวหรอก แค่เย็นขึ้นมาหน่อย อุทิศส่วนกุศลก็คือแบ่งความดีที่เราได้ให้แก่เขา บรรดาท่านทั้งหลายเหมือนกับคนอดอยากหิวโหยมา ได้ไปก็จะได้มีความสุข มีความสบาย แยกให้ถูก แผ่เมตตากับอุทิศส่วนกุศลคนละเรื่องกัน

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อย่าประมาทเรื่องเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ เจ้าเชื้อตัวนี้อาละวาดตามแต่เวรกรรมของคน คนที่สร้างกรรมเอาไว้น้อย ไม่ถึงวาระ ติดเชื้อก็ไม่เป็นอะไร คนที่สร้างเวรกรรมไว้มาก โดนเข้าก็กำเริบเสียปางตาย

ตอนนี้รัฐบาลอเมริกากำลังหาทางลดจำนวนพลเมืองลง ไม่รักษา ไม่อะไรทั้งนั้น ปล่อยให้มีภูมิคุ้มกันกันเอง พลเมืองส่วนใหญ่ก็ไม่ฟังรัฐบาล บอกให้ใส่หน้ากาก ก็เอามีดตัดตรงกลางออก ใส่แต่ข้าง ๆ ไว้หน่อยหนึ่ง ก็คือใส่แล้ว แต่กูจะใส่อย่างนี้..!

ตอนแรกใคร ๆ เขาก็คิดว่าอเมริกาเป็นประเทศที่เจริญ คนของเขาต้องฉลาด ต้องเก่ง ปรากฏว่ารับมือกับเชื้อไวรัสด้วยวิธีที่โง่บรรลัยเลย..! คราวหน้าถ้าเจอฝรั่งก็เดินห่าง ๆ หน่อย เดี๋ยวจะติดเชื้อความโง่ไปด้วย ไม่ได้ติดไวรัสนะ...

เป็นเรื่องแปลกที่ว่าทางด้านเอเชียกับยุโรปอเมริกา ติดเชื้อไวรัส คนเอเชียตายน้อยกว่า ไม่รู้ว่าร่างกายแข็งแรงกว่าหรือสภาพอากาศต่างกันก็ไม่รู้ ดูอย่างอินเดีย เขาติดเชื้อทะลุเป็นล้าน แต่ว่าอเมริกาตายทีหนึ่งเป็นแสน ของอินเดียยังตัวเลขอยู่ที่ไม่เท่าไร"

ถาม : โควิดชอบคนอ้วนครับ ?
ตอบ : แสดงว่าอเมริกาคนอ้วนเยอะ โยมเขาอยู่บำรุงราษฎร์ บอกว่าโควิดชอบคนอ้วน ปกติคนอ้วนสารพัดโรครุมเร้าอยู่แล้ว..ใช่ไหม ? โควิดแค่ไปซ้ำ แสดงว่าเป็นประเภทตีหัวหมา ด่าแม่เจ๊ก ถึงเวลาก็แอบตีหัวเขาทีแล้วก็เผ่น แต่คราวนี้ถ้าตีแรงก็ถึงตาย..!

[เถรี]

ถาม : ระยะนี้ไข้เลือดออกระบาด ?
ตอบ : ไข้เลือดออกเป็นโรคที่รักษาง่ายที่สุด ใครเป็นก็แค่ชงน้ำเกลือแร่กินเข้าไป วันหนึ่ง ๔ แก้ว ๕ แก้วก็ได้ ไม่ต้องรักษาอะไรหรอก แค่นั้นก็หายแล้ว

ถาม : แล้วพวกที่นอนเสียบน้ำเกลืออยู่ไอซียูละคะ ?
ตอบ : เขาให้กิน ไม่ได้ให้เสียบ ไข้เลือดออกกลัวน้ำเกลือแร่ กินเข้าไป พอปัสสาวะออกมาก็ไข้ลดแล้ว

[เถรี]

ถาม : ผมใส่บาตรตอนสวดมนต์สะสมไว้ แล้วก็อธิษฐานเป็นสังฆทาน ถ้าจะแยกเป็นกฐินหรือทานอื่น ๆ ได้ไหมครับ ?
ตอบ : สังฆทาน วิหารทาน ธรรมทานได้ ต่ำกว่าสังฆทานไม่ได้

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยมว่า “จะขายอะไรก็ดูชาวบ้านเขาหน่อย ไม่ใช่ขายแบบกูไม่มองหน้าใครเลย ซื้อไปราคาไม่เท่าไร ขายแพงไปตั้ง ๘ เท่า ๑๐ เท่า..!”

[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ท่านอาจารย์ ดร.พระมหาอุดรกำลังสร้างอาคารที่พักพระภิกษุสามเณรอยู่ อาตมาไปเสกหลวงพ่อต่อ หลวงพ่อแต้ม ให้ท่านไปให้รุ่นหนึ่ง ท่านบอกว่าขายดีมาก ลูกศิษย์ท่านอาจารย์พระครูมาตามบูชาถึงวัดเลย เรียนท่านไปว่า ไม่ใช่ลูกศิษย์ผมหรอกครับ นั่นพวกเซียนพระจะเอาไปขายต่อ..!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “รู้ไหมว่าทองคำหนัก ๔ กรัมก็คือสลึงหนึ่ง โยมเขาเขียนมาซื่อมากเลยว่า “ทองคำหนัก ๔ กรัม” บางทีทางร้านเขาตัดแค่ ๓.๘ กรัม แต่ถ้าซื้อเป็นกรัมจะได้ ๔ กรัมเท่ากับสลึงหนึ่ง แต่ว่าส่วนใหญ่พวกทองรูปพรรณเขาจะเอาเปรียบ บางทีก็เหลือแค่ ๓.๖ หรือ ๓.๕ ก็นับเป็นหนักสลึงหนึ่ง”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “เมื่อวันพุทธาภิเษกพระกริ่งสะท้านไตรภพ มีเจ้าลูกศิษย์ตัวดีทำเหรียญหลวงพ่อกวยหลังหนุมานเชิญธงไป บอกว่า “หลวงพ่อครับ ช่วยถามด้วยว่าใครคือหนุมาน ?” ปรากฏว่าเทพหนุมานที่เขาบูชากันอยู่ เป็นท้าวมหาพรหมชั้นที่ ๓ เสร็จแล้วรูปหนุมานที่เขาทำกันอยู่ ส่วนที่เป็นไปตามหลักวิชาเลยมีอยู่ตั้ง ๑๐ แบบด้วยกัน แล้วก็ไม่ใช่จะทำส่งเดชด้วยนะ ถ้าบวงสรวงบอกกล่าวไม่ถูกต้อง ท่านไม่สงเคราะห์ก็ไร้ประโยชน์

อาตมาก็เพิ่งจะรู้ ตอนแรกก็นึกว่ามียันต์หนุมานอย่างเดียวก็จบแล้ว ปรากฏว่ายันต์แต่ละอย่างเขามีชื่อต่างกันไป คำอาราธนาก็ไม่เหมือนกันอีก แล้วมีตั้ง ๑๐ อย่าง ปวดหัว..ขี้เกียจจำ..!

ขืนอยู่ไปนาน ๆ ความลับในโลกก็น้อยลงไปเรื่อย ๆ เล่นถามกันไปเรื่อยเปื่อย..!”

[เถรี]

ถาม : ทำไมหนุมานถึงแพ้พระลบละครับ ?
ตอบ : นั่นลูกเจ้านาย ถามหน่อย..คนใช้ที่ไหนจะชนะลูกเจ้านายได้ละ..! ต่อให้ชนะลูกเจ้านายได้ ก็ไปโดนเจ้านายกระทืบอยู่ดี ...(หัวเราะ)...

ถาม : ทำไมเก่งขนาดนั้นยังแพ้ละครับ ?
ตอบ : เขาเรียกว่าจำเป็นต้องแพ้ ขืนชนะก็โดนเจ้านายเหยียบสิวะ..!

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “บางคนสุขภาพไม่ดีพอที่จะวิ่ง เขาให้เดินเร็ว ๆ สัก ๕ นาทีต่อเนื่องกัน แล้วก็เดินเรื่อยเปื่อยสัก ๓ นาที แล้วก็เดินเร็ว ๆ ๕ นาที สลับกันไป

แต่ว่าเด็กรุ่นใหม่ไม่ค่อยจะแข็งแรง อาตมาเดินไปตรวจงาน ส่วนเขาขับรถไป ไปถึงพร้อมกัน แล้วก็ไม่ได้ดูนะว่าตัวเองผิด เขาบอกว่า “หลวงพ่อเดินเร็วจัง” ไม่ใช่หรอก มึงขับรถช้าเองต่างหาก..! เกิดอะไรขึ้นเขาให้กล่าวโทษโจทย์ตนเอง ไม่ใช่ไปกล่าวโทษโจทย์คนอื่น

เรื่องของหลักธรรมต้องดูที่ตัวเรา แก้ที่ตัวเรา กาย วาจา ใจ ถึงจะดีขึ้น เรื่องของคนอื่นเป็นเรื่องของโลก เราแก้ไขโลกไม่ไหวหรอก หนักเกินกำลัง ดังนั้น..ดูที่ตัวเรา แก้ที่ตัวเรา แล้วจะจบง่าย”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ถ้าเราต้องการเวลา จะรู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วมาก ถ้าเราไม่ต้องการเวลา จะรู้สึกว่าเวลาผ่านไปช้ามาก สาเหตุที่แท้จริงก็คือ ใจของเราไปปรุงแต่ง เพราะว่าเวลาก็เดินตามปกติ ดังนั้น..การที่เราจะหลุดพ้นได้อย่างแท้จริงก็คือต้องหยุดการปรุงแต่งทั้งหมด เพราะว่าการปรุงแต่งนั้นก็คือการเริ่มคิด คิดเมื่อไรก็หาทุกข์ใส่ตัวเมื่อนั้น

ส่วนใหญ่ก็ไปหวนหาอาลัยอดีต ไปฟุ้งซ่านถึงอนาคต ไม่ได้อยู่กับปัจจุบัน ก็เลยทำให้เราทุกข์เพราะความคิดของตนเอง อย่างเช่นบางคนกลัวไวรัสโควิด-๑๙ ปรุงแต่งไปใหญ่โต จนบางทีไม่กล้าออกจากบ้านไปเลย”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูฝน บางช่วงพายุเข้า ก็จะมีฝนตกต่อเนื่องที่ทองผาภูมิอย่างน้อย ๔-๕ วันติดกัน เมื่อวันปลุกเสกพระกริ่งสะท้านไตรภพ ปรากฏว่าฟ้าเปิด ทั้ง ๆ ที่ในช่วงเช้ามืดประมาณตี ๕ ถึง ๖ โมง ฝนยังตกอยู่เลย พอเริ่มพิธีก็ฟ้าเปิดให้ สามารถทำพิธีได้ตลอดรอดฝั่ง ญาติโยมที่นั่งอยู่เป็นพันคนไม่ต้องเดือดร้อนเพราะฝน ถึงเวลาไปจองพระกันก็ยังมีเวลาจนกระทั่งถึงช่วงบ่าย พอโยมกลับกันหมดคราวนี้ฝนกระหน่ำเป็นวันเป็นคืน โดยเฉพาะตอนพระบิณฑบาต..!

เพราะฉะนั้น..ให้รู้ไว้ว่า ถ้าหากว่าเราไปยุ่งกับเรื่องอะไรที่ผิดธรรมชาติเมื่อไร ถึงเวลาก็ทำใจไว้ด้วยว่าเราต้องได้รับคืนหลายเท่า..!”

[เถรี]

ถาม : เมื่อคืนวันเสาร์นั่งดูซีรี่ส์จบแล้วก็เตรียมตัวจะนอน แต่อารมณ์ใจนิ่ง ๆ หน่าย ๆ ไม่อยากจะนอนและไม่อยากจะทำอะไรทั้งนั้น ก็เลยกางเก้าอี้นอนเล่น นั่งเอกเขนกคิดอะไรไปเรื่อย ๆ

เริ่มที่ความรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตไร้สาระในโลก แล้วก็ลากไปเรื่อย ๆ จนอารมณ์ไปจบลงที่ความว่างเปล่าได้อย่างไรก็ไม่รู้ ? แต่คราวนี้พอตกที่ความว่างเปล่า จิตก็ตัดจะออกเต็มกำลังทันที ในเมื่อห้ามไม่ได้ก็เลยปล่อยไป

แต่การออกเต็มกำลังคราวนี้แปลกกว่าทุกทีที่ไป เพราะว่าอาการที่ออกคราวนี้เหมือนกับจิตเป็นกระสวยอวกาศ ที่กำลังถูกจรวดยิงขึ้นจากแท่นบนพื้นโลก มีความรุนแรงในการทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้ามาก แล้วก็เหมือนจริงเสียจนสัมผัสได้ถึงแรงเสียดทานกับชั้นบรรยากาศโลกอีกด้วย

มารู้ตัวอีกทีก็หลุดออกมาอยู่ที่สุดขอบจักรวาลแล้ว จากนั้นก็ค่อย ๆ เคลื่อนเข้าไปที่ป่าหิมพานต์ ค่อย ๆ ผ่านสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ฯลฯ ไปเรื่อย ๆ ระหว่างทางมองไปรอบ ๆ เจอใคร ๆ ก็โบกมือทักทายแบบงง ๆ แล้วก็ขึ้นไปเรื่อยๆ จนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ก็เลยตัดหลับไป

พอตื่นขึ้นมาอีกทีหนึ่ง รู้สึกว่าบริเวณที่จิตพุ่งออกจากร่างกายนั้นเป็นรูกลวงโบ๋ (เป็นบริเวณอกด้านขวาติดกับกระดูกไหปลาร้า) ซึ่งบริเวณที่จิตออกเต็มกำลังครั้งนี้แปลกไปจากที่เคย เพราะเมื่อก่อนจิตจะพุ่งออกไปทางกึ่งกลางอก เวลาไปรับรู้อะไรก็จะสัมผัสได้ทางกึ่งกลางอก

แต่ครั้งนี้เป็นความรู้สึกแบบเสมือนจริงมาก และความรู้สึกหลังจากที่กลับเข้ามาแล้วก็แปลก ๆ ไป กลวง ๆ โล่ง ๆ เหมือนจิตยังไม่ได้กลับเข้ามาในร่างกาย แต่ออกไปอยู่นอกร่างกาย ไม่รู้สึกหนักเหมือนแต่ก่อน ไม่ต้องแบกรับความเสียดแทงหรือทุกขเวทนาจากรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ อะไรแบบนี้ แต่ก็ยังใช้ชีวิตประจำวันปกติ คำถามคือ
๑. เกิดอะไรขึ้น ?
๒. เกิดขึ้นเพราะอะไร ?
๓. ทำไมถึงรู้สึกว่าจุดที่จิตออกจากร่างนั้นยังเป็นรูกลวงโบ๋อยู่อีก ?

ตอบ : ๑. ออกไปแบบเต็มกำลัง

๒. เกิดจากการพิจารณาธรรมจนไม่ยึดติดในร่างกายจริง ๆ

๓. เป็นความไม่เคยชิน จะรู้สึกไประยะหนึ่ง แล้วก็จะหายไปเอง

[เถรี]

ถาม : ๑. เหรียญพญาเต่ามังกรเงินล้านเปิดโลกพลิกชีวิต มีพุทธคุณอย่างไรบ้าง ?

๒. ยันต์ด้านหน้า และ ยันต์ด้านหลัง ของพญาเต่ามังกรเงินล้านเปิดโลกพลิกชีวิต คือยันต์อะไร ?

ตอบ : ๑. แม่งง..รอให้เสกก่อนสิโว้ย..!

๒. พระคาถาพระพุทธเจ้า ๑๖ พระองค์ พระคาถามหาลาภ พระคาถาเรียกลาภ พระคาถาแก้วสารพัดนึก ด้านหลังเป็นพระคาถาเงินล้าน

[เถรี]

ถาม : ลูกชายของกระผม (ดูจากอาการน่าจะ) เป็นโรคลมชัก หรือ ลมบ้าหมู พาไปโรงพยาบาลรักษาตัวอยู่ ๓ - ๔ วัน หมอตรวจไม่พบสาเหตุขอรับ หมอให้ยามากิน แต่กินแล้วมีอาการหมดแรง ทำอะไรไม่ได้เลย หมอเลยให้เลิกกินแล้วรอดูอาการอย่างเดียว สงสารลูกเหลือเกินขอรับ กระผมกราบขอความเมตตาหลวงพ่อ กรุณาแนะนำวิธีรักษาให้หายขาดจากโรคนี้ด้วยเถิดขอรับ ?

ตอบ : พาไปหาพระอาจารย์บ๊ะ ที่อินทร์บุรี

[เถรี]

ถาม : คนที่ชอบทำความชั่ว ชอบรังแกคนอื่น ชอบข่มเหงคนอื่น แต่ทำแล้วรู้สึกกลัวว่าจะตกนรก พอรู้ว่ามารก็เป็นเทวดาเหมือนกัน จึงอยากที่จะเป็นมารที่เป็นเทวดาบ้าง อยากทราบว่าเหตุใดมารจึงเป็นเทวดาครับ ? และเขาเหล่านั้นทำอะไรมาจึงได้ไปเกิดเป็นเทวดาแต่เป็นฝ่ายมารครับ ?

ตอบ : มารไม่ใช่เทวดา มารคือมาร เป็นบุคคลมิจฉาทิฏฐิ แต่ได้สร้างบุญใหญ่แบบไม่ได้ตั้งใจ ก็จะไปเกิดเป็นมาร

[เถรี]

ถาม : คนที่เป็นหัวหน้าคนชั่ว เขาทำบุญด้วยอะไรจึงมีอำนาจ มีบริวารเยอะครับ ? และถ้าเขามีอำนาจได้ด้วยบุญ ทำไมบุญนั้นจึงส่งผลให้เขาใช้อำนาจนั้นในทางที่ไม่ดีครับ ?

ตอบ : พุทธะปูชา มะหาเตชะวันโต การบูชาพระพุทธเจ้า ทำให้มีเดชมีอำนาจมาก ชักชวนผู้อื่นร่วมด้วยมาก ก็ทำให้มีบริวารมาก แต่กิเลสยังท่วมหัว ก็ย่อมใช้อำนาจไปในทางที่ผิดได้

[เถรี]

ถาม : อาชีพพากษ์หนัง, ละคร, การ์ตูน เป็นอาชีพที่สร้างบาปหนักเหมือนดารานักแสดงหรือไม่ครับ ?

ตอบ : ถ้าทำไปด้วยจุดมุ่งหมายเดียวกันกับดารา คือทำให้ผู้คนติดอกติดใจ ก็เกิดโทษใกล้เคียงกัน

[เถรี]

ถาม : การที่โลกมีภาวะสงครามที่อาจจะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ถ้ามีคนที่ทำให้สงครามนั้นเบาลง หรือไม่เกิดสงครามขึ้นเลย จะมีอานิสงส์เป็นอย่างไรบ้างครับ ?

ตอบ : รับเละไปหลายล้านชาติ เพราะว่าเสือกไปยุ่งกับกรรมของส่วนรวม..!

[เถรี]

ถาม : ขอพระอาจารย์ช่วยสงเคราะห์ช่วยเหลือโยมพี่ชายที่เป็นนายทหารค่ะ โยมอยากจะช่วยเอาพี่ชายออกมา โยมจะทำได้ไหมคะ พี่ชายน่าจะโดนกลั่นแกล้ง มีผู้หญิงเอาพี่ชายออกไปจากโรงพยาบาล และขัดขวางโยมที่เป็นน้องสาว โยมต้องการเอามารักษาค่ะ พยายามมาปีกว่าแล้ว พี่ชายมีตำแหน่งใหญ่โต น่าจะเกี่ยวกับวงใน น่าจะโดนขัดแข้งขัดขาค่ะ ?
ตอบ : ถ้าเป็นลูกผู้ชายชาติทหาร ตำแหน่งใหญ่โตขนาดนั้นแล้วยังช่วยตัวเองไม่ได้ แล้วเราจะช่วยอะไรเขาได้ ?

ถาม : สภาพที่โดนกระทำ โดนผ่าโดยที่สาเหตุไม่ชัดเจน เขาโดนทำตั้งแต่วันแรก จากการโดนผ่า พี่ชายต้องนั่งรถเข็น ประกอบกับน่าจะมีอะไรแอบแฝงด้วย เพราะมีผู้หญิงเอาออกมา และก็ขาดการรักษาด้วยค่ะ สภาพจิตใจก็เบลอ ถ้าโยมเอาออกมาได้ โยมก็จะให้เขาทำกุศลและก็ไปรักษา แต่โยมก็ไม่มีความสามารถ ?
ตอบ : ลองปรึกษาคนอื่นดู อาตมามีอยู่อย่างเดียว ก็คือลุยเข้าไปเลย..!

ถาม : โยมไปทำกรรมฐานที่วัดท่าซุง หลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านมาบอกแล้ว ก็เลยตั้งใจมาหาพระอาจารย์ ?
ตอบ : ถ้าหลวงพ่อท่านบอกแล้ว ก็ทำตามที่ท่านบอกนั่นแหละ

ถาม : พี่ชายโดนกักกันอยู่ในนั้นมานานแล้ว อยู่ในบ้านผู้หญิง ถ้าเขาไม่เบลอ โดยปกติเขาไม่ยอมให้ใครกักขังแน่ ๆ แต่ในสภาพร่างกายแบบนั้น เขาไม่สามารถช่วยตัวเองได้ ?
ตอบ : ถ้าอย่างนั้นก็ขอบารมีหลวงพ่อท่านสงเคราะห์ไปเลย

ถาม : พระอาจารย์ช่วยดูให้โยมได้ไหมคะ ว่าถ้าโยมเข้าไปครั้งนี้จะได้ไหมคะ โยมจะเอาเขาออกมา ?
ตอบ : อะไรก็ตาม ถ้าจะทำก็ให้ทำ อย่าเที่ยวไปถาม ถ้าถามแล้วเขาบอกว่าไม่ดี เราก็ไม่ต้องทำกันใช่ไหม ?

ถาม : โยมก็ไม่มั่นใจค่ะ ?
ตอบ : มีอะไรก็รีบทำ เรื่องพวกนี้ยิ่งนานก็ยิ่งลำบาก

บางทีก็เป็นเรื่องแปลก คนเราแค่เรื่องของตัวเองก็ลำบากพอแล้ว ยังชอบไปยุ่งกับกรรมคนอื่น การไปยุ่งกับกรรมคนอื่น ถึงเวลาจะต้องรับคืนหลายเท่า ต้องทำใจพร้อมที่จะรับไว้ด้วย

[เถรี]

ถาม : น้องชายผมเช่าพระสังกัจจายน์มา ถือว่าโอเคไหมครับ ?
ตอบ : แล้วตูจะรู้ไหม ? ตัวเองเป็นคนไปเช่ามา ต้องการหรือไม่ต้องการอยู่ที่เรา ถ้าบอกว่าไม่โอเคแล้วจะเอาไปคืนเขาหรือ ? ปัญหาบางอย่างไม่จำเป็นต้องถามคนอื่นหรอก ตัดสินใจเองก็ได้

[เถรี]

ถาม : พ่อเสียแล้วแม่ก็มีแฟนใหม่ เรารู้สึกว่าแม่เปลี่ยนไป เราจะมีวิธีบอกแม่อย่างไรดีคะ ?
ตอบ : พาไปเที่ยว พาไปกิน อย่าให้อยู่เฉย ๆ ถ้าอยู่เฉย ๆ ท่านคิดมากก็จะเครียด

ถาม : มีเรื่องของคนอื่นที่เขาเข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย หนูรู้สึกว่าเขาจะพาไปในทางไม่ดี เราจะบอกแม่อย่างไรดีคะ ?
ตอบ : ไม่ว่าจะเรื่องของใครก็ตาม ถ้าปล่อยให้มีเวลาคิด ก็เครียดทั้งนั้น เพราะฉะนั้น..ถ้าเป็นไปได้ก็พาไปให้พ้น ๆ จากที่ตรงนั้นเสียหน่อยหนึ่ง ไปเที่ยวไปกินที่ไหนก็ได้

[เถรี]

ถาม : การที่เราทรงสมาธิแล้วมีความสงบ แล้วมีข้อธรรมะที่ผุดขึ้นมา เราจะแยกได้อย่างไรว่าเป็นสัญญาหรือว่าปัญญาคะ ?
ตอบ : พิจารณาแล้วว่าเป็นไปตามจริงหรือไม่ แต่คราวนี้ที่ว่าเป็นไปตามจริงหรือไม่นั้น เราต้องมีประสบการณ์อยู่ในระดับหนึ่ง เพราะฉะนั้น..ไม่ต้องไปใส่ใจหรอกว่าเป็นสัญญาหรือปัญญา ถ้าโผล่ขึ้นมาก็เก็บมาใช้งานเลย อยากมาดีนัก กวาดให้เรียบ..!

[เถรี]

ถาม : บางครั้งที่เราทำอารมณ์ให้เกิดความว่างได้ บางครั้งก็ตกลงมา คือฟุ้งแล้วก็กลับไปว่าง แบบนี้เป็นปกติไหมครับ ?
ตอบ : ปกติ...ถ้าเรารักษาระดับสมาธิไม่ได้ก็จะขึ้น ๆ ลง ๆ ถ้าจะให้ได้ตลอดไปเลย ต้องรักษาสมาธิอยู่ในระดับคล่องตัวและตั้งเวลาได้เลย

ถาม : ลักษณะนั้นคือการฝึกกรรมฐานใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ทุกอย่างที่เราทำ ถ้าอยู่ในเรื่องของ ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นกรรมฐานทั้งหมด เพียงแต่ว่าจะเป็นกรรมฐานระดับไหน

ถาม : การที่จะทำสมาธิไม่จำเป็นต้องนั่งสมาธิอย่างเดียวใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าใหม่ ๆ ก็ควรที่จะนั่งให้เป็นกิจลักษณะ พอทำจนคล่องตัวแล้ว จะหกคะเมนตีลังกาอย่างไรก็ได้

[เถรี]

ถาม : คราวที่แล้วมาหาหลวงพ่อแล้วบอกว่า ตรวจเจอมะเร็งในมดลูก ตอนนี้มี ๒ ทางเลือก คือหมอแผนปัจจุบันบอกว่าให้ตัดออกให้หมด แต่ถ้าเป็นหมอทางเลือกก็บอกว่าให้เราไปปรับการกิน การอยู่ให้ดีขึ้น ?
ตอบ : เรื่องของมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับอวัยวะสืบพันธุ์ทั้งภายในภายนอก ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย เกิดจากความเครียด หายเครียดก็จะหายไปเอง มีโยมอยู่คนหนึ่งเป็นมะเร็งเต้านม จะตายแหล่ไม่ตายแหล่ ตัดสินใจไปปฏิบัติธรรมให้ตายคาวัดไปเลย สามเดือนผ่านไปอาการหายไปเฉย ๆ เขาสงสัยก็เลยไปถามหมอ คุณหมออธิบายว่า พวกมะเร็งที่มีความเกี่ยวข้องกับระบบฮอร์โมนร่างกาย หรือระบบสืบพันธุ์ทั้งผู้หญิงผู้ชายเกิดจากความเครียด ถ้าไม่เครียดก็จะหายไปเอง สรุปว่าเขาตั้งใจไปตายแต่ไม่ได้ตาย น่าเสียดาย..!

ถาม : ถ้าในช่วงนี้จะสวดมนต์หรือไหว้พระเพื่อเสริมกำลังใจ ควรจะสวดหรือทำอย่างไรดีคะ ?
ตอบ : คาถาเงินล้าน ก่อนตายเอาให้รวย..!

ถาม : คาถาเงินล้านอย่างเดียวเลยหรือคะ ?
ตอบ : อย่างเดียวไปเลย วันละ ๑๐ ชั่วโมง ไหน ๆ ก็จะตายแล้ว ทำความดีให้ตายคาที่ไปเลย..!

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “มีญาติโยมบางท่านปฏิบัติธรรมแล้วได้ทิพจักขุญาณชัดเจน แต่ขาดปัญญา ก็เลยโดนหลอกให้ทำนั่นทำนี่ไปเรื่อย ล้วนแต่เป็นสิ่งดี ๆ ทั้งนั้น ไม่ได้ทำเพื่อตนเอง ส่วนใหญ่ก็ทำเพื่อส่วนรวม แล้วก็ไปทำตามความรู้ของตนเองที่เกิดจากอำนาจความเป็นทิพย์นั้น โดยที่ไม่ได้พินิจพิจารณาว่า สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นไม่ได้ช่วยในการตัดกิเลสของเราเลย เป็นการหลอกให้เราทำโน่นทำนี่ไปเรื่อย ๆ จนไม่มีเวลามาพิจารณาตัดกิเลส ทำให้ไม่สามารถเข้าถึงมรรคถึงผลได้เสียที

อาตมาเห็นแล้วถึงได้คิดว่า คนเราถ้าไม่รู้ไม่เห็นจะปลอดภัยที่สุด เพราะว่ามารหลอกเราได้ยาก แต่ถ้ารู้เห็นยิ่งชัดเจนก็ยิ่งโดนหลอกง่าย อยากจะยกตัวอย่างบางท่านที่มีวิสัยพุทธภูมิเก่า ถึงเวลาสามารถติดต่อพระพุทธเจ้าได้ชัดเจนแจ่มใสมาก ท่านก็สั่งให้ทำนั่นทำนี่ไปเรื่อย โดยที่ตนเองเคารพในพระก็ไม่ได้พินิจพิจารณาว่า สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นทำไปแล้วเสริม ศีล สมาธิ ปัญญา ของเราให้เจริญขึ้น หรือว่าทำให้เราเสียเวลา ? ศีล สมาธิ ปัญญา ไม่มีความก้าวหน้าเลย ทำให้เสียเวลาไปปีแล้วปีเล่า โดยที่ไม่ได้สร้างความดีอะไรเพิ่มเติมให้กับตนเอง นอกจากได้ทำงาน

[เถรี]

“มีอยู่ท่านหนึ่งโดนหลอกให้สร้างวัตถุมงคลไปเรื่อย ๆ อย่างละ ๓ ชิ้น ๕ ชิ้น ๑๐ ชิ้น แต่ละชิ้นล้วนแล้วแต่มีพลานุภาพสุดยอดทั้งนั้น ดีแบบนั้นดีแบบนี้ แล้วก็ต้องสร้างอยู่ทุกวันโดยที่หยุดไม่ได้ เพราะด้วยความที่คิดว่าทำเพื่อสงเคราะห์คนอื่น ก็เลยไม่มีเวลาทำเพื่อมรรคเพื่อผลของตนเอง แล้วท่านทั้งหลายเหล่านี้เราจะเตือนตรง ๆ ไม่ได้ เพราะว่าท่านเห็นท่านจึงเชื่อ เพราะฉะนั้น..บางท่านที่นำสิ่งของบางอย่างมาถวายอาตมาก็เหมือนกัน เห็นก็รู้ว่ากำลังโดนหลอกและจะเตลิดไปไกล แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เพราะว่าท่านเห็นแล้วท่านก็เชื่อ

ส่วนอาตมาเองเป็นคนขี้สงสัย บวกกับขี้เกียจ อะไรก็ตามถ้าต้องให้ทำ...ไม่ทำ ถ้าหากว่าจะให้ทำก็ต้องเหนื่อยน้อยที่สุด ก็เลยอยู่รอดปลอดภัยมาได้ เพราะว่าสงสัยไปทุกเรื่อง สั่งมาจริงหรือไม่ ? ใช่หรือไม่ ? จนกระทั่งท้ายสุด อาศัยสิ่งที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกเอาไว้ ก็คือว่าถ้าหากว่าห่างจาก ศีล สมาธิ ปัญญา อาตมาก็ไม่ไปด้วย

แต่ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่ายังจะอยู่รอดปลอดภัยไปได้อีกนานเท่าไร แต่เห็นท่านที่เสียเวลาไปเป็นสิบปีแล้วก็เสียดาย เพราะว่าด้วยกำลังใจและความรู้ขนาดนั้น ถึงเวลาปฏิบัติตรงเข้าหาวิปัสสนาญาณจะบรรลุมรรคผลได้เร็วมาก”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “เรื่องของการกระทำบางอย่างที่เหมือนกับการตัดกรรม เวลาญาติโยมรู้สึกว่ามีสิ่งไม่ดีไม่งามเกิดขึ้น ลักษณะของกรรมเก่าที่ตามมาสนอง มีหลายวิธีที่เราทำแล้ว จะบรรเทาเรื่องทั้งหลายเหล่านั้นจากหนักให้เป็นเบา จากเบาให้เป็นหาย อย่างเช่นปล่อยชีวิตสัตว์ที่เขาจะฆ่า ถวายสังฆทาน ทำบังสุกุลตายบังสุกุลเป็น จัดงานศพตัวเอง หรือว่านั่งสมาธิภาวนา ทำให้ฌานสมาบัติเกิดขึ้น กำลังบุญที่เพิ่มขึ้นมา จะทำให้เราห่างจากกรรมออกไปได้

โดยเฉพาะในส่วนของการรักษาศีล เจริญภาวนา ถ้าใครทำได้เข้มข้นจริง ๆ กรรมเก่าจะตามได้น้อยมาก ดังนั้น..ไม่ต้องเสียเวลาไปหาหมอสะเดาะเคราะห์ให้เปลืองเงินทอง เราอยู่ที่บ้านก็ทำเองได้ แล้วเป็นการทำที่ตรงที่สุดด้วย เพราะว่าเรื่องของ ศีล สมาธิ ปัญญา ถือว่าเป็นบุญใหญ่ที่สุดในพระพุทธศาสนา

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เราก็ไม่ต้องไปที่อื่นให้เสียเวลา ให้เสียเงินเสียทอง อาศัยสร้างบุญใหญ่อยู่กับบ้านของเรา ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะดีขึ้นไปเอง แต่ส่วนใหญ่แล้วพวกเรามักง่าย ที่ใช้คำว่ามักง่ายก็คือไปให้เขาแก้กรรม ไปให้เขาสะเดาะเคราะห์ ไปเปลี่ยนชื่อ ทั้ง ๆ ที่วิธีแก้โดยตรงนั้นมีอยู่ แต่ว่าต้องทำด้วยตัวเอง เราก็ไปท้อตรงที่ต้องทำเอง ก็เลยมักง่ายไปให้คนอื่นเขาช่วย แล้วก็ตรงบ้างไม่ตรงบ้าง เสียเวลาบ้าง เสียเงินเสียทองมาก ๆ บ้าง แต่ก็ไม่ค่อยจะเข็ดกัน”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “กฐินปีนี้อาตมาเข้ากรรมฐานก่อน ๓ วันเหมือนเดิม ตอนแรกก็คิดว่าไม่ได้ เพราะว่าติดการคุมสนามสอบนักธรรมชั้นตรี (สนามหลวง) แต่ปรากฏว่าปีนี้อาตมาคิดปฏิทินแล้วเขาบอกว่าไม่ถูก ก็เลยกลายเป็นว่าเลื่อนไป ๑ วัน ทำให้มีเวลาเข้ากรรมฐานได้ ต้องบอกว่าเป็นเรื่องของธรรมะจัดสรร ถ้าปฏิทินของอาตมาถูก ปีนี้ก็ไม่ได้เข้ากรรมฐานเพราะว่าเวลาไม่มี สรุปก็คือเรื่องอะไรที่พระท่านสั่ง เบี้ยวไม่ได้เลย ไม่ว่าอย่างไรท่านก็หาเวลาให้ทำจนได้”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ท่านใดที่จองพระพุทธลีลาประทานพรเอาไว้รีบลงไปรับนะ คนเฝ้าบอกว่ากำลังรออยู่ ถ้าใครไม่มาจะยึดเป็นของหลวง..!

แล้วงานนี้ก็มีความผิดพลาดจากการส่งวัตถุมงคล เกิดจากความที่เชื่อเครื่องมากเกินไป แล้วไม่มีการตรวจสอบอีกครั้ง อาตมาเองทำงานขนาดตรวจสอบแล้วตรวจสอบอีกก็ยังมีผิดพลาด คราวนี้พอเชื่อเครื่องมากจนเกินไป ถึงเวลาพิมพ์รายชื่อออกมาก็ตัดแปะแล้วส่งเลย ปรากฏว่าบางคนส่งซ้ำไป ๕-๖ ชุด

คราวนี้ในส่วนหนึ่งที่ควรทำที่สุดก็คือ รู้ว่าผิดพลาดก็ให้รีบแก้ไข ไม่ใช่แก้ตัว ไม่ใช่ไปโทษกัน ไปโยนความผิดใส่กัน เพราะว่าการทำงานที่ไม่ผิดพลาดนั้นไม่มี แต่พลาดแล้วต้องรีบแก้ไขให้เร็วที่สุด มัวแต่ไปโทษกัน มัวแต่ไปโยนความผิดใส่กัน กลายเป็นเสียเวลาในการแก้ไขปัญหา แทนที่เรื่องจะจบเร็วขึ้น ก็กลายเป็นจบช้าลงเพราะว่ามัวแต่ทะเลาะเบาะแว้งกันอยู่

แล้วก็จำไว้เป็นบทเรียนด้วยว่า “เครื่องมือเชื่อไม่ได้” โดยเฉพาะ Siri อาตมาพูดอย่างหนึ่งไปพิมพ์ให้อีกอย่างหนึ่ง..ประจำเลย อย่าลืมว่า Siri เป็นลูกฝรั่ง เราพูดไทยไป คำไหนที่ไม่มั่นใจ Siri ก็เอาที่ตัวเองคิดว่าใช่ สรุปว่าทำอาตมาหน้าแตกเป็นประจำ..!”

[เถรี]

“เรื่องของเครื่องมือเป็นส่วนเสริมการทำงานของเราให้มีความคล่องตัวมากขึ้นเท่านั้น อย่าไปไว้วางใจเสียทั้งหมด ต้องคอยตรวจสอบทบทวนอยู่เสมอ ๆ พูดง่าย ๆ ว่า ถ้าไม่อยากให้เกิดความผิดพลาดก็ต้องยอมเหนื่อย ถ้าหากว่าอยากสบายเชื่อเครื่องมืออย่างเดียว ก็จะเกิดปัญหาให้เราแก้ไขแบบครั้งนี้อีก

มีตัวอย่างนักเล่นหุ้น พอถึงเวลาก็สั่งขายหุ้น ปรากฏว่ากดเลข ๐ เกินไป ๑ ตัว จะขายระดับแสนหุ้นก็เลยกลายเป็นขายระดับล้านหุ้น..! โชคดีที่กลับไปตรวจสอบใหม่ ปรากฏว่าพอเทขายออกไปก็ทำให้ราคาหุ้นในตลาดตกลง ตัวเองก็เลยช้อนซื้อคืนมา โดยที่มีส่วนต่างกำไรอยู่เล็กน้อย ถ้าตรวจสอบไม่ทันคาดว่าจะเจ็บตัวมากกว่านี้..!

ดังนั้น..อาตมาเองไม่ค่อยไว้ใจเครื่องไม้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ พยายามจะใช้งานในส่วนต่าง ๆ ให้น้อยที่สุด ถ้าอยู่ที่วัด ญาติโยมเข้าไปจะเห็นว่าไม่มีเครื่องปรับอากาศ ไม่เปิดพัดลม อยู่อย่างธรรมชาติ คนที่เข้าไปนั่งได้ไม่ถึง ๒ นาที เหงื่อแตกพลั่กแล้วก็รีบลากลับ นั่นแหละคือความต้องการของอาตมาเอง ถ้าเปิดเครื่องปรับอากาศเย็น ๆ แล้วเดี๋ยวจะนั่งนาน ว่าแล้วก็ปิดเครื่องปรับอากาศตรงนี้เลยดีไหม..?!”

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ต้นเดือนกันยายน สรุปยอดผู้มาทำบุญได้ ๑,๓๙๐ คน วันศุกร์ ๔๓๘ คน วันเสาร์ ๔๓๗ คน วันอาทิตย์ ๕๑๕ คน ความจริงวันศุกร์ต้องเป็น ๔๔๐ คน เพราะว่าอาตมาปล่อยให้เข้ามาโดยไม่ได้ลงบัญชีมา ๒ คน

เขารายงานมาเร็ว มีเครื่องมือช่วยงานจะคล่องตัวขึ้น แต่ถ้าไปฝากชีวิตไว้กับเครื่องมือก็เตรียมรอรับความเสียใจได้..!”

[เถรี]

:cebollita_onion-17::cebollita_onion-17: เก็บตกเดือนกันยายน ๒๕๖๓ หมดแล้วค่ะ :cebollita_onion-17::cebollita_onion-17:
ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล คะน้า เถรี เผือกน้อย และนายกระรอก